18 mei 2022

Durf je stem te laten horen

Het begon op de Benluxcon, in 2019 in Ede, waar Pen Stewart sprak over het proces dat zij doorlopen had voordat haar Wintercode als boek was uitgekomen. Ik zat samen met haar in de manuscriptenwedstrijd van 2012 en had sindsdien ook best wel veel meegemaakt. Dus gaf ik aan dat ik een volgende keer ook wel een lezing wilde geven over hoe het mij vergaan was met het schrijven. Dat waardeerde men, want ik werd uitgenodigd om gast te zijn op de HSFCon. Natuurlijk wilde ik best twee lezingen geven… (ik had zoiets nog nooit eerder gedaan, dus op de Pippi Langkousmanier moest het me gaan lukken).

De aanhouder wint!

Op 14 en 15 november 2020 zou het gaan gebeuren, een echte HSFCon in Nederland. Hè? Was dat echt 2020? Ja, dat was toch echt zo. Het was corona die roet in het eten gooide waardoor die datum niet door kon gaan. Het enige dat lukte was dat er een kort verhaal van mij in het HSF tijdschrift terecht kwam. De humayesse.

20 en 21 november 2021 in het van der Valk hotel in Sneek zou het eindelijk moeten lukken om de HSFCon te organiseren. Ik had een kamer geboekt, maar ook weer geannuleerd. Het ging niet door, en ik heb er zelfs geen plaatje meer van kunnen vinden voor hierboven op de afbeelding.

Op 2 en 3 april 2022 zou het eindelijk kunnen… Het mondkapje had ik al opgestuurd gekregen. Maar toen ik het hotel wilde boeken, een beetje laat voor mijn doen, kon ik er niet terecht. Kwamen er zoveel mensen op af, dat alle kamers al vol zaten? Ik had net het Amicita Hotel in Sneek geboekt, toen ik hoorde dat het in dat weekend niet door kon gaan. Dus dat hotel heb ik ook weer geannuleerd.

De nieuwe datum werd 14 en 15 mei en nu kon het wel in het van der Valk Hotel in Sneek. Ik maakte er een lang weekend van en boekte een kamer bij het water, lekker een poosje ertussenuit. Gelukkig kon het nu echt doorgaan en bovendien hadden we er stralend weer bij.

13 mei 2022

Vanaf 14 uur kon ik in het hotel terecht, dus vertrok ik met dozen vol boeken en mijn voorbereide lezingen richting Sneek. Het was meer dan twee uur rijden, maar het was een mooie route. Onderweg zag ik verfbrem en prachtige natuur naast de rijkswegen, en water. Ik werd opnieuw verliefd op Nederland. En de hotelkamer was een prachtige ruime kamer met een heerlijk bed en een mooie badkamer. Lekker ruim, maar wel aan het einde van een lange gang. Was ik blij dat ik bij de ANWB een opvouwbare bolderkar gekocht had voor mijn boeken! Dat was een goede greep geweest. Ook op de Elfia heb ik hem al gebruikt. Het diner die avond was heerlijk, echt van der Valk. Goede kwaliteit.

14 mei 2022 De HSFCon begon.

Hoewel er heel veel op het programma stond, kon ik niet aan alles meedoen. Ik koos ervoor om afwisselend in zaal 2 en 3 te blijven.

Allereerst bracht ik mijn boeken naar zaal 1 waar de Boekenclub voor de afhandeling zou zorgen als er kopers op mijn boeken af kwamen. Cocky en Barry van Dijk van uitgeverij Zilverbron brachten mijn nieuwste boek Interplanetair Geestenpoort helemaal naar Sneek, omdat de drukker een dag later was en ik vrijdag natuurlijk al naar Friesland was gereden. Zodoende lagen er dus zeven titels van mij op deze HSFCon.

In zaal 3 begonnen we met de opening, door Paul. Hierna gaf Kim ten Tusscher een eregastspeech van 10 tot 11 uur. Ze vertelde over het schrijvers- en uitgeverslandschap in het Nederlandse taalgebied van 15 jaar geleden tot nu. Ze deelde haar hoogte- en dieptepunten en vertelde waarom we trots mogen zijn op hoever we met z’n allen zijn gekomen. Ik ben met haar van mening dat we langzaam aan het groeien zijn en hoop dat we snel nog verder kunnen ontwikkelen. De HSFCon vind ik daarom een fijn initiatief.

Om 11 uur bleef ik in zaal 3 voor een lezing van Saskia Appel. Hoe begin je met schrijven bleek voor mij als schrijver die elke dag wel bezig is een beetje achterhaald te zijn, maar voor beginnende schrijvers was het zeker de moeite waard. Ik leerde Saskia kennen, dat was voor mij een pluspunt.

Tijdens de lunch ging het even mis. Eigenlijk had ik me opgegeven voor een lunchpakket, maar omdat niemand mij verteld had dat ik dat boven bij de bar op moest halen, liep ik met Kim en Heidi mee naar het terras. Daar heb ik een heerlijke boeren omelet gegeten en kon ik een poosje van de zon genieten. Gelukkig kwam alles met het afrekenen later ook weer goed.

Na de lunch zaten o.a. Heidi, Peter en Clara (het zou zo een musical kunnen zijn) in een panel over Muziek en SF. En wat bleek? Heel veel muziek is eigenlijk sciencefiction! Dat was een leuke eyeopener.

Om 14 uur zat ik zelf in een panel met o.a. Kim en Roderick. Lijken SF en Fantasy wel echt zoveel op elkaar? Roderick had een paar definities opgezocht voor SF, maar veel SF is ook gewoon fantasy en sommige definities zijn misschien alweer wat achterhaald. Toch is het wel handig om een scheiding aan te brengen tussen magie en wetenschap, fantasy, sciencefiction en horror of magisch realisme, al zul je waarschijnlijk steeds meer crossovers gaan vinden. HSF combineren wordt door schrijvers vaak gedaan. Je schrijft nu eenmaal waar je zelf het liefste over schrijven wilt. Bij mij zit je dan al snel op een combinatie van fantasy en sciencefiction, vooral bij mijn romans. Met een kortverhaal zal ik misschien eerder bij een van de drie letters blijven.

Tussen 15 en 16 uur ben ik heen en weer gelopen om mijn laptop te halen want om 16.00 uur gaf ik zelf een lezing in zaal 3. Over autobiografisch schrijven. Ik was wat onzeker en heb mijn papieren erbij gehouden. In de zaal zaten vijf belangstellenden. Ze vonden het een goed verhaal, al ging ik misschien wat snel en moest ik nog wel even wennen aan een presentatie op een groot scherm. Helaas deed het geluid van mijn filmpje het niet, maar daar schenen de gasten geen last van te hebben. In ieder geval heeft een van hen zelfs mijn boek later nog gekocht, dus ik denk dat het wel goed zat. Een uitwerking van de lezing staat hier. https://boekenvanjohannalime.com/2022/05/18/lezing-autobiografisch-schrijven-op-hsfcon-2022/

Na mij kwam er een lezing over exoplaneten, dat vond ik echt heel interessant. Toch geeft die wetenschappelijke benadering mij weinig reden om met mijn verhalen de werkelijkheid op te zoeken. Op die manier verhalen te schrijven gaat vast niet lukken, de afstanden zijn te groot, de reizen te lang, de bewoonbare planeten zijn nog steeds niet goed te vinden. Dan wordt het verhaal erg saai. Een gasreus hier en een paar manen daar. Ik stel me dan liever voor dat er al veel planeten zijn waar een grote diversiteit aan wezens leeft en dat we in een paar weken van het ene volk naar het andere kunnen reizen. Maar ja, dat heeft er dan weer mee te maken dat ik graag mijn fantasie de vrije loop laat, natuurlijk.

Het diner ging goed, behalve dat ik dan nog wel een paar plastic muntjes moest gaan kopen bij de receptie. Ik vond het erg gezellig en lekker. Niet zo goed voor mijn fatsecret app, maar in dit weekend wilde ik liever geen calorieën tellen.

Peter Schaap zorgde met zijn gitaar na het diner voor een mooie afsluiting van de dag. Ik wist niet dat die man zulke erotische liedjes op zijn repertoire had staan. Niet zozeer over sciencefiction, meer over liefde of verdriet.

15 mei 2022 de tweede dag van de HSFCon

Bij het ontbijtbuffet, waar ik al vroeg zat omdat ik zenuwachtig was voor mijn lezing van 10 uur, trof ik Peter Schaap. Hij vertelde over de inspiratie die hij overal vandaan haalt voor zijn verhalen. Alles komt zomaar op hem af. Nu weet ik dat hij een organische schrijver is, net zoals Kim ten Tusscher trouwens. Ik ben meer een brainstormer en een planner en plotter, al krijg ik tijdens het schrijven soms ook wel intuïtieve ingevingen die mijn verhaal sturen. Peter had een leuk verhaal over zijn nieuwe boek Zam de Fikser. Ik had op de Elfia en op Made in Asia al heel wat boeken gekocht en heb me ingehouden. Zam koop ik later echt nog weleens. Eerst maar eens een stapeltje weg zien te lezen. Ik ontdekte op deze HSFCon wel weer dat ik echt een lezer ben van puur Nederlandse boeken van de laatste jaren.

Na de opening van de dag, was ik aan de beurt met mijn lezing over de spiegelende werelden van Sluimerend vuur en Smeulend venijn. Er zaten nu negen belangstellenden in de zaal. De lezing ging iets beter, ik nam er wat meer de tijd voor en doordat er steeds een filmpje tussen zat was het ook wat afwisselender dan de eerste. Wat ik verteld heb lees je hier. https://boekenvanjohannalime.com/2022/05/18/lezing-spiegelende-werelden-over-de-vergeten-vloek-op-hsfcon-2022/

Er kwamen goede vragen uit het publiek en Eddie was zo aardig om Ruimtestad te kopen. Ik ben benieuwd wat hij ervan vindt.

Om 11 uur begon de discussie over oude en nieuwe favorieten. Dit ging over favoriete boeken en films en er was een leuke discussie. Ik kijk de laatste tijd veel SF en fantasy series op Netflix, terwijl ik ook nog erg veel Dvd’s in de kast heb staan die ik vroeger samen met Dinie heb gekeken. Tegenwoordig ben ik blij dat ik films kan streamen en ik heb al goede SF series gevolgd op Netflix.

Voor de lunch had ik op zondag een heerlijk lunchpakket, nu ik wist hoe ik daar aan kon komen. Een volle doos met twee belegde broodjes, een krentenbol, drinken, twee repen en een heerlijke appel. Ik heb ervan genoten.

Om 13 uur zat ik in een panel in zaal 2. Dit ging over diversiteit in de verbeeldingsliteratuur. Iets waar we nog wel aan kunnen werken. Het beste is het natuurlijk wanneer de diversiteit zo natuurlijk mogelijk in het verhaal wordt opgenomen. Wat betreft de diversiteit op HSFCon, die kan ook nog wel wat gebruiken. Er waren daar tot onze verbijstering eigenlijk alleen maar blanke mensen, dus wat meer kleur zou niet gek zijn.

Het volgende panel bestond uit twee personen en ging over hoe je jouw verhaal onder de aandacht brengt. Dat is voor iedere schrijver nogal een persoonlijke keuze.

Om 15 uur begon het panel over politieke systemen in SFFH, wat weer erg interessant was.

Om 16 uur was er een lezing/muziekuurtje met Peter Schaap. Mooie muziek en nu zat er zelfs een lied bij over iemand die verliefd werd op een robot. Net wat voor mij. Er was ook een geheim dat door Peter werd gedeeld, over wat er in zijn volgende boek voor originele scènes zullen verschijnen. We kregen zelfs nog een mooi cadeautje mee. Dank je wel, Peter, voor de muziek!

Het was een geslaagd weekend.

Ik wil de organisatie van de HSFCon hartelijk bedanken. Het is voor herhaling vatbaar en natuurlijk kijk ik uit naar de Eurocon in 2024, waar dit allemaal naartoe moet leiden. Hopelijk is ons wereldje dan ook weer wat gegroeid en kunnen er veel meer schrijvers meedoen.

Ik hoop echt dat er volgend jaar weer een HSFCon komt en als jullie me nodig hebben doe ik graag weer mee aan panels of lezingen.

Dan ben ik van plan om ook eens naar andere zalen te gaan, zoals naar Sector 31 met Star Trek of naar de filmzaal, of dan ga ik eens proberen om een origami draak te vouwen, al was dat meer iets waar Dinie erg goed in was.

Ik bleef een nachtje langer slapen en ging op maandag 16 mei weer naar huis terug.

Aan degenen die dit nu hebben gemist. Houd de HSFCon in de gaten. In 2023 komt er vast weer een aan. Het is echt een goed idee voor een weekendje uit.

Groeten van Johanna Lime