Where is the best place to watch the sunset near you? Wat is de beste plaats om bij jou in de buurt de zonsondergang te zien? Dit vraag #bloganuary mij op 31 januari, de laatste dag van deze maand. Na deze uitdaging van een hele maand bloggen, stap ik weer over op een keer per week een blog schrijven, wat ik meestal aardig vol kan houden. Als ik niet elke dag iets hoef te bedenken bij een vraag, houd ik weer iets meer schrijftijd over voor mijn verhalen. Toch was het leuk om in de eerste maand van 2023 elke dag mee te doen aan deze Challenge van de WordPress Community.
De beste plaats bij mij in de buurt waar je goed de zonsondergang kunt zien, is langs de oever van de rivier de Merwede. Daar heb ik op 5 december 2020 een fotoshoot laten doen door Kim van Gent Photography. Daar werden onder andere deze foto’s gemaakt en ook de foto’s die ik sinds die tijd gebruik op mijn website en bijvoorbeeld voor mijn auteursfoto van de Interplanetair trilogie.
Dit was langs de rivier de Merwede op een zandstrandje met veel riet in de buurt.
What would you title the chapters of your autobiography? Vrij vertaald:Welke titel zou je aan je autobiografie geven? Dit vraagt #bloganuary van WordPress mij vandaag.
Nu heb ik natuurlijk al een autobiografisch verhaal geschreven, dat verwerkt is in het boek De twaalfde Saturnusmaan, dat in 2020 door uitgeverij aquaZZ is uitgegeven.
Dit verhaal gaat voornamelijk over de weerstanden en belemmeringen die ik in mijn leven heb ervaren. Omdat die als thema nogal zwaar waren, heb ik er als tegenhanger mijn herinneringen aan vakanties tegenover gesteld en een onderzoek laten uitvoeren door twee aliens. Hoewel het verhaal autobiografisch is, kwamen er ook sciencefictionelementen in.
Ik volgde vanaf 2016 verschillende cursussen voor het schrijven van autobiografische verhalen bij de Online Schrijfschool van Marjon Cosijn. Daar leerde ik dat bij het schrijven van een autobiografie veelal wordt gekozen voor een periode van zeven jaren uit iemands leven. Bij de twaalfde Saturnusmaan is die periode breder genomen omdat dat voor dit verhaal beter uitkwam.
Wat betreft een periode van zeven jaar, zou ik ook kunnen overwegen om een boek te schrijven over mijn schrijvershap samen met Dinie van 2011 tot en met 2018. Of over de mantelzorg voor mijn ouders en de zorgen om zieke familieleden die uiteindelijk overleden zijn. Of over mijn studietijd en wat ik heb meegemaakt in mijn tienerjaren. En zo zijn er nog wel meer perioden uit mijn leven waarover ik iets autobiografisch zou kunnen schrijven. Maar bij een boek is het belangrijk dat de hoofdstukken geen losse anekdotes zijn. Een verhaal heeft een volgorde nodig, een oorzaak en een gevolg. Bovendien is het belangrijk dat het voor een lezer interessant blijft en dat hij geboeid blijft door het verhaal of het leesplezier oplevert.
Op dit moment voel ik niet langer die enorme drang om een autobiografisch boek over mijn leven te willen schrijven, zoals ik die voelde voordat De twaalfde Saturnusmaan geschreven was. Ik ga nu liever door met het schrijven van fantasy en sciencefictionverhalen in mijn verzonnen wereldbouw. Zelfs daarin kan ik af en toe iets autobiografisch kwijt. Als schrijver ontkom je daar ook eigenlijk niet aan, want je schrijft altijd vanuit je eigen referentiekader.
Dus mijn antwoord op de vraag van #bloganuary heb ik in feite eerder al beantwoord, door het schrijven van De twaalfde Saturnusmaan.
What is something you learned recently? Wat heb je pas nog geleerd? #bloganuary vraag.
Pas heb ik geleerd dat er soms bepaalde oude vrienden afhaken en dat er nieuwe voor in de plaats kunnen komen. Bovendien loont proactief bezig zijn. In ieder geval is opkomen voor mijzelf beter om meer zekerheid te krijgen over gemaakte afspraken.
Zoals jullie vast al weten stond mijn volgende boek Interplanetair boek 3 Schakelmagie bij Zilverbron gepland voor januari 2023. Die planning is een indicatie die nooit vastligt, het kan altijd uitlopen, al verschijnt het boek in ieder geval in dit jaar. De hoofdredactie was in december 2022 afgerond en Tamara had het manuscript voor de kerstvakantie teruggestuurd naar de uitgever. We waren dus goed bezig.
Nu had ik niet het idee dat mijn nieuwste boek ook echt in januari direct al uitgebracht zou worden, daar waren we iets te laat voor begonnen aan de redactie. De ervaring leert dat de woordredactie, het maken van de cover en de zetproef nog wel een paar maanden langer duurt. Bovendien is mijn nieuwste boek natuurlijk ook niet het enige dat de uitgever onder handen heeft.
Zoals altijd wanneer de hoofdredactie klaar is, nam ik wel alvast contact op met een groep bloggers en recensenten die voor mijn eerder boeken al recensies wilden schrijven. Ik vroeg hen of ze het derde deel van Interplanetair ook weer voor mij wilden lezen en recenseren, zodra ik het in huis zou krijgen. Nu was er een vaste kern, die alweer naar mijn volgende verhaal uitkeek en die direct positief reageerde. Maar de vorige keer waren er al twee lezers afgevallen en nu vielen er weer drie anderen van mijn lijst. Er bleef dus maar een kleine kern fans van mijn boeken over.
Ik trok de stoute schoenen aan en vroeg Finn, die ik pas als vriend op Facebook heb ontmoet en die ook recensies schrijft, of hij interesse had om behalve Schimmenschuw (wat hij wilde kopen) ook de trilogie Interplanetair wilde lezen en recenseren. Dat vond hij een goed idee. Ik stuurde hem de eerder uitgegeven boeken vast op, met daarbij het scheppingsverhaal van mijn verbeeldingswereld. Van dat korte verhaal, ‘de wording van Chyndyro,’ kwam er een hele mooie recensie van hem. Daar werd ik zo vrolijk van! Uit reacties op mijn blogs van #bloganuary op Facebook blijkt, dat ik een paar leuke vrienden heb die mij steeds volgen.
Zoals het er nu naar uitziet, heb ik acht recensenten gevonden voor mijn nieuwste boek. Daarmee komt het dus wel goed. Ik kan ook voor Schakelmagie later dit jaar recensies plaatsen op mijn boekenwebsite. Misschien komt er ook weer een blogtour bij die georganiseerd wordt door Natascha, zoals vorig jaar.
Behalve deze recensenten te benaderen, heb ik ook de uitgever gebeld. Cocky liet me weten dat de woordredactie half februari begint. Als die meevalt, kan het boek hoogstwaarschijnlijk in maart 2023 worden gedrukt. Dat is een opluchting, ik heb weer iets om naar uit te kijken!
Bovendien heb ik er zelf voor gezorgd dat er van mijn andere boek. ‘De twaalfde Saturnusmaan’ nu bij uitgeverij aquaZZ behalve een paperback ook een e-Book is uitgekomen. Dat is sinds gisteren te koop en zal ook in de bibliotheken komen.
Mijn planning en afspraken zijn weer bijgewerkt en dat geeft mij de rust om rustig door te werken aan mijn volgende manuscripten. Intussen word ik heel blij van de positieve reacties die ik van mijn Facebook vrienden krijg. Dank jullie wel! Het is echt geweldig om fijne reacties en likes te krijgen, dat motiveert enorm.
How do you show love? Hoe toon je liefde? Dit is de vraag van #bloganuary van vandaag.
Als ik aan liefde denk komen er verschillende gedachten bij mij naar boven. Liefde voor mensen en liefde voor de dingen die je doet.
Liefde voor mensen uit zich bij mij denk ik in aandacht hebben voor de ander, samen dingen doen, uitzoeken hoe de ander iets beleeft en zoveel mogelijk met die ander meebewegen. Een vriendelijk woord, complimenten geven, aanmoedigingen, een helpende hand. Een juiste match vormen en elkaar steunen door dik en dun. Bespreken tegen welke dingen de ander oploopt en helpen om daar oplossingen voor te vinden. Volkomen eerlijkheid en integriteit. Samen van het leven genieten, de wereld verkennen op vakanties, samen iets bestuderen en daarover praten, samen hobby’s doen, inkomsten samen delen, samen wonen, samen schrijven aan een boek. Taken verdelen en af en toen eens van elkaar over nemen, wanneer dat vanwege andere verplichtingen beter uitkomt. Samen koken, samen eten, samen genieten van muziek of een goed film. Wanneer de ander ziek wordt, diegene goed verzorgen en meegaan naar de arts en het ziekenhuis. Steun bieden tot het eind. Zo in elkaar opgaan dat je samen één bent.
Liefde voor schrijven en tekenen uiten zich in gedrevenheid, een passie voor verhalen, een passie voor kunst, houden van het bezig zijn met iets dat zin geeft aan mijn leven. De drang om wat mij beroert te mogen delen met andere mensen. Het vinden van gelijkgezinden en plezier beleven aan het steunen van elkaar op het professionele vlak. Elkaar helpen verder te komen. Interesse tonen voor het werk van anderen. Mijn tijd zo te kunnen besteden dat ik me nooit hoef te vervelen en me altijd kan concentreren op de dingen die waardevol zijn voor mij.
De zesde vraag van #bolganuary van WordPress is: Why do you write?
Waarom schrijf je?
In de eerste plaats schrijf ik, omdat schrijven een goede manier is om mijn gevoelens, ervaringen, gedachten en fantasieën tot uiting te brengen. Mensen die makkelijke praters zijn en grote groepen mensen om zich heen hebben, zullen het schrijven misschien niet zo nodig hebben als ik. Zij kunnen direct communiceren met hun vrienden en verwerken hun dagelijkse ervaringen tijdens de feedback die ze van personen krijgen.
Ik ben meer een binnenvetter, iemand die liever wat op de achtergrond blijft en slechts een paar goede vrienden in vertrouwen neemt. Daarom ben ik erg blij met pen en papier, laptop en een tekstverwerker. Ik ben ook geen sporter, die de stress van alledag kwijt kan in lichaamswerk. Ik zit voornamelijk in mijn hoofd. Daardoor kan mijn gedachtewereld nogal overweldigend worden. Er ontstaan veel associaties tussen mijn gedachten over ervaringen, kennis die ik opdoe door allerlei studies en wat ik zintuiglijk waarneem. Ik ben nieuwsgierig van aard en verwonder me graag over allerlei magische dingen, mijn verbeelding is rijk aan ideeën. Ik ben een geboren schrijfster, die pas laat de kans kreeg om boeken uit te brengen. Nu ik eenmaal die weg ben ingeslagen, wil en kan ik niet meer leven zonder schrijven. Dit is mijn roeping en mijn passie, ik had dit al veel eerder willen doen.
Waar komt je liefde voor het vertellen van verhalen vandaan?
Ik kon altijd al erg genieten van verhalen. Mijn tante Ali woonde bij ons in en zij had een serie 45 toeren singles met sprookjes. Ik heb ze grijsgedraaid. Ik ben nogal nieuwsgierig ingesteld en wilde altijd van alles weten, dus ging ik op onderzoek uit. Omdat ik veel met Dinie samen fantaseerde, en wij eigenlijk niet konden vinden wat we zelf het liefst aan verhalen wilden lezen, bedachten wij ze zelf. We werden geïnspireerd door wat er op tv kwam, zoals The Thunderbirds en Star Trek. Ook bordspellen en computerspellen vonden we leuk. Daar verzonnen we op verder en zo kwamen we uit bij het dagboeken schrijven van personages waar wij zelf graag over wilden lezen. We zijn eigenlijk altijd blijven spelen en maakten er rollespellen van, waarbij we vanuit onze zelfbedachte personages gesprekken voerden. Wat als dit nou eens gebeurde? Dat was iets waar altijd in verhalen mee geëxperimenteerd werd. In onze verbeelding was veel meer mogelijk dan in werkelijkheid, waar alles door regels en verplichtingen veel te strak gehouden werd. In 2011 besloten we boeken te gaan schrijven met het materiaal dat we verzameld hadden. Het moest er gewoon uit, er was een enorme drang om onze verhalen met anderen te kunnen delen. In mijn werkzame leven was ik ook vaak degene die schreef, artikelen voor de schoolkrant, verslagen van reizen, toespraken bij een familiefeest, lange gedichten met Sinterklaas, artikelen in een personeelsblad en ga zo maar door. Maar fantasy en sciencefiction verhalen schrijven doe ik het allerliefst.
Vroeger werden er alleen maar boeken verkocht met zware houten omslagen en een gestikte rug, ze hadden ook veelal leren omslagen. Deze boeken zagen er aantrekkelijk uit, maar waren ook erg… erg… zwaar, en meestal ook nogal prijzig.
In de 19e eeuw ontstond de paperback, die zorgde voor een andere techniek om het drukken en uitgeven van boeken te verbeteren. Paperbacks waren lichter en minder duur om te produceren. Ze konden door hun formaat ook makkelijker worden meegenomen, een mooie manier om je favoriete boek aan een ander te laten zien.
Op 30 juli is het Paperback Boekendag en op deze dag van het jaar wordt tegenwoordig de creatie van deze nieuwe vorm van boeken gevierd, en natuurlijk van de massa mensen voor wie het lezen van boeken beter toegankelijk werd, zodat zij die handige paperbacks ook gingen lezen.
Meer informatie over Paperback Boekendag
Een paperback wordt ook wel aangeduid als een soft cover. Dit is een type boek dat wordt gekenmerkt door een kartonnen omslag of een omslag van dikker papier. De pagina’s worden meestal bij elkaar gehouden met behulp van lijm, in plaats van nietjes of draden. Het tegenovergestelde van dit type boek is een boek met harde kaft.
Paperbacks zijn gebonden met karton dat is bedekt met een dun laagje plastic. Er kunnen verschillende diktes en soorten papier worden gebruikt voor de pagina’s in het boek. Sommige van de beste boeken zijn tegenwoordig paperbacks. Een uitgever zal meestal paperbacks maken omdat ze goedkoper zijn.
Geschiedenis van Paperback Boekendag
Een van de dingen die ertoe leidden dat lichtere boeken werden ontwikkeld, was het lezen in de trein. De spoorlijn is en blijft vaak een snelle manier van reizen, waarbij je zittend in een coupé ontspannen een boek kunt lezen.
Hoewel boeken een prima manier waren om de tijd mee door te brengen, waren ze vroeger erg duur en behoorlijk groot en zwaar, waardoor ze nogal onhandig waren om onderweg te lezen. Daarom waren de eerste paperbacks gericht op treinreizigers.
Sinds die tijd zijn paperbacks steeds populairder geworden vanwege zowel hun gereduceerde prijs als hun draagbaarheid. De moderne ontwikkelingen van tegenwoordig hebben een nog lichtere variatie van het boek opgeleverd. Er is nu ook een digitale vorm van lezen bijgekomen, doordat er tegenwoordig ook e-books zijn die op een e-reader of een smartphone gezet kunnen worden. Toch blijft voor sommige lezers niets zo bevredigend als een papieren boek in je handen houden, de pagina’s om kunnen slaan en het boek kunnen voelen en ruiken. Paperback Boekendag eert en verheerlijkt de praktijk van het comfortabele en ontspannen lezen, het genieten van een goed boek.
Paperback Boekendag wordt gevierd als de verjaardag van de datum waarop de eerste Penguin-paperback in 1935 in Engeland werd gepubliceerd. Maar ook voor 1935 bestonden er al paperbacks. Ze waren echter erg goedkoop en van slechte kwaliteit. De paperback-revolutie werd door Sir Allen gestart onder de naam Penguin. Boeken van Ernest Hemingway tot Agatha Christie kwamen bij Penguin uit.
Ik herinner me uit de jaren 1960-1980 nog wel de Penguin paperbacks, en ook de Bruna zwarte beertjes boeken en de Prisma pockets die in Nederland op de markt kwamen. Sinds die tijd heeft de paperback naar mijn idee een hele ontwikkeling meegemaakt. De Prisma pockets bezaten slechts een beperkt aantal pagina’s en ze waren wel heel erg zakformaat.
Mijn boeken van aquaZZ en Zilverbron hebben ongeveer het formaat van A5, de lay-out van de tekst lijkt meer op de oude boeken van vroeger en ze hebben ook meer pagina’s dan Bruna zwarte beertjes pocketboekjes of paperbacks uit bijvoorbeeld een Bouquetreeks van toen ik tiener was. Pasgeleden las ik ergens dat om het sciencefictionverhaal in het pocketformaat te laten passen, het bij de vertaling naar het Nederlands een heel stuk werd ingekort. Gelukkig gebeurt dat met mijn boeken niet en kunnen ze gewoon 358 of 477 pagina’s dik zijn. De laatste tijd is het zelfs mogelijk om tot 800 pagina’s te drukken. Ook het proces van paperbacks wordt steeds verbeterd.
Het gebruik van e-books speelt in op het gemak van het aanpassen van de lettergrootte en het niet hoeven te sjouwen met een boek. Het is misschien beter voor de natuur en kost minder bomen, hoewel een e-reader of een smartphone natuurlijk weer op een andere manier een aanslag is voor energie en milieu. Ik denk dat ieder voor zich wel kan bepalen wat voor medium hij of zij het liefst gebruikt. Uiteindelijk gaat het erom dat de verhalen bij de lezers komen en dat er nog steeds gelezen kan worden. Een behoefte van de mens die hopelijk nooit stopt omdat verhalen bijdragen aan het begrip van de wereld rondom ons, ze zetten ons aan het denken over ons bestaan en allerlei zaken die daarmee te maken hebben.
Hoe Paperback Boekendag te vieren?
De beste manier om Paperback Boekendag te vieren, is door het lezen van je favoriete paperbacks. Als het een tijdje geleden is dat je een echt boek hebt gekocht, is dit je kans om dat te doen. Ga eropuit en vind een exemplaar in je favoriete genre, of geef een paperback cadeau aan een vriend.
Als je dan na je tocht langs (online)boekenwinkels te hebben gemaakt en je de collecties hebt bekeken, is het tijd om een keuze te maken uit je boekenkast. Paperback Boekendag herinnert aan al die rustige dagen die besteed werden aan het lezen van een boek, lekker binnen zitten en wegdromen in een andere wereld terwijl de regendruppels langs de ruiten liepen.
Een andere manier om Paperback Boekendag te vieren, is door aan je eigen boek te beginnen. Als je al geruime tijd je eigen boek wilt schrijven, is dit de perfecte gelegenheid om dat te doen! Ze zeggen vaak dat beginnen het moeilijkste is. Denk eraan dat je niet direct een bestseller hoeft te schrijven. Je zou bijvoorbeeld kunnen beginnen met het schrijven van je eigen dagboek. Dit is een goede manier om aan het eind van de dag je gedachten neer te zetten. Dit kan zelfs een ontspannende oefening zijn, waardoor je beter slaapt omdat je minder stress ervaart.
Op de plaatjes ziet u de paperbacks die tot nu toe zijn uitgekomen van Johanna Lime.
Op 1 november 2011 bedachten Dinie en Marjo samen het pseudoniem Johanna Lime en begonnen ze serieus met het schrijven van boeken. Het duurde tot september 2015 voordat het debuut Schimmenschuw was uitgegeven. Op 1 november 2021 waren er zes boeken van Johanna Lime en bestond de auteursnaam 10 jaar. Marjo gaat sinds de dood van Dinie in 2018 alleen verder met schrijven en is bezig aan een tweede trilogie. Marjo hoopt dat Dinie trots op haar is en dat haar ideeën ook in Interplanetair resoneren.
Op 5 februari 2021 kwam Interplanetair boek 1 Ruimtestad uit
Na Schimmenschuw, trilogie De vergeten vloek en het uitstapje naar autobiografische fictie De twaalfde Saturnusmaan, begon Marjo aan een nieuwe trilogie in dezelfde verbeeldingswereld van onze Zilverboeken: Eibor Risoklany. De wereld breidt zich uit en de Galactische Rechtbank waar in Schamel verbond al over werd gesproken, kreeg zijn plaats in Ruimtestad. In dit eerste deel van de trilogie worden de hoofdpersonages Irene Morane en Daniël Muir-Attholred geïntroduceerd. De nieuwe serie begint achttien jaar na Schamel verbond en speelt zich af in de volgende generatie. Al gauw zijn we vijfentwintig jaar verder en gaat prinses Irene stage lopen voor haar studie Interplanetair Recht in de Ruimtestad. Corona Stella kreeg een naamsverandering en werd Alhenapolys, toen mevrouw Kimra van Kilama UZ54 er burgemeester werd en een Terraanse burgemeester verving.
Helaas heb ik dit nieuwe boek nog niet zo veel kunnen promoten op festivals, maar de recensies die ik voor Ruimtestad kreeg zijn hoopgevend. Op Hebban scoren al mijn boeken gemiddeld vier sterren bij de lezers die zo lief zijn om er een recensie te plaatsen. Daar ben ik blij mee.
Schrijven, schrijven, schrijven maar
Sinds ik in 2020 begon met een Excelblad en een schrijfroutine tacker, probeer ik echt elke dag te schrijven. Niet dat het me altijd lukt. Soms ben ik ook veel bezig met het maken van afbeeldingen voor kaften en blogs. Toch heb ik het gevoel dat ik de routine van het elke dag schrijven beter vasthoud dan voorheen en dat ik, in plaats van vooral tijdens de CampNaNoWriMo maanden april en juli en de NaNoWriMo maand november, nu ook in de andere maanden meer woorden schrijf. Want opmerkingen als: “Niets geschreven” in de tacker wil ik niet te vaak zien staan, natuurlijk.
Dit is waar ik aan heb gewerkt in 2021
Natuurlijk heb ik de meeste tijd besteed aan Interplanetair boek 2 Geestenpoort, dat volgens het contract bij Zilverbron voor 1 september ingestuurd moest zijn. Na de eerste versie in 2020 heb ik nog vier herschrijfrondes gedaan. Ik was ruim op tijd met het aanleveren van het manuscript, het voorstel voor de cover en de plattegronden voor in het boek. Helaas kon de redactie niet direct beginnen. Door de welbekende pandemie zit alles tegen, waardoor ook de datum van verschijning van mijn boek later wordt dan de geplande maand januari 2022. Maar er is hoop! Het boek komt eraan! Nog even geduld oefenen, alstublieft. Tamara Geraeds en ik gaan op 3 januari 2022 starten met de twee hoofdredactierondes. Ik vraag me alleen af of ik na al die tijd dat het verhaal aan de kant gelegen heeft het niet nog eens een grote beurt wil geven. Maar ja, daar kom ik samen met Tamara wel uit. Zij deed ook de redactie van Smeulend venijn in 2018 dus de werkwijze is bekend.
CampNaNoWriMo in april is de laatste jaren steevast de maand voor het schrijven van korte verhalen. Dit komt natuurlijk doordat Waterloper de verhalen ingestuurd wil hebben in mei. Ik schreef dus drie themaverhalen in 2021 en stuurde ze in mei op. Soms werk ik tijdens CampNaNoWriMo al wat voor, voor de Harland Awards in oktober, maar in 2021 liep dat op iets anders uit. De verhalen waar ik aan was begonnen, verdwenen in de prullenbak en ik schreef twee nieuwe verhalen voor de Harland Awards in september.
Mijn schrijfprojecten baseer ik vaak op CampNaNoWriMo of NaNoWriMo, omdat ik daar na zeven jaar deelname aan gewend ben geraakt. Vandaar dat het volgende project in juli 2021 begon. Na het plotten schreef ik de eerste versie van Interplanetair boek 3 Schakelmagie. Dat duurde wel langer dan een maand, maar het verhaal staat er vast. Net als boek 2 in 2020 was geschreven en ik nog tot september had voor het herschrijven. Zo wil ik dat ook weer doen voor boek 3 van Interplanetair.
Dat de redactie van Interplanetair boek 2 Geestenpoort nog niet kon beginnen, gaf me de ruimte voor een nieuw project. Het kwam mooi uit dat Zilverspoor een manuscriptenwedstrijd uitschreef. Ik heb me rot zitten verzinnen op het plot voor een zelfstandig nieuw verhaal. Eerst had ik iets met mythologische figuren en piraten, golems en tijdpoorten, maar dat verhaal had ik echt veel te ingewikkeld gemaakt en op den duur vond ik er zelf niets meer aan. Als ik zelf al geen plezier zou beleven aan het schrijven, wat moest een lezer er dan mee? Nee, dat werd niets! Gelukkig kwam de Bootcamp bij Cocky en kreeg ik een nieuwe ingeving. Bepaalde personages bleven bestaan, maar de hele wereldbouw veranderde van een fantasyeiland naar een eiland in een brede rivier van de nieuwe hoofdstad van de USA, nadat de ijskappen op aarde zouden zijn gesmolten en Nederland onder water stond. Het pirateneiland werd het Cybereiland en door de personages en de hele setting is het nu meer een cyberpunkverhaal geworden met een fantastisch en deels historisch achtergrondverhaal. De eerste versie heb ik tijdens NaNoWriMo en in december uitgeschreven. Ik ben er nog niet. De details moeten beter, de setting moet nog wat verder uitgewerkt, de achtergrond en het conflict kunnen ook nog beter… Mijn interne criticus vindt dat het nog niet perfect is. Het is nog niet af. Ik kan nog veel verliefder worden op dit verhaal… Gelukkig heb ik nog een paar maanden voor de deadline van 1 mei 2022. Dan moet het manuscript nog een paar keer herschreven zijn en daardoor beter zijn geworden. In ieder geval ben ik al lang blij dat ik de eerste versie helemaal heb uitgeschreven. Het schaven en slijpen lukt me wel.
Nieuwe e-books op Smashwords
Aan het begin van 2021 heb ik alle verhalen die Dinie en ik of alleen ik ooit geschreven hadden bij elkaar gezocht. Een paar ervan waren ongeschikt, meer vingeroefeningen dan verhalen. Van de andere wilde ik weer e-books maken, zodat alle tot dan toe geschreven verhalen te lezen zouden zijn. De Knuffelsteen, het detectiveverhaal waarvoor ik eigenlijk naar Brugge wilde, bleef ook steeds maar liggen. Het moest langer worden en de titel moest veranderen in De Avonturensteen. Ik ging in plaats van met de auto in coronatijd, virtueel naar Brugge en vond er een prachtig filmpje van de stad. Vervolgens schreef ik het verhaal van Fernando af en publiceerde het opnieuw als De Avonturensteen. De humayesse, het verhaal dat in HSF gestaan had, mocht ook een e-book worden. En Hellefee en Tijd om te leven zijn na wat wijzigingen eveneens uitgebracht. Het meest trots ben ik op Nederland emigreert, dat de vijfde plaats won van Waterloper 2020 en waar ik vijf thema’s van de wedstrijd in verwerkt heb. De twintig blogs over schrijven kregen een eigen non-fictie uitgave op Smashwords.
Wedstrijden in 2021
In 2021 heb ik meegedaan aan Waterloper, met drie verhalen. Ik ga ze in 2022 weer uitgeven op Smashwords, maar eerst natuurlijk herschrijven aan de hand van de jurycommentaren.
Wanneer Moeder Aarde Sterft heb ik in december al herschreven en de opmaak voor het e-book is ook al klaar. Nu de andere twee verhalen nog.
De Harland Awards op Hebban. Daaraan heb ik met twee verhalen meegedaan. Ik heb geen hoge verwachtingen van de uitslag, maar het zijn twee leuke verhalen. Ik wacht het af en ga ze zeker ook op Smashwords zetten later.
De manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor was een leuke verrassing in 2021 en hij duurt nog tot 1 mei van het volgende jaar. Er is me al ingefluisterd dat ik te maken krijg met een sterke competitie omdat er veel schrijvers meedoen. Dus de kans om een contract voor Het geheim van Shiloh te winnen schat ik niet hoog in. Toch wil ik dit boek graag uitgeven als ik het na nog een paar versies heb verbeterd, dus daar ga ik mijn best voor doen.
HSFCon in Sneek
In 2020 uitgesteld en in 2021 weer. Het zit niet mee. Hopelijk kan het 2 en 3 april wel doorgaan.
Ik heb een lezing in PowerPoint gemaakt voor De vergeten vloek, waar de verbanden tussen Sluimerend vuur en Smeulend venijn duidelijk moeten worden. Verder heb ik een tweede lezing voorbereid voor mijn autobiografische fictie. Ja, dat klinkt heel gek, maar toch klopt het wel. Het is autobiografisch en het is een verhaal over aliens. De twaalfde Saturnusmaan. Hoe dat zit vertel ik tijdens de lezing, dus als je zin hebt zie ik je graag in Sneek in 2022.
You Tube filmpjes
In mijn poging om mijn boeken in een filmpje te promoten heb ik met Magix Photostory DeLuxe een paar You Tube filmpjes gemaakt. Dat viel nog niet mee met een programma dat steeds crashte. Ik denk niet dat ik het geschikte hoofd ervoor heb om op You Tube afleveringen te gaan maken over schrijfonderwerpen, dus daar twijfel ik nog over. Hoewel ik met bloggen misschien veel minder belangstelling krijg, houd ik het maar op mijn websites.
Wat er nog meer gebeurde in 2021
Ik had twee proeflezers voor Geestenpoort en dank Sebastiaan en Robin daarvoor. Het was nu eens een goede ervaring om samen te werken met Sebastiaan Koen. Ik las proef voor hem en hij voor mij. Ik hoop dat het te merken is aan onze beide volgende boeken.
Voor Gaby Raaijmakers heb ik ook een paar documenten van proefleescommentaar voorzien. Ik kijk alweer uit naar haar nieuwe boek.
Redactiewerk aan Interplanetair boek 1 Ruimtestad met Natascha van Limpt ging lekker, heerlijk samen gewerkt aan de totstandkoming van mijn nieuwste boek. Dank, Natascha.
Redactie van korte verhalen voor Smashwords. Die heb ik zelf gedaan. Ik vond dat ik dat wel kon.
Plattegronden getekend van Biarrastad en Bengalostad, de hoofdsteden van Laskoro en Berinyi5. Als het goed is komen ze in Geestenpoort terecht.
Calliope en Kwerpardië getekend voor Interplanetair boek 3 Schakelmagie.
Amuletten uitgerekend en getekend volgens een magisch principe, voor Schakelmagie, als achtergrondinformatie bij het verhaal.
Toch nog naar Fantasy Fest in Rijswijk geweest in 2021 en boeken kunnen verkopen.
De Bootcamp was leerzaam en leuk.
Voor de Zilverboekenclub was ik het derde jaar op rij degene achter de rubrieken wereldbouw en personages en ook degene die de verjaardagenlijst bijhield. Ik stop er nu mee omdat ik een andere taak op me heb genomen die ook tijdrovend is. Larissa gaat het over nemen, al wordt het misschien wel een beetje anders.
Schrijver van de maand april bij Tazzy Jenninga.
Zes winnaars voor mijn actie van 10 jaar schrijver.
Twaalf boeken gelezen in 2021, waarvan een paar studieboeken die mij verder moeten helpen bij de volgende verhalen die ik nog schrijven wil.
Nog een maand en dan bestaat het pseudoniem Johanna Lime 10 jaar.
Om dat te vieren heb ik op mijn boekenwebsite een winactie voor zes boeken uitgeschreven onder het menukopje Acties. Het is ook gedeeld op Facebook, dus als je mee wilt doen, kijk dan daar.
Vandaag heb ik toch nog twee verhalen opgestuurd naar de Harland Awards. Samen met de drie verhalen voor Waterloper, eerder dit jaar, zijn er nu dus vijf korte verhalen van mij onderweg om beoordeeld te worden door een jury. Spannend. Wat zal ik erover te horen of te lezen krijgen? Afwachten maar weer. Waterloper is pas de derde ronde ingegaan, de Harland Awards beginnen nog maar net.
Morgen ga ik voor de eerste bijeenkomst naar het Bootcamp van de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor, met de bedoeling om een zelfstandig verhaal te schrijven. Ook spannend, want hoewel ik al wel een brainstrom heb gedaan, weet ik nog steeds niet precies waar het verhaal op uit zal komen. Hopelijk helpt de Bootcamp mij zover dat ik daarna kan gaan plotten.
Als ik terugblik op de afgelopen tien jaar ben ik toch wel erg trots.
Dit heb ik maar mooi bereikt als Nederlandstalig fantasy- en sciencefiction auteur.
Johanna Lime 