Aan het einde van het jaar, voordat er een nieuw getal op de kalender verschijnt, is het tijd om mijn persoonlijke toekomstplannen uiteen te zetten. Dit zijn de plannen die te maken hebben met mijn schrijverschap. Het zijn er weer veel. Hopelijk kan ik scherp, kritisch en volhardend door blijven gaan met schrijven en tekenen en lukt het me om dicht bij mezelf te blijven, zodat ik ervan kan blijven genieten. Ook in 2023 wil ik weer heerlijk creatief en vol inspiratie en betrokkenheid aan de slag gaan. Ik hoop dat mijn gezondheid het toe blijft laten.
Ik zet mijn plannen hier in een lijst.
De zetproef doornemen van Interplanetair, boek 3, Schakelmagie en alles wat erbij komt kijken om het boek klaar te krijgen voor de drukker.
Het boek komt uit bij Zilverbron.
Promotiematerialen voor mijn boeken vernieuwen, materiaal voor het nieuwste boek.
Recensenten vragen en boeken opsturen.
Trailers maken (kijken of dat lukt) voor YouTube.
Herschrijven/redigeren versie 2 en verder, van het manuscript Magische Alliantie boek 1 Woest Water
Dit manuscript als het helemaal klaar is op tijd opsturen naar Zilverbron
Verder brainstormen voor wereldbouw, personages, soort verhaal, conflict en plot voor de volgende boeken uit deze serie van zes.
Tekenen van personages voor Magische Alliantie en voor eerdere boeken, o.a. de wezens uit de Ruimtestad, in Painter.
De eerste versie schrijven van het tweede deel uit het tweeluik Woest Water en Ruige Rotsen, het manuscript voor Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen.
Brainstormen voor de verhalen van boek 3,4, 5 en 6 uit deze serie.
Alvast nadenken over Terra Negata, hoe pak ik het verhaal voor de crash aan en wat gebeurt erna?
Herschrijven/redigeren versie 5 en verder, van het manuscript Het geheim van Shiloh dat op de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor in 2022 de 14de plaats haalde.
Redactie op Het geheim van Shiloh en het boek uitgeven.
Jureren voor de Waterloper Themawedstrijd van 2023.
Korte verhalen schrijven voor wedstrijden of tijdschriften, of verhalen die in mijn verbeeldingswereld passen schrijven en uitgeven op Smashwords.
Deelnemen aan CampNaNoWriMo en NaNoWriMo in 2023.
Naar festivals en beurzen (voor zover dat fysiek nog lukt).
Naar de HSFCon in Sneek (voor zover dat fysiek nog lukt).
Verhaalredactiecursus van Zilverspoor verder volgen tot aan het eind.
Proeflezen, redactie voor mezelf en andere schrijvers.
Samen met de groep van de Bootcamp een verhalenbundel van onze korte verhalen uitbrengen bij Zilverspoor.
Reading Challenge van Hebban en Goodreads, boeken lezen en recenseren.
Mijn wekelijkse blog op johannalime punt com.
De website van boekenvanjohannalime punt com bijhouden.
Tekenen voor blogs en promotie.
Meedoen aan rubrieken over personages en wereldbouw van de Zilverboekenclub.
Meedoen aan winacties in Facebookgroepen.
Zelf een paar winacties uitschrijven op mijn website, misschien een stuif-in organiseren.
Facebook en Instagram bijhouden.
Bij alles geldt natuurlijk dat ik me er wel gelukkig bij moet blijven voelen. Dus goed in de gaten houden of ik energie genoeg over houd en of ik het leuk blijf vinden om te doen. Ik ben tenslotte onder voorwaarde van verantwoordelijk en wettelijk gelegaliseerd gedrag vrij om mijn eigen gang te gaan in dit land. Ik hoop echt dat het me lukt om deze wensenlijst te kunnen realiseren! Hoe gaaf zou dat zijn?
Wat zijn jullie plannen voor 2023? Ik wens je veel gezondheid en geluk, vrede en welzijn toe voor de toekomst.
Op 1 november 2011 bedachten Dinie en Marjo samen het pseudoniem Johanna Lime en begonnen ze serieus met het schrijven van boeken. Het duurde tot september 2015 voordat het debuut Schimmenschuw was uitgegeven. Op 1 november 2021 waren er zes boeken van Johanna Lime en bestond de auteursnaam 10 jaar. Marjo gaat sinds de dood van Dinie in 2018 alleen verder met schrijven en is bezig aan een tweede trilogie. Marjo hoopt dat Dinie trots op haar is en dat haar ideeën ook in Interplanetair resoneren.
Op 5 februari 2021 kwam Interplanetair boek 1 Ruimtestad uit
Na Schimmenschuw, trilogie De vergeten vloek en het uitstapje naar autobiografische fictie De twaalfde Saturnusmaan, begon Marjo aan een nieuwe trilogie in dezelfde verbeeldingswereld van onze Zilverboeken: Eibor Risoklany. De wereld breidt zich uit en de Galactische Rechtbank waar in Schamel verbond al over werd gesproken, kreeg zijn plaats in Ruimtestad. In dit eerste deel van de trilogie worden de hoofdpersonages Irene Morane en Daniël Muir-Attholred geïntroduceerd. De nieuwe serie begint achttien jaar na Schamel verbond en speelt zich af in de volgende generatie. Al gauw zijn we vijfentwintig jaar verder en gaat prinses Irene stage lopen voor haar studie Interplanetair Recht in de Ruimtestad. Corona Stella kreeg een naamsverandering en werd Alhenapolys, toen mevrouw Kimra van Kilama UZ54 er burgemeester werd en een Terraanse burgemeester verving.
Helaas heb ik dit nieuwe boek nog niet zo veel kunnen promoten op festivals, maar de recensies die ik voor Ruimtestad kreeg zijn hoopgevend. Op Hebban scoren al mijn boeken gemiddeld vier sterren bij de lezers die zo lief zijn om er een recensie te plaatsen. Daar ben ik blij mee.
Schrijven, schrijven, schrijven maar
Sinds ik in 2020 begon met een Excelblad en een schrijfroutine tacker, probeer ik echt elke dag te schrijven. Niet dat het me altijd lukt. Soms ben ik ook veel bezig met het maken van afbeeldingen voor kaften en blogs. Toch heb ik het gevoel dat ik de routine van het elke dag schrijven beter vasthoud dan voorheen en dat ik, in plaats van vooral tijdens de CampNaNoWriMo maanden april en juli en de NaNoWriMo maand november, nu ook in de andere maanden meer woorden schrijf. Want opmerkingen als: “Niets geschreven” in de tacker wil ik niet te vaak zien staan, natuurlijk.
Dit is waar ik aan heb gewerkt in 2021
Natuurlijk heb ik de meeste tijd besteed aan Interplanetair boek 2 Geestenpoort, dat volgens het contract bij Zilverbron voor 1 september ingestuurd moest zijn. Na de eerste versie in 2020 heb ik nog vier herschrijfrondes gedaan. Ik was ruim op tijd met het aanleveren van het manuscript, het voorstel voor de cover en de plattegronden voor in het boek. Helaas kon de redactie niet direct beginnen. Door de welbekende pandemie zit alles tegen, waardoor ook de datum van verschijning van mijn boek later wordt dan de geplande maand januari 2022. Maar er is hoop! Het boek komt eraan! Nog even geduld oefenen, alstublieft. Tamara Geraeds en ik gaan op 3 januari 2022 starten met de twee hoofdredactierondes. Ik vraag me alleen af of ik na al die tijd dat het verhaal aan de kant gelegen heeft het niet nog eens een grote beurt wil geven. Maar ja, daar kom ik samen met Tamara wel uit. Zij deed ook de redactie van Smeulend venijn in 2018 dus de werkwijze is bekend.
CampNaNoWriMo in april is de laatste jaren steevast de maand voor het schrijven van korte verhalen. Dit komt natuurlijk doordat Waterloper de verhalen ingestuurd wil hebben in mei. Ik schreef dus drie themaverhalen in 2021 en stuurde ze in mei op. Soms werk ik tijdens CampNaNoWriMo al wat voor, voor de Harland Awards in oktober, maar in 2021 liep dat op iets anders uit. De verhalen waar ik aan was begonnen, verdwenen in de prullenbak en ik schreef twee nieuwe verhalen voor de Harland Awards in september.
Mijn schrijfprojecten baseer ik vaak op CampNaNoWriMo of NaNoWriMo, omdat ik daar na zeven jaar deelname aan gewend ben geraakt. Vandaar dat het volgende project in juli 2021 begon. Na het plotten schreef ik de eerste versie van Interplanetair boek 3 Schakelmagie. Dat duurde wel langer dan een maand, maar het verhaal staat er vast. Net als boek 2 in 2020 was geschreven en ik nog tot september had voor het herschrijven. Zo wil ik dat ook weer doen voor boek 3 van Interplanetair.
Dat de redactie van Interplanetair boek 2 Geestenpoort nog niet kon beginnen, gaf me de ruimte voor een nieuw project. Het kwam mooi uit dat Zilverspoor een manuscriptenwedstrijd uitschreef. Ik heb me rot zitten verzinnen op het plot voor een zelfstandig nieuw verhaal. Eerst had ik iets met mythologische figuren en piraten, golems en tijdpoorten, maar dat verhaal had ik echt veel te ingewikkeld gemaakt en op den duur vond ik er zelf niets meer aan. Als ik zelf al geen plezier zou beleven aan het schrijven, wat moest een lezer er dan mee? Nee, dat werd niets! Gelukkig kwam de Bootcamp bij Cocky en kreeg ik een nieuwe ingeving. Bepaalde personages bleven bestaan, maar de hele wereldbouw veranderde van een fantasyeiland naar een eiland in een brede rivier van de nieuwe hoofdstad van de USA, nadat de ijskappen op aarde zouden zijn gesmolten en Nederland onder water stond. Het pirateneiland werd het Cybereiland en door de personages en de hele setting is het nu meer een cyberpunkverhaal geworden met een fantastisch en deels historisch achtergrondverhaal. De eerste versie heb ik tijdens NaNoWriMo en in december uitgeschreven. Ik ben er nog niet. De details moeten beter, de setting moet nog wat verder uitgewerkt, de achtergrond en het conflict kunnen ook nog beter… Mijn interne criticus vindt dat het nog niet perfect is. Het is nog niet af. Ik kan nog veel verliefder worden op dit verhaal… Gelukkig heb ik nog een paar maanden voor de deadline van 1 mei 2022. Dan moet het manuscript nog een paar keer herschreven zijn en daardoor beter zijn geworden. In ieder geval ben ik al lang blij dat ik de eerste versie helemaal heb uitgeschreven. Het schaven en slijpen lukt me wel.
Nieuwe e-books op Smashwords
Aan het begin van 2021 heb ik alle verhalen die Dinie en ik of alleen ik ooit geschreven hadden bij elkaar gezocht. Een paar ervan waren ongeschikt, meer vingeroefeningen dan verhalen. Van de andere wilde ik weer e-books maken, zodat alle tot dan toe geschreven verhalen te lezen zouden zijn. De Knuffelsteen, het detectiveverhaal waarvoor ik eigenlijk naar Brugge wilde, bleef ook steeds maar liggen. Het moest langer worden en de titel moest veranderen in De Avonturensteen. Ik ging in plaats van met de auto in coronatijd, virtueel naar Brugge en vond er een prachtig filmpje van de stad. Vervolgens schreef ik het verhaal van Fernando af en publiceerde het opnieuw als De Avonturensteen. De humayesse, het verhaal dat in HSF gestaan had, mocht ook een e-book worden. En Hellefee en Tijd om te leven zijn na wat wijzigingen eveneens uitgebracht. Het meest trots ben ik op Nederland emigreert, dat de vijfde plaats won van Waterloper 2020 en waar ik vijf thema’s van de wedstrijd in verwerkt heb. De twintig blogs over schrijven kregen een eigen non-fictie uitgave op Smashwords.
Wedstrijden in 2021
In 2021 heb ik meegedaan aan Waterloper, met drie verhalen. Ik ga ze in 2022 weer uitgeven op Smashwords, maar eerst natuurlijk herschrijven aan de hand van de jurycommentaren.
Wanneer Moeder Aarde Sterft heb ik in december al herschreven en de opmaak voor het e-book is ook al klaar. Nu de andere twee verhalen nog.
De Harland Awards op Hebban. Daaraan heb ik met twee verhalen meegedaan. Ik heb geen hoge verwachtingen van de uitslag, maar het zijn twee leuke verhalen. Ik wacht het af en ga ze zeker ook op Smashwords zetten later.
De manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor was een leuke verrassing in 2021 en hij duurt nog tot 1 mei van het volgende jaar. Er is me al ingefluisterd dat ik te maken krijg met een sterke competitie omdat er veel schrijvers meedoen. Dus de kans om een contract voor Het geheim van Shiloh te winnen schat ik niet hoog in. Toch wil ik dit boek graag uitgeven als ik het na nog een paar versies heb verbeterd, dus daar ga ik mijn best voor doen.
HSFCon in Sneek
In 2020 uitgesteld en in 2021 weer. Het zit niet mee. Hopelijk kan het 2 en 3 april wel doorgaan.
Ik heb een lezing in PowerPoint gemaakt voor De vergeten vloek, waar de verbanden tussen Sluimerend vuur en Smeulend venijn duidelijk moeten worden. Verder heb ik een tweede lezing voorbereid voor mijn autobiografische fictie. Ja, dat klinkt heel gek, maar toch klopt het wel. Het is autobiografisch en het is een verhaal over aliens. De twaalfde Saturnusmaan. Hoe dat zit vertel ik tijdens de lezing, dus als je zin hebt zie ik je graag in Sneek in 2022.
You Tube filmpjes
In mijn poging om mijn boeken in een filmpje te promoten heb ik met Magix Photostory DeLuxe een paar You Tube filmpjes gemaakt. Dat viel nog niet mee met een programma dat steeds crashte. Ik denk niet dat ik het geschikte hoofd ervoor heb om op You Tube afleveringen te gaan maken over schrijfonderwerpen, dus daar twijfel ik nog over. Hoewel ik met bloggen misschien veel minder belangstelling krijg, houd ik het maar op mijn websites.
Wat er nog meer gebeurde in 2021
Ik had twee proeflezers voor Geestenpoort en dank Sebastiaan en Robin daarvoor. Het was nu eens een goede ervaring om samen te werken met Sebastiaan Koen. Ik las proef voor hem en hij voor mij. Ik hoop dat het te merken is aan onze beide volgende boeken.
Voor Gaby Raaijmakers heb ik ook een paar documenten van proefleescommentaar voorzien. Ik kijk alweer uit naar haar nieuwe boek.
Redactiewerk aan Interplanetair boek 1 Ruimtestad met Natascha van Limpt ging lekker, heerlijk samen gewerkt aan de totstandkoming van mijn nieuwste boek. Dank, Natascha.
Redactie van korte verhalen voor Smashwords. Die heb ik zelf gedaan. Ik vond dat ik dat wel kon.
Plattegronden getekend van Biarrastad en Bengalostad, de hoofdsteden van Laskoro en Berinyi5. Als het goed is komen ze in Geestenpoort terecht.
Calliope en Kwerpardië getekend voor Interplanetair boek 3 Schakelmagie.
Amuletten uitgerekend en getekend volgens een magisch principe, voor Schakelmagie, als achtergrondinformatie bij het verhaal.
Toch nog naar Fantasy Fest in Rijswijk geweest in 2021 en boeken kunnen verkopen.
De Bootcamp was leerzaam en leuk.
Voor de Zilverboekenclub was ik het derde jaar op rij degene achter de rubrieken wereldbouw en personages en ook degene die de verjaardagenlijst bijhield. Ik stop er nu mee omdat ik een andere taak op me heb genomen die ook tijdrovend is. Larissa gaat het over nemen, al wordt het misschien wel een beetje anders.
Schrijver van de maand april bij Tazzy Jenninga.
Zes winnaars voor mijn actie van 10 jaar schrijver.
Twaalf boeken gelezen in 2021, waarvan een paar studieboeken die mij verder moeten helpen bij de volgende verhalen die ik nog schrijven wil.
We kennen het allemaal, het coronaverhaal. Daardoor waren er geen beurzen meer, nadat Schamel verbond was uitgegeven en De vergeten vloek trilogie compleet was. Ik verheugde me er erg op, dat ik na april 2020 de hele trilogie kon gaan verkopen, maar dat ging mooi niet door! Zelfs nadat mijn nieuwste boek, Interplanetair boek 1 Ruimtestad, op 5 februari 2021 uit was gekomen, waren er nog geen festivals. Geen gezellige onderonsjes met auteurs van Zilverspoor en Zilverbron. Wel About Books kijken vanachter het computerscherm.
Ik stond niet op de Elfia, dat was het eerste festival waarbij boeken verkopen weer kon, in september 2021. Vorig weekend was er een beurs in Gorinchem, daar stond ik ook niet bij.
Dus toen ik de mogelijkheid had om me op te geven voor Fantasy Fest in Rijswijk, heb ik dat gedaan. Ik hoop dat ik het vol kan houden om twee dagen achter de boekenkraam te staan, want ik heb er veel zin in om weer eens wat lezers te spreken. En collega’s, en de uitgever natuurlijk.
Op Fantasy Fest op 23 en 24 oktober heb ik nu vijf boeken van Zilverbron om te verkopen.
Ik hoop jullie daar te zien.
Bijna tien jaar aan het schrijven.
Nog een dag of tien, dan is het 1 november. Een belangrijke datum voor Johanna Lime, de datum waarop Dinie en Marjo besloten om samen onder dit pseudoniem boeken te gaan uitbrengen. Er zijn er nu dus vijf uitgebracht bij Zilverbron, de zesde gaat binnenkort de redactieronde in, de zevende moet nog een paar keer herschreven worden en gaat voor september 2022 naar de uitgever. Als die klaar zijn is trilogie Interplanetair compleet.
Ik ben na de dood van Dinie alleen doorgegaan met schrijven en heb ook het project afgemaakt voor het autobiografische boek De twaalfde Saturnusmaan. Dat kwam ook in februari 2021 uit, bij uitgeverij aquaZZ.
Cocky, de uitgever van Zilverspoor/Zilverbron, weet al dat ik nog veel meer boeken wil gaan schrijven. Ik hoop echt dat ik gezond oud kan worden en dat ik dat allemaal nog kan doen.
Hij loopt tot 1 november, dus als je zin hebt in een verloting, doe dan snel nog even mee.
Manuscriptenwedstrijd Zilverspoor
Het derde manuscript voor Interplanetair ligt even aan de kant. Ik pak het in 2022 wel weer op. Eerst ben ik nu bezig aan een afzonderlijk verhaal, een verhaal voor de manuscriptenwedstrijd voor Zilverspoor. Hij heeft de deadline van 1 mei 2022, dus deze gaat eerst. Ik werk alvast wat vooruit voordat de NaNoWriMo maand eraan komt, omdat ik in november ook naar de HSFCon in Sneek moet, waar ik twee lezingen geef.
Maandag ben ik begonnen te schrijven, nadat ik in het weekend het plotschema heb gemaakt. Vandaag kwam hoofdstuk 1 af en eergisteren de proloog.
Ik zit in een heerlijke vreemde wereld, een waarvan ik hoop dat hij er nooit zal komen. Het speelt zich namelijk af in 2049 op de aarde, wanneer de ijskappen gesmolten zijn en er vele natuurrampen zijn geweest. Het is ons niet gelukt om de klimaatcrisis af te wenden.
Ik vond het wel een passend scenario voor een cyberpunkverhaal, maar heb er natuurlijk wel weer een eigen draai aan gegeven. Zoals gewoonlijk heb ik het mezelf niet gemakkelijk gemaakt en moet ik gaandeweg het schrijven nog veel denkwerk verrichten.
Maar dat maakt het schrijven nu juist zo leuk!
De keerpunten in het verhaal staan min of meer vastgepind, ik weet waar ik uit moet komen, hoe het afloopt met de hoofdpersoon en welke ontwikkeling ze meemaakt.
Ik heb zelfs al een titel voor het boek bedacht.
En vandaag, toen ik in de herrie zat van een buurman die met elektrische machines bezig was aan zijn huis en ik niet in alle rust kon schrijven, heb ik cyberpunkmuziek opgezocht op YouTube. Muziek van een paar uur achter elkaar. Dat heb ik laten draaien terwijl ik schreef. En weet je wat? Het hielp echt goed! Ik kwam direct in de goede sfeer terecht, met een soort van Blade Runner achtige druilerige regen die maar niet ophoudt.
Ik ben helemaal enthousiast. Dit verhaal gaat vast weer een leuk boek opleveren.
Er is iets bijzonders aan de hoofdpersoon, waardoor ik denk dat ik een doelgroep kan bereiken die meestal nogal vergeten wordt. Meer wil ik daar alsnog niet over kwijt. Eerst maar eens kijken of het me lukt om het hele verhaal uit te werken.
Zodra ik hoorde (in het wekelijkse You Tube programma About Books van Zilverspoor) dat er een manuscriptenwedstrijd kwam, wist ik direct zeker dat ik daaraan mee wilde doen. Een nieuw manuscript, een op zichzelf staand verhaal. Weer eens iets heel anders dan een verhaal dat bij de rest van mijn boeken past. Een andere verbeeldingswereld en een groter project dan een kort verhaal, dus meer mogelijkheden voor personages en plot. Het was een geweldige uitdaging!
Wat voorrang heeft moet eerst af
Al speelde er op de achtergrond steeds de wens om mee te doen, toch duurde het nog wel een poos voordat ik er echt aan begon. Allereerst had ik volgens contract een manuscript in te leveren bij Zilverbron. Het manuscript voor Interplanetair, boek 2, Geestenpoort. Dat gebeurde op 9 augustus nadat ik versie 5 had afgekregen en ik tevreden was met hoe het verhaal uiteindelijk is geworden. De redactie begint in januari 2022, dus nu heb ik een paar maanden tijd voor iets anders.
Harland Awards een liefde – haat verhouding
Ik wilde ook meedoen aan korte verhalen voor de Harland Awards. Voor de afwisseling. Ik schrijf natuurlijk niet alleen romans, ook korte verhalen. Toch vind ik het schrijven van korte verhalen steeds moeilijker worden. Ik ben steeds minder snel tevreden met een verhaalidee en word met het jaar kritischer. Bij korte verhalen vooral sta ik er niet meer zo onbevangen in als vroeger. Vooral niet bij de Harland Awards. Daar voel ik de druk veel meer dan bij de themawedstrijd van Waterloper. Omdat ik de commentaren van de jury die we eerder hebben gekregen totaal niet constructief vond en ook omdat Dinie er daardoor al helemaal niet meer aan mee wilde doen. Er is een liefde – haat verhouding door ontstaan voor deze wedstrijd. De overdreven prestigieuze verwachtingen van een literair gehalte die over deze wedstrijd liggen, werken voor mij verlammend. Niet omdat ik denk dat ik geen literatuur kan schrijven, want in mijn boeken vallen de lagen die erin verwerkt zijn de lezers wel op. Ik heb het gevoel dat niemand mijn schrijfsels daar waardeert, al is dat wel iets beter nu Hebban het organiseert. Ik heb een verhaal af, maar of de tweede nog komt in oktober, weet ik niet. Ik heb twee beginsels voor het tweede verhaal al naar de prullenbak verwezen en nog geen idee wat het nu moet worden. Mijn motivatie om door te gaan voor deze wedstrijd is op het moment ver te zoeken en ik besloot ook om eerst iets anders af te willen maken in augustus en september.
Zo fijn als de eerste versie van een boek er staat
In juli 2021 bij CampNaNoWriMo was ik namelijk al een heel eind op weg met Interplanetair, boek 3, Schakelmagie. Ik besloot daarmee verder te gaan. Deze eerste versie van het manuscript kwam 9 september af. Het staat nu op mijn computer om het later weer eens op te pakken en te herschrijven/verbeteren. Er zullen net als bij boek 1 en 2 nog wel een paar versies volgen voordat het naar de uitgever gaat. Ik ben erg blij dat het verhaal nu helemaal is uitgewerkt en dat de hele trilogie is geschreven. Tijd om te gaan schaven en schrappen en bijschrijven heb ik nog genoeg, voordat ik ook dit manuscript op ga sturen naar Zilverbron.
HSF Con in Sneek, november 2021
Voor HSFCon in Sneek ben ik bezig om lezingen te maken over De vergeten vloek en over autobiografische fictie met aliens. Ik ben daar te gast, in Sneek op 20 en 21 november 2021. Het is een hele eer om daar te mogen spreken en ik zit ook in een paar panels. In september of in ieder geval in oktober hoop ik die lezingen in PowerPoint met alles wat erbij hoort af te krijgen.
Voorbereidingstijd
In september en oktober neem ik ook de tijd om alle voorbereidingen te doen voor het manuscript van de Manuscriptenwedstrijd van Zilverbron. Voorlopig is dit mijn titel, want ik heb nog geen flauw idee voor een leuke titel voor dit nog te schrijven boek.
Ik zie het allemaal nog niet zo helder. Mijn voelsprieten staan uit maar de ideeën worden nog niet zo heel duidelijk. Een plotschema invullen gaat op dit moment nog niet. Wel heb ik al een kaart getekend voor de wereldbouw. Het verhaal speelt zich af op een groot eiland, met een stad en verder alleen maar landschappen en poorten. Ja, poorten heb ik nodig voor mijn nieuwe verhaal. De vervreemding van de wereld zit er vooral in dat ruimte en tijd niet logisch zijn. Verder zijn er mythologische wezens en is er magie. Ik heb gisteren mijn eerste brainstorm-ideeën uitgewerkt en daardoor weet ik nu al beter wat er in elk geval in het verhaal gebeuren moet. Maar er zitten ook alinea’s in mijn brainstorm-uitwerking die ik niet direct prijs wil geven. Het is meer iets waar de lezer gaandeweg het verhaal achter moet komen. Het zijn de broodkorreltjes van kleinduimpje die de weg door het verhaal de moeite waard moeten maken. Ik moet gaan puzzelen hoe ik die er op een logische manier in verwerk.
NaNoWriMo Voorbereidingen
Het voordeel van altijd meedoen aan de NaNoWriMo is, dat de organisatie me te hulp komt. Precies op tijd. De NaNo Prep (de zes weken van voorbereidingen voor de NaNoWriMo van november) is begonnen. Ik heb de cursus eerder al gedownload en vertaald, zodat ik weet hoe die in elkaar zit. Nu ben ik begonnen met week 1, het verhaalidee. Het moet nog verder uitgewerkt worden, maar dat gaat deze week wel lukken. En dan ga ik gelijk daarna door met de personages en de wereldbouw. Misschien kan ik alvast een paar scènes uitschrijven om te voelen of die werken en om te bepalen waar ze ten tonele moeten komen.
En ik krijg hulp van Cocky, want ik heb me opgegeven voor de Bootcamp die Zilverspoor bij de Manuscriptenwedstrijd organiseert.
Alleen wil ik proberen om alvast wat voorwerk te doen voordat ik daar heen ga.
Het lijkt me erg leuk om daar ook andere schrijvers te ontmoeten.
Ik ga nu aan de lezingen voor HSFCon verder en doe de voorbereidingen voor het nieuwe manuscript. Nieuwe avonturen voor mij, als schrijver. Ik heb er zin in!
O, ja, mijn NaNoWriMo project voor november 2021 is aangemaakt op hun website.
Dat is dus dit manuscript voor de Manuscriptenwedstrijd.
Ik weet nu al dat ik een NaNo Rebel moet worden, want tijdens de HSF Con kan ik natuurlijk geen 1667 woorden per dag schrijven in november. Dat wordt dus waarschijnlijk al een stukje vooruit werken in oktober en de woordenaantallen steeds een paar dagen opschuiven. Even een beetje vloeibare intelligentie gebruiken om een oplossing te bedenken. Creativiteit.
Intussen is op 18en 19 september de Elfia in Arcen. Daar zullen in de tenten van Zilverspoor en Zilverbron dit jaar al vijf boeken te koop zijn van Johanna Lime. Ik kan er zelf niet staan, maar heb je mijn boeken op je verlanglijst, vraag er dan naar bij Cocky en Barry.
En als je ze via mij wilt kopen kan dat altijd via Facebook of Messenger of Instagram.
Mijn promotiefilmpjes voor mijn boeken zijn op mijn YouTube kanaal te vinden (zie de links op deze website rechts bovenaan).
De vorige keer schreef ik dat het steeds moeilijker vol te houden was om 50.000 woorden te schrijven in december. Daarom heb ik besloten om mijn doel na 43.886 geschreven woorden voor Versie 2 van Interplanetair deel 2 Geestenpoort bij te stellen naar 40.000 woorden. Tenslotte was dit schrijfproject geen onderdeel van een wedstrijd en kon ik er mee doen wat ik wilde. Het schrijven in december kwam op een laag pitje te staan.
Tussen Kerst- en Oud- en Nieuw ben er lekker een poosje tussenuit getrokken. Mijn broer Eldert woont sinds 2020 in Limburg en na alles wat we samen met het overlijden van onze vader in november hadden meegemaakt, besloten we dat ik bij hem zou gaan logeren. Gezellig samen, een beetje steun aan elkaar hebben. December was toch al nooit mijn favoriete maand en sinds Dinie in 2018 vlak voor de kerst overleed, is dat er niet beter op geworden. Het was een goede beslissing! Mijn broer had het gezellig gemaakt in zijn huis, met de kerstboom en veel lichtjes. We hebben elke avond wel een Starwars film gekeken en verder konden we lekker met onze hobby’s bezig zijn. Tussendoor samen koken, samen eten, alles op anderhalve meter afstand vanwege het covid-19 virus, maar wel fijn bij elkaar. Wat ben ik blij dat mijn broer en ik elkaar na 22 jaar weer gevonden hebben en dat we zo goed met elkaar op kunnen schieten.
Ik besloot een nieuw schrijfproject aan te maken, van 4 januari tot en met 31 januari 2021 probeer ik opnieuw om 50.000 woorden verder te komen met het manuscript waar ik nu aan bezig ben. Ik ben bezig aan hoofdstuk 11 en als ik iedere dag ongeveer 2.000 woorden schrijf, gaat het zeker lukken om dit verhaal af te krijgen. Is het niet in januari, dan toch wel in februari. Er zullen vast af en toe dagen tussen zitten dat ik het woordenaantal niet haal, maar dat is ook niet erg. Als ik elke dag de routine vol kan houden, komt het volgende boek er wel.
De zetproef van Interplanetair deel 1 Ruimtestad doorgenomen
Wat ik wel gedaan heb tijdens het logeren, is de zetproef doornemen van mijn nieuwe boek bij Zilverbron, dat in januari 2021 naar de drukker zal gaan. Er stonden wat verkeerd afgebroken woorden in, die heb ik in een bestand verzameld en teruggestuurd naar de uitgeverij. Dan kan het binnenwerk van het boek helemaal goed opgemaakt worden.
Gisteren was ik uitgenodigd bij het online programma About Books, dat georganiseerd wordt door Zilverspoor. De vaste presentatoren zijn Kim ten Tusscher, Joris van Leeuwen en Cocky van Dijk. Soms springt er weleens een ander in. Elke week op woensdag om 19:30 uur begint het programma op de kanalen van Facebook, van Zilverspoor, Zilverbron en De Zilverboekenclub. Het wordt ook uitgebracht op You Tube.
Mijn nieuwe boek kwam ter sprake en als verrassing was er ook een cover reveal van Ruimtestad. Het boek krijgt weer een prachtige omslag. Ik moest wel even wennen aan boek 1 in plaats van deel 1, maar vind boek 1 eigenlijk wel beter klinken bij een trilogie. Op mijn website denk ik toch dat ik het vaak deel 1 zal noemen, dat ben ik zo gewend.
Het grappige is dat er ook een rubriek was met 10 korte vragen. Daar moest ik snel reageren en bij de vraag of ik zou kiezen voor lezen of tv kijken, heb ik tv kijken gezegd. Achteraf gezien een beetje dom, want ik kijk niet veel tv. Alleen heb ik pas een Netflix abonnement genomen om series en films te kunnen kijken. Ik vind lezen eigenlijk leuker dan naar praatprogramma’s en quizzen kijken op de tv. Maar 2020 was een gek jaar, ik vond dat ik het nieuws moest volgen vanwege de corona. Dus keek ik het afgelopen jaar veel meer tv dan anders. Maar boeken lezen doe ik liever. Ik ben nu bezig in Maeves Gaven van Gaby Raaijmakers en lees steeds een paar hoofdstukken voor het slapen gaan. Het is weer een prachtig verhaal. Met lezen van boeken ga ik door, voor de volgende Reading Challenge heb ik maar 12 boeken opgegeven. Ik lees niet snel en zie wel hoe ver ik kom. Ik kan als ik meer lees, altijd het aantal bijstellen.
De routine vasthouden
In About Books hebben we gesproken over voornemens voor 2021. Ik heb bij Informatie mijn plannen voor het komende jaar al op een rijtje gezet. Er werd gezegd dat elke dag een beetje schrijven uiteindelijk kan resulteren in het schrijven van een boek, al is het 500 woorden per dag, dan kun je een boek afkrijgen. Ik doe over 1.000 woorden wel wat langer dan een half uur. Voor 2.000 of 3.000 woorden ben ik toch al gauw een hele middag van vier tot vijf uur bezig. Ik wil het ook zo goed mogelijk doen en neem vaak eerst een gedeelte van de tekst weer door die ik de vorige dag geschreven heb, voordat ik verder ga. Dat is voor mij handig, want dan zit ik gelijk weer in het verhaal. Als schrijver is het nodig dat je de routine van iedere dag een stuk schrijven vasthoudt. Alle afleiding zoals social media even uitzetten helpt zeker. Dus ik zie wel wanneer ik mijn volgende boek geschreven heb. Als de tweede versie staat, zullen versie 3, 4 en misschien 5 ook nog wel nodig zijn voordat het naar de redactie gaat, na september. Verder ben ik ook graag bezig met tekenen op de computer. Ik heb al een aantal kaften gemaakt voor de e-books die ik in 2021 op Smashwords uit wil brengen van mijn korte verhalen. Er hebben er weer een paar meegedaan aan een wedstrijd en ze verdienen het om bij het leespubliek te komen.
Nog even geduld.
Mijn nieuwe boek Ruimtestad komt over een paar weken van de drukker. Ik heb nog een paar leuke dingen om te laten zien in de aanloop daarnaartoe. Zoals de nieuwe kaart die ik getekend heb en die weer prachtig over twee pagina’s heen in het boek terecht komt. En het omslag als hij echt helemaal klaar is, misschien nog net iets mooier dan het plaatje van de cover reveal. En natuurlijk de flaptekst en een leesfragment van het eerste hoofdstuk.
Als het boek er is, heb ik met een paar bloggers afgesproken dat ze het gaan lezen en een recensie schrijven. Het wordt weer spannend. Zullen de lezers erin vinden wat ik voor ogen had? Verder moet ik weer eens kijken of ik nog nieuw promotiemateriaal ga bestellen, dat van Schamel verbond heb ik bijna niet gebruikt. Dus even verzinnen wat ik het beste kan doen. Ruimtestad komt eraan! Kijken jullie er naar uit?
We zitten allemaal vol verhalen, we hebben allemaal wel iets om te vertellen, maar we lijken nooit echt de tijd te vinden om het daadwerkelijk op te schrijven, toch? We geven als reden om niet te schrijven op, dat er altijd te veel te doen is op een dag, het klopt niet voor je gevoel, het verhaal is er gewoon niet, of we voelen ons gewoon niet goed genoeg.
Dit soort gedachten is waarom sommige van de meest invloedrijke boeken in de geschiedenis nooit zijn geschreven, en uitstelgedrag is de grote moordenaar van artistieke expressie. National Novel Writing Month, door zijn aanhangers bekend als NaNoWriMo, is uw kans om uw innerlijke verhalen naar voren te brengen!
Geschiedenis van de schrijfmaand voor romans
Novel Writing Month maakt een einde aan uw excuses door iedereen aan te moedigen om deze een maand van het jaar te nemen voor het uitproberen van de grote kunst van het vertellen van verhalen. Het doel is 50.000 woorden in één maand, een getal dat nogal ontmoedigend lijkt totdat je je realiseert dat het over een periode van 30 dagen slechts 1667 woorden per dag is. Om dat in perspectief te plaatsen, dat is ongeveer drie keer de lengte van deze blog!
NaNoWriMo is opgericht in 1999, toen was juli er de maand voor en werd het georganiseerd vanuit de magische stad San Francisco. In dat jaar waren er slechts 21 mensen bij betrokken, en zij veroorzaakten een revolutie, hoewel misschien van een ander soort dan ze zich hadden voorgesteld. Vijftien jaar later namen duizenden mensen over de hele wereld deel aan dit geweldige evenement, wat resulteerde in grootheden aan creatieve expressie die de wereld nog nooit had gezien. In 2019 heeft het evenement een nieuwe website gekregen en is NaNoWriMo gekoppeld aan CampNaNoWriMo van april en juli (die je ook kunt gebruiken om te schrijven, maar waar je ook een lager woordenaantal als doel in mag stellen om te halen) en het NaNoWriMo Young Writers Program dat speciaal voor jongeren is.
Hoe de nationale romanschrijfmaand te vieren
NaNoWriMo heeft een bloeiende en ondersteunende gemeenschap van mensen die graag samenkomen, fysiek en digitaal, om elkaar te ondersteunen en aanmoediging en inspiratie te bieden om de creatieve onderneming te stimuleren. In huizen, restaurants, coffeeshops, bibliotheken en scholen over de hele wereld verovert NaNoWriMo al deze plaatsen als een storm. Je kunt https://nanowrimo.org/ bezoeken en een lokale “write-in” bij jou in de buurt vinden om je te helpen schrijven! Nederland heeft haar eigen regio in de organisatie.
Het is duidelijk dat, of je je nu bij deze mensen aansluit of niet, het hele punt van NaNoWriMo schrijven is. Dus haal een idee uit je hoofd en begin met schrijven. Houd jezelf gedurende de hele maand november vast aan 1667 woorden per dag. Maak je geen zorgen over het bewerken, herschrijven of andere kleine dingen die je doet bij het afronden van een roman, die kunnen allemaal wachten tot je klaar bent met je eerste versie van het verhaal. Redigeren en herschrijven doe je later. Het doel is nu om tegen het einde van de maand 50.000 woorden op de pagina te krijgen! Wie het haalt kan een pdf downloaden waar je je naam op zet als winnaar van deze november schrijfmaand. En op de website houd je dagelijks je woordenaantal bij waarmee je badges kunt winnen. Let op het is geen wedstrijd, de uitdaging is vooral voor jezelf. Schrijf dat verhaal dat al zolang in je hoofd zit op. Of verzin een heel nieuw verhaal en ga creatief bezig met schrijven.
Laat november niet voorbijgaan zonder uw grootste romanidee te nemen en van uw verhaal werkelijkheid te maken!
Op 16 september had ik het over het verhaal dat er moet komen. Over ‘De twaalfde Saturnusmaan.’ Ik ga het verhaal eerst helemaal opschrijven. Daarna ga ik op zoek naar proeflezers, een redacteur en een uitgever.
Ik kan u vertellen dat ik er een paar nieuwe hoofdstukken bij geschreven heb. Dat was niet zo gemakkelijk, want bij een autobiografisch verhaal sta ik steeds voor keuzes. Moeten deze voorvallen uit mijn leven erin worden verwerkt of kan ik dat beter niet doen? Wat zijn de consequenties van de keuzes die ik maak? Is wat ik ermee wil zeggen belangrijk voor het verhaal of niet?
Inmiddels ben ik bij hoofdstuk 15 aanbeland van de 24 hoofdstukken die ik heb geplot. Dus dat is alweer over de helft.
De laatste dagen ben ik echter met wat anders bezig. Soms zitten er dagen tussen dat ik niet aan hetzelfde manuscript werk, maar iets nieuws oppak. Dat geeft niet, het is een manier om het onderbewuste te laten zoeken naar manieren om verder te komen als ik even niet precies weet welke kant ik op wil gaan. Het blijkt dat als ik het even aan de kant leg en er daarna weer naar kijk, er nieuwe deuren open gaan. Dan kan ik net even een andere weg in slaan dan het pad dat ik eerst wilde nemen.
Een autobiografisch verhaal valt niet mee om te schrijven. Constant moet ik wikken en wegen hoe ik iets dat in mijn leven voor weerstand heeft gezorgd het beste kan verwoorden zonder dat het aanstootgevend wordt. Wat past in dit verhaal en wat kan ik er beter uit laten. Ik werk met een plot maar nog niet alles staat echt helemaal vast. Ik ben nog vrij om de inbreng van de personages te volgen. Soms sturen ze me een andere kant op of geven hun mening. Ik heb dat nooit geloofd als andere schrijvers dit zeiden, maar nu weet ik dat het zo kan werken.
Ik heb al 580.652 woorden geschreven tijdens alle NaNo-maanden die ik meedeed
NaNoWriMo heeft een nieuwe website
Zoals u misschien wel weet doe ik sinds november 2014 steeds mee aan NaNoWriMo en CampNaNoWriMo. Er waren twee aparte websites van. Nu heeft de organisatie ze allebei ondergebracht op een nieuwe website. Alles staat nu netjes bij elkaar, alle projecten op een rijtje. Ik kon er vast een kijkje gaan nemen. Natuurlijk kwam ik direct in de verleiding om voor november een nieuw project aan te kondigen.
Eerst had ik nog het plan om ‘De twaalfde Saturnusmaan’ in november 2019 te schrijven, maar dat manuscript komt als ik zo doorga voor november nog wel af.
Dus moest ik iets anders bedenken. Niet zo moeilijk, want na ‘De vergeten vloek’ heb ik alweer een idee voor een nieuwe trilogie. Die speelt zich in dezelfde verbeeldingswereld (Eibor Risoklany) af, maar in plaats van Jima en Sylviana zijn nu hun kinderen de hoofdpersonages.
Ik had als titel voor de volgende trilogie ‘Evolutie’ in gedachten. Maar die titel wordt al gebruikt door een andere schrijfster en dat kan verwarrend werken. De naam die ik nu heb gekozen past eigenlijk ook nog beter bij mijn plannen. Het wordt: ‘Interplanetair’, ook al omdat er meer volkeren van andere planeten in verwerkt worden.
NaNo Prepping
Behalve dat ik schrijf aan ‘De twaalfde Saturnusmaan’ ben ik nu ook volop bezig om de volgende trilogie, of in elk geval deel 1 ervan voor te bereiden. Ik wil goed beslagen ten ijs komen voor de NaNoWriMo in november, want ik wil die 50.000 woorden gemakkelijk kunnen halen. En daarvoor is het nodig dat ik een idee heb van de verhalen, of in ieder geval van het verhaal waar ik tijdens deze NaNoWriMo mee begin. Ook moet ik alle personages en bijpersonen hebben uitgewerkt, weten welke karaktertrekken ze hebben, wie het zijn en waar ze vandaan komen, hoe ze zich gedurende het verhaal zullen ontwikkelen en dergelijke. Bovendien moet ik de werelden waarop het verhaal zich afspeelt goed in kaart brengen en weten hoe de omgeving eruit ziet waar de personages zich bevinden. Verder moet ik een schema voor de hoofdstukindeling en de scènes uitwerken.
Ik kon daarvoor een bestand downloaden met een workshop van Voorbereidingen op de NaNoWriMo. En die heb ik voor mezelf eerst maar even opgedeeld in verschillende lessen en vertaald naar het Nederlands. Want dat werkt toch wel het beste voor mij.
Het is toch vreemd hoe het werkt, maar aangezien we hier in Nederland niet echt scholing krijgen in het schrijven van boeken, leer ik steeds weer nieuwe dingen die ik van het internet kan downloaden of uit boeken over schrijven haal. Zo kwam ik er nu dus weer achter dat er bij de NaNoWriMo wel vijf verschillende vormen van plotten zijn van alleen de grote lijnen uitzetten tot heel gedetailleerd.
Ik gebruikte meestal de sneeuwvlokmethode en daarna het schema van Terry Brooks, dat ook wordt uitgewerkt in ‘Een bestseller schrijven voor Dummies.’ Tijdens de cursus Schrijf Je Verhaal heb ik kennis gemaakt met een derde manier van plotten, maar die werkt beter bij een kort verhaal.
Nu heb ik er weer vijf hele nieuwe schema’s bij! Sommige dingen komen bekend voor, andere moet ik eens goed gaan bestuderen.
Toch handig als ze een nieuwe website bouwen en je nog eens wat handvaten geven ter voorbereiding op de schrijfmaand van november.
Jullie zijn gewaarschuwd. In november duik ik onder, dan zal ik niet zo veel op sociale media te vinden zijn, ik wil namelijk die 50.000 woorden zeker weer gaan halen!
En ik heb me een spannend nieuw verhaal bedacht!
De volgende trilogie wordt echt gaaf. Heel spannend, met fantasy en science fiction elementen, iemand die wraak wil nemen en om de vijand uit te lokken een bevriend volk aanvalt, een verhaal met elfen en andere wezens én ook nog eens romantisch. Bovendien speelt het zich af in de verbeeldingswereld van Eibor Risoklany die (je begrijpt het al vanwege de titel Interplanetair) zich steeds verder uitbreidt naar bevriende, maar ook vijandige volkeren. Deel 1 wordt alvast heel spannend. Ik kijk ernaar uit om het te gaan schrijven.
NaNoWriMo maand november is weer voorbij. We hebben ook nadat we de 50.000 woorden hadden gehaald nog doorgeschreven aan deel 2 van onze trilogie. Totaal haalden we 65.252 woorden, maar die zijn niet allemaal voor ons volgende boek. Daarvoor schreven we 55.570 woorden, de rest is voor de cursus Schrijf Je Verhaal, wat wellicht in de toekomst resulteert in een ander boek.
Wanneer we naar de scores van de voorgaande jaren kijken, was 2017 niet het jaar van de meeste woorden. Dat was 2015, toen waren we bezig aan Sluimerend vuur. Een boek van 492 pagina’s dat inmiddels vanaf april 2017 te koop is.
Een woordenaantal is leuk om te halen, maar het gaat natuurlijk uiteindelijk om de kwaliteit van het verhaal. Gelukkig hebben we zowel van Schimmenschuw als van Sluimerend vuur een aantal lovende recensies mogen ontvangen. Die kunt u vinden op de pagina’s voor Schimmenschuw en voor De vergeten vloek. Neem gerust een kijkje. De links daarvoor staan rechts bovenaan deze website.
De National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, is weer begonnen. Wij doen voor de vierde keer op rij mee. Het doel is zoals gebruikelijk om in november aan een aantal van 50.00 woorden te komen voor een bepaald project. Om dit te kunnen halen, moeten we elke dag minstens 1.667 woorden schrijven.
Ons doel voor dit jaar is om aan het tweede deel van onze trilogie van ‘De vergeten vloek’ verder te werken, vanaf hoofdstuk 16. We zijn inmiddels al bezig aan Versie 6 van ‘Angst en Venijn’ en omdat onze boeken in de regel rond de 150.000 woorden uitkomen, halen we dat niet met een NaNoWriMo maand. Dat is ook niet erg, want in de andere maanden schrijven we ook regelmatig. NaNoWriMo geeft ons echter wel weer een extra zet richting doel.
Omdat we dit jaar ook bezig zijn aan de cursus Schrijf Je Verhaal, waarvoor we een autobiografisch fictie verhaal willen schrijven, zullen we op sommige dagen ook oefeningen voor de cursus mee laten tellen voor deze NaNoWriMo maand. We zijn nu eenmaal Rebellen volgens NaNo begrippen. Wij beginnen niet traditioneel op 1 november met een nieuwe roman, wij schrijven gewoon door aan wat wij willen. Het maakt ons niet uit of dat korte verhalen zijn of romans, of we met iets nieuws beginnen of aan een bestaand project verder schrijven, of we net beginnen met een hoofdstuk of dat we een bestaand hoofdstuk herschrijven. Zolang we maar kilometers maken en verder komen in ons schrijfproces, zitten we goed.
In de eerste zeven dagen van november 2017 hebben we een record gehaald. We schreven vier hoofdstukken voor ‘Angst en Venijn’ met in totaal 17.487 woorden en we schreven 3.884 woorden voor de cursus ‘Schrijf Je Verhaal’. Dat is in totaal alweer 21.371 woorden dichter bij onze doelen! We hopen het tempo vol te kunnen houden, maar eerlijk gezegd zat het in deze eerste week wel erg mee. We zaten heerlijk ‘in the flow’ en genoten van het verhaal dat uit het keyboard tevoorschijn kwam. Zoiets geeft ons echt vleugels!
Meedoen aan de NaNoWriMo is een goede manier om routine op te bouwen en om daadwerkelijk elke dag te schrijven. We merken ook elk jaar weer dat het ons op gang helpt wanneer we om welke reden dan ook wat afgeleid zijn geraakt van het schrijfproces. We zijn dus blij met NaNoWriMo en ook met CampNaNoWriMo in april en juli van elk jaar. Omdat het verder helemaal van onszelf afhangt of we ons doel gaan halen, zit er alleen maar een intrinsieke motivatie achter om mee te doen en weinig druk van buitenaf. Dat geeft ons een aangenaam gevoel van vrijheid, ook een reden waarom we dit graag doen.
Zo, en nu gaan we snel weer verder met ons manuscript.
Op zaterdag 15 oktober gingen we naar Imagicon, in de Reehorst in Ede. We waren wel eerder op dit jaarlijks terugkerende evenement geweest, maar nu stonden we er om Schimmenschuw te verkopen.
Zilverspoor stond er met een flink aantal auteurs. Het was heel gezellig om iedereen weer te ontmoeten. Imagicon had behalve de normale verkoop ook gezorgd voor twee mass signings. Schrijvers van onze uitgever gingen daarom om de beurt naar de eerste of tweede gelegenheid om hun boeken gesigneerd aan de man of vrouw te brengen.
Wij waren ingedeeld bij de tweede ploeg en verkochten een boek aan Elise Melanie, een oude bekende van onze schrijfcursus fantasy schrijven bij Martijn Lindeboom. Zij wilde Schimmenschuw nog altijd eens kopen en deze keer lukte dat gelukkig.
Een Elvenar vriend
Kopers komen via verschillende (onverwachte) kanalen naar ons toe. Want wie schetst onze verbazing toen er ineens een nieuwe vriend van het online computerspel Elvenar speciaal naar ons vroeg. Rob had in een bericht van Dinie op Elvenar gelezen dat wij op Imagicon zouden staan en kwam expres langs om zijn goede Elvenar buur nu in levenden lijve te zien en om ons boek te kopen. Hij is een fervent fantasy lezer, dus dat zit wel goed. We hebben even met hem staan praten en kennis gemaakt.
Dit is een screenshot van Elvenar, dat wij tussen de bedrijven door spelen:
Natuurlijk hebben Dinie en Marjo gekozen om als elfen dit spel te doen en niet als mensen. In het midden staat een boekrolfabriek die wij als schrijvers natuurlijk niet willen missen.
Voorbereidingen voor de NaNoWriMo
Nadat we onze verhalen voor Fantastels Verhalenwedstrijd alle drie af hadden, zijn we begonnen om een project aan te maken voor november 2016 bij NaNoWriMo.
Ons manuscript voor deel 1 van De vergeten vloek ligt bij de uitgever, dus gaan wij (als echter rebellen) tijdens de NaNoWriMo (her)schrijven aan deel 2.
We hebben eerder al enkele hoofdstukken geschreven, maar dat was in een tijd dat we nog een ander opzet voor onze trilogie hadden, dus er is heel wat aan te veranderen, te herschrijven en nieuw te schrijven voordat deel 2 van de trilogie zijn uiteindelijke vorm zal hebben.
We gaan voor november het verhaal nog plotten, maar als we eerlijk zijn en antwoord moeten geven op de vraag van NaNoWriMo of wij nu planners zijn of pantsers (schrijvers die alles in een schema uitwerken van tevoren of schrijvers die gewoon maar beginnen en kijken waar het schip strandt), dan moeten we eerlijk toegeven dat het er vaak op neerkomt dat we wel een schema maken en dus plannen, maar dat we zodra we bezig zijn ook vaak van het schema afwijken als we tijdens het schrijven andere inspiratie opdoen. We zijn dus plantsers.
Heel benieuwd naar hoe we de eerste 50.000 woorden in november zullen opschrijven en waar het verhaal ons heen voert. We hopen het tweede deel van de trilogie na NaNoWriMo lekker op gang gebracht te hebben zodat we daar mee door kunnen later.
Johanna Lime 