Soms past een pas op de plaats

On 5 januari 2023 door johannalimeinInformatie

5 januari 2023

Het was gewoon niet logisch

Tot die conclusie kwam ik tijdens het herschrijven en verder doorschrijven aan versie 2 van mijn nieuwe manuscript. Ik was na versie 1a, waaraan ik tijdens de NaNoWriMo had geschreven, opnieuw begonnen omdat ik vast was gelopen bij hoofdstuk 17. Nadat ik er voor de nieuwe versie aan het begin van het verhaal een hoofdstuk had bijgeschreven, klopte de spanningsboog al beter. Daarna kon ik weer verder doorschrijven en de al geschreven hoofdstukken redigeren. Ik wilde nu doorstomen tot het eind, maar bij hoofdstuk 19 stokte het verhaal alweer. Het plotschema moest anders worden ingedeeld en verschillende scènes stonden op de verkeerde plek of waren door het verhaal al ingehaald. Bovendien had ik een slecht gevoel bij een paar eerder geschreven hoofdstukken. Dus wat scheelde er nog meer aan mijn verhaal?

Een pas op de plaats

Ik maakte een pas op de plaats. Na een poosje afstand te hebben genomen van mijn werk en er eens goed over nagedacht te hebben, drong het tot me door. Het was niet logisch dat er zonder verdere verklaring over duikboten werd geschreven, in een wereld waar vismensen die niet nodig zouden hebben om naar de bodem van de zee te zwemmen. Alleen voor zwaanmensen en krabmensen waren ze misschien geschikt. Dus ik kwam met een verklaring voor de inzet van de duikboten en ging even terug naar een paar vorige hoofdstukken waar die informatie ontbrak. Daar schreef ik er een aantal regels bij. Het hoefden er niet eens zoveel te zijn. Met precies genoeg woorden werd het veel duidelijker waarom dit aspect van het verhaal in deze wereldbouw nodig was.

Met frisse moed pakte ik mijn verhaalschema er weer bij en vulde de scènes vanaf hoofdstuk twintig tot het einde van het verhaal opnieuw in. Bij sommige hoofdstukken veranderde het perspectief, waardoor de chronologie van de gebeurtenissen ook weer beter klopte.

Vandaag ben ik begonnen met het schrijven van hoofdstuk 20 en nu kan ik in een stuk doorschrijven naar het einde van dit manuscript. Ik heb er goede hoop op dat Magische Alliantie 1 Woest Water eind januari in ieder geval voor de eerste keer helemaal uitgeschreven zal zijn. Daarna volgen er alleen nog redigeerrondes.

Schrijfroutinetacker en planning studies en schrijven

Tussen Kerst en Nieuwjaar had ik een leuke tijd. Gezellig logeren bij mijn broer, luisteren naar de TOP 2000, samen koken, samen eten, ieder bezig aan een eigen hobby en ’s avonds heerlijk filmpjes kijken. We waren de vorige keer dat ik bij hem was begonnen aan Picard en Picard 2 hadden we nog niet helemaal uitgezien. Dus die kwam eerst. Daarna keken we naar Troll, een hele mooie film die zich afspeelt in Noorwegen. We zochten iets anders op en keken naar twee seizoenen Lupin, dat was geen fantasy en sciencefiction, maar wel een mooi verhaal over een gentlemen boef in Frankrijk.

Ik heb mijn nieuwe planning en schema’s bijgewerkt in Excel en kan in 2023 weer hokjes inkleuren bij wat ik heb gedaan. Een goede manier om al mijn plannen waar te kunnen maken.

Tot de volgende blog over mijn schrijfperikelen.

Groeten van Johanna Lime.

Johanna Lime in de schijnwerpers bij Bookstamel

On 13 september 2019 door johannalimeinInformatie

13 september 2019

Positief denken dag

13 september is Positief denken dag en dus begon ik vandaag met de affirmatie: “Vandaag is een goede dag!” Dat bleek te kloppen, want toen ik na het bezoek aan mijn vader terug kwam, vond ik een e-mail in mijn postvak van Bookstamel. Melanie Hoogvliet heeft vandaag een tweede blog geplaatst van Johanna Lime. Deze keer introduceert ze onze boeken. Het wordt steeds spannender, want de volgende blog van haar wordt denk ik een recensie van Sluimerend vuur. Ik ben vreselijk nieuwsgierig naar wat zij van dit boek zal vinden. Melanie leest heel veel en dus kan ze ook veel boeken vergelijken. Nu maar hopen dat het verhaal haar pakt en dat ze het wat vindt. Altijd weer spannend, als je weet dat mensen een boek van je aan het lezen zijn.

Een winnaar bij Qreative Minds recensies

Smeulend venijn deed pasgelden mee aan een winactie op Qreative Minds Recensies, dus heb ik het boek vandaag naar de pakketpost gebracht. Sophia, het komt eraan! Ik ben heel benieuwd wat je ervan vindt.

Saturnus Maan

Afgelopen woensdag kon ik niet verder komen met het verhaal van Saturnus Maan. Bijna had ik het opgegeven, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb mijn schouders eronder gezet en heb de hele plot van vierentwintig hoofdstukken rigoureus aangepakt. De eerste vijf hoofdstukken konden wel blijven staan, maar de rest is allemaal van plaats veranderd. Voor het plotschema heb ik zoals ik meestal doe gebruikt gemaakt van de indeling van Larry Brooks. Die werkt bij mij toch meestal het beste voor romans. Nu ben ik weer begonnen met een nieuwe versie van het verhaal. Ik noem het deze keer: De twaalfde Saturnusmaan. Nu ga ik het hele verhaal neerzetten en kijk ik daarna wel of er nog iets aan veranderen moet. Er is een interne motivatie om mijn autobiografische verhaal te schrijven, hoewel ik er een toch weer een science fictionverhaal van maak met aliens. Ik wil het luchtig houden.

En nu Bookstamel

Hier is de link met de introductie van de boeken van Johanna Lime op BOOKSTAMEL, met het originele bericht.

En hier de tekst, want die neem ik graag over op mijn blog.

Van eigen bodem: Johanna Lime 2

Geplaatst door BOOKSTAMEL op 13 SEPTEMBER 2019

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

We zijn alweer halverwege de maand en in de tweede week van de blogs van eigen bodem. Dat betekent dus dat we het heel veel over boeken gaan hebben deze maand. En dan natuurlijk vooral de boeken geschreven door de auteurs van eigen bodem (Nederland en Vlaanderen).

Vandaag is het de beurt aan Johanna Lime. We gaan het over haar boeken hebben. Dit zijn boeken voor de fantasyliefhebbers onder ons. Ik weet dat de meningen van mijn lezers over fantasyboeken enorm uiteen lopen. Eigenlijk is dat een goed teken, want als iedereen helemaal lyrisch was over hetzelfde genre, dan was het aanbod al snel erg saai.

Laten we beginnen met de serie De Vergeten Vloek. Deel 1 in deze serie heet Sluimerend vuur en deel 2 Smeulend venijn. Ik vind deze titels echt super goed gevonden. Als het goed is komt volgend voorjaar deel 3 uit. Van alle drie de boeken zullen jullie een recensie gaan vinden op Bookstamel.

Boek 1 gaat over het koninkrijk Laskoro dat bestaat uit vijf planeten in de Plejaden en bij de ster Atlas. Dit is de wereld waar de dynamiekmagiërs van weleer leven. Hoewel magiërs misschien een groot woord is in de wereld waar de techniek vergevorderd is. Door een dreiging van buitenaf wordt het echter noodzaak om de magie terug te krijgen.

Waar deel 2 over gaat dat ga ik natuurlijk nog niet zeggen, want dan zou ik dingen gaan verklappen en dat is natuurlijk niet de bedoeling.

Schimmenschuw is het debuut van Johanna Lime. Ik vind een debuut altijd heel bijzonder omdat het de eerste keer is dat een auteur haar werk showt aan de buitenwereld. Ik denk dat het dan ook voor een auteur de meest bijzondere dag moet zijn om dan eindelijk je allereerste boek in handen te houden.

Schimmenschuw gaat over Kamilia. Als het zomercircus van Droam in Tulle komt, speelt Kamilia voor waarzegster, maar als ze voor zichzelf de toekomst wil zien, wordt ze meegenomen door Avatars en valt door een tijdpoort. Al gauw blijkt dat Kamilia in een ver verleden terecht is gekomen, op Chyndyro, een zusterplaneet van Laskoro. Ze wordt naar de matriarch gebracht en krijgt in de tempel te horen dat ze door zeven landen moet reizen om zeven punten van een ster te verzamelen. De zevenster vormt de sleutel van de enige tijdpoort die hier is. Er liggen onmogelijke opdrachten op haar te wachten. Dan krijgt ze ook nog eens te maken met geesten van draken die haar tegenwerken. Kamilia wordt bij haar zoektocht geholpen door een groepje trouwe vrienden en ontdekt dat ze een speciale magische gave bezit. Maar is het genoeg om de opdrachten te vervullen en naar huis terug te keren?

Zijn jullie al nieuwsgierig geworden naar de boeken van Johanna Lime? Kom dan volgende week weer terug voor mijn recensie van sluimerend vuur.

Heel veel liefs, Melanie

Ik wens jou een hele fijne positief denken dag, Melanie. Dank je wel voor deze leuke introductie van mijn boeken.

Groetjes van Johanna Lime

Johanna Lime in september – en Bookstamel

On 6 september 20196 september 2019 door johannalimeinInformatie

6 september 2019

De maand september

In een vorig bericht (dat ik op 25 augustus 2019 plaatste in het menu Berichten), schreef ik dat er een spannende maand aan kwam. Ik weidde er nog niet zo over uit en dat is maar goed ook, want het spannende was dat de redactie van De vergeten vloek deel 3 zou gaan beginnen op 9 september. Dit gebeurt echter voorlopig nog niet omdat er iets over het hoofd gezien was in de planning, wat voorrang krijgt. Nu begint het redactiewerk op 2 december. Hopelijk ruim op tijd om het redactiewerk goed af te krijgen, zodat deel 3 van de trilogie echt op de Elfia in Haarzuilens in april 2020 uitgebracht zal worden, volgens de planning van Zilverspoor.

Bezig met schrijven

Voorlopig ben ik met ander schrijfwerk bezig. Ik ben achteraf toch weer aan Saturnus Maan begonnen (hoe veranderlijk kan een mens zijn?), ook al zag ik er in eerste instantie tegenop. Het verhaal heeft een hele tijd stil gelegen en toen ik het weer oppakte, dacht ik dat het niet goed genoeg was. Maar nadat ik er toch weer aan begon te werken, viel het achteraf erg mee. Ik hoefde alleen hier en daar de zinnen iets anders te verwoorden.

De twaalf hoofdstukken die ik al eerder had geschreven, zijn inmiddels weer herschreven en ze zijn nu een stuk beter. Nu kan ik verder gaan schrijven aan de tweede helft van dit verhaal. Het ziet ernaar uit dat het een minder dik boek wordt dan de boeken uit De vergeten vloek of Schimmenschuw. Er staan autobiografische gedeelten in, maar het gaat ook over aliens. Noem het autobiografische science fiction, historie en fantasy tegelijk. Ik ben bij het tweede keerpunt aanbeland en vanaf nu wordt het steeds spannender omdat de hoofdpersonages erachter zijn gekomen wat er met hen gebeurd is. Ze gaan nu actief meewerken aan de onderzoeken van de aliens, die op de twaalfde maan van Saturnus een onderzoeksstation hebben neergezet. Meer verklap ik voorlopig niet.

Ik had hier een nieuw project voor de NaNoWriMo van november 2019 van willen maken, maar daar moet ik waarschijnlijk iets anders voor verzinnen. Tegelijk ben ik begonnen aan een kort science fiction verhaal voor de schrijfwedstrijd Zonderlingen (een bekende naam voor een groepje schrijvers dat net als ik meedeed aan Magic Tales in 2012, maar nu toch wat anders). Hopelijk krijg ik twee sciencefictionverhalen voor de deadline af.

Ongeduld en jaloezie

Soms ben ik erg ongeduldig. Vooral wanneer er afspraken zijn gemaakt en die worden dan niet op tijd nagekomen. Dan voel ik me weer net zo onzichtbaar als vroeger op school. Ik werd compleet weggepest en eindelijk, na veel geïncasseerd te hebben, ging ik er tegenin. Ik sloeg van me af en achteraf is dat mijn redding geweest, al was het op dat moment minder fraai. Het resultaat was echter wel dat ik vanaf die tijd overal buiten gehouden werd. Niemand zag mij staan, ik had net zo goed helemaal onzichtbaar kunnen zijn.

Er zijn na winacties afspraken gemaakt voor het schrijven van recensies, maar daar is er meer tijd voor nodig en ik moet geduld oefenen. Er was ook een misverstand waardoor iets een maand later kwam dan ik had verwacht. Ik schroom te lang om contact te zoeken met mensen en zit dan in onzekerheid, terwijl het makkelijk opgelost kan worden. Ik denk ook altijd maar dat iedereen zo plant als ik en dat blijkt niet zo te zijn.

Ik moet zeker ook eens afleren om jaloers te zijn op andere schrijvers die om de haverklap op Facebook in de schijnwerpers staan en daar elke week wel met een nieuw boek verschijnen. Ik kan daar moeilijk tegen en voel me steeds weer buitengesloten. Maar ja, dat is het verhaal van mijn leven. Ik moet er maar aan wennen en afleren om mezelf met anderen te vergelijken, want daar word ik alleen maar ongelukkig van.

September en oktober worden leuke maanden

Ik richt me nu op de leuke dingen die eraan komen. Eerder had ik contact met Django Mathijsen en binnenkort komt er een YouTube interview dat op Castlefest is opgenomen. Daar verheug ik me op. Bookstamel kwam vandaag met een blog waarbij Johanna Lime geïntroduceerd wordt en dat is reuze leuk! Gelukkig weet ik dat er meer komt in september en ook nog in oktober. Ik heb bewondering voor Melanie, die ondanks de zorgen om haar gezondheid een geweldig leuke blog heeft waar Nederlandstalige auteurs in het zonnetje worden gezet. In september komt er nog een recensie en een interview. Ik kijk daar echt naar uit. Bookstamel is een geweldig initiatief!

Hier de link met de introductie van Johanna Lime op BOOKSTAMEL, met het originele bericht. http://bookstamel.com/2019/09/06/van-eigen-bodem-marjo-heijkoop/

En hier de tekst, want die neem ik graag over op mijn blog.

Van eigen bodem: Johanna Lime

Geplaatst door BOOKSTAMEL op 6 september 2019

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Vandaag is het alweer tijd om jullie voor te gaan stellen aan een nieuwe auteur voor de blogs van eigen bodem. Een van de leukste dingen aan het begin van de maand is toch wel om deze auteurs bekend te maken aan jullie. Ik weet namelijk zelf al minstens 3 maanden tot een half jaar van te voren welke auteurs er welke maand mee gaan doen. Dit dan nog zoveel maanden geheim moeten houden vind ik echt super lastig. (Want ik ben niet zo goed in het bewaren van geheimpjes). Daarom is het altijd weer een feestje als ik dan eindelijk aan jullie mag verklappen wie er mee gaan doen.

Dit keer ga ik jullie voorstellen aan Johanna Lime ( het pseudoniem van Marjo Heijkoop). Marjo Heijkoop is geboren op 29 september in het jaar 1956. Ze is geboren in Krimpen aan den IJssel en de oudste van een gezin met drie kinderen. Marjo studeerde aan de mavo en de havo, ging naar de pedagogische academie en werkte daarna 25 jaar als groepsleerkracht in het basisonderwijs. Ze werd intern begeleider en volgde een opleiding voor remedial teacher, studeerde daarna voor NLP Practitioner en NLP Master Practitioner. Ze had vijf jaar lang naast haar baan als lerares een eigen praktijk aan huis als NLP Counselor. Door problemen in verband met de fusies in het onderwijs kwam ze in een tweede spoor re-integratie terecht. Marjo is omgeschoold voor werkvoorbereider in de bouw (MBO BOL4 in een jaar gehaald). Na een paar moeilijke jaren kwam ze als intern projectleider bij een schildersbedrijf terecht waar ze alleen verantwoordelijk was voor alle klein onderhoud klussen voor glaszetten en schilderwerk. Maar na zes jaar werd haar functie opgeheven vanwege de economische crisis.

Na weer een lastige periode besloot ze met pensioen te gaan. Marjo Heijkoop was al heel haar leven bezig met schrijven en tekenen en besloot om haar passie te gaan volgen. Ze maakt digitale tekeningen voor haar blogs met o.a. Paint Shop Pro ze houdt een bullet journal bij, speelt games en leest natuurlijk boeken. En ze is natuurlijk boeken gaan schrijven.

Dit schrijven begon in 1966 met het winnen van een opstellenwedstrijd. Fantasy en Science fiction vond Marjo Heijkoop altijd al geweldig. Toen ze op 19 november 1982 ging samenwonen met Dinie Boudestein schreven de twee dames verschillende dagboeken van personages. Deze personages waren het waard om in boeken terecht te komen. De dames begonnen samen te schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime. Helaas overleed Dinie op 23 december 2018 aan kanker. Marjo besloot daarna om alleen verder te gaan schrijven onder de naam Johanna Lime, maar natuurlijk is Dinie in gedachten altijd bij haar. Volgende week ga ik uitgebreid in op de boeken van deze dames.

Maar voor nu wens ik jullie een hele fijne dag.

Liefs, Melanie

Ik wens jou ook een hele fijne dag, Melanie, en beterschap na je operatie. Hopelijk kun je snel weer met twee handen boeken vasthouden om te lezen.

Groetjes van Johanna Lime

Tijd voor een nieuw schrijfplan

On 10 juni 20199 juni 2019 door johannalimeinBerichten4 reacties

10 juni 2019

Wie mijn blogs volgt, weet dat ik alleen verder ga als Johanna Lime, maar eerlijk gezegd had ik er in de periode dat er redactie op onze korte verhalen plaatsvond moeite mee om nieuwe dingen te doen.

Tussen augustus 2018 en juni 2019 zijn we/ben ik druk bezig geweest om in samenwerking met Tamara Geraeds de redactie op 26 korte verhalen te doen. Ze zijn of worden (op)nieuw als e-book uitgegeven op Smashwords.

19 verschillende verhalen met NL (Nederlandstalig) op de kaft en zes vertaalde met EN (Engels) staan hier: https://www.smashwords.com/profile/view/JohannaLime2

Een serie van 7 sciencefiction verhalen wordt vanaf 1 juni (1 verhaal per week) geplaatst en komt hier: https://www.smashwords.com/books/byseries/39033

Het heeft me moeite gekost om in de eerste maanden van 2019, na Dinie’s overlijden, met het schrijven aan Versie 3 van De vergeten vloek deel 3 door te gaan. De routine werd verbroken en wekenlang kwam ik geen woord vooruit. Toch ben ik langzamerhand wel aanbeland bij hoofdstuk 26 en is het plot gewijzigd zodat ik weer vooruit kan komen met de rest. Ook heb ik in de tussentijd een paar verhalen geschreven voor de Waterloper verhalenwedstrijd.

Het idee dat ik in de eerste vijf maanden van 2019 te weinig aan schrijven heb gedaan, speelt door mijn gedachten. Natuurlijk is het zo dat ik het na Dinie’s overlijden nogal druk had met allerlei zaken die geregeld moesten worden. Voordat alle administratieve rompslomp afgehandeld werd, was ik vijf maanden verder. Toch was het regelen van die dingen niet het ergste. Het grootste probleem was dat ik moest accepteren dat ik voortaan alleen zou zijn. Ik voelde me verdrietig en eenzaam. Zo zachtjesaan begint dat gevoel een plekje te krijgen. Ik heb mezelf een spiegel voorgehouden en goedbedoelde adviezen van anderen afgewogen. Daarna heb ik een paar knopen doorgehakt. En nu komt er wat meer ruimte voor het leven dat ik voor mijn toekomst voor me zie. Ik kan weer nieuwe plannen maken. Plannen met betrekking tot ons huis en plannen voor bezigheden waar ik blij van word. Die laatste zijn de plannen die er steeds al waren en die betrekking hebben op mijn schrijfwerk. Ik heb nu besloten om daar daadwerkelijk de tijd voor vast te zetten in mijn agenda. Om dus echt iedere dag te schrijven.

Ik heb een nieuwe planning gemaakt voor de rest van 2019 en die staat nu in Excel. Het houdt in dat ik elke dag minstens twee en een half uur schrijftijd neem. Met de kookwekker erbij, zodat ik elk kwartier af kan vinken. Dat is een manier die voor mij werkt.

In juni ga ik de resterende hoofdstukken van Versie 3 van De vergeten vloek afschrijven.

In juli gebruik ik CampNaNoWriMo om Versie 4 te schrijven.

In augustus zet ik de laatste puntjes op de i en stuur ik het manuscript naar Zilverbron.

Dan ga ik verder schrijven aan Saturnus Maan, maar als het me lukt wil ik ook beginnen aan verhalen voor Godijn Publishing, en zeker meedoen met een scifi/fantasy wedstrijd genaamd Zonderlingen (die naam ken ik nog goed van 2012 toen we op Magic Tales bezig waren met een groep enthousiastelingen).

Elke dag schrijven en een routine opbouwen, dat is wat ik opnieuw voor elkaar wil krijgen. Nu de redactie van korte verhalen voorbij is, krijg ik weer zin in iets nieuws. Nieuwe korte verhalen verzinnen om erbij te zetten op Smashwords, of misschien zelfs op te sturen voor een bundel. En natuurlijk wil ik ook verder in de wereld van Eibor Risoklany. Een nieuwe trilogie meldt zich onderbewust alweer aan.

Voor de inspiratie heb ik twee leuke boeken met schrijfoefeningen en ik heb pas 6 doosjes met story cubes gekocht, een spel met dobbelstenen waarmee verhalen bedacht kunnen worden. Laat de steentjes maar rollen.

Ik ben blij met de vrijheid die ik heb om dit te kunnen doen.