Na de NaNoWriMo – Korte verhalen vernieuwd – Adventactie bij de Zilverboekenclub

01 december 2018

NaNoWriMo – november is voorbij.

We hebben in totaal 77.371 woorden staan voor deel 3 van onze trilogie. 26.251 woorden van oktober en 51.120 woorden van november. De proloog en de hoofdstukken 1 tot en met 19 zijn af, in hoofdstuk 20 staan een paar honderd woorden. Tweederde van het manuscript is klaar, maar grote kans dat sommige scènes gewist gaan worden, want tijdens het schrijven begon het plotschema te rammelen. Ja, echt.

Nee, dit is niet goed. De chronologie moet anders, het ritme moet anders, we moeten weer terug naar de tekentafel. Scènes van latere hoofdstukken verschuiven naar een paar hoofdstukken daarvoor. En als dat gebeurt, wat betekent het dan voor de rest? Doorgaan heeft weinig zin, eerst moet het plotschema weer kloppen. Zelfs de keerpunten blijken anders te zijn. Het verhaal heeft ons in zijn ban, het stuurt ons onvermoede kanten uit.

Nu eerst maar even afstand nemen voordat we verder gaan. Puzzelen en brainstormen is weer nodig, daarna de zaak op zijn plek zetten en dan pas doorschrijven. Gelukkig hebben we nog een aantal maanden voordat het manuscript moet worden ingeleverd.

Redactiewerk korte verhalen – vernieuwde en nieuwe e-books

Samen met Tamara Geraeds zijn we vanaf 20 augustus tot en met 29 november druk bezig geweest met de redactie op onze korte verhalen die als e-books zijn gepubliceerd op Smashwords. De verhalen krijgen nu een echte doelgroep en een ISO-code (NL voor Nederlands en EN voor Engels) op de kaft.

Er staan tot nu toe al acht van deze korte (verbeterde) verhalen op onze Smashwords pagina, hier: Johanna Lime op Smashwords

Hieronder een overzicht.

Zodra een e-book in het Nederlands (opnieuw) is gepubliceerd, start Dinie met vertalen naar het Engels en dan kijkt Marjo het na en doet de opmaak. Vervolgens gaat het bestand naar twee familieleden in Australië die het controleren op Engels taalgebruik zoals zij dat gebruiken. Zij zijn dus onze reviewers. Het verhaal knapt er lekker mee op en wordt daarna pas gepubliceerd. Omdat dit langer duurt, staan er daarvan nu vijf verhalen op Smashwords.

Maar we zijn van plan om alle verhalen ook naar het Engels om te zetten.

Hier het overzicht van de tot nu toe vertaalde verhalen op Smashwords.

New EN E-books 20180820 - 20181207

Met de redactie van Tamara zijn we nog wel even zoet, want in 2019 komt er ook nog een serie van zeven nieuwe verhalen bij. Bovendien hebben we nog een aantal te gaan voordat alle verhalen die al eerder gepubliceerd waren vernieuwd zijn.

We zijn erg gelukkig met de resultaten.

Adventactie bij de Zilverboekenclub

Samen met veel van onze collega’s van Zilverbron/Zilverspoor doen we mee aan de Adventkalender op de Zilverboekenclub van Facebook.

Wilt u een mooi fantasyboek winnen? Ga daar dan zeker in deze donkere dagen voor kerst eens een kijkje nemen en doe mee aan de verlotingen. U hebt steeds vijf dagen de tijd om met een bepaalde verloting mee te doen, voordat er weer een nieuw boek verschijnt. Zo maken we er als Nederlandstalige auteurs van het genre met u samen een gezellige maand van! (Deze actie was van december 2018 en is nu verleden tijd)

Adventkalender Zilverboekenclub

Zilverboekenclub op Facebook

Veel succes met de verloting!

Groeten van Johanna Lime

Winnaar NaNoWriMo 2018

28 november 2017

YES! Het is gelukt. Op 27 november 2018 waren we voor het vijfde jaar op rij WINNAAR van de NaNoWriMo!

Van 1 t/m 27 november schreven we meer dan 50.000 woorden aan de tweede versie van het manuscript dat deel 3 van onze trilogie ‘De vergeten vloek’ moet worden, met de werktitel ‘Vuur en Zwaard’. Dit boek staat voor april 2020 in de planning bij uitgeverij Zilverbron. We weten nu al dat er verschillende herschrijvingen zullen volgen voordat het manuscript naar de uitgever zal gaan.

In oktober begonnen we aan dit manuscript te werken en we schreven hoofdstuk 1 t/m 6. In de NaNoWriMo maand, november 2018, volgden de hoofdstukken 7 t/m 19. We hebben nu ongeveer twee derde van het manuscript af.

Wat is het lastig om alle eindjes van de twee voorgaande delen aan elkaar te knopen. We hebben bepaalde verwachtingen geschapen die nu ingelost moeten worden. En hebben we dan aan alle details gedacht? Misschien moeten we de boeken zelf nog maar eens heel goed doorlezen en aantekeningen maken om te zien of we niet iets overgeslagen hebben. Dat is beslist geen straf, er is niets zo heerlijk als van je eigen boeken genieten!

In dit deel van de trilogie spelen zich scènes af in de ruimte, bij Betelgeuze en Aldebaran. Maar ook op Laskoro, Chyndyro en Sandyro en op Berinyi5. De wereld wordt verder uitgebreid. Personages die eerst niet zo op de voorgrond stonden, krijgen nu een rol. En de Avatars? Die moeten zich bezinnen over de door hen uitgesproken vloek.

Tot en met 30 november zetten we de geschreven woorden per dag nog op de website van NaNoWriMo, want het is leuk om alle badges te halen, ook die ene die we krijgen voor elke dag schrijven. Daarna gaan we verder met ons manuscript totdat alle scènes er staan. Vervolgens zullen we de chronologie van de scènes in het plot aan moeten passen, want we hebben ontdekt dat die niet helemaal soepel loopt. En dan gaan we de boeken lezen en nog eens herschrijven, net zo lang tot het verhaal staat als een huis.

In de tussentijd zijn we ook bezig om samen met Tamara Geraeds onze korte verhalen die op Smashwords uitgegeven waren een hoofdredactie mee te geven. We vernieuwen ze zodra de redactie klaar is, met de ISO-code NL op de kaft (voor Nederlands). Daaraan kunt u zien welke e-books er al door de redactieronden heen gekomen zijn.

We zijn ook bezig om deze verhalen langzamerhand te vertalen naar het Engels en zetten ze, als ze door onze ‘reviewers’ in Australië zijn nagekeken, met een ISO-code EN op de kaften ook op Smashwords. Hopelijk kunnen we en zij dat zo volhouden en anders moeten we naar een andere oplossing zoeken.

Voor 2019 hebben we plannen om door te gaan met Saturnus Maan en om ook weer nieuwe korte verhalen te gaan schrijven. Misschien kunnen we meedoen aan wedstrijden.

In ieder geval hebben we een flink stuk geschreven in de NaNoWriMo maand van 2018 en proberen we de routine vast te houden van elke dag schrijven. 1.667 woorden per dag hoeft dan niet meer, hoewel het leuk zou zijn als het lukt.

NaNoWriMo is voor dit vijfde jaar op rij weer een fijne stimulans geweest.

Johanna Lime

NaNoWriMo 2018 tot en met dag 25

Geplaatst 25 november 2018

Schrijven aan deel 3 van trilogie De vergeten vloek

Vorige week schreven we dat we in 18 dagen tijd 34.540 woorden hadden gehaald bij de National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, van 2018.

Het is nu 25 november en de afgelopen week schreven we er weer wat woorden bij. Het ging nog steeds niet vlot vanwege af te leggen doktersbezoeken. Dinie is flink ziek, helaas, we hopen dat er iets tegen haar klachten te doen valt.

De stand op dit moment is 44.959 woorden.

In de twee hoofdstukken die we er deze week bij schreven komen magische gevechten voor. Het was best lastig om de juiste woorden daarbij te vinden en het verhaal is een andere richting op gegaan dan oorspronkelijk gepland. We laten ons wat dat betreft meer en meer leiden door de personages. Het lijkt er veel op dat de schrijvers die zeggen dat de personages een flinke stem hebben bij het maken van het verhaal gelijk krijgen.

 

We houden het deze keer kort en gaan gauw verder met de laatste 5.041 woorden voor de NaNoWriMo van november 2018.

Hopelijk halen we de 50.000 woorden nog, voor het einde van de maand.

 

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

NaNoWriMo 2018 tot en met dag 18 en een Duorecensie op Hebban

Geplaatst 18 november 2018

Schrijven aan deel 3 van trilogie De vergeten vloek

Vorige week schreven we dat we in 11 dagen tijd 25.012 woorden hadden gehaald bij de National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, van 2018. Het is nu 18 november en de afgelopen week schreven we er weer wat woorden bij. Het ging een beetje stroef deze week, maar de stand op dit moment is 34.540 woorden. Zullen we voor 30 november de 50.000 halen?

 

Het ging de afgelopen week soms niet zo lekker, op een dag kwamen er zelfs maar 154 woorden bij. Dat had alles te maken met problemen van familieleden die naar een dokter moesten, maar ook met de indeling van het verhaal. We weten nu alweer dat als we versie 2 van dit manuscript geschreven hebben, zeker ook een versie 3 en 4 zullen moeten schrijven. Herschrijven zit er nog niet bij tijdens de NaNoWriMo, hoewel we nu ook al af en toe aan het teruglezen en verbeteren zijn (wat eigenlijk niet echt de bedoeling is bij de NaNoWriMo, maar als rebellen nemen we die vrijheid).

Het echte herschrijven begint echter pas als deze versie er helemaal staat, van het begin tot het einde. Daarna kunnen we gaan schuiven in het plot, de hoofdstukken anders indelen zodat de chronologie klopt, de spanningsbogen bekijken en ervoor zorgen dat alle losse draadjes uit de voorgaande boeken aan elkaar geknoopt worden. Dan zullen er ook weer nieuwe stukken bij geschreven moeten worden. Voorlopig staan er van oktober al 26.251 woorden en nu hebben we er weer 34.540 bij gezet tussen 1 en 18 november, dus opgeteld is dit al 60.791 woorden die voor ons volgende boek geschreven zijn. We zitten nu bij hoofdstuk 15, dat is af. We hebben in november nog minstens 15.460 woorden te gaan om winnaar te worden. Als er niet te veel tussen komt, gaat dat vast wel lukken.

Behalve met de NaNoWriMo gaan we ook door met het redactiewerk voor onze korte verhalen in het Nederlands, samen met Tamara Geraeds. Langzamerhand worden de e-books op Smashwords vervangen door nieuwe bestanden, met een ISO-code NL op de kaft (voor Nederlands). Daaraan is te zien of een verhaal al door de redactie is gekomen.

We zijn ook nog bezig met vertalingen naar het Engels. Als die gepubliceerd worden, staat de ISO-code EN op de kaft (voor Engels).

 

Duorecensie op Hebban.

Vorige week stond er een interview van ons op Hebban en deze afgelopen week kwam daar een dubbele duorecensie van de twee delen van De Vergeten Vloek bij. Dus een duorecensie van zowel Sluimerend vuur als Smeulend venijn. De recensenten waren Merel en Janneke van de Scifi & Fantasy Genre Club.

De Hebban Scifi & Fantasy Genre Club houdt een ‘November Nedermaand,’ waar meer boeken van Nederlandstalige auteurs de revue passeren. Misschien leuk om daar eens een kijkje te nemen?

Enkele citaten uit de duorecensie:

De prachtige covers van deze boeken maken direct nieuwsgierig naar het verhaal. Janneke en Merel doken in de wereld van ‘De vergeten vloek’ en lazen beide delen. Daarom dit keer geen gewone duorecensie, maar een dubbele duorecensie!

Laskoro is een moderne wereld, moderner nog dan onze huidige aarde. De mensen maken er gebruik van technieken waar wij vooralsnog van dromen. Neem de automatische auto’s, die zijn in ontwikkeling, maar zoals op Laskoro, waar ze in een soort treintje rijden op hogesnelheidswegen, zo zijn wij er nog niet mee bezig.

Over de gehele wereld zijn er tempels gewijd aan de Avatars waarbij elke regio zijn eigen Avatars aanbidt. Hier zijn het hogepriesters die de scepter zwaaien. Gebonden aan de religie is magie gegeven door de Avatars. Op Laskoro is dit dyamiekmagie.

Naast de dynamiekmagiërs bestaan er ook elementenmagiërs. In het eerste deel komen we daar alleen de vuurmagiërs van tegen, maar in het tweede deel zien we meer van de elementenmagiërs. De magische wereld met daarbij behorende religie en gebruiken zijn erg uitgebreid en maken de wereld ook interessant.

Berinyi is de spiegel van Laskoro.

Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.

Pas later in het boek, we zijn dan al ruim over de helft, is er sprake van oorlogsdreiging. De aanslagen worden gerichter, er zijn mysterieuze vrouwen die magische krachten blijken te bezitten en Laskoro is nu duidelijk in gevaar. De spanning bouwt op, er is meer actie, de hoofdpersonen werken nu samen tegen de dreiging. Er zit nu daardoor meer lijn in het verhaal en qua plot vind ik het laatste kwart van het boek dan ook veel beter dan de rest van het boek.

Ook in het tweede boek duurt het tot aan het einde van het boek tot de oorlog met Laskoro daadwerkelijk start, maar voor die tijd gebeurt er ook al van alles. Op Berinyi zelf zijn namelijk ook al conflicten (al dan niet openlijk): de moeder van Sylviana lijkt niet zo bereid om haar troon af te staan en de tante van Sylviana, Helena, blijkt haar eigen agenda te hebben. Hierdoor is er binnen deze wereld zelf al voldoende aan conflict en dit levert meer spanning op dan in het eerste deel, waar de dreiging alleen van buitenaf kwam.

Ondanks dat het boek geschreven is door twee auteurs is dat niet te merken aan de schrijfstijl. Ze schrijven vanuit de derde persoon en wisselen per subhoofdstuk van verteller. Het boek is door de kortere zinnen makkelijk te lezen wat het een prettige leeservaring maakt.

Oordeel

Merel: Het verhaal sprak me erg aan en ik heb beide delen met veel plezier gelezen. Het tweede deel heeft uiteindelijk het meeste indruk op me gemaakt, ik vond dit boek namelijk een stuk beter dan het eerste deel. De plot zat naar mijn mening beter in elkaar, het verhaal was wat meer gestroomlijnd en er zat ook meer spanning in dan in het eerste deel. Ik geef Sluimerend vuur daarom 3 sterren en Smeulend venijn krijgt van mij een welverdiende 4 sterren.

Janneke: Zowel Smeulend venijn als Sluimerend vuur zijn officieel ingestoken als boeken voor vijftien jaar en ouder. Toch zal de volwassen fantasylezer deze boeken ook met veel plezier verslinden. Marjo en Dinie zetten een goed verhaal in een boeiende wereld met een interessante geschiedenis neer en hebben over elk puntje goed nagedacht. Een aanrader voor liefhebbers van het fantasygenre. Ik geef beide boeken 4 sterren.

Wanneer u deze link volgt kunt u deze duorecensie op Hebban lezen. Naar de originele duorecensie op Hebban

 

Zo, en nu gaan we snel weer verder met ons manuscript.

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

NaNoWriMo 2018 tot en met dag 11 en een interview op Hebban

Geplaatst 11 november 2018

Schrijven aan deel 3 van trilogie De vergeten vloek

Vorige week schreven we dat we in 4 dagen tijd 11.914 woorden hadden gehaald bij de National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, van 2018. Het is nu 11 november en de afgelopen week schreven we er weer heel wat woorden bij. De stand op dit moment is 25.012 woorden, we hebben de helft van de 50.000 bereikt.

Het ging de afgelopen week soms met horten en stoten, want er zaten twee dagen tussen waarop we het woordenaantal van 1.667 woorden per dag niet hebben gehaald.

Hoe dat kwam?

Doordat we naast het schrijven van deel 3 van onze trilogie ook bezig zijn met vertalingen van korte verhalen naar het Engels. Doordat we zo’n kort Engels verhaal met verbeteringen erin teruggestuurd kregen van familieleden uit Australië die zo lief zijn om het voor ons te redigeren. We hebben dit verhaal, ‘The Anti Bumpbrump Potion’ omgezet naar een e-book en het is nu gepubliceerd op Smashwords. Ook te koop via Bol, Kobo en anderen. Daar zit altijd veel werk aan vast, want er wordt een hele administratie van bijgehouden.

Doordat we redactiewerk te doen hadden voor andere korte verhalen in het Nederlands, samen met Tamara Geraeds, om onze in het Nederlands uitgegeven E-books beter te krijgen en om ze opnieuw te kunnen publiceren op Smashwords, waarna we ook nog met zeven nieuwe verhalen zullen komen.

Maar vooral doordat er een hoofdstuk bij zat wat stroef liep en waar meer tijd voor nodig bleek te zijn om de juiste woorden zinnen te bedenken voor de situatie die daarin beschreven wordt. Nu is dat bij het schrijven buiten de NaNoWriMo maand om niet zo lastig, want wat maakt het uit als je maar een paar honderd woorden op een dag af krijgt?

Tijdens de NaNoWriMo, tenminste op onze manier, is het wel een beetje teleurstellend om onder de 1.667 te zakken. Daarom hadden we onszelf ook de badge van het stofzuigertje gegeven, van uitstelgedrag. Dat was het misschien voor anderen niet, want met een gemiddelde van 2.237 woorden per dag lopen we niet achter. We lopen zelfs vooruit, omdat 16.670 woorden al genoeg zou zijn in 11 dagen tijd en we hebben al 25.012 woorden.

Ach, er zijn gewoon van die dagen dat de vermoeidheid je parten kan spelen, vooral in de tweede week van de NaNoWriMo, daar staat hij ook om bekend.

Alles bij elkaar hebben we nu al 26.251 woorden in oktober en 25.021 woorden van 1 t/m 11 november, dus opgeteld 51.263 woorden voor ons boek geschreven. We zitten nu bij hoofdstuk 13, op de helft daarvan, en we hebben nog minstens eens zoveel voor de boeg. Houd er wel rekening mee dat dit het begin is, want als we het verhaal hebben staan, gaan we er nog een aantal keren doorheen om te schaven en bij te vijlen.

In een interview van ons, dat de afgelopen week op Hebban verscheen, lichten we een klein stukje van de sluier op van wat er in deel 3 van de trilogie gaat gebeuren.

 

Interview op Hebban.

Merel, van de Scifi & Fantasy Genre Club, heeft ons geïnterviewd, nadat ons derde boek, deel 2 van De vergeten vloek, Smeulend venijn, was uitgebracht.

En kijk eens wat een mooie foto zij van ons heeft gemaakt.

Wanneer u deze link volgt kunt u dit interview op Hebban lezen. https://www.hebban.nl/spot/fantasyclub/nieuws/interview-johanna-lime

Er zal in november 2018 ook nog een duorecensie van Sluimerend vuur en van Smeulend venijn op Hebban verschijnen. We houden u op de hoogte.

Zo, en nu gaan we snel weer verder met ons manuscript.

 

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

NaNoWriMo 2018 – de eerste vier dagen

Geplaatst 04 november 2018

De National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, is weer begonnen. Wij doen voor de vijfde keer op rij mee. Het doel is zoals gebruikelijk om in november aan een aantal van 50.00 woorden te komen voor een bepaald project. Om dit te kunnen halen, moeten we elke dag minstens 1.667 woorden schrijven.

Ons doel voor dit jaar is om aan het derde deel van onze trilogie ‘De vergeten vloek’ verder te schrijven, vanaf hoofdstuk 6. In oktober hebben we ook al aan dit manuscript gewerkt en daarbij haalden we de 26.251 woorden. Op 1 november konden we verder gaan vanaf hoofdstuk 7 van versie 2. Versie 1 schreven we in 2014 al en daar hebben we nu nog weinig aan, want bijna alles wordt anders dan toen.

Deel 3 van de trilogie heeft als werktitel ‘Vuur en Zwaard’. Het gaat over de oorlog tussen Berinyi en Laskoro. De verhalen uit de boeken Sluimerend vuur (deel 1) en Smeulend venijn (deel 2) komen in dit derde deel bij elkaar. Dat de werktitel ‘Vuur en Zwaard’ niet de echte titel kan worden, is al duidelijk. Op Facebook werd door fans al aangegeven dat die tegenviel. We moeten dus weer net zo’n soort titel verzinnen als voor onze andere boeken. Dat valt nog niet mee, daar moeten we nog flink over nadenken.

We gaan er zoals altijd vanuit dat elk woord dat in deze maand geschreven wordt mooi meegenomen is. Met 50.000 woorden, en zelfs met 76.251 zijn we er natuurlijk nog niet. Het zou echter mooi zijn als we in januari 2019 versie 2 van ons manuscript af zouden hebben. Dan kunnen we met herschrijfrondes beginnen. Daarom zijn we blij met de 11.914 woorden die we in de eerste vier dagen van november hebben gehaald. Het tempo ligt hoog.

Dat het tempo niet altijd zo hoog zal blijven, is te verwachten. Hele dagen niets anders doen dan schrijven, is niet vol te houden. Maar als we deze maand weer winnaar worden, zijn we erg blij. NaNoWriMo geeft ons een extra zet in de richting van het voltooien van ons manuscript. De website met de grafiek en de schrijfvrienden die er ook mee bezig zijn, helpen daarbij.

Meedoen aan de NaNoWriMo is een goede manier om de routine van elke dag schrijven weer op te pakken als die wat achter loopt. We merken elk jaar weer dat het ons op gang helpt wanneer we om welke reden dan ook wat afgeleid zijn geraakt van het schrijfproces. We zijn dus blij met NaNoWriMo in november en ook met CampNaNoWriMo in april en juli van elk jaar. Omdat het verder helemaal van onszelf afhangt of we ons doel gaan halen en er weinig druk van buitenaf is, blijft dit een leuke uitdaging.

Zo, en nu gaan we snel weer verder met ons manuscript.

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

Een andere oktobermaand dan andere jaren

Geplaatst 18 oktober 2018

Verschillende dingen veranderen in de loop der tijd en dit jaar veranderde er veel in verband met de Festivals waar wij gewoonlijk met onze boeken staan.

Elfia Haarzuilens was nog wel vertrouwd, maar voor Keltfest moesten we naar Vijfhuizen. Het werd niet meer gehouden in de Merwelanden dat bij ons in de buurt is. We moesten ver rijden en ver lopen dit jaar om Zilverbron op Keltfest te bereiken. Op een groot terrein stonden we op een plaats nogal achteraan.

Ook het Castlefest in Lisse was anders georganiseerd. We stonden nu met alle uitgeverijen in ene grote tent. Helemaal aan het eind van het terrein, dus ver lopen vanaf de parkeerplaats. Je moest dus wel een echte boekenfan zijn om die tent op te zoeken.

Elfia Arcen was gelukkig net als voorheen vlak bij de ingang.

In oktober in de Broodfabriek van Rijswijk was er geen Gothic en Fantasy Beurs meer zoals eerdere jaren wel het geval was. De Beurs werd een Fantasy Fest en ook daar stonden we min of meer weggestopt, niet meer aan het begin maar aan het uiteinde van een pad waar het publiek nauwelijks langs kwam lopen.

Het lijkt wel of de boeken steeds verder worden weggestopt. Waarom, vragen we ons af. Wat is er mis met boeken lezen? Worden ze een taboe in de wereld van gemakkelijk vermaak, zoals dat van films on demand, netflix en Ipads? We hopen het niet, want een film kijken is echt heel anders dan een boek lezen. Bij een film krijg je een interpretatie van een verhaal voorgeschoteld door de regisseur. Je ondergaat het verhaal vanaf de zijlijn en krijgt de betekenis van voorvallen mee die hij eraan geeft. Je consumeert een film.

Het fijne van zelf lezen is dat je zelf bepaalt wat je voor beelden ziet in je hoofd en welke betekenis je aan de woorden uit het boek geeft. Dat kan voor iedereen verschillen. Je denkt erover na en beleeft het verhaal mee.

Werkt een organisatie met het in een hoek stoppen van alle boekenkramen geen vervlakking in de hand? We hopen het voor onze lezers niet. Blijf alsjeblieft komen, ook al staan we steeds verder weg. Inmiddels hebben we jullie al drie mooie boeken te bieden.

Kijk maar.

Een andere oktober dan andere jaren

Oktober was altijd voor ons de maand van Fantastels. We schreven ieder jaar drie korte verhalen en stuurde ze op. Maar nu is Fantastels er niet meer. Dat was best vreemd.

Niet dat we niks te doen hadden. We zijn gewoon begonnen met het manuscript van deel 3 van De vergeten vloek. En optimistisch als we waren, dachten we dat we van oktober wel een soort NaNoWriMo-maand voor de eigenlijke NaNoWriMo-maand konden maken. Dat we misschien alvast 50.000 woorden konden schrijven aan ons verhaal, voordat de eigenlijke NaNoWriMo zou beginnen. Maar dat pakte helaas toch wat anders uit.

Het derde deel van onze trilogie schrijven blijkt nogal lastig. We moeten overal rekening mee houden. De twee eerdere delen van De vergeten vloek liepen naast elkaar. Nu moet alles samen komen en wel op een degelijke en logische manier. Alles moet weer kloppen.

We hadden het plot wel gemaakt, maar al schrijvende stootten we tegen een gemis aan details aan. We hadden ideeën nodig en die laten zich niet dwingen. Gelukkig kwamen ze wel en ze geven een lekker kleurtje aan het verhaal, ze voegen er iets aan toe. En ze sturen ons weer op een volgend origineel plannetje af, want het ene idee zorgt ervoor dat de opvolgende scènes ook iets veranderen. Er zit namelijk een nieuwe informatiestroom bij. Daardoor houdt het ons ook op. Het duurt langer voordat we volop kunnen verder schrijven.

Dus voor oktober 2018 geldt nu: we zien wel hoe ver we komen. Elk woord dat we voor de NaNoWriMo van november af krijgen, is mooi meegenomen. Dit hebben we nu gedaan: de proloog en 5 hoofdstukken staan.

We hopen natuurlijk wel dat we in november zoveel inspiratie hebben dat we toch voor de NaNoWriMo aan de 50.000 woorden komen. En daarna gaan we rustig verder tot het hele manuscript geschreven zal zijn.

Kon u dit jaar niet komen naar een Festival waar wij met onze boeken stonden? Wilt u de wereld van Eibor Risoklany toch wel graag beleven? Dan is het misschien een idee om contact op te nemen in een reactie, want ze zijn gesigneerd bij ons te koop. We sturen ze na betaling naar u op. De portokosten nemen we dan zelf voor onze rekening.

Groeten,

Johanna Lime

Het wonderlijke van INSPIRATIE

Geplaatst 7 oktober 2018

Het is 7 oktober 2018 en we hebben in drie jaar tijd drie boeken op de markt gebracht.
Na Schimmenschuw kwamen deel 1 (Sluimerend vuur) en deel 2 (Smeulend venijn) van onze trilogie ‘De vergeten vloek uit’, met tussenpozen van anderhalf jaar.
Nu is het dus tijd om deel 3 klaar te stomen voor publicatie.
Het plot staat al in Excel, daar hebben we houvast aan.

Voorbereidingen voor NaNoNovember

Zoals ieder jaar zijn we van plan om de NaNoWriMo in november te gebruiken om alvast heel ver te komen met het schrijven van ons manuscript.
De voorbereidingen zijn getroffen, het project is aangekondigd. Op 1 november beginnen we weer met de routine die een dagelijks woordenaantal van 1.667 woorden op moet leveren. We willen in 2018 ook weer winnaar worden en minstens 50.000 woorden af krijgen van deze versie van ons nieuwe manuscript.

Het is dus een nieuw manuscript, volgens de traditie van NaNoWriMo?

Nou, niet helemaal. Het blijkt dat we in november 2014 ook al aan dit verhaal hebben gewerkt, maar toen had het nog de werktitel ‘Strijd’ en kwam het als deel 2 na ‘Erfenissen.’ Sindsdien is het verhaal van deel 1 gesplitst en heeft het heel wat wijzigingen meegemaakt, die uiteindelijk resulteerden in de boeken van Sluimerend vuur en Smeulend venijn zoals ze nu zijn uitgebracht.

De twaalf hoofdstukken die we tijdens de NaNoWriMo van 2014 al geschreven hadden, zijn op zijn zachts gezegd gedateerd. Het is duidelijk dat we in vier jaar tijd veel beter zijn gaan schrijven, zoals het daar staat kan echt niet meer. We gooien het dan ook hoogstwaarschijnlijk weg en beginnen helemaal opnieuw. Het resultaat van groei.

We beginnen vroeg dit jaar

Beginnen jullie dan precies op 1 november 2018 te schrijven?

Nee, dat doen we dit jaar niet. We zijn op 3 oktober al begonnen en schreven in drie dagen tijd 7.686 woorden. Maar in hoofdstuk 2 stokte het verhaal. Daar zaten we met een impasse, een probleem. Want hoe kunnen gewone burgers zonder wapens het opnemen tegen vijanden met moderne wapens die in de hoofdstad infiltreren? Het was weer eens zo’n puntje waarover we goed moesten nadenken. Ten eerste moet alles passen in het systeem van magie en techniek zoals we dat hebben bedacht voor onze wereld en ten tweede moest het logisch en geloofwaardig zijn.
We staarden een paar dagen naar een wit scherm waar geen letter op tevoorschijn kwam.
Goed, we zijn dan zoals altijd zogenaamde ‘Rebellen’ als het om NaNoWriMo gaat, omdat we er op onze eigenwijze manier zelf een draai aan geven en gewoon een versie schrijven of herschrijven voor onze boeken of korte verhalen, maar als dit gebeurt tijdens de maand november, dan winnen we het niet. Er moest een oplossing voor komen.

Een Rebel zit ook weleens in een impasse, maar zij komt er altijd wel weer uit!

Gelukkig dat er helpers zijn. Het onderbewuste is werkelijk een geweldig fijn en wonderlijk iets. Wanneer je jouw verschillende delen, zoals het creatieve deel, de interne criticus, de wetenschappelijke proefnemer en de humorist aan het werk zet met elkaar, vinden ze altijd wel een oplossing. Nu hielp het natuurlijk ook dat Marjo voor haar verjaardag een cursus cadeau had gekregen en dat ze daarin had gelezen over verschillende zaken die met het fantasygenre te maken hebben. De cursus ‘Fantasy in vogelvlucht: een reis door de genres,’ geschreven door Tais Teng, op de website van fantasy schrijven. Niet dat de magie die daar beschreven werd nu zoveel toevoegde, want rebels als we zijn, past ons magiesysteem blijkbaar ook niet in de gangbare patronen. Wij hebben nu eenmaal een systeem verzonnen dat in twee koninkrijken van vijf planten in bepaalde sterrentekens werkt. Bovendien hebben we natuurlijk de regel, dat magie en techniek niet samengaan, al overtreden. Jeminee, wat een rebellen zijn we toch!
We schrijven fantasy en we gebruiken van alles dat we weten. Hoe durven we?
Nou, jammer dan. Wij zijn anders.
Of Marjo nog wat heeft aan de cursus, zal de toekomst uit moeten wijzen. Ideeën voor korte verhalen komen er vast wel uit. Maar onze boeken volgen heel andere verhaallijnen.

Gelukkig zat er in de lessen die al doorgelezen zijn, toch ook wel iets dat tot inspiratie heeft geleid voor ons derde boek van trilogie De vergeten vloek, met de huidige werktitel ‘Vuur en Zwaard.’ En het is een geweldig idee dat helemaal past in het systeem zoals wij dat hebben. Het voegt iets toe aan het verhaal en het is logisch voor de wereld van Eibor Risoklany. We kunnen weer door.

Schrijven in oktober en november 2018

We gaan verder met hoofdstuk 2 en de rest. Misschien halen we in oktober ook al 1.667 woorden gemiddeld per dag, dat zou geweldig fijn zijn.
En dan beginnen we per 1 november weer opnieuw met tellen!

Twee keer een maand van 50.000 woorden, dat wordt 100.000 voor het manuscript!
Als dat ons lukt, zal deze versie bijna klaar zijn voor het einde van dit jaar. Dan hebben we genoeg tijd om het nog eens na te kijken en te herschrijven. En dan kunnen we in 2019 verder met al onze andere plannen, zoals een ander boek over Saturnus Maan en de verre voorloper van Eibor Risoklany die op de Aarde speelt. We hebben zelfs voor een volgende trilogie die na De vergeten vloek kan komen al een nieuwe titel bedacht. Die kwam ook tevoorschijn uit de golf van inspiratie. Wat is inspiratie toch wonderlijk, we zijn er heel dankbaar voor.

Groeten van Johanna Lime