Tag: Uitgeverij Zilverspoor

Het lijkt niets maar het is wel wat

On door johannalimeinBerichten

29 april 2021

Ik begon in april 2021 welgemoed te schrijven aan mijn CampNaNoWriMo project. Zoals meestal had ik de lat voor mezelf nogal hoog gelegd. Ik wilde twee e-books maken van eerdere verhalen, drie nieuwe verhalen voor de Waterloper verhalenwedstrijd schrijven, twee voor de Harland Awards en vier voor HSF. Ik zette mijn doel op 50.000 woorden en besloot op 18 april dit aantal naar beneden bij te stellen, naar 35.000 worden, vanwege gebrek aan inspiratie voor verhaal vier en vijf.

Doordat ik eerder gestopt ben lijkt het of ik mijn doel niet heb gehaald.

Toch is dat niet waar. Ik heb twee nieuwe e-books gemaakt en drie verhalen afgekregen voor de Waterloper verhalenwedstrijd. Dat is aardig wat.

Telkens moet ik bij mezelf te rade gaan of ik nog wel datgene doe wat ik het liefste wil. En soms lijkt het niets maar het is wel wat.

Na vorige week de beslissing genomen te hebben om te stoppen met CampNaNoWriMo, heb ik me beziggehouden met mijn taak als moderator voor de Zilverboekenclub. Ik ben bezig geweest met personages en wereldbouw, rubrieken die daar regelmatig worden geplaatst. Het is best een klus om de ‘praatjes en de plaatjes’ daarvoor geschikt te maken. Maar dat vind ik niet erg. Behalve met schrijven ben ik ook graag bezig met beeldbewerking op de computer.

Iedere maand koop ik 10 afbeeldingen van Shutterstock en bewerk ze tot mooie plaatjes. De kaften van mijn e-books bijvoorbeeld, of de plaatjes bij dit blog.

In de maand mei is mijn eigen wereldbouw, die van Ruimtestad, aan de beurt bij de Zilverboekenclub. Ik heb de vragenlijst laten beantwoorden door Aleix Campbell, een bijpersonage uit het boek. In vier weekafleveringen komen ze vanaf vandaag op Facebook te staan. (En vanaf 1 mei verschijnen ze in 4 weken op mijn boekenwebsite, bij Trilogie Interplanetair). Tegelijkertijd ben ik schrijver van de maand mei 2021 bij ‘Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken!!!!!’, de Facebookgroep van Tazzy Jenninga. Daarvoor moest ik promotiemateriaal verzamelen en een winactie uitschrijven. Die zal ik hier of op mijn boekenpagina ook neerzetten, zodat u ze op mijn eigen websites ook kunt vinden.

Allemaal dus wat andere dingen dan wat ik oorspronkelijk wilde doen. Het verzette mijn zinnen en tot mijn verrassing hielp dat weer wonderbaarlijk goed. Ik kreeg nieuwe inspiratie voor twee verhalen!

Inmiddels heb ik in het afgelopen paar dagen de drie verhalen voor Waterloper geredigeerd. Ze zijn gecontroleerd en staan klaar om op te kunnen sturen voor de wedstrijd. Het totaal van CampNaNoWriMo van april 2021 staat nu op 37.064 woorden.

Bovendien heb ik mijn brainstorm voor twee verhalen uitgewerkt die in een verhaalschema opgenomen kunnen worden en als leidraad kunnen dienen voor twee verhalen voor de Harland Awards. Ze hoeven niet nu al af te zijn, dus ik heb nog de tijd om ze af te krijgen voordat die wedstrijd begint. Vanaf mei ga ik daaraan beginnen, gewoon rustig doorgaan met schrijven.

Nieuwe uitdagingen

Eerder had ik aangegeven, dat ik ook weer verder wilde gaan met mijn nieuwste manuscript, nadat het bij de proeflezers vandaan gekomen is. Er is nog een proeflezer bezig, van de eerste heb ik alle hoofdstukken van Interplanetair deel 2 Geestenpoort al binnen. Ik ga dus binnenkort aan de vierde, vijfde en misschien volgende versie beginnen en de opmerkingen van de proeflezers verwerken. Iets nieuws voor mij, want het is de eerste keer dat ik proeflezers heb. Het herschrijfproject voor CampNaNoWriMo van juli 2021 is hiervoor ook al gereserveerd.

Mijn volgende plan bestaat eruit dat ik wil beginnen om het plot voor Interplanetair deel 3 Schakelmagie te maken. Daarvoor moet ik nog wel aardig wat onderzoek doen en plannen maken van het wie, wat, waar, wanneer en hoe. Het waarom is mij al aardig duidelijk, maar een goed conflict en een sterke antagonist kan ik nog wel gebruiken. Ik heb er in Ruimtestad al naar gehint, maar hij of zij is nog steeds in nevelen gehuld. Ik vertrouw er echter op dat mijn onderbewuste me steeds een stukje verder zal leiden naar de oplossing voor dit vraagstuk. Dat ik gaandeweg steeds verder kom en ook deze trilogie een mooi geheel zal worden.

En dan nog het nieuws van About Books. Ergens had ik het wel aan zien komen, want er was al naar gehint. Maar het is dus echt zo. Zilverspoor heeft een manuscriptenwedstrijd uitgeschreven op de website: www.zilverspoor.com, voor een op zichzelf staand verhaal. Dat kan niet dat ene verhaal worden wat ik als voor-voor-voorloper op mijn boeken wilde schrijven. Nee, het moet iets heel nieuws worden met een hele nieuwe wereld. Nu was ik al stiekem aan het denken aan zo’n nieuwe verbeeldingswereld en had ik al wat plaatjes opgezocht op Pinterest. Maar wat dat voor iets moet worden? Ik heb nog geen idee.

Ik vraag me ook af of ik wel mee zal doen, want de Interplanetair trilogie heeft natuurlijk voorrang. Daar heb ik al contracten en deadlines voor.

Toch lijkt het me erg leuk om eens iets anders te gaan bouwen. Een heel ander verhaal. Ook weer anders dan De twaalfde Saturnusmaan. Iets met een heel andere fantasywereld of misschien wel iets met alleen maar science fiction, of urban fantasy of mythische fantasy. Afijn, het is een aantrekkelijk idee. De vraag is alleen of ik er, naast de trilogie genoeg tijd voor heb. Ik ga het zeker serieus overwegen om mee te doen. Tenslotte is Schimmenschuw ook op die manier ontstaan, door een manuscriptenwedstrijd. Dat werd het debuut van de verbeeldingswereld van Dinie en mij samen. Misschien kan ik nu een debuut gaan schrijven voor een verbeeldingswereld die ik alleen als Marjo bedenk.

Groeten van Johanna Lime

Het Zilverfest en een boekpresentatie

On door johannalimeinInformatie

21 mei 2020

Jongens, jongens, ik heb hier helmaal geen tijd voor!

Nou ja, dan toch maar eerst een blog in de hoop dat ik de inspiratie voor een achtervolging in kristalmijnen vast blijf houden in mijn hoofd.

Soms loopt mijn takenlijst vol met allerlei dingen die eerst nog moeten gebeuren, voordat ik weer verder kan gaan met schrijven. Vandaag ook weer.

Ik kreeg zowaar royalty’s van Smashwords die nu eens een keer meer waren dan nul of slechts een paar eurocent. Wauw! Ik had ruim vier euro verdiend. Vermoedelijk zijn er mensen geweest die in de coronavirus-lockdown-tijd op zoek waren naar korte verhalen voor hun kinderen, want de meeste verkochte e-books bleken kinderverhalen te zijn. Of ze hebben deze gekozen omdat ze per stuk maar $0,99 kosten, lekker goedkoop. Nog geen 2 cent per geschreven woord. Hoe het ook zit, ik ben hen dankbaar. En nu maar hopen dat ze naar meer werken van Johanna Lime gaan zoeken!

Het is echt geen ramp hoor, dat ik eerst mijn administratie op orde moest brengen. Bovendien zat er een leuke taak bij om weer een nieuwe recensie op mijn boekenwebsite te plaatsen. Voor Schamel verbond heb ik er nu al drie! Gisteren kreeg ik een 10 van Bookstamel voor het derde deel van De vergeten vloek. Wat een eer! Ze schreef dat het einde van de trilogie niet beter geschreven had kunnen worden. Afijn, lees de recensies zelf, op https://www.boekenvanjohannalime.com bij de recensiemenu’s van mijn boeken.

Ik krijg nu toch wel de signalen dat er iets steeds beter lukt. Helaas ben ik iemand die zichzelf vaak onderschat. ‘Doe maar gewoon dan doe je gek genoeg,’ dat was zo’n beetje hoe ik opgevoed ben. Altijd bescheiden blijven. Vooral geen grote mond opzetten en nergens om vragen, want dat is niet beleefd. In stilte je hoofd boven water houden.

De andere kant van die medaille is, dat je hiermee vaak niet voldoende voor jezelf opkomt en ook niet leert hoe je dat moet doen. Ik kropte vroeger alles op en als het niet meer te houden was, kwam het tot een explosie. Niemand begreep nog waar het over ging. Het is niet goed om je woede binnen te houden, leerde ik later. Maar het op een positieve manier gebruiken had ik nooit geleerd.

Als ik dan aan een assertiviteitstraining had meegedaan, voor therapie, kreeg ik ineens van mijn omgeving te horen: ‘Wat ben jij egoïstisch geworden!’ Ik wist me nog steeds geen houding te geven. Vandaar dat ik meestal maar afwacht en onzichtbaar blijf. Hoewel dat niet in mijn karakter zit, want meestal sta ik vooraan bij vernieuwing. Ik moet echt stoppen met het onderwaarderen van mijzelf.

Toch blijkt dat kritisch blijven op jezelf en op wat je doet ook heel goed kan werken. Ik ben gegroeid als schrijver. Ik sta alweer te popelen om door het gaan met mijn verhaal. De scène die ik gisteren nog maar nauwelijks kon bedenken, kwam vannacht weer in me op. Ik weet nu hoe ik dit hoofdstuk aan ga pakken. Het wordt lekker spannend! Ik voel de drang om verder te gaan. Het wordt zo leuk!

Vorige week schreef ik dat ik Interplanetair deel 1 over ging doen en intussen heb ik de eerste zestien hoofdstukken alweer herschreven. Ik ben bezig aan versie 3 van het manuscript en zit alweer over de helft. Ik ben opnieuw bij hoofdstuk 17, dat nu helemaal verandert. Het speelt zich niet meer op Calliope af, want de Witte Elfen en de Zwarte Elfen laat ik in deel 2 of 3 pas weer beter in de schijnwerpers komen. Er zitten nu alleen nog een Witte Elf van Calliope en een Zwarte Elf van Kwerpardië in de ruimtestad Alhenapolys. Hoofdstuk 17 speelt zich in versie 3 op Berinyi4 af. En het loopt niet zo goed af voor een bepaald personage. Jammer, maar in mijn fantasy kan en mag ik mezelf zijn en dan gebeuren er dingen die in het werkelijke leven niet zouden kunnen.

 

Het Zilverfest en een boekpresentatie.

Degenen die de pagina’s van Zilverspoor, Zilverbron en de Zilverboekenclub volgen op Facebook, weten misschien al dat er nu al drie keer een Online uur is geweest op Facebook. Dat heet ABOUT BOOKS. Want tjongejonge, het is coronavirus-lockdown-tijd en dan moet je wat! Er is daarom een geweldig leuk initiatief gekomen van uitgeverij Zilverspoor, met Cocky van Dijk, J. Sharpe en Kim ten Tusscher. Elke woensdagavond van 19:30 uur tot (een beetje later dan) 20:30 uur is er een Online uitzending van About Books. Hij is interactief, iedereen kan meedoen en opmerkingen plaatsen op Facebook. Het gaat over de boeken van Zilverspoor, maar ook over de auteurs, over het schrijfproces en die soort thema’s. Heel leuk om te volgen!

Omdat we de festivals zoals Elfia, Castlefest, Keltfest en dergelijke heel erg missen, komt er nu ook een heel weekend een Online Evenement. HET ZILVERFEST. Op dezelfde drie pagina’s op Facebook. Zaterdag 23 en zondag 24 mei van 14-20 uur. Wees van de partij, dit wordt echt heel leuk! Ik doe er zelf aan mee in een boekpresentatie over Schamel verbond. Op zaterdag tussen 17:45 en 18:15 uur. Peter van Roermund leest tussen 16:45-17:00 uur een stukje voor uit Sluimerend vuur. Maar natuurlijk is het leuker om gewoon van 14:00-20:00 mee te doen. Mocht je het toch missen, dan kun je het later nog op You Tube terugluisteren en kijken. Ik ben benieuwd naar je vragen over de boeken van Johanna Lime.

 

Groetjes,

Johanna Lime

Overzichten van drie jaren Leesuitdaging

On door johannalimeinBerichten

Negende blog voor de Leesuitdaging van 2018

Geplaatst 10 december 2018

Voordat in september 2015 ons debuut Schimmenschuw uitkwam, kochten we al boeken op verschillende festivals waar Nederlandse uitgeverijen in het fantasygenre stonden. We hadden begrepen dat het lezen van boeken van andere schrijvers zou kunnen helpen wanneer je zelf ook schrijver was. Bovendien was het altijd gezellig om onze collega’s bij Zilverbron te ontmoeten op evenementen waar we ons ook nog konden vergapen aan de prachtige kostuums. Er ging in die tijd een hele nieuwe wereld voor ons open. Ook lazen we dus steeds regelmatiger weer eens een boek en dat beviel goed.

Sinds Hebban in 2016 begon aan de Reading Challenge (op zijn goed Nederlands), en we ontdekten dat Goodreads die ook had, was het hek helemaal van de dam. Tegenwoordig houdt Marjo ieder jaar bij wat ze heeft gelezen en schrijft ze ook recensies van de door haar gelezen boeken. Zo langzamerhand komen die niet alleen op Goodreads en Hebban te staan, maar ook  hier

Het is misschien wel leuk om een overzicht van de afgelopen drie jaren te laten zien, dus hebben we die in een paar afbeeldingen bij elkaar gezet.

In 2016 waren het nogal veel titels, maar dat kwam vooral doordat er twaalf Splinters bij zaten, korte verhalen die per maand uit kwamen en waar we een abonnement op hadden. Verder waren er heel wat mooie romans om te lezen, zat er een studieboek bij en las Marjo in 2016 overdag twee boeken vanaf haar beeldscherm, terwijl ze normaal overdag met schrijven bezig is en dan ’s avonds pas tijd heeft om te lezen. Zo kwam ze dus in 2016 aan 35 boeken.

In 2017 waren de te lezen boeken gemiddeld wel wat dikker en bovendien was Marjo overdag druk bezig met schrijven. Ze volgde een cursus bij Marjon Sarneel. Aspergirls was een boek dat werd gelezen voor onderzoek, er zat weer een studieboek over schrijven bij, maar verder waren er fijne romans om in weg te kruipen. Eind 2017 was de stand 21 gelezen boeken.

In 2018 was het de bedoeling om 25 boeken te lezen, maar dat is net als in 2017 niet gelukt. Er zaten een paar boeken bij die nogal veel tijd vergden om uitgelezen te krijgen, maar het was een geweldig fijn leesjaar. Nog een pagina of 50 uit het laatste boek en dan is Marjo klaar voor deze Leesuitdaging. Ze heeft alle reden om er nooit meer mee te stoppen. Boeken lezen is geweldig leuk!

Misschien dat het in 2019 dan eindelijk gaat lukken om echt 25 romans te lezen.

 

Elfia Arcen – De rij boeken wordt steeds langer

On door johannalimeinInformatie

26 september 2018

Op 22 en 23 september stonden wij op de Elfia in Arcen, waar precies drie jaar geleden, in september 2015, ons debuut Schimmenschuw uitkwam. En nu, in september 2018, was ons derde boek er: De vergeten vloek, deel 2, Smeulend venijn. Wat een prachtige omslag kreeg het! En wat passen de twee delen van de trilogie mooi bij elkaar!

Het was een onstuimig weekend.

Zaterdag begon goed. We stonden zoals meestal dicht bij de ingang en konden zien hoe de vele belangstellenden over de grens van de werkelijkheid in de wereld van de fantasie binnenstapten, hupten of sprongen. We zagen weer de prachtigste kostuums langskomen en sommige wezens kwamen in de tenten met boeken neuzen. Steeds meer mooie boeken van Nederlandse en Vlaamse auteurs zijn er te koop bij uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron. Er komen jaarlijks nieuwe boeken bij.

Helaas hadden de elfjes de regenbuien niet buiten het land van Elfia kunnen houden en in de middag begon het te regenen. Dozen met boeken werden op stoelen getild om ze geen waterschade op te laten lopen. We hielden het staan achter de tafels geen twaalf uur vol en zijn net wat eerder naar ons hotel in Venlo terug gegaan. Wel hebben we gelukkig wat boeken verkocht, bijvoorbeeld aan Marcel, die we intussen kennen als een liefhebber van Nederlandstalige fantasy. Ook Iris kocht een boek voor haar moeder, Saskia. Wat leuk om haar in de Elfia met een steampunk hoedje op haar hoofd te zien!

We vierden dat we drie jaar gepubliceerd auteur zijn en genoten van een heerlijk diner in ons hotel. Het bed was goed, zodat onze pijnlijke benen en voeten goed konden rusten.

Op zondag zagen we helaas veel paraplu’s omhoog gaan en mensen kwamen schuilen voor de regen. We hebben doordat ze bij ons langs kwamen wel veel over onze boeken kunnen vertellen en het promotiemateriaal ging grif van de hand. Iemand was plotseling enthousiast en kocht een gesigneerd boek. Wat hem over de streep trok is ons nog niet helemaal duidelijk, misschien was het onze charmante glimlach? Wat het ook geweest is, hij zal vast veel plezier hebben bij het lezen.

Het was ondanks het slechte weer gezellig om weer met collega’s bij elkaar te komen en om debutanten te kunnen verwelkomen in de Zilverfamilie. Wat is er veel talent in Nederland en wat fijn dat wij bij Zilverbron een plaatsje hebben gevonden. Hier een paar collages van foto’s:

Iedereen die een boek van ons kocht: Heel erg bedankt!

We hopen dat jullie met heel veel plezier onze verhalen zullen lezen.

En laat vooral weten wat je ervan vond, want daar leren wij weer van.

Groeten van Johanna Lime

Fantasyboeken over een wereld met mensen, draken en nog meer, deel 2

On door johannalimeinBerichten

Fantasyboeken over een wereld met mensen, draken en nog meer, deel 2 Kristallen hart en Kristallen ziel van Cocky van Dijk

Vijfde blog voor de Leesuitdaging van 2018

Geplaatst 30 juni 2018

Dit blog gaat over twee boeken die ik in 2017 en 2018 las voor de Leesuitdaging van Hebban en Goodreads, over twee boeken van Cocky van Dijk, uitgegeven bij Zilverspoor.

Kristallen hart

Cocky van Dijk heeft eerder een trilogie geschreven over Fenna, de drakenzieler. Deze Drakenzieler trilogie bestaat uit de boeken Spiegelgeest, Sluimergeest en Schemergeest. Het tweeluik Drakenijs kan afzonderlijk van de trilogie gelezen worden, omdat zich dit in een andere plaats afspeelt, namelijk in de wereld van de IJsDraken.

Isa, de Hoeder van het Zielenhof, is ten einde raad. Nu een groep IJsDraken zich heeft afgesplitst van de Drakenburcht, is het in stand houden van het ijs, waarin mensen die aan het eind van hun levensdagen zijn worden ingevroren, een probleem geworden. Isa ziet letterlijk het hof in elkaar storten. De groep Draken weigert echter te hulp te schieten.

De Aos Si´ hebben het kind van Borak en Nora gewisseld met een van hunzelf. Borak en Nora besluiten het kind, ondanks hun verdriet, op te nemen in het gezin om de wraak van het Andervolk te voorkomen. Het kind groeit op zonder weet van zijn anderszijn. Tot hij wordt opgeroepen door zijn eigen ras…

Fenna gaat op studie bij de IJsDrakenburcht. Vanaf het moment dat ze voet zet in dit ijzige land voelt ze instinctmatig dat er iets niet klopt. Een oud kwaad roert zich…

 

Fenna reist af naar de wereld van sneeuwvlaktes en ijzige kou, naar de plaats waar IJsDraken leven. De wereld daar wordt heel beeldend beschreven en je voelt al gauw met Fenna mee. Alles is hier vreemd en al gauw merkt Fenna dat er iets mis is in de Drakenburcht. Ze gaat op onderzoek uit en ontdekt dat er duistere machten aan het werk zijn die de draken hebben beïnvloed.

Dit is een mooi verhaal over draken en mysteries rondom de zielen van mensen, de wereld van de Aos Si en de IJsDrakenburcht. Een bijzonder boek dat zijn weerga niet kent.

 

Kristallen ziel

Om samen met het wisselkind te kunnen ontsnappen uit de wereld van de Aos Sí, moest Fenna een wederdienst beloven aan een onzichtbare helper. Nu ze weer in de veilige IJsDrakenburcht is, wordt ze gedwongen haar belofte in te lossen, maar tegen welke prijs?

Het wisselkind, Muloc, is bevrijd en terug bij zijn ouders. Wat is vrijheid als het verleden je niet met rust wil laten? Als je verleden je in zijn greep blijft houden?

Calvyn vecht als Ilahghmoc voor zijn vaders acceptatie, terwijl hij zijn menselijkheid van zich af probeert te schudden. Dan krijgt hij een opdracht waardoor hij beide in een klap kan bereiken, maar daarvoor moet hij alles wat hij heeft geleerd en waar hij als mens voor stond, loslaten.

De Aos Sí gaan door met hun duistere spel. Fenna, Muloc en Ilahghmoc proberen ieder voor zich de problemen die dat oproept het hoofd te bieden

 

Wanneer je aan dit boek begint, heb je al kennis gemaakt met het leven in de Drakenburcht, de tochten over de ijsvlaktes, de snerpende kou, de zielen die bewaard worden in het ijs, de IJsDraken en de Aos Si.

In dit tweede deel moet Fenna haar belofte inlossen, maar de prijs die ze daarvoor moet betalen is wel heel erg hoog.

De wisselkinderen worden geplaagd door wat er in het verleden is gebeurd. Horen ze eigenlijk wel bij de wereld waar ze bij zouden moeten horen?

Darion krijgt een slecht bericht en ook de draken en de Hoeders van de zielen maken allerlei gevaarlijke momenten door. Een spannend vervolg van deel 1 dat mij voortdurend blijft boeien. En het is echt geweldig om over het draakje Zot te kunnen lezen.

 

Dit tweeluik is een aanrader voor de fantasylezer, zeker wanneer je van (IJs)draken houdt. Bovendien is het een aanrader als je ook wel van griezelen houdt, want de Aos Si zijn schurken die nergens voor terugdeinzen.

Fantasyboeken over een wereld met mensen, draken en nog meer, deel 1

On door johannalimeinBerichten

Fantasyboeken over een wereld met mensen, draken en nog meer, deel 1 Bloed en Macht van Kim ten Tusscher

Vierde blog voor de Leesuitdaging van 2018

Geplaatst 30 juni 2018

Dit blog gaat over twee boeken die ik in 2017 en 2018 las voor de Leesuitdaging van Hebban en Goodreads, over twee boeken van Kim ten Tusscher, uitgegeven bij Zilverspoor.

BLOED

Kim ten Tusscher schreef na haar debuut Hydrhaga de Lilith trilogie (Gebonden in Duister, Verbroken in Schemer en Geboren in Licht) en Jager & Prooi. Bloed is daarom haar zevende boek en het eerste deel van de Vertellingen van de Ondergang, een op zichzelf staande serie die verder gaat waar de Lilith trilogie stopte.

 

BLOED gaat over bloedlijnen en afkomst. Lilith, de hoofdpersoon, is een vrouw en tegelijkertijd een machtige drakenwisselaar. Na al haar avonturen in de Lilith trilogie accepteerde ze de rol als profeet van de god Jakob. De vrede tussen Merzia en Naftalia is aan het begin van dit boek hersteld. Lilith is heel goed bezig in haar nieuwe rol van profeet. Ze dwingt de Merzianen niet om zich tot haar geloof te bekeren, maar zorgt ervoor dat er goede scholen komen en dat de zieken verzorgd worden. Ze heeft genezeressen in dienst en is er zelf ook een. De Merzianen herinneren zich echter nog dat Lilith als draak veel verwoest heeft in de vorige strijd. Ze behandelen haar nog steeds niet met het respect dat ze verdient.

Kiril is degene Merzia bestuurt. Hij probeert ook om het goede te doen voor het land en voor het volk. Maar dan komt er een bericht dat de zoon van de vorige koning, Yvar, is gevonden. De jongen, Rayender, komt samen met een magiër naar Merzia en beklimt de troon. Zodra hij de leiding overneemt, worden de Jakobanen achtervolgd en opgejaagd. De zo zorgvuldig opgebouwde vrede blijkt fragiel te zijn. Om haar volgelingen te beschermen, moet Lilith worden wat ze altijd heeft gevreesd, namelijk een draak. En landvoogd Kiril kan niet anders dan het zwaard weer oppakken. Hij moet weer vechten als een wolf.

In een afgelegen woestijndorp woont Nighram. Ze moet vluchten voor de gevolgen van de oorlog. Alleen door haar geheim kan ze haarzelf en haar ouders misschien nog redden.

De verbeeldingswereld van het boek omvat meerdere landen, waardoor er verschillende verhaallijnen zijn. Als lezer wil je weten hoe het de personages vergaat en of ze de problemen die worden opgeworpen het hoofd kunnen bieden of eraan ten onder zullen gaan. Het is spannend, dus wil je doorlezen.

Lilith reist naar Naftalia voor hulp, want de Jakobanen hebben daar een groot leger onder leiding van Tokala. Maar ook hier wordt Lilith met wantrouwen bejegend. Er komt weer een hevige strijd in Merzia.

Kiril vindt de maatregelen van magiër Nayaku en kindkoning Rayender veel te ver gaan en verzet zich tegen hen. Daarvoor wordt hij zwaar gestraft.

 

MACHT

Iedereen schrikt op als Lilith en een witte draak elkaar proberen te verwoesten boven het slagveld bij Nadesj. Hun strijd op leven en dood heeft verstrekkende gevolgen: een nieuwe magie lekt vrij de wereld in. Voor Tokala is deze makhma een godsgeschenk, voor de Merzianen is de magie het laatste redmiddel om hun land te redden. De tijd dringt voor Nayaku en de enige persoon die hem kan helpen om deze nieuwe kracht te doorgronden, is Lilith. Zij is sinds het gevecht echter verdwenen.

In een versnipperd strijdtoneel moet iedereen opnieuw bepalen aan welke kant hij staat. Vijanden vormen wankele bondgenootschappen en vrienden komen lijnrecht tegenover elkaar te staan.

 

MACHT gaat over wie nu eigenlijk de macht hebben en over de vreselijke gevolgen die het gebruik ervan kunnen hebben. In dit tweede deel is duidelijker dat Kiril en zijn zus Yanna de kinderen van Liis zijn uit de Jager en Prooi boeken en ook dat Nighram de dochter is van koning Yvar en haar moeder Nigesanla uit de Lilith trilogie.

De magiër Nayaku die Rayender naar Merzia bracht, heeft zo zijn eigen redenen om in Merzia te zijn. Net als Tokala die in opdracht van Jakob Merzia aanvalt. Zal zijn veroveringstocht wel ophouden bij dit ene land?

Er zijn verschillende verhaallijnen die afgewisseld worden gedurende deze vertellingen van de ondergang. Als lezer moet je steeds een omschakeling maken en je vraagt je af waar alles bij elkaar zal komen. Het is dus wel belangrijk om de aandacht bij het verhaal te houden, maar erg is dit niet. Het geeft stof tot nadenken. Je blijft nieuwsgierig naar het lot van de personages in deze wereld en hoopt dat er toch nog wel een uitweg zal zijn, zodat niet alles in deze wereld ten onder zal gaan.

Lilith verzet zich tegen Jakob, ze heeft een nieuw soort magie in zich en die lijkt verwoestende gevolgen te hebben voor de wereld. Maar is dat wel waar? Welke rol spelen de goden eigenlijk? Lilith onderzoekt de makhma en om tot bezinning te komen gaat ze naar de Inuuk.

Kiril heeft bijna alles verloren en hij heeft last van schuldgevoelens. Hij is niet meer te motiveren om nog te vechten tegen de overmacht van Tokala die Merzia inneemt. Maar Merzia is alles dat hij kent. Hoe kan hij alles opgeven?

Tokala doet er alles aan om Merzia te veroveren en richt zich op de stad Nadesj. Hij moet naar de bron van Jakob en doet zijn best voor zijn god. Maar Jakob spreekt niet tegen hem. Dan bedenkt Tokala de reden hiervan en wordt hij nog fanatieker.

Nighram en haar ouders vluchten naar Kurush Kuru en proberen de hulp in te roepen van de Groot Nagha, maar alles in die stad heeft een prijs. En wie niets te bieden heeft is waardeloos.

Alles lijkt verloren. Wat kan er anders uit naar voren komen dan de ondergang van de hele wereld? Iedereen is uit op macht en de machthebbers zijn waanzinnig. Wat kan er dan nog voor goeds uit komen?

Wanneer je belangstelling hebt voor Nederlandse fantasy, raad ik al Kims boeken aan. Ze heeft een prachtige verbeeldingswereld geschapen en haar vertellingen zijn de moeite van het lezen zeker waard. Het onderscheid tussen goed en kwaad is niet altijd even gemakkelijk te maken. In haar werk zijn er parallellen te vinden met de werkelijkheid die aanzetten tot nadenken.

Vijf punten van Zilverbron die wij geweldig vinden

On door johannalimeinInformatie

Geplaatst 20 februari 2018

Een

Cocky en Barry van Dijk.

Als deze fijne mensen uitgeverij Zilverspoor niet hadden overgenomen nadat Jos Weijmer overleed, zou het voor ons veel moeilijker geweest zijn om met onze boeken de weg naar de lezers van het fantastische genre te vinden. Het is nog maar de vraag of wij onze droom dan hadden waargemaakt en of ons derde boek dan ook al onderweg zou zijn. We geven Cocky en Barry een grote pluim voor hun inzet. Het is vooral hun verdienste dat de groep auteurs, die bij Zilverspoor en Zilverbron een uitgever vinden voor Nederlandstalige fantasy, sciencefiction, horror en ander origineel werk, groeit en de weg naar de lezers vindt.

Twee

Het Zilver Team.

‘Wat is dat?’ vraagt u zich misschien af. ‘Een Zilver Team?’

Nou, het antwoord daarop is nogal eenvoudig. Het is een team van schrijvers, redacteuren en organisators dat zich inzet voor het genre. Het richt zich op auteurs die bij Zilverspoor en Zilverbron zijn aangesloten, om hen een thuis te geven. Het Zilver Team helpt bijvoorbeeld door het beheren van de Zilverboekenclub op Facebook en met het bijhouden van de Online winkel (artbooksshop.com) waar steeds meer boeken te vinden zijn.

Kortgeleden hadden we weer een gezellige en leerzame dag die georganiseerd was door Het Zilver Team. Op het programma stond bijvoorbeeld hoe wij ons als schrijvers zelf kunnen redigeren, er was een blogger die iets kwam vertellen over social media, we kregen informatie over boekhandelaren en actieve verkoop, over het geven van workshops en over waar we op moeten letten bij een vervolgdeel. Behalve dat de dag leerzaam was voor schrijvers, was het een gezellige bijeenkomst met de mogelijkheid om elkaar te spreken, te lachen om grapjes en sketches. Kortom: een fijne dag er even tussenuit.

Drie

De Zilverfamilie.

We spreken in onze reacties op social media niet voor niets over een Zilverfamilie. Deze familie ontmoet elkaar op festivals en beurzen, waar het altijd weer fijn vertoeven is. Collega’s die wij zo langzamerhand hebben leren kennen en waarmee we goed van gedachten kunnen wisselen. Zelfs auteurs van wie we in de loop van de tijd boeken gelezen hebben en weten waar die over gaan, want waarom zou je de kans om hun boeken te lezen niet aangrijpen als je de uitnodigende omslagen ziet? Het zijn leuke mensen met dezelfde passie, dezelfde interesses. Aardige lui die begrijpen dat auteurs elkaar moeten ondersteunen, vooral in ons relatief kleine taalgebied. Hartelijke mensen die maken dat een dag waarop je boeken aan de man probeert te brengen je een goed gevoel bezorgt, dat je het idee hebt bij de familie te horen. Je neemt wat lekkers, een kopje koffie, een flesje water en je maakt een praatje terwijl je wacht op kopers die iets over je boeken willen weten. En als je een enthousiaste lezer hebt gevonden, leven ze met je mee en delen je geluk. En met elkaar help je de tent op te bouwen en de boeken die aan het eind van de dag overgebleven zijn weer in te pakken. Stiekem hoop je dat er veel lege dozen weg kunnen.

Vier

Het redactieproces.

Bij Zilverbron krijgen auteurs een intensieve redactionele begeleiding. Natuurlijk moet je manuscript wel van een kwaliteit zijn dat die begeleiding ook echt mogelijk is. Maar als die er eenmaal is, moet je heel hard werken. Dat is niet alleen ontzettend leerzaam, maar ook heel confronterend. Je ziet waar het fout gaat en merkt welke schrijftechnieken je nog niet voldoende onder de knie hebt. Je realiseert je welke leerpunten er nog zijn. Maar als je verder wilt komen als auteur, kan het niet anders dan dat je groeien gaat. Er is een metaredactie, een eindredactie en een woordredactie. En dan, uiteindelijk heb je het verhaal zoals het in het boek komt. Wanneer je het in handen hebt, kun je terugkijken op een lastige bevalling, maar, o, wat is het een geweldig product geworden.

Wij hebben veel van de redactie geleerd en na ons debuut zijn we door gaan leren. We zijn meer cursussen gaan volgen en dat bleek zijn uitwerking te hebben, want de redactie van ons tweede boek verliep al heel wat soepeler. Voor ons is duidelijk geworden dat schrijven een ambachtelijk vak is. Dat doe je niet zomaar even voor de vuist weg.

Vijf

De prachtige boeken en boekomslagen.

De uitgever verzorgt de vormgeving en de promotie voor het boek. De boekomslagen zijn heel aantrekkelijk. Ook daarbij wordt samengewerkt. Wij kunnen als auteurs ideeën aandragen, maar het resultaat van wat er op de omslag komt is voor ons steeds weer een verrassing geweest en beter dan wij zelf bedacht hadden. Natuurlijk ben je als auteur je eigen beste promotor en kan de uitgeverij niet alle promotie op zich nemen. Wij hebben contacten met een paar fijne bloggers gekregen en zo langzamerhand kennen we een aantal mensen, dat speciaal voor ons boek komt als er een nieuwe bij gekomen is. Het kringetje groeit. Naamsbekendheid duurt wel even, maar we hebben vertrouwen in de toekomst, want er komen nog meer boeken aan. Het steentje is in het water gegooid en de kringen breiden uit.

Groeten van Johanna Lime

Jeremy Jago en de bijzondere kracht van Melissa Skaye.

On door johannalimeinBerichten

Geplaatst 11 februari 2018

Aan het begin van 2018 las ik deel 3 en deel 4 van de Jeremy Jago boeken, voor de Challenge op Goodreads en Hebban. Deze serie over Jeremy Jago bestaat uit de volgende delen:

– Jeremy Jago, deel 1 Het geheim van de Passage (2013)

– Jeremy Jago, deel 2 De kracht van Assigna (2014)

– Jeremy Jago deel 3 De strijd om Gemini (2015)

– Jeremy Jago deel 4 De erfenis van Lotus (2016)

In het jaar dat ik deel 1 las, wist ik duidelijk nog maar weinig over het schrijven van een serie boeken af. Melissa had een spannend boek geschreven over een bijzondere jongen met zes vingers aan zijn rechterhand, het hoofdpersonage dat de serie draagt, Jeremy Jago. Jeremy wordt door ene Madison naar De Hopper gebracht in Hopsedam, waar hij wordt gevonden door Sanne en Eliza die in een weeshuis/opvanghuis werken. Het jochie is dan bijna drie jaar, wat ze kunnen zien aan de ketting om zijn nek waar zijn naam en geboortedatum op staat. Belangrijk is de zin: ‘Een tropisch uitziende vogel zat op een tak van een eikenboom.’ Wanneer je de proloog van boek 1 leest, heb je er nog geen erg in dat dit een belangrijke rol gaat spelen. De kracht van de schrijfster is, dat zij al wel weet waar het verhaal heen zal gaan. Die details komen niet voor niets in een verhaal, alles heeft betekenis. Terwijl de lezer zich nog aan het verwonderen is over de wereld waarin het verhaal zich afspeelt, weeft de schrijfster haar kleed.

In hoofdstuk 1 gaat het verhaal verder. Jeremy Jago is dan 14 jaar en heeft twee goede vrienden gekregen in het weeshuis. Dat zijn Semi Wolkers en Cherry Laan. Zij komen in de hele verdere serie voor als de vrienden van Jeremy, ze beleven zijn avonturen met hem mee.

In boek 1 komt Jeremy tijdens een ballonvaart met zijn klas in een mysterieuze storm terecht en belandt hij op een van de buitenwereld afgesloten eiland, Magistraal. Jeremy komt erachter dat hij magie bezit. Hij beleeft spannende avonturen (spanning opbouwen is iets waar Melissa Skaye heel goed in is) en hij blijkt een bijzondere gave te bezitten die hij van zijn overleden moeder heeft geërfd.

De personen waar Jeremy mee te maken krijgt in het dorp Helios, zijn geboorteplaats, worden zijn beste vrienden of zijn grootste vijanden. Mateo wordt een goede vriend en leraar, Montse die ook een regenboogmus kan zijn (de vogel uit de proloog), heeft de gave om herinneringen naar boven te halen en kan iemand laten zien wat er in het verleden is gebeurd, Madison is de gemene heks die Jeremy naar het leven staat, Nikita woont in Helios en wordt heel belangrijk voor Jeremy, en zo zijn er nog vele personages die gaandeweg in de serie belangrijk worden.

In deel 1 gaat het om de Passage en in dit boek leert Jeremy ook zijn vader Jerry kennen.

Het is voor de lezer even slikken met al die personages die worden geïntroduceerd in het eerste boek, maar blijf Jeremy Jago volgen op al zijn avonturen en het kleed waaraan de schrijfster weeft, zal patronen laten zien, waardoor duidelijk wordt wat er zich in het verleden heeft afgespeeld en waarom die personages de rol kregen die ze in dit prachtige verhaal hebben. Er zijn meerdere rode draadjes, een daarvan betreft de verrader met de witte straal. Alleen kinderen hebben wit, en een volwassene met die kleur vertelt niets goeds.

Ik ga niet verder uitweiden over wat er in boek 1 gebeurt met de Borakken en waarom een paarse stoel belangrijk is, dat moet u zelf maar lezen.

 

In Deel 2, De kracht van Assingna, gaat het om een ketting die lang geleden van een machtige magiër is gestolen. Het is het tweede deel van De Macht van Vijf. Jeremy die nu op Magistraal woont, zet alles op alles om dit magische voorwerp in handen te krijgen.

In dit boek leer je als lezer Thijs kennen, die de vreemde uitspraak heeft: ‘Bij de haren op mijn borst!’ Maar ook Tjyrre Hills die uit Tempore komt. Bovendien leer je langzamerhand de inwoners van Helios een beetje kennen. En wat is de rol van het zwarte boek van Oceandus Mandaar? De verrader met de witte straal blijft nog een mysterie.

Tijdens hun zoektocht naar de ketting stuiten Jeremy en zijn vrienden op veel tegenslag en ondergaan ze allerlei beproevingen. Ze komen op plaatsen die gevreesd en verboden zijn, waaronder het Glasbos. Met gevaar voor hun leven moeten ze verschillende opdrachten uitvoeren om de ketting te pakken te krijgen. Ook blijkt aartsvijand Madison Zweers weer onaangename verrassingen voor Jeremy in petto te hebben. Zonder dit te weten is Jeremy’s vader Jerry hierin verwikkeld. Jeremy is dan ook niet voorbereid op het ontstellende nieuws dat Madison gedurende al die jaren achter de hand heeft gehouden.

Dit gedeelte van de flaptekst van het boek laat het al duidelijk weten: dit boek staat bol van de actie en het is echt reuze spannend. Ik heb ervan genoten om dit boek te lezen en vind de schrijfstijl van Melissa echt heel gaaf. Langzaam wordt duidelijk wat zich heeft afgespeeld in het verleden, maar soms is dat ook gewoon choquerend. Wat laat Melissa haar personages af en toe schrikken!

Deel 3 van de serie las ik pasgeleden, in 2018 voor mijn ‘Challenge’.

Jeremy Jago 3 De strijd om Gemini

Zoals de vorige delen is dit boek ook weer reuze spannend. De vrienden Jeremy, Semi en Cherry en Nikita beleven weer veel. Jeremy en Semi moeten lessen gaan volgen op Maximaal, de school van Zitana. Dat is een duister en vijandig gebied. Al gauw merken ze dat er bepaalde magiërs zijn die zich ver boven anderen verheven voelen en anderen die gewoon arm zijn en moeite hebben om voedsel te vinden. Jeremy vindt het oneerlijk en probeert de armen te helpen, maar als hij de Passage gebruikt ontdekt hij dat er vreselijke dingen gebeuren in het geniep. De Gemini, het derde onderdeel van De Macht van Vijf, ligt precies in Zitana, in een heel eng gebouw. Jeremy en zijn vrienden moeten er wel heen en ze krijgen het erg moeilijk. Tjyrre, de jongen waar ze in deel 2 mee te maken krijgen, staat op zeer goede voet met de vervelende Lichthinders uit Zitana. Die magiërs willen natuurlijk ook De Macht Van Vijf in handen krijgen. En er speelt nog veel meer mee in het verhaal, ook op persoonlijk gebied. Dat zijn weer van die patronen die steeds verder worden uitgewerkt door de schrijfster, waardoor je als lezer stapje voor stapje vertrouwd raakt met de verbeeldingswereld van Jeremy Jago, de wereld die zich steeds verder uitbreidt. Naast Helios, Magistraal en het weeshuis aan de Andere Kant, heb je ook Tempore ontdekt en nu zie je hoe Zitana op de wereldkaart verschijnt. Het is weer vreselijk spannend en uiteindelijk is het in dit verhaal maar de vraag of Helios het zal overleven als Zitana hen aan gaat vallen. Wat zal de toekomst die door Jeremys moeder al van tevoren is gezien hen nu werkelijk gaan brengen? Gaan ze ten onder in de strijd of maken ze nog een kans om het van Lichthinders en duistere magiërs te winnen?

 

Deel 4 las ik pasgeleden nog, ook in 2018, mijn recensies staan op Goodreads en Hebban. Deel 4 heeft de titel: Jeremy Jago 4 De erfenis van Lotus.

Wonderlijk is dat deel 4 het laatste deel van de reeks is, terwijl Melissa zoveel ideeën had toen ze aan de serie begon, dat ze misschien wel acht delen over Jeremy Jago had kunnen schrijven. Maar, zo staat er in haar nawoord, het verliep anders dan verwacht. In dit vierde deel komt de ontknoping en leer je als lezer hoe alles in elkaar steekt. Het plaatje wordt compleet. Jeremy komt oog in oog te staan met zijn grootste vijand en hij zal er eindelijk achterkomen wie de verrader met de witte straal is. Wie er nu echt verantwoordelijk is voor de dood van zijn moeder, Mary, en er de reden van is waarom hij twaalf jaar in een opvanghuis heeft gewoond aan De Andere Kant, ver weg van Magistraal en zijn dierbaren.

In dit vierde boek moet Jeremy, om de erfenis van Lotus te vinden, onder water. Maar hoe kan hij daar ademen? De situatie wordt er niet beter op in Magistraal. Jeremy moet informatie van Meta Prudent los zien te krijgen. Hij talmt lange tijd, maar heeft uiteindelijk geen keus meer. Wanneer hij onder water gaat om de erfenis van Lotus op te zoeken, gebeuren er weer heel vreemde dingen. Als hij in het meer gaat, lijkt het te regenen op Magistraal en dat duidt erop dat het daar niet goed gaat, want normaal schijnt in Helios altijd de zon. Maar Jeremy heeft zijn handen vol met wat er onder water gebeurt. Ook komt hij Tjyrre weer tegen en zijn grootste vijanden willen hem de Macht van Vijf afpakken om zelf de Macht in handen te krijgen. Jeremy kan zijn ovaal niet openen, want dan wordt hij misschien wel afgepakt door Dion en dat betekent dat Jeremy zal sterven. Als hij uit het water komt, is er een gevecht tussen magiërs op het strand van Magistraal en een van hen gaat dood. Maar dan blijkt dat alles anders is dan ze ooit konden vermoeden. In de strijd tegen zijn ergste vijanden krijgt Jeremy te horen hoe de vork echt in de steel zit met die Macht van Vijf.

Het wandkleed is af, de serie is compleet. Voor je zie je hoe de kracht van Melissa Skaye een prachtige verbeeldingswereld vormgegeven heeft. De wereld van Jeremy Jago. Deze serie is zowel voor de jeugd als voor lezers die van fantasy houden een grote aanrader om te lezen!

Ik heb van dit werk van een Nederlandse fantasy en thrillerschrijfster genoten.

 

De boeken van Jeremy Jago zijn hier te koop: De boeken van Jeremy Jago kopen

Groeten van Johanna Lime

 

De Leesuitdaging van Hebban – December 2017 tweede blog

On door johannalimeinBerichten

Geplaatst 2 december 2017

Dit zijn de laatste twee boeken van mijn leesuitdaging voor 2017. Ik heb er dit jaar maar twintig kunnen lezen en ben aan het twijfelen of dit de juiste manier van aanpak is. Ik ga maar eens nadenken over hoe ik het in 2018 aan zal pakken met het bloggen. Misschien eens een andere opzet waarbij de recensies gewoon op Goodreads en Hebban blijven staan en er hier wat anders komt?

Twintig boeken lezen in 2017, dat doel heb ik wel gehaald al is het tussentijds naar beneden bijgesteld. In dit tweede blog van december komen nummer negentien en twintig aan bod, de rest werd al eerder op deze website geplaatst.

19 – De vrije wereld – Boek 1 van de Portaal serie – Mathijs Hulster – Uitgeverij Zilverbron – Fantasy.

20 – Het ijzeren woud (waar elk blad een dolk is) – Boek 2 van tweeluik Bloed en barnsteen – Tais Teng – Uitgeverij Zilverspoor – Historische Fantasy.

19 – De vrije wereld – Boek 1 van de Portaal serie – Mathijs Hulster – Uitgeverij Zilverbron – Fantasy.

3 sterren recensie.

Dit is het eerste boek uit een serie, Portaal, en heeft de titel De vrije wereld.

De vader van Jessy, Ron Carver, is archeoloog en hij heeft een masker meegenomen naar huis om het daar beter te kunnen bestuderen. Had hij dat maar niet gedaan, want het masker maakt enge fluistergeluiden en het heeft een nare invloed op hem en op zijn dochter en haar twee vrienden. Jessy, Lee en Fahim komen door het masker in de vrije wereld terecht.

Goed, tot zover was het verhaal nog te volgen en was het best een origineel concept. Maar hierna bevatte het heel veel informatie over uit welk land de personen uit de vrije wereld oorspronkelijk kwamen, over wat iemand in de loop van eeuwen allemaal geleerd had, wat het verschil was tussen de vrije wereld, de gebonden wereld en andere werelden, over verschillende ordes in die wereld en verschillende machtsblokken en dat er een oorlog aan zat te komen. De wereldbouw was voor mij met alle onderdelen die erbij gehaald werden niet helder te krijgen. Ik werd steeds afgeleid door zaken die je niet verwacht in een setting in het Oude Egypte of in een wereld waar de doden verder leven. Ik kreeg er een gevoel bij dat alles kon, dood zijn en leven en weer dood gaan in een oorlog in een vrije wereld zonder oorlog. Tijdens het lezen werd ik steeds uit het verhaal gegooid en dat vond ik erg jammer, want Mathijs kan heel goed acties beschrijven die je zeker als lezer in zijn greep houden.

Gelukkig waren de belevenissen van Ailea en De Meester en de zoektocht van Jesse naar Ramses 1 wel interessant genoeg om mij het boek weer in te trekken. De magische gevechten en wat die voor uitwerking hadden op bijvoorbeeld Ailea en Lhanima vond ik heel spannend. De magie werd mooi beschreven, alleen ging het voor mij als lezer te lang door en vond ik het overkill worden. Uiteindelijk werd het gedeelte waarin Ramses 1 speelde dan weer wel heel mooi.

Het verhaal gaat over Jesse die een masker opzet en dan te maken krijgt met een wereld waarin de doden leven en waar een gevaar zich aandient uit een nog veel oudere en engere wereld en hoe Jesse dat gevaar samen met Ramses 1 en andere helpers overwint. Jesse ontwikkelt zich tijdens het verhaal en groeit in haar kracht. Dat is wat volgens mij dit verhaal een mooi verhaal maakt.

20 – Het ijzeren woud (waar elk blad een dolk is) – Boek 2 van tweeluik Bloed en barnsteen – Tais Teng – Uitgeverij Zilverspoor – Historische Fantasy.

4 sterren recensie.

Dit boek is het tweede deel van het tweeluik Bloed en Barnsteen. Deel 1 was Een schip van Bloed en Barnsteen en dit deel, deel 2 dus, heet Het ijzeren woud (waar elk blad een dolk is).

Tais Teng gaat verder met het verhaal over Jord en Nadia, het verhaal dat over kooplui uit Hanzesteden verhaalt. Maar Jord en Nadia wonen nu in Novgorod, in Rusland. Nadia wordt zwanger en Vali, een samodiva, voorspelt de keizer van Byzantium dat een Turkse sultan zijn stad zal wegvagen, mits het bloed van een godin zijn stad kan redden. De dochter van Nadia stamt net als Nadia zelf af van Ran, de godin van de zee. Bovendien stamt ze af van de heks Baba Yaga. Ook Koschei de doodloze is een lid van haar familie. Vali, de samodiva gaat op weg om de nog ongeboren prinses te vinden en zal haar ontvoeren. Maar dan gebeuren er allerlei dingen waardoor alles anders loopt.

Dit boek leest heerlijk weg. Tais Teng weet je als lezer te boeien met historische feiten die verweven zijn met een heerlijke humoristische verbeeldingswereld waarin heksen, allerlei enge wezens, griezelige rivieren en bossen een rol spelen. Hij neemt je mee naar een wereld achter een wereld, naar vreemde gebruiken en gewoonten en gruwelijk spannende episodes uit de geschiedenis. Iedereen schijnt een verborgen identiteit te hebben en wanneer je Ran of Baba Yaga nodig hebt om je te hulp te komen, of wanneer ze de ontvoerder van Nadia’s kind willen tegenhouden, ben je als lezer verzekerd van een spanning, gruwel en verwondering die je betovert en waardoor je het boek niet meer weg kunt leggen. Het is heerlijke fantasy!

Ik raad dit tweeluik zeker aan, het gaf mij veel leesplezier.

Ik als lezer en schrijver

Als ik terugblik op mijn recensies van de afgelopen jaren, krijg ik het gevoel dat ik als lezer (die zelf ook schrijft) kritischer geworden ben. En dat is dan waarschijnlijk het gevolg van een groei die ik door zelf steeds bezig te zijn met schrijven en herschrijven doormaak. Door schrijfcursussen te volgen, door romans en korte verhalen te schrijven en door de redactie van Schimmenschuw en Sluimerend vuur, heb ik ontzettend veel geleerd. Nu volg ik weer een nieuwe cursus waarbij er allerlei technieken van het schrijven de revue passeren en waarmee flink geoefend wordt.

Wanneer ik tegenwoordig boeken lees, gaat bij mij bijna automatisch mijn schrijfdeel, een van de vele delen die ik in mij heb, aan de slag. Ik kijk dan of ik mooie stukken tekst tegenkom die mij op de een of andere manier in hun greep krijgen, doordat ze spanning of emoties oproepen. Ik zie ook eerder stukken tekst waarvan ik denk: ‘Dat zou ik anders doen.’

Ik blijf erbij: Wat iemand van een boek vindt, heeft veel met smaak te maken. Het ene boek ligt mij beter dan het andere. Ook kan het zijn dat de omstandigheden thuis ervoor zorgen dat mijn stemming niet optimaal is om in een bepaald verhaal te blijven zitten of om er mijn best voor te doen om het plot proberen te begrijpen. Dan ben ik meer met de vreselijke, werkelijke wereld bezig dan met de fantasywereld uit een boek.

Een recensie van een lezer zoals ik, is dus altijd gekleurd. Ga dus niet te veel op recensies af, maar kijk liever zelf wat je als lezer van een boek vindt. Door het te lezen. Een schrijver die vaak jaren bezig is om een boek te schrijven, verdient dat het gelezen wordt. Dat probeer ik ook te doen, door veel boeken te kopen en ze daadwerkelijk te lezen. Mijn ‘te lezen boeken’ stapel wordt op momenten groter, wanneer ik weer eens iets gekocht heb, maar ook weer kleiner doordat ik de boeken daadwerkelijk lees, van kaft tot kaft. Ze zijn niet alleen maar voor een verzameling die in de kast blijft staan. Volgend jaar heb ik ook weer een ‘te lezen boeken’ lijst. Ik maak er een gewoonte van, net zoals van het schrijven. Als het lukt elke dag een stukje verder. Het leven wordt er zoveel leuker door.

Dus bedankt aan alle schrijvers van de boeken die ik al heb mogen lezen in de afgelopen jaren. Jullie hebben mij vele uren verwondering gebracht. En ik ben er trots op dat ik zeggen kan dat ik al heel veel Nederlanders en Vlamingen ken die in mijn favoriete genres schrijven. Ga alsjeblieft door.

 

2017

Op de Elfia in Haarzuilens kwam in april 2017 ook het eerste deel uit van de trilogie De vergeten vloek uit – Sluimerend vuur – van Johanna Lime.

Neem gerust in een reactie contact met ons op voor een gesigneerd exemplaar van een van onze boeken. Schimmenschuw €19,95 of Sluimerend vuur €24,95. Wanneer u de boeken via ons als auteurs zelf bestelt, krijgt u er van ons een cadeautje bij in de vorm van een kort verhaal, als toegift.

 

Lees ook eens Nederlandse fantasy!

Johanna Lime

De Leesuitdaging van Hebban – Augustus 2017

On door johannalimeinBerichten

Geplaatst 29 augustus 2017

Vandaag schrijf ik over boek twaalf en veertien van mijn leeslijst voor de leesuitdaging van 2017 van Hebban en/of Goodreads. Boek dertien was een studieboek over schrijven en dat komt de volgende keer aan bod. Ik ben nu bezig met nog een studieboek over schrijven en met de roman Maidentrip van Marjon Sarneel. Het gaat weer wat vlotter, want ik wil die 25 boeken aan het eind van het jaar natuurlijk wel halen!

De eerste drie boeken van mijn leesuitdaging stonden in het blog van januari, nummer vier en vijf kwamen in maart aan de beurt, nummer zes en zeven in april, nummer acht en negen, tien en elf stonden in twee aparte blogs van juli.

12 – De kronieken van Cromrak, derde boek – De zoektocht van Varok – Mark Doornbos – Uitgeverij Zilverbron – Fantasy.

14 – Vertellingen van de ondergang, deel 1 – Het eerste deel van een nieuwe trilogie over Lilith – Bloed – Kim ten Tusscher – Uitgeverij Zilverspoor – Fantasy.

 

Vrijheid in de keuze van boeken

Zoals u ziet allebei boeken van Zilverspoor of Zilverbron, dat zijn twee onderdelen van dezelfde uitgeverij, maar dat wisten jullie natuurlijk al lang.

Ik kreeg op Facebook het commentaar van iemand dat ik wel erg veel boeken van deze uitgeverij lees. En daar verbaas ik me eerlijk gezegd nogal over. Waarvoor zou dat niet mogen? Ik ben toch zeker vrij om boeken uit kiezen die ik zelf graag wil lezen of bestuderen? Het lijkt me dat iedere lezer dat doet.

Als schrijver is het ook goed om veel te lezen, wordt er beweerd. Ik ben het daarmee eens. Het is niet zo dat ik een recensent ben en hiervoor krijg betaald. En het is nu eenmaal wel zo dat uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron elk jaar weer voorziet in een flink aanbod in het genre dat mijn voorkeur heeft. Bovendien zijn hun boeken geschreven door authentieke, Nederlandstalige schrijvers. Ik wil graag weten waar zij over schrijven.

Natuurlijk lees ik ook weleens een boek dat door een andere uitgeverij op de markt gebracht is. Maar ik ben nu eenmaal in de gelegenheid om op de festivals die ik bezoek, zoals Elfia, Keltfest en Castlefest, nieuwe boeken te kopen die mijn belangstelling opwekken. Ja, dat die boeken uitgebracht worden door de uitgeverij waar ik zelf ook boeken heb uitgegeven, is waar. Maar moet dat een beletsel zijn? Mag ik daarom geen boeken van collega’s lezen en lezersrecensies maken? Ik zou willen dat er van onze boeken ook meer recensies van ander schrijvers kwamen. Daar hebben we er helaas maar weinig van.

Het is zo vreselijk flauw dat blijkbaar sommige mensen al bij voorbaat een vooroordeel hebben over bepaalde boeken of bepaalde uitgeverijen. Ik heb ook vertaald werk gelezen en ik lees best weleens iets uit een ander genre of van een andere Nederlandse uitgeverij. Maar eerlijk, ik ben echt wel oud genoeg om zelf te kunnen bepalen welke boeken ik wil lezen en ik heb daar een mening over. Een persoonlijke mening, welteverstaan. Ik houd niemand tegen om zich ook een eigen mening van een bepaald boek te vormen en daar feedback over op het internet te zetten. Lees het boek zelf, zou ik zeggen. Dan weet je of je het met me eens bent of niet.

12 – De kronieken van Cromrak, derde boek – De zoektocht van Varok – Mark Doornbos – Uitgeverij Zilverbron – Fantasy.

5 sterren recensie.

De zoektocht van Varok is van De kronieken van Cromrak van Mark Doornbos het derde boek uit een serie waarin orks nu eens de hoofdrol krijgen, om hen in een ander daglicht te stellen dan waarin orks meestal worden neergezet. Mark doet dat heel verdienstelijk. Zijn boeken zijn spannend, humoristisch en heel interessant.

De orks zijn na deel twee terug in hun stad, ze hebben de Sluipplaag-epidemie achter zich en voor Cromrak ziet het leven er weer zonnig uit. Maar dat geldt niet voor Varok. Zijn vader is er slecht aan toe en hij zou de Nekronomicon moeten hebben om hem te helpen. Maar dat boek is in handen van de tovenares Lydilia. Varok moet haar verslaan en het boek terughalen. Hij heeft er genoeg van dat zijn vrienden in de schijnwerpers staan en dat met hem de spot gedreven wordt, vooral door Kendar. Hij besluit er alleen vandoor te gaan om de Nekronomicon te vinden.

Cromrak krijgt een brief van Grash, zijn vroegere leermeester. Grash blijkt vast te zitten in het mensenrjk Thenamia, dat op voet van oorlog staat het de geduchte Thungar. De vrienden komen er achter dat Varok ervandoor is gegaan en ze willen achter hem aan om hem te helpen, maar ook willen ze Grash voor een zeker noodlot behoeden.

In Thenamia komen ze Ethan tegen en Bernan heeft wel een heel nare taak gekregen, samen met Grash. Zij moeten de bevolking van Thenamia redden van een zekere ondergang. Er komt een oorlog tegen de Thungar, waarbij Cromrak, Kendar en Daryliah aan de kant van Bernan, Grash en Ethan meevechten tegen barbaren en dwergen. De vijand heeft vernuftige wapens en het ziet er somber uit. Lydilia komt de Thenamiërs te hulp met een heel bijzonder leger, maar zelfs dat gaat niet zoals ze graag had gewild. Bernan wil de Thenamiërs van een ondergang redden, de mensen hebben al veel te veel ellende meegemaakt en zijn rol in de eerdere geschiedenis met hen was niet zo geweldig.

Intussen heeft Varok een compleet andere route gevolgd en is hij in contact gekomen met oude bekenden. Hij krijgt les in witte magie en merkt dat hij ook door reizen en les nemen kan leren, niet alleen uit boeken. Na de lessen gaat hij met Roodschub en zijn volgers op zoek naar de Nekronomicon, maar Lydilia krijgt door dat hij het boek van haar af wil nemen.

Het boek is spannend en er zitten mooie boodschappen in verwerkt. De oorlog en de strategie daarbij is geweldig goed uitgewerkt. De conflicten die in Varok woeden ook. Dit is een geweldig boek, echt een aanrader om de Kronieken van Cromrak te lezen. Heel goede fantasy van een Nederlandse schrijver. Je kunt het boek aan het einde echt niet meer wegleggen, je moet weten hoe dit afloopt. Hoe zal het Bernan, Grash en Ethan vergaan? Is Lydilia een verdorven zwarte magiër geworden door alles wat ze heeft meegemaakt bij De Kring? Zal het Kendar lukken om zijn vader te redden van de dood of vervalt hij door de Nekronomicon tot de zwarte magie en loopt het helemaal verkeerd met hem af? En is Grash de vader van Daryliah of is dat toch nog iemand anders? Kunnen Cromrak en Kendar weer vrienden worden met Varok of blijven ze ruzie houden?

De volgende vraag waar ik graag een antwoord op wil is hoe het nu met Ramaoh is gesteld. Komen we er nog achter waar de Spharocenen vandaan zijn gekomen en of Ramaoh echt de enige van hen is die nog leeft. Of zijn er nog soortgenoten? En waar vinden we die dan?

Mark is al aan het schrijven aan zijn vierde boek. Zijn boeken vind ik echt geweldig, hij heeft een fijne schrijfstijl en hele mooie ideeën die goed zijn uitgewerkt in zijn verhalen. Ik ben een fan geworden. Het boek over Ramaoh wil ik ook, want ik wil meer lezen van Mark!

 

14 – Vertellingen van de ondergang, deel 1 – Het eerste deel van een nieuwe trilogie over Lilith – Bloed – Kim ten Tusscher – Uitgeverij Zilverspoor – Fantasy.

3 sterren recensie.

Het eerste boek uit een nieuwe serie van Kim ten Tusscher. De vertellingen van de ondergang deel 1, Bloed. Dit boek gaat in grote lijnen om de hoofdpersoon Lilith uit de Lilithtrilogie (Gebonden in Duister, Verbroken in Schemer en Geboren in Licht) en over Kiril die voorkomt in het tweeluik Jager en Prooi. Een derde verhaallijn wordt gevormd door Nighram, een nieuw personage in deze serie.

Allereerst moet ik toegeven dat de schrijfstijl van Kim zelfs sinds Jager en Prooi, die ik erg goed vond, nog beter is geworden. Het boek leest heerlijk vlot en door de spanning wil je door blijven gaan als lezer.

Lilith is de profeet geworden van Jakob en ze is heel goed bezig. Ze dwingt de Merzianen niet om zich tot haar geloof te bekeren, maar zorgt ervoor dat er goede scholen komen en dat de zieken goed worden verzorgd. Ze heeft genezeressen in dienst en is er zelf ook een. De Merzianen behandelen haar echter niet goed, ze herinneren zich nog dat Lilith die een drakenwisselaar is, als draak veel verwoest heeft in de vorige strijd. Daarbij werd zij een instrument in handen van een magiër, zoals ze dat eerder ook al was.

Kiril is degene die door Lilith het bestuur over Merzia in handen heeft gekregen. Hij probeert vooral ook om het goede te doen voor het land en voor het volk. Maar dan komt er een bericht dat de kroonprins is gevonden, de zoon van de vorige koning Yvar. De jongen komt samen met een magiër die voor zijn opvoeding zorgde naar Merzia en neemt plaats op de troon. Al gauw blijkt dat Rayender Lilith en de Jakobanen haat. Zodra hij op de troon zit, worden de volgers van Jakob achtervolgd en opgejaagd.

Lilith kan dit niet over zich heen laten gaan en reist naar Naftalia waar de Jakobanen een groot leger hebben onder leiding van Tokala. Zij is de profeet van Jakob en ze moet tegen het geweld opkomen. Ze wordt echter ook in haar eigen gelederen met wantrouwen bejegend. Er komt weer een hevige strijd die in Merzia zal losbarsten.

Kiril vindt de maatregelen van magiër Nayaku en kindkoning Rayender ook te ver gaan en verzet zich tegen hen. Daarvoor wordt hij zwaar gestraft.

Nighram en haar ouders wonen in een woestijndorp. Zij slaan op een gegeven moment op de vlucht wanneer hun dorp wordt aangevallen. Ze zijn vreemdelingen en hebben het zwaar.
Dan volgen vele dramatische gebeurtenissen die aan de ene kant interessant zijn om te volgen, maar die naar mijn smaak zo ver worden doorgezet dat het enerzijds ongeloofwaardige overkill voor mij werd en anderzijds vond ik dat Lilith weer heel erg in een lijdende positie werd gedwongen waarin zij geen eigen wil zou hebben. Hoe dat komt is wel te verklaren in het verhaal. Toch gaf dit mij geen bevredigend gevoel.

Ik begrijp dat vele andere fantasylezers dit boek zullen roemen en dat dit door mijn persoonlijke smaak komt. Pasgeleden kwam er een recensie van vijf sterren van dit boek op Fantasy Wereld. Ik ben het helemaal met het eens dat het personage Az-Zhara een geweldige aanwinst is voor het Lilithverhaal. Waar voor mij persoonlijk precies het verschil met Jager en Prooi in te vinden is, daar kan ik niet helemaal de vinger op leggen. De boeken over Lilith liggen mij toch wat minder als lezer. Een kwestie van smaak.

Maar dat neemt niet weg dat ik de kracht ervan wel zie. Mensen die van de films van Game of Thrones houden, die ik persoonlijk wel mooi maar veel te gruwelijk vind, zullen vast en zeker ook smullen van de boeken van Lilith. Want dat Kim goed kan schrijven, is wel zeker.

Mensen die Nederlandse fantasy van eigen bodem willen lezen, raad ik al haar boeken zeker aan!

 

Wat ik nu aan het lezen ben

Ik ben nu bezig met het bestuderen van Schrijven met het oerverhaal – Eisso Post – uitgeverij Augustus. Boek dertien was Korte verhalen schrijven – Ton Rozeman – uitgeverij Augustus en ik lees nu eens een autobiografische roman die is geschreven door Marjon Sarneel – Maidentrip.

Ik ben blij dat ik in Nederland leef en vrij ben om zelf mijn boeken uit te kiezen.

Johanna Lime