Geplaatst 30 december 2017

In 2017 kwam ons tweede boek uit bij Zilverbron. Na Schimmenschuw, ons debuut uit 2015, was dit het eerste deel van een trilogie: De vergeten vloek Deel 1, Sluimerend vuur. We stonden als schrijversduo met dit boek op de Elfia in Haarzuilens, april 2017. Daarna kon u ons nog vinden op Keltfest, Castlefest en Elfia Arcen. Helaas was het voor ons vanwege familieomstandigheden niet mogelijk om aan meer beurzen mee te doen in het afgelopen jaar.

Op Keltfest hadden we de geweldige ervaring om met Rinske te spreken die heel enthousiast was over Schimmenschuw, dat ze uit de bibliotheek geleend had. Ze kende het verhaal van de draken en hun eieren precies en vond het geweldig om nu de schrijvers van Nederlandse fantasy te ontmoeten. Ze verzamelde handtekeningen van iedereen en even konden we voelen hoe het was om beroemd te zijn. Misschien moeten we onze plannen met de drakeneieren al wat eerder uitwerken, maar dat kan pas na de trilogie van De vergeten vloek.

De reacties op Schimmenschuw waren in 2017 lovend. Hier een paar citaten uit recensies:

‘Het verhaal van Kamilia is er een die je brengt op het puntje van je stoel en je meevoert op het ritme van vriendschap/liefde en spanning. Een super verhaal voor drakenliefhebbers en magie.’ (Sabrina Wannet).

‘Johanna Lime heeft een heerlijke fantasywereld bedacht met alle elementen die je erin verwacht.’ (Marije Ronteltap)

‘Als je van high fantasy houdt in een originele setting, bomvol creatieve ideeën, dan is dit boek voor jou!’ (Gaby Raaijmakers)

‘Het is vlot geschreven en ik kon me goed inleven in het verhaal en de bijhorende personages. Het sprak me ook enorm aan dat Kamilia over de gave beschikt om overledenen te zien. Nog een pluspunt was het feit dat er draken in het verhaal voorkomen.’ (Vanessa Delaey)

‘Daarnaast is Chyndyro, de wereld die Johanna Lime geschapen heeft erg sprookjesachtig. Naast de avatars bevat de wereld geweldige fantasiebeesten, fantastische rijken en veel sfeervolle locaties waaronder de Keibergen, waar je als lezer wel verliefd op moet worden.’(Ferry Visser)

We kregen ook bijzondere reacties op Sluimerend vuur, waar onze wangen van gaan gloeien:

‘Heijkoop en Boudestein hebben met ‘Sluimerend vuur’ een uiterst boeiende vertelling afgeleverd. De opbouw van het boek zit knap in elkaar en de schrijfstijl van deze twee vrouwen –die samen schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime- is zeer plezierig. Hun grootste talent is echter het neerzetten en uitwerken van de personages. Ondanks dat deze personages geheel uit hun creatieve brein ontspruiten en je ze nimmer in het echte leven zult ‘tegenkomen’, heb je het gevoel ze te ‘kennen’ als waren ze werkelijk.’ (Hanneke Tinor – Centi)

‘Terwijl je leest voel je alsmaar dat er meer speelt. Het verhaal wordt goed opgebouwd en blijft tot de laatste bladzijde spannend.’ (Ida van Doren – Kalkman)

‘De wereld geeft me een aards gevoel, maar dan ver in de toekomst. Het is een sciencefictionachtige wereld. Dit merk je door de manieren van reizen, voertuigen en techniek. Het is op een steengoede wijze gemixt met de magische (fantasy) wereld. Niet in een hokje te stoppen!’ (Tazzy Jenninga)

‘Laskoro is uit evenwicht: magie is bijna verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor technologie. En de drie helden moeten ieder in deze onevenwichtige situatie een persoonlijke balans zien te vinden, om er voor te zorgen dat ze hun taak goed kunnen uitvoeren. En hoe de symbolische betekenis van de slang als motief voorkomt is geweldig gedaan. Naast de negatieve betekenis van de slang wordt er ook aandacht besteed aan de slang als positief symbool met betrekking tot persoonlijke ontwikkeling, en omdat Johanna Lime deze tweeduidige symboliek op fantastische wijze gebruikt in het verhaal, noem ik voortaan ‘Sluimerend vuur’ het boek van de slang.’(Ferry Visser)

2017 was een schrijfjaar met obstakels. Allereerst hadden we het druk met de redactie van Sluimerend vuur en nadat dit eerste deel van onze trilogie klaar was, schreven we verder aan deel 2. Maar door familieomstandigheden werden we telkens uit het schrijfproces getrokken, waardoor we steeds opnieuw moeite moesten doen om er weer in te komen. Mantelzorg voor twee ouders vergt nu eenmaal veel inspanning en tijd, bovendien verstoort het je eigen ritme en loop je er constant mee in gedachten rond. Waar die gedachten zitten, is er geen ruimte voor je verhaal waaraan je zit te schrijven. Dus kwamen we in een flinke dip terecht.

Maar gelukkig is er dan NaNoWriMo. We hebben ons herpakt en het ritme zo goed en kwaad als dat ging teruggevonden. Nu we dit schrijven, zijn we de laatste hand aan het leggen aan ons manuscript van Angst en Venijn, Deel 2 van De vergeten vloek. Hopelijk zal het boek op de Elfia in Arcen in september 2018 het licht zien, precies drie jaar na Schimmenschuw, dat daar ook geboren werd.

We zijn touwens behalve aan de trilogie ook aan een cursus bezig. Dat is ‘Schrijf Je Verhaal’ van de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel. Een cursus van vier maanden en we zijn bezig aan maand drie. Dit wordt een heel ander verhaal dan de verhalen uit onze verbeeldingswereld van Eibor Risoklany, waar De vergeten vloek en Schimmenschuw zich in afspelen. Het wordt een verhaal over aliens waarin we autobiografische elementen verwerken.

Vanwege tijdgebrek hebben we in 2017 alleen meegedaan aan de Fantastels Verhalenwedstrijd en we hebben bovendien maar twee nieuwe e-books op Smashwords kunnen zetten. Hopelijk wordt dit in de toekomst weer wat meer.

In 2018 hopen we het manuscript van ‘Schrijf Je Verhaal’ verder af te schrijven, komt de redactie van Angst en Venijn eraan en gaan we schrijven aan Deel 3 van De vergeten vloek.

Behalve een schrijf- en leerjaar was 2017 ook weer een jaar waarin werd gelezen. Door aan de Challenge op Hebban mee te doen, heeft Marjo het afgelopen jaar twintig boeken gelezen, helaas ook iets minder dan de bedoeling was, maar zeker een gewoonte waaraan vastgehouden wordt.

Op Smashwords staan nu vijftien e-books van ons met korte verhalen. We denken erover om daar in 2018 een serie aan toe te voegen die over gekoloniseerde steden op verre planeten gaat en waarvan we in de loop van jaren al wat verhalen hebben liggen die met een beetje herschrijven in dit concept passen.

Hoewel we vorig jaar om deze tijd schreven dat het nu we samen thuis zijn gemakkelijker zou worden om meer op pad kunnen gaan, om onderzoek te doen voor onze verhalen, is daar door de mantelzorg niets van terecht gekomen. We willen wel proberen om daar in de toekomst meer tijd voor vrij te maken, al valt dat misschien niet mee.

In 2018 wordt ons derde boek (Angst en Venijn) verwacht, bij Zilverbron. En als we geluk hebben en flink doorwerken, een uitgever vinden en voor het eind van het jaar klaar kunnen zijn, ook Saturnus Maan.

Een goede jaarwisseling gewenst en dat alle mooie dromen voor 2018 mogen uitkomen.

Johanna Lime