De magie van het lorgnet

28 maart 2021

De magie van het lorgnet

Dit verhaal heeft in 2020 meegedaan aan de tweede editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd, een themawedstrijd in de Nederlandse fantastiek, georganiseerd door mijn collega auteur bij Zilverspoor: Roselynd Randolph. Het thema dat ik voor dit verhaal gebruikt heb, is: “Krampus!” Het haalde plaats 15 in de rangorde.

In dit verhaal heb ik verschillende verhaalelementen gecombineerd, hoewel het onderzoek naar het thema Krampus voor de meeste associaties zorgde, in de brainstorm die ik voorafgaand aan het schrijven deed.

De magie van het lorgnet is een verhaal over een man die in een grauwe wereld leeft waarin zijn zoon spoorloos verdwijnt. Alles lijkt grijs en troosteloos, totdat hij ontdekt wat er achter de verdwijning schuilgaat. Dan gaat hij, gewapend met het lorgnet, de pot zalf van de misdienaar en een poetsdoek op weg om zijn zoon uit de handen van Krampus te redden.

Hier is het e-book te vinden: https://www.smashwords.com/books/view/1076581

Veel leesplezier!

Johanna Lime

De Piet Hein en de pratende hond

20 maart 2021

De Piet Hein en de pratende hond

Dit verhaal heeft in 2019 meegedaan aan de eerste editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd, een themawedstrijd in de Nederlandse fantastiek, georganiseerd door mijn collega auteur bij Zilverspoor: Roselynd Randolph. Het thema dat ik voor dit verhaal gebruikt heb, is: “In de donkere straat waar het belletje gaat, kletst het deurtje rinkelend open.”

In 2030 is er een klimaatramp geweest. De KI is aan de macht gekomen en heeft Patrick Klein in een door robots opgebouwde stad geplaatst. Sindsdien is hij eenzaam.

Patrick wil zich nuttig maken en krijgt toestemming om te reizen. Hij gaat in een boot op weg naar de zee. Onderweg vaart hij door Den Haag, waar flats half onder water staan. Hij verongelukt bijna, maar de buldog, Bolt, redt hem. Bolt is een pratende hond. Ze gaan samen op avontuur. Uiteindelijk komt Patrick aan boord van de Piet Hein.

Hier is het e-book te vinden: https://www.smashwords.com/books/view/1075549

Veel leesplezier!

Johanna Lime

Die duivelse koeien, een nieuw e-book van Johanna Lime

20 maart 2021

Die duivelse koeien

Dit verhaal heeft in 2019 meegedaan aan de eerste editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd, een themawedstrijd in de Nederlandse fantastiek, georganiseerd door mijn collega auteur bij Zilverspoor: Roselynd Randolph. Het thema dat ik voor dit verhaal gebruikt heb, is: “Er is geen koe zo bont, of er is een vlekje aan.”

Ron Tisini is een kersverse inquisiteur die op heksenjacht gaat en zo in de voetsporen van zijn verdwenen voorgangers treedt. Wat er met hen gebeurd is, blijft een raadsel tot hij bij een dorp vijf koeien tegenkomt die in heksen veranderen. Hij probeert die duivelse vrouwen op te sporen, wat hem na een valse start ook lukt. Als hij de heksen op heterdaad wil betrappen, gebeurt er iets waardoor zijn leven rigoureus verandert.

Hier is het e-book te vinden: https://www.smashwords.com/books/view/1075547

Veel leesplezier!

Johanna Lime

Drie korte verhalen herschreven voor e-books

20 maart 2021

Korte verhalen herschrijven

In de afgelopen week heb ik drie wedstrijdverhalen herschreven, om er e-books van te maken.

Het gaat om:

Die duivelse koeien

De Piet Hein en de pratende hond

Deze beide verhalen hebben meegedaan aan de Waterloper Verhalenwedstrijd van 2019.

Omdat ik het zonde vind als deze verhalen op mijn computer staan te verstoffen, heb ik besloten om ze wederom als e-book op Smashwords uit te geven. Wie ze wil lezen, kan ze daar dan kopen en downloaden.

Hetzelfde heb ik gedaan met mijn verhaal dat meedeed aan de Harland Awards van 2020 op Hebban: Fantoompijn.

Meer informatie over deze verhalen staat bij Publicaties NL in het menu op deze website.

Of volg deze link: https://www.smashwords.com/profile/view/JohannaLime2

Mijn plannen

Volgende week ga ik nog een paar korte verhalen herschrijven, om er e-books van te maken en ze uit te geven op Smashwords. Ik ga ook nieuwe korte verhalen voorbereiden voor CampNaNoWriMo in april. Daar heb ik een project aangemaakt, zodat ik in de hele maand april bezig kan zijn met het schrijven voor nieuwe verhalenwedstrijden of voor tijdschriften.

Proeflezers zijn bezig

Mijn volgende roman wordt door twee proeflezers gelezen, daar ga ik aan verder werken in mei, juni of juli.

Groeten van Johanna Lime

Mijn plannen voor maart 2021

4 maart 2021

Het is alweer maart, bijna lente, tijd om door te pakken!

De afgelopen week ben ik aardig opgeschoten met mijn volgende manuscript. Niet alleen heb ik hoofdstuk 16 weer net iets anders opgeschreven, nadat ik het herlas, maar ik heb ook hoofdstuk 17, 18 en 19 afgekregen voor mijn volgende boek, Geestenpoort.

Gaandeweg het schrijven blijven de raderen in mijn hoofd ronddraaien. Steeds ben ik op zoek naar oplossingen voor problemen waar ik tegenaan loop. In grote lijnen weet ik wat ik schrijven wil, maar als ik een hoofdstuk af heb, zie ik toch dat ik mijn verhaalschema dat helemaal uitgeplot in een Excelblad staat, toch weer moet wijzigen. Het lijkt er veel op dat ik steeds meer de kant op nijg om een organische schrijver te worden, in ieder geval tijdens het proces waaraan invulling wordt gegeven aan een verhaal. Antwoorden op de vragen wat precies en hoe dan, komen de laatste tijd tijdens het schrijven pas goed uit de verf. Ik vind tijdens het verhaal verder uitwerken van de hoofdpunten pas de echte antwoorden van wat er nu precies in detail moet gebeuren in een hoofdstuk. Het blijft een creatief proces en ik ben er blij mee dat het de afgelopen week lekker wilde vlotten. Ik zat om zo te zeggen ‘in the flow’ en kon heerlijk door blijven gaan. In totaal heb ik nu 83.718 woorden geschreven voor dit manuscript, met nog zes hoofdstukken te gaan. Ik heb mezelf ten doel gesteld dat ik deze versie van het manuscript voor het einde van maart helemaal af wil hebben. Dan kan ik er in mei, juni en juli nog aan gaan schaven en het herschrijven voordat het naar de uitgever gaat.

Proeflezers

Ik ben er heel blij mee dat ik deze keer twee proeflezers heb, die mijn manuscript gaan lezen en ben erg nieuwsgierig naar wat zij zullen vinden. Aan de hand van hun commentaren kan ik dan mijn verhaal in mei, juni en juli nog zo wijzigen dat het nog beter uit de verf zal komen.

Voorheen las Dinie mijn verhalen hardop en verbeterden we er samen nog van alles aan. De afgelopen tijd deed ik alles alleen, omdat het met het proeflezen helaas niet lukte.

Nu lees ik zelf proef, voor een collega, en doet hij dat voor mij. Bovendien heb ik nog een proeflezer gevonden via Facebook. Ik hoop dus dat ik daar van leren kan hoe ik de volgende versies van het verhaal nog beter op kan schrijven, voordat het bij de redactie komt te liggen.

Voorbereidingen voor CampNaNoWriMo van april

Voor april 2021 heb ik een nieuw project aangemaakt voor CampNaNoWriMo. Ik heb mezelf ten doel gesteld om 50.000 woorden te schrijven aan korte verhalen.

Daarvan zullen er drie verhalen moeten komen voor Waterloper, de themawedstrijd die voor de derde keer op rij wordt georganiseerd door mijn gewaardeerde collega bij Zilverspoor, Roselynd Randolph. Mijn ervaringen van 2020 waren goed, dus het zal een opgave worden om die te evenaren, maar ik ga er wel mijn best voor doen. De thema’s zijn bekend, dus moet ik gaan brainstormen over de verhalen en verhaalschema’s in gaan vullen. Het liefst wil ik die uitgewerkt hebben voor 1 april (Nee, dat is geen grap!)

Behalve voor Waterloper kan ik misschien dit jaar ook wel twee verhalen schrijven voor de Harland Awards. In 2020 verliep dat via Hebban en dat is me goed bevallen. Ik stuurde in 2020 een verhaal in, maar in 2021 kan ik er dus misschien wel twee doen, als ik genoeg inspiratie krijg.

Of ik dan 50.000 woorden hebben zal, is nog maar de vraag. Gelukkig mag ik bij CampNaNoWriMo  tussentijds het doel wijzigen. Misschien kan ik, als ik er de tijd voor heb, nog wat verhalen gaan schrijven om op te sturen voor het tijdschrift HSF van de NCSF.

Ik heb dus genoeg korte verhalen waar ik in april aan kan werken en als het met nieuwe verhalen niet erg lukt, is er altijd nog de mogelijkheid om een NaNo-rebel te worden en eerdere verhalen te herschrijven voor een e-book op Smashwords. Want dat wil ik in 2021 ook doen.

Zo, en nu weer gauw doorwerken aan mijn volgende boek!

Heb jij Ruimtestad al besteld?

En ben je het boek al aan het lezen?

Ik wel, ik ben alweer over de helft en ik geniet er ontzettend van!

Niets zo geweldig leuk als mijn eigen geschreven verhalen nog eens lezen, het lijkt wel of ze speciaal voor mij geschreven zijn (en dat is natuurlijk zo). Ik geniet.

Groeten van Johanna Lime

Gewonnen certificaten en behoefte aan meer plezier

14 januari 2021

Gewonnen prijzen en certificaten

Over de uitslag van de Waterloper Verhalenwedstrijd schreef ik eerder al een blog. In 2020 kwamen mijn drie ingezonden verhalen (De magie van het lorgnet, Rode zwammen en Nederland emigreert) op plaats 15, 9 en 5! In de afgelopen week kreeg ik de prijzen en oorkondes toegestuurd. Hier zijn ze.

A5 2020 Waterloper oorkondes Johanna Lime

Het certificaat voor de Eb en Vloed prijs voor het verhaal met de grootste deviatie, Rode zwammen, dat op de 9de plaats eindigde. En het certificaat voor de Stormvloedkeringprijs voor Nederland emigreert, het verhaal dat op de 5de plaats eindigde en waardoor ik ten opzichten van 2019 zestien plaatsen in het klassement ben gestegen.

A5 2020 Waterloper prijzen van Johanna Lime

Wat ik hiermee ga doen? Ik heb besloten om de verhalen nog eens goed te redigeren en dan ga ik ze als e-books uitgegeven op Smashwords, zodat lezers er ook iets aan kunnen hebben.

De noodzaak voor meer plezier bij het schrijven

De afgelopen week vlotte mijn schrijfproces niet echt. Ik worstelde met het verhaal en hoewel ik alles uitgeplot had, liep ik er toch mee vast. Ik kwam aan veel te weinig woorden vooruitgang per dag en zag de score bij mijn NaNoWriMo project van januari 2021 kelderen. Dat kwam voornamelijk doordat ik sommige hoofdstukken terug ging lezen en het begon te redigeren. Er kwamen zodoende maar zestig of zeventig nieuwe woorden per dag bij, in plaats van iets tegen de 2.000. Inmiddels ben ik erachter waar het probleem zit en heb ik besloten om weer aan een nieuwe versie voor dit manuscript te beginnen. Ik ga alle hoofdstukken weer vanaf het begin doornemen en verbeteren. Ja, ik weet het…. ik ben een mierenneuker, alles moet logisch in elkaar zitten, alles moet kloppen. Als dat niet lukt, gaat het verhaal me tegen staan en kom ik er geen steek mee verder. Terug naar de tekentafel dus.

Schrijven moet wel leuk blijven, natuurlijk. Als ik er al geen plezier meer in heb, zal de lezer dat ook niet hebben. Dus dat moet echt veranderen! Daarom heb ik mijn NaNoWriMo project van januari na 11.994 nieuwe woorden stilgezet. Tenslotte is het geen zaak van leven en dood dat ik de NaNoWriMo bijhoud.

Ik geef mezelf vanaf nu weer de vrijheid om per dag te bezien waar ik aan wil gaan werken. In de praktijk houdt het waarschijnlijk in dat ik steeds een stukje roman schrijf en een stukje kortverhaal. Meer afwisseling dus. Tenslotte heb ik nog een aantal maanden de tijd voordat het manuscript echt af moet zijn. Als ik het maken van e-books en het schrijven van mijn roman afwissel, heb ik meer plezier. Dus voorlopig is dit mijn score voor het manuscript:

10.682 woorden in november, 43.886 woorden in december en 11. 994 woorden in januari.

Word geeft nu op mijn computer aan dat Versie 2 van het manuscript 56.561 woorden telt, ik heb nu ongeveer een half boek geschreven.

Die eerste helft wordt hierna verbeterd in een Versie 3 en daarna hoop ik door te kunnen stomen naar het eind. (Wie zei er ook alweer dat eerst je hele verhaal moest staan? Bij mij schijnt dat niet meer zo te werken) Voor het volgende deel van de trilogie ga ik toch eens analyseren hoe het komt dat het de laatste tijd steeds weer zo loopt als nu. Misschien ligt het aan mijn perfectionisme, misschien trek ik me de kritieken op mijn werk teveel aan, misschien moet ik anders gaan plotten dan ik tot nu toe heb gedaan, moet ik meer voorbereiden voordat ik begin te schrijven… Ik weet het niet, ik weet alleen dat het verhaal zoals ik het nu heb niet bevredigd en dat het anders moet. De oplossing heb ik al bedacht.

Ondanks alles ben ik blij met deze score die ik in zeven jaar heb gehaald bij NaNoWriMo:

Bij een volgend CampNaNoWriMo project kom ik boven het miljoen uit. Schrijven leer je door het te doen, door je fouten te onderkennen en het anders aan te pakken. Dat geldt net zo goed voor andere creatieve vakken, mijn leraar tekenen zei ooit dat ik na 100 schilderijen eens terug moest komen. 997.545 woorden na 7 jaar geeft toch wel aan dat ik aardig wat stappen in de goede richting heb gezet, maar het is nooit klaar natuurlijk. Je blijft leren en dat is maar goed ook, zonder groei geen vooruitgang.

Plannen genoeg

De plannen voor 2021 had ik in een andere blog ook al kenbaar gemaakt. Wat ervan terecht gaat komen, zal ik trouwens wel zien. Ik houd jullie op de hoogte met mijn blogs.

Allereerst zit ik nu in spanning af te wachten tot het eerste deel van Interplanetair, Ruimtestad gedrukt zal zijn. Nog een paar weken, vermoed ik.

Groeten van Johanna Lime

Eb, vloed en stormvloedkering – Twee prijzen voor Johanna Lime

19 december 2020

De uitslag van de Waterloper Verhalenwedstrijd was vandaag.

Hij was dit jaar te volgen door middel van een serie YouTube filmpjes, want vanwege de covid-19 lockdown konden we helaas niet fysiek in een zaaltje bij elkaar komen, zoals verleden jaar. Het was de tweede editie van deze kortverhalenwedstrijd voor het fantastische genre, die georganiseerd wordt door Roos Poppelaars.

Ik ben heel blij dat Roos (Roselynd Randolph is ook schrijfster bij Zilverspoor) met deze themawedstrijd is begonnen, nadat de Fantastels Verhalenwedstrijd en Trek Sagae waren gestopt. Vorig jaar viel ik in de prijzen met de Eerste druppel seniorprijs, als oudste debutant die in 2019 meedeed. Ik kreeg dus een prijs omdat ik de oudste was die in 2019 verhalen had ingestuurd, daar hoefde ik dus verder niets voor te doen. Maar ik kreeg blijkbaar wel de smaak van prijzen winnen te pakken …

Want vandaag heb ik weer prijzen gewonnen bij de Waterloper Verhalenwedstrijd!

Aan het begin van de YouTube prijsuitreiking kwam al naar voren dat er door een groot verschil in de beoordeling van de jury een deviatie was van 7,5. Daardoor zou ik de Stormvloedkering prijs ontvangen, voor ‘Rode zwammen.’ Op welke plaats dit verhaal was geëindigd, kreeg ik veel later pas te horen.

Aan de Stormvloedkering heb ik goede herinneringen, omdat ik daarbij aan mijn geboorteplaats Krimpen aan den IJssel moet denken. Bovendien is de route over de Algerabrug mij zeer bekend, omdat ik die over moest om bij mijn familie op bezoek te gaan.

Hieronder een YouTube filmpje van de Stormvloedkering in de Hollandse IJssel, tussen Capelle aan de IJssel en Krimpen aan den IJssel, die daar gebouwd is na de watersnoodramp van 1953.

De plaatsingen van mijn ingestuurde verhalen voor 2020

Meestal bij een prijsuitreiking zoals deze, word ik al gauw van de oplopende spanning verlost. Mijn verhalen komen meestal niet zo heel hoog in de ranglijst terecht. Ik heb het één keer eerder meegemaakt dat ik me af begon te vragen waar ons verhaal bleef, bij Fantastels, met ‘Defragmentatie’. Tot nu toe het beste kortverhaal uit alle wedstrijden, waar Dinie ook nog aan meegedaan heeft.

Dit jaar was het een heel stuk spannender. Er was dan weliswaar in het begin al vermeld dat een van mijn verhalen de Stormvloedkering prijs gewonnen had, maar meer wist ik niet.

Ik keek naar de You Tube filmpjes en er passeerden er een paar. De rangorde werd doorgenomen en een hele rij namen werd genoemd, maar de naam van Johanna Lime hoorde ik steeds nog niet. Totdat nummer 15 aan de beurt kwam, daar stond een verhaal van mij!

15e plaats

Ik had drie verhalen ingestuurd naar de Waterloper Verhalenwedstrijd. ‘De magie van het lorgnet’ had het thema Krampus! Ik weet dat het lastig was maar uiteindelijk vond ik dit zelf het leukste verhaal om te schrijven. Ik verwachtte dat het misschien wel bovengemiddeld kon eindigen. Bij een totaal van 38 inzendingen kwam hij op plaats 15, dus wat dat betreft had ik gelijk. Daaraan is te zien dat 2020 een goed schrijfjaar voor mij was, want twee van mijn verhalen kwamen hoger uit dan ooit. Met deze 15de plaats ben ik ontzettend blij! Het thema Krampus wordt al heel snel horrorachtig. Ik denk dat de rangorde wel klopt, omdat ik niet echt een horrorschrijver ben. Ik heb er net wat anders van gemaakt, al was Krampus wel een duivelse figuur.

9e plaats

Echt hoor, dit is helemaal te gek. De negende plaats bleek bij ‘Rode zwammen’ te horen. Dit is het verhaal waarover de jury zo verschilde in hun beoordeling. De deviatie was 7,5. Ik krijg hier de Stormvloedkering prijs voor!

Het verhaal had twee thema’s, namelijk De heksenkring maakte een einde aan het gezwam en Bloedboom. Ik snap de jury denk ik wel, want het is een verhaal over een man die modern onderzoek doet naar bodemmonsters van Mars en een vrouw die heks wordt. Een beetje zoals ik in mijn romans techniek en magie combineer. Ik ben er allang achter dat het geen voor de hand liggende combinatie is. Vandaar die deviatie dan waarschijnlijk ook.

5e plaats

Nee, zeg, wat vreselijk spannend was dit! Mijn derde verhaal kwam in de top, op de 5de plaats! In ‘Nederland emigreert’ heb ik vier thema’s verwerkt, namelijk: De premier fietste door de motregen naar het Binnenhof, “Mayday mayday mayday. Hier het ruimteschip Hr. Ms Koningin Amalia… ”, De wensput op Gliese 876 d en Bloedboom.

Gerard van den Akkerhad had heel wat te zeggen over 2020 en over mijn verhaal dat op de vijfde plaats terecht kwam. Ik ben bijzonder blij met de 16 plaatsen stijging ten opzichte van 2019. Daardoor krijg ik voor ‘Nederland emigreert’ niet alleen een oorkonde voor de vijfde plaats, maar ook krijg ik hiervoor de Eb en vloed prijs voor hoogste stijger! Jippie!!!! Ik kan mijn geluk niet op.

Volgend jaar gaat Roos verder met de derde editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd. Er komen zes nieuwe thema’s en ik ga mijn best weer doen om mee te doen. Dit is echt een hele fijne wedstrijd. Het juryrapport komt morgen, ik kijk er halsreikend naar uit. Want daaruit kan ik vast weer leren hoe ik het de volgende keer nog beter kan doen. Ik weet alvast waar ik CampNaNoWriMo van april voor ga reserveren.

Heel erg bedankt voor de wedstrijd, Roos en alle juryleden. Dit is een mooi lichtpuntje in 2020. Ik hoop dat we volgend jaar weer in een zaaltje kunnen bijpraten.

Groeten van Johanna Lime

Niet perfect is ook goed

30 april 2020

Niet perfect is ook goed

Achteraf gezien heb ik de maand april 2020 goed besteed. Misschien ging het schrijven niet helemaal perfect, maar dat hoefde wat mij betreft ook niet. Het was mijn doel om drie nieuwe, korte verhalen te schrijven voor de themawedstrijd Waterloper 2020. Dat is mij gelukt!

Ik heb werkelijk geen idee wat de jury van deze drie verhalen vinden zal. Natuurlijk niet, dat krijg ik pas te weten tijdens of na de prijsuitreiking. Ik heb voor mezelf besloten dat ik het helemaal goed ga vinden, zelfs wanneer de verhalen onder aan de ranglijst komen te staan. Ik ga me er niet langer om verbijten als ik de tweede ronde niet eens haal. Zelfs niet als mijn verhalen gediskwalificeerd worden. Het is goed. Perfectionisme kan soms ook te ver gaan.

Ik hoop natuurlijk wel op meer, maar weet ook dat ik de dingen vaak anders bekijk dan een jury of een lezer. Ik pas moeilijk in een hokje, daar heb ik mijn hele leven al moeite mee.

Zelf ben in tevreden met wat ik in april geschreven heb. Ik vind de drie verhalen goed geworden. Het was in het begin een beetje zwoegen. Maar het schrijven met een summier verhaalschema lukte wonderbaarlijk goed. Het was een leerzaam proces waar ik plezier in kreeg. Het was leuk om de verhalen dag na dag te zien groeien. Om alinea’s die de ene dag geschreven waren, beter te zien worden omdat ik ze de dag erna eerst weer ging redigeren. Na dat redigeren schreef ik weer verder. Het stuk dat ik die dag nieuw geschreven had, redigeerde ik de volgende dag weer, enzovoorts. De woordkeus werd beter, zinnen liepen anders, fouten werden er al schrijvende uitgehaald. Het verhaal paste bij mijn logica.

In tegenstelling tot mijn boeken, had ik van tevoren geen plot bedacht. Ik schreef deze korte verhalen spontaan, als een pantser. Broek op de stoel en schrijven! Maar al gauw vulde ik toch wel een summiere planning in. Een schema dat tijdens het proces intuïtief weer alle kanten op vloog, omdat er nieuwe inspiratie kwam. Wat een nachtje slapen met je geest doet, is echt te gek voor woorden! Verhalen worden geboren in het onderbewuste van een mens, dat heb ik inmiddels wel geleerd. Daar zit alles opgeslagen wat je ooit zintuiglijk ervaren hebt, wat je ooit bedacht hebt, wat je ooit gelezen of gezien hebt. Daar komen de associaties tot stand die een verhaal doen opwaaien. Daar begint de brainstorm. Zelfs, of misschien juist wel, met idioot lastige thema’s als van een schrijfwedstrijd die Waterloper heet.

Ik ga ze in mei opsturen en dan zie ik wel wat ervan komt. Wat ik nu al weet, is dat deze verhalen het ooit waard worden om gepubliceerd te zijn. (Het liefst na herschrijven aan de hand van een deugdelijk juryrapport, natuurlijk, als de wedstrijd weer voorbij is).

De CampNaNoWriMo van april heb ik gewonnen. Het wordt natuurlijk enorm spannend als mijn verhalen straks zijn opgestuurd en door een jury beoordeeld worden. Maar perfect hoeft niet, ik hoef die wedstrijd niet te winnen. Zo krampachtig als ik er vorige jaren in stond, daar doe ik niet meer aan. Ik heb er meer vertrouwen in. Dat ik een goede schrijver ben, hebben vijf gepubliceerde boeken me nu inmiddels wel geleerd. Dat heeft de redactie van manuscripten die steeds beter waren me intussen wel geleerd. Ik hoef met niet te bewijzen met korte verhalen. Daar ben ik gewoon minder sterk in dan in dikke boeken schrijven. Mijn prijs heb ik al gewonnen. Ik heb genoten van het schrijfproces, dat gaf me plezier. Er staan weer echte gekke dingen in deze drie verhalen, dingen die alleen Johanna Lime bedenken kan. Ik ben er nu al trots op. Kom maar op met die wedstrijd. Ik heb er zin in om mijn collega-schrijvers te ontmoeten. Om te horen hoe het hen vergaan is. Nu nog hopen dat het aan het einde van dit jaar wel weer mogelijk zal zijn.

Onverwachte herschreven inzendingen

Wat ik ook heel fijn vond, was herschrijven voor Edge Zero. Twee verhalen die vorig jaar meegedaan hadden aan Waterloper 2019 onder handen nemen. Sommige adviezen uit de juryrapporten ter harte nemen, omdat ze me mogelijkheden boden om de verhalen te verbeteren. Andere opmerkingen naast me neer leggen omdat ik me niet laat vertellen wat ik schrijven moet. Ook in dat soort beslissingen ben ik sterker geworden. Ik volg mijn eigen inzichten, al neem ik goede raad graag aan. Wat er met de verhalen gaat gebeuren die naar Edge Zero zijn gestuurd weet ik natuurlijk ook nog niet. Maar daarvoor geldt hetzelfde. Het is goed. Ik weet dat ze beter zijn geworden in de herschrijfronde. Ze kunnen de kritiek weerstaan.

Wat ik heel leuk vond is het herschrijven van ‘Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp’. Dat was een verhaal uit 2015, wat in 2019 was herschreven en nu dus weer herschreven is. Het is een verhaal voor tieners, dat erg humoristisch werd gevonden en daarom heb ik het als e-book op Smashwords gepubliceerd. Ook daarbij heb ik elementen uit het juryrapport ter harte genomen, waardoor er iets meer spanning ingekomen is. Ik hoop dat veel lezers vanaf 10 jaar het met plezier zullen lezen. (Kijk in Publicaties NL voor de link).

Op het eind van de CampNaNoWriMo ben ik begonnen aan een sciencefiction verhaal voor HSF. Of dat me gaat lukken? Ik weet het niet. Ik ben bang dat ik me laat intimideren door de eisen. Science fiction (harde waarschijnlijk) in minder dan 3000 woorden. Kan ik dat wel?

Ik twijfel er nog over, hoewel ik inmiddels wel een geniale titel heb bedacht. In mei nog maar eens verder sleutelen aan dit verhaal.

En dan weer gauw verder aan mijn manuscript voor mijn zesde boek, het eerste deel van de Interplanetair trilogie bij Zilverbron.

Groeten van Johanna Lime

Een nieuw E-book waarbij de lezer de prijs bepaalt

26 april 2020

Nieuw e-book uitgebracht na Waterloper van 2019

Ik heb eindelijk weer eens een e-book gepubliceerd op Smashwords. Het heeft na de uitslag van de Waterloper Verhalenwedstrijd van 2019 even stil gelegen, maar ik ben er weer aan gaan sleutelen! In april 2020 schreef ik ook weer korte verhalen voor de Waterloper Verhalenwedstrijd van 2020 en ik herschreef er twee voor Edge Zero. Na een week of drie zat de vaart er goed in. Ik was bezig aan CampNaNoWriMo en dacht, laat ik dit verhaal ook maar herschrijven. Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp is geschikt voor lezers vanaf 10 jaar. Ik heb het zo ingesteld dat je zelf de prijs mag bepalen die je ervoor betalen wilt, daarna is het te downloaden.

Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp

(Het is na het herschrijven een tamelijk lang kortverhaal, van 10.520 woorden geworden. En dan heb ik de titels van de hoofdstukjes voor het e-book nog niet eens meegeteld).

E-book 2020 – Copyright Johanna Lime

Geschreven door Johanna Lime

Voor de jeugd (10+)

Redactie door Johanna Lime

Kaft getekend door Marjo Heijkoop

Afbeeldingen die ik gebruikt hebt voor het bewerken van de kaft: Lightspring, DM7, NextMarsMedia, Macrovector/shutterstock.com

Directe link naar het e-book: https://www.smashwords.com/books/view/1018074

Prijs door de lezer te bepalen.

Beschrijving verhaal:

De aardmannen van Faunaardland worden door vliegende saffraanslakken met een bijtend zuur belaagd. Dat komt door Dhan, een magiër uit Bruinaardland, die in de oorlog werd verslagen. Zijn vloek kan niet gekeerd worden, tenzij Stibs en zijn groep een oger in Geoglurk vinden die verzot is op slakkensoep.

Dit schreef de jury van Waterloper 2019 over het verhaal:

Gerard van den Akker:

Het land van de aardmannen is vervloekt: om de haverklap komen er vliegende saffraanslakken die zuur spuiten en iedereen verwonden. Geen magie of geweld lijkt te helpen. Daarom worden de aardmannen Stibs en kapitein Zret samen met de elf Hagmar erop uit gestuurd om een oger die slakken eet te vinden. Die vinden ze, en nadat hij met zijn vlindernet alle slakken heeft gevangen en opgegeten, kan iedereen opgelucht verder leven.

Dit is een heerlijk ongecompliceerd fantasyverhaal dat zeer geschikt is voor de jongere lezers. Het laat zien dat je een rijke fantasie hebt, en ook nog eens goed kunt schrijven, zeker voor die jongere doelgroep. En zelfs als volwassene heb ik met plezier je verhaal gelezen.

Rianne Lampers:

Er zit niet echt een boodschap of een diepere laag in het verhaal, wel humor. En de schrijver heeft duidelijk een levendige fantasie!

J. Sharpe:

Een goed geschreven fantasieverhaal, met een origineel gegeven. Ik ben geïntrigeerd. De schrijfstijl is goed. Show don’t tell is iets wat je aan jou niet meer hoeft uit te leggen. Ook staan er nauwelijks type- of tikfouten in.

Steven Wekdam:

Zelden ben ik zo enthousiast geweest over een verhaal dat ik nota bene voor diskwalificatie heb voorgedragen, omdat het niet aan de eisen van het thema van de wedstrijd voldeed. Wat heb je een prachtige vertelling ingezonden. Iets dat zo door een speelman bij een knapperend kampvuur gebracht had kunnen worden. Spanning, humor, leuke verhaalwendingen, alles zit erin. Ik vind je verhaal zeer geschikt voor de leeftijdscategorie 9 – 12 jr. Ik weet niet of het met deze doelgroep in gedachten is geschreven, maar ik hoop dat je dit soort dingen vaker schrijft en ook publiceert. Ik weet zeker dat mijn zoon ervan zou genieten.

 

Dit is waarom ik het als e-book aan lezers aanbieden wil:

Ik vond het natuurlijk jammer dat het in de wedstrijd gediskwalificeerd werd, maar ergens had ik dat ook wel verwacht. In 2019 had ik er veel moeite mee om verhalen te schrijven die aan de thema’s van de Waterloper Verhalenwedstrijd voldeden. Dit verhaal, dat als ‘Saffraanslakkensoep’ in 2015 als eens meegedaan had aan de Harland Awards voor korte verhalen, kon ik als ‘veteranenverhaal’ insturen, met een andere titel: ‘Hoe een oger uit Glelogurk de aardmannen hielp’. Ik had er een geheim in verwerkt vanwege het thema, maar dat paste niet echt goed en bij het herschrijven zijn ze nu weer geschrapt. Maar door de commentaren van de jury heb ik er wel een nieuwe spannende scène bijgemaakt, die de ogers minder vriendelijk maken, waardoor het nogal bijzonder wordt dat Cagrud de aardmannen en de elf wil helpen. Maar ja, Cagrud is dan ook verzot op Saffraanslakkensoep!

Steven Wekdam had volkomen gelijk om mijn inzending voor diskwalificatie aan te merken. Maar omdat hij er zo enthousiast over was en vond dat het een prachtverhaal was voor tieners, besloot ik het te herschrijven voor dit e-book, met weer een net iets andere titel. Geoglurk in plaats van Glelogurk. Ik hoop dat jullie van dit verhaal genieten!

(NL)

SMASHWORDS EDITIE

Dit e-book is uitsluitend voor uw persoonlijke plezier. Het mag niet worden doorverkocht of doorgegeven aan iemand anders. Als u dit boek wilt delen met iemand anders, koop dan alstublieft een extra exemplaar voor elke ontvanger. Als u dit boek leest en u hebt het niet gekocht, of het was niet gekocht voor uitsluitend uw gebruik, ga dan alstublieft naar Smashwords.com en schaf uw eigen exemplaar aan. Dank u voor het respecteren van het harde werk van deze auteur.

Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Let a.u.b. op het Copyright bij e-books en koop een exemplaar per lezer. Ze mogen niet gekopieerd worden!

Dit e-book is te koop bij Smashwords.

Mijn Smashwords profiel pagina vindt u hier: https://www.smashwords.com/profile/view/JohannaLime2

Winnaar van CampNaNoWriMo april 2020

23 april 2020

Mijn CampNaNoWriMo doel is behaald

Ik heb volgehouden en daar ben ik blij om. De laatste week ging het ineens een stuk soepeler met het schrijven, ik had er veel zin in en kreeg veel meer plezier in de verhalen. Ze werden goed, ik was er dik tevreden mee.

Mijn doel om drie nieuwe korte verhalen voor de Waterloper Verhalenwedstrijd te schrijven, is gehaald. Ik had 25.000 woorden als streefgetal op de website van CampNaNoWriMo gezet, maar ik schreef meer. Op 22 april werd ik WINNAAR met 33.972 woorden.

In een week een verdubbeling van het aantal geschreven woorden.

Van 16 april tot 22 april kwam er een verdubbeling van het aantal woorden.

Het is me gelukt om bij de thema’s van de Waterloper Verhalenwedstrijd drie nieuwe verhalen te verzinnen. Nadat ik eenmaal op gang was, paste alles ineens perfect. Ik redigeerde elke dag een stukje dat ik de vorige dag geschreven had en ging daarna verder om er een nieuw stuk bij schrijven. Zo werd het verhaal steeds verbeterd tijdens het schrijfproces. Op het laatst heb ik het nog eens helemaal doorgenomen en er nog wat foutjes uit kunnen halen. Ze zijn nu helemaal naar mijn zin en staan klaar voor de wedstrijd die in mei begint.

Bovendien heb ik ook nog twee verhalen herschreven, die vorig jaar aan Waterloper meegedaan hebben. Ik heb de juryrapporten erbij gepakt en deze twee verhalen aan de hand van de commentaren van de juryleden verbeterd. Aan het ene verhaal moest wat meer veranderen dan aan het tweede. Maar ook dat lukte goed. Daarna heb ik ze nog eens helemaal doorgenomen en in orde gemaakt, zodat ze opgestuurd konden worden naar Edge Zero. Ik was bijna vergeten dat die mogelijkheid er ook nog was, om verhalen die aan wedstrijden van een vorig jaar hadden meegedaan in te sturen naar Edge Zero van dit jaar. Gelukkig werd ik erop gewezen in een bericht op Facebook.

Eerder deed ik ook al eens mee aan Edge Zero, maar de laatste jaren had ik daar geen geschikte verhalen voor. Nu dus wel, omdat ik in 2019 meegedaan had aan Waterloper. Dus nu doe ik in 2020 ineens aan twee wedstrijden mee.

De verhalen die naar Edge Zero konden, zijn vandaag opgestuurd. En nu maar afwachten wat ze ervan vinden.

Boeken voor bloggers en recensenten

Afwachten wat ze ervan vinden, dat moet ik ook doen voor mijn boeken. Gisteren stuurde ik de recensie-exemplaren naar de bloggers en recensenten op, die ik had gevraagd of ze de boeken wilden lezen en er een recensie over wilden schrijven. Het waren er best veel, maar dat is ook wel goed, want dan kan ik de recensies op mijn boekensite plaatsen, wanneer ze komen.

Schamel verbond, het derde deel van trilogie De Vergeten vloek, had ik al ontvangen en op 22 april kwamen ook de boeken van De twaalfde Saturnusmaan binnen. Exemplaren die via mij (gesigneerd) gekocht kunnen worden.

Er komt een spannende tijd aan. Ik hoop dat veel lezers gaan genieten van mijn boeken.

Mijn nieuwe boeken zijn vanaf vandaag ook te vinden op Goodreads en Hebban. Ik houd me aanbevolen voor jullie leeservaringen of recensies.

Kijk voor meer informatie of een voorproefje van de boeken op mijn website waar de boeken staan, hier.

Groeten,

Johanna Lime