Allereerst ben ik voor het eerste deel van de zesdelige serie die ik wil schrijven, Magische Alliantie, al begonnen tijdens CampNaNoWriMo in juli van 2022. Dat was versie 1. Vervolgens ben ik het begin van het verhaal in oktober gaan redigeren en zodra ik voorbij het aantal woorden kwam wat ik in juli al had geschreven, ben ik verder gaan schrijven aan de rest. Dit houdt in dat ik op 1 november, toen de NaNoWriMo pas goed van start ging al 30.744 woorden op weg was in versie 1a van het nieuwe manuscript. Om het anders te zeggen: ik was bezig aan hoofdstuk 6 van mijn volgende boek na Interplanetair.
Op 1 november ben ik opnieuw gaan tellen, want NaNoWriMo begon. Inmiddels heb ik iedere dag de 1667 woorden gehaald (of ietsje meer) en is de score 19.793 woorden op 10 november. Ik ben bezig aan hoofdstuk 11. Aangezien ook dit boek weer 25 hoofdstukken krijgt heb ik ongeveer 40% af van de eerste versie, de versie waarin het hele verhaal eerst eens helemaal uitgeschreven moet worden.
In totaal heb ik nu in 2022 tijdens CampNaNoWriMo, NaNoWriMo en in de maand oktober 50.537 woorden geschreven aan mijn volgende manuscript. Ik ben er nog lang niet, er volgen nog minstens veertien hoofdstukken. Maar het begin staat er en ik ben flink op pad om naar het midden van het verhaal toe te werken. Op sommige dagen lukt het schrijven beter dan op andere. Vandaag kwam er bijvoorbeeld een heel spannende scène aan bod en moest ik nog flink wat bedenken over waar het zich precies af moest spelen, hoe ik de omgeving erin kon verwerken, hoe ik de gevaren het beste kon benoemen en wat de hoofdpersonen precies meemaakten. Dan ben ik echt een groot deel van de dag aan het ploeteren op mijn verhaal. Als het dan is gelukt en er is weer een stukje bijgeschreven, kan ik opgelucht ademhalen. Dit verhaal wordt weer netjes uitgesponnen uit de weinige draadjes van het plot en begint op een mooi weefgetouw te lijken dat uiteindelijk een prachtig kleed gaat worden. Voorlopig ben ik er nog wel even mee bezig deze maand en misschien zelfs tot ver in december. Maar het schrijven lukt en het boek gaat er vast en zeker ook weer komen.
Redactie ronde 2
Ronde 2 van de redactie van Interplanetair boek 3 Schakelmagie komt er over ruim een week ook weer aan. Tamara Geraeds en ik hebben de eerste ronde in oktober afgekregen en op 21 november gaan we nog een keer door het hele verhaal en zetten we alle puntjes op de i.
In dit verhaal wordt de toon gezet. Wat er in Schakelmagie gebeurt, op het eind, heeft vergaande consequenties voor mijn verhaaluniversum. De serie Magische Alliantie bouwt daarop verder, al is het met andere hoofdpersonages die weer een generatie later komen. Op de uitgebreidere wereldbouw met zes planeten van de Magische Alliantie krijg ik steeds meer zicht. Had ik in het begin, toen de uitgever van Zilverbron me de contracten gaf, alleen nog maar een vaag idee over wat ik wilde met de serie, nu begint het steeds meer vorm aan te nemen. Het wordt minder abstract, meer concreet en bij ieder boek heb ik een richting die ik op wil gaan, waarbij het hoofdpersonage het flink voor de kiezen zal krijgen. Een uitdaging om problemen het hoofd te bieden en het volledige potentieel te benutten en te groeien, als wezen.
Verhaalredactiecursus
Behalve dat ik bezig ben met het schrijven van mijn nieuwe manuscript, volg ik bij Zilverspoor de verhaalredactiecursus. We hebben een leuke ploeg en leren erg veel. Het is supergezellig ook al is het een online cursus. Ik heb er reuze veel zin in en dit zal zeker mijn verhalen ten goede komen. Misschien word ik ooit zelfs nog eens redacteur.
Bootcamp
Voor de Bootcamp zijn we met ons kleine groepje bezig om een verhalenbundel te maken. We redigeren de verhalen van de hele groep, zodat ze rouleren en iedereen er een keer naar heeft gekeken. Pas na de laatste ronden sturen we ze op naar Cocky, die dan de redactie gaat doen. Hopelijk krijgen we een mooie bundel met korte fantasyverhalen van de hele groep.
Dit was het laatste nieuws wel weer zo’n beetje.
Wil je nog meedoen aan een actie om Ruimtestad te kunnen winnen voor 1 december? Kijk dan zeker op mijn Facebookpagina waar de link te vinden is en waar je aan de actie mee kunt doen.
De hele maand november, de schrijfmaand van het jaar
Het is weer zover. National Novel Writing Month, afgekort NaNoWriMo, begint.
Wat is NaNoWriMo?
National Novel Writing Month begon in 1999 als een uitdagende maar toch eenvoudige opdracht: in dertig dagen 50.000 woorden van een roman schrijven.
Nu beginnen elk jaar op 1 november honderdduizenden mensen over de hele wereld te schrijven, vastbesloten om de maand af te sluiten met 50.000 woorden van een gloednieuwe roman.
NaNoWriMo werd in 2006 officieel een non-profitorganisatie, en de programma’s ondersteunen creatief schrijven en het taalonderwijs. De NaNoWriMo website biedt onderdak aan meer dan een miljoen schrijvers en fungeert als een sociaal netwerk met auteursprofielen, persoonlijke projectbibliotheken en schrijfmaatjes. NaNoWriMo houdt woorden bij voor schrijvers en organiseert schrijfevenementen in de echte wereld. Vooral in de Verenigde Staten van Amerika, maar in Nederland kun je je ook aansluiten bij een groep die bijeenkomsten organiseert.
De programma’s van NaNoWriMo lopen niet alleen in november, je kunt het hele jaar door via hun website aan schrijfprojecten werken als je wilt.
NaNoWriMo gelooft dat verhalen ertoe doen. Hun programma’s omvatten de National Novel Writing Month in november, Camp NaNoWriMo in april en juli, het Young Writers Program, Come Write In en de “Wat nu?” maanden in januari en februari.
Persoonlijk gebruik ik de website van NaNoWriMo om in de maand november 50.000 woorden verder te komen met een schrijfproject. Soms voldoe ik aan het doel om te werken aan een nieuwe roman, maar andere keren gebruik ik deze mogelijkheid om een al eerder geschreven versie van een roman te redigeren. Ik ga niet naar Write-ins, maar houd soms wel contact met schrijfvrienden, via een chat op de website. Alles wat ik ermee doe gebeurt online.
De hele maand november probeer ik om iedere dag 1667 woorden te schrijven, zodat ik aan het eind van de maand het doel van 50.000 heb gehaald. Op de website houd ik de score bij. NaNoWriMo voorziet mij van grafieken en als ik een bepaalde grens bereik krijg ik een badge als beloning. Ik vind dit een goed middel om mijn schrijfroutine vast te houden, niet voor zomaar een paar dagen, maar voor een hele maand. Soms zelfs voor meer dan een maand, wanneer ik besluit al eerder te beginnen of in december verder door te weken. Dit doe ik dan vooral omdat een fantasy/sciencefiction roman aan 50.000 woorden niet genoeg heeft. Met een uitgebreide wereldbouw en meerdere personages tik ik de laatste tijd toch al gauw de 100.000 woorden aan. Dat is trouwens al heel wat minder dan in het begin, toen Dinie en ik meestal zo’n 125.000 woorden nodig hadden, om trilogie De vergeten vloek te schrijven.
NaNoWriMo helpt me dus goed bij mijn schrijfprojecten en bij mijn doel om jaarlijks een nieuwe roman uit te kunnen brengen.
Aan CampNaNoWriMo in april en juli doe ik vaak ook mee. In die maanden hoef je niet per se 50.000 woorden te schrijven. Alles tussen 10.000 en 50.000 is dan goed. April en juli gebruik ik daarom vaker om te redigeren of om aan kleinere projecten te werken, zoals het schrijven van korte verhalen.
Vandaag, 1 november 2022, begin ik aan een nieuwe roman. De eerste vier hoofdstukken daarvan had ik al geschreven tijdens de CampNaNoWriMo in juli 2022, maar in deze maand ga ik ermee door. Ik start bij hoofdstuk 5 en probeer zover mogelijk te komen. De voorbereidingen zijn gedaan, de wereldbouw, personages en plot zijn uitgewerkt en vijfentwintig hoofdstukken verhaalopbouw staan klaar om ingevuld te worden. Dus hoop ik op een stroom schrijfinspiratie die mij meeneemt naar de wereld van Swanase. Een waterplaneet met veel kleine eilandjes waar diep in de oceaan iets vreselijks gebeurt. Een milieudelict dat het leven in de zeeën bedreigt. Maar ook speelt er bij de personages een groot geheim, een trauma dat een grote rol speelt in dit verhaal. Een grote zoektocht naar familie, daar duik ik in onder deze maand. Hoewel ik de grote lijnen al heb vastgesteld, laat ik mij verrassen door de karakters en eigenschappen van mijn personages, hun gedragingen en gevoelens en alle details van de wereld waarin zij zich bewegen.
Verwacht in november dus niet van mij, dat ik nog veel tijd over zal hebben voor andere zaken. Ik ben in november vooral de schrijfster Johanna Lime. Dat is wat ik doe: ik schrijf en bij het schrijfproces ben ik vertrokken naar een andere planeet, die te vinden is in het sterrenbeeld Lepus. Aangezien jullie nog geen lumaud-communicatie bezitten, zal het moeilijk worden mij te bereiken.
Af en toe hoop ik nog wel even tijd te hebben voor een blog over de voortgang van het verhaal, dus graag tot de volgende keer.
Het heeft even geduurd, maar ik ben weer begonnen met schrijven
Ik had me zo voorgenomen om na het jureren van de tweede ronde voor Waterloper weer verder te gaan met het schrijven aan mijn nieuwe manuscript. Maar ik had eigenlijk niet zo’n zin en wilde vakantie houden, net als veel andere mensen om mij heen. Vermoedelijk komt mijn gebrek aan motivatie om te schrijven doordat ik tussen twee boekenseries in zit. Trilogie Interplanetair is geschreven, maar de redactie moet nog komen. Deze serie van drie is dus nog niet helemaal definitief afgerond, er kan nog iets gaan veranderen voordat het boek gedrukt zal worden. Intussen is het manuscript wel naar de uitgever en kan ik er niet meer zelf aan sleutelen. Ik wacht dus af wat er hierna komt.
De volgende serie, zes boeken over de Magische Alliantie, is eigenlijk iets heel nieuws (en toch ook weer niet). Net als bij Interplanetair wordt er een sprong in de tijd gemaakt. De hoofdpersonages in deze boekenserie worden de kinderen van de schakelmagiërs, die de Magische Alliantie hebben gevormd. Er komen veel nieuwe wezens in beeld en redelijk onbekende planeten. Ik ben inmiddels ver voorbij de wereldbouw en dagboeken van personages gekomen die Dinie en ik samen hebben bedacht en moet iets heel nieuws bedenken. Daar heb ik meer tijd voor nodig dan voorheen, er is meer onderzoek en meer puzzelwerk nodig. Ik wil ook graag nieuwe kennis uit boeken over schrijven meenemen voor de verschillende soorten personages in mijn verhalen. Omdat ik zowel de hoofdpersonages tot hun recht wil laten komen alsook de schakelmagiërs en de verschillende planeten waar ze over waken, springt het creatieve proces voor de hele serie nogal van de hak op de tak. Ik heb een vaag overkoepelend idee, dat steeds meer tot in detail uitgewerkt moet worden. Behalve het plotdeel (ongeveer tot de helft van het verhaal is in Excel gezet) dat ik al had voor CampNaNoWriMo, staat de rest nog ik het klad in een schrijfschrift. Dat moet ik nog verder gaan uitwerken, net als dat ik de vragenlijsten voor de personages in moet vullen. Maar ik was er eigenlijk te lui voor de laatste weken. Ik vond een oud computerspel voor een klein prijsje op internet, het rollenspel Might and Magic VII, waar Dinie en ik jarenlang plezier aan beleefden, en heb me daardoor af laten leiden van het schrijven. Even wat anders doen, even terug in de tijd. Het was iets wat ik nu eventjes nodig had.
Het tekenen van de personages in Painter, wat ik eerder deed, was ook een leuke bezigheid. Ik heb de hoofdpersonages van Interplanetair nu allemaal getekend, zoals te zien was in een vorige blog. Nu wil ik de personages en vreemde wezens nog gaan tekenen die in mijn nieuwe serie voorkomen. Daarvan heb ik er vijf af, maar er komen er nog meer. Ik heb mezelf Paint Shop Pro 2023 cadeau gedaan, zodat ik de tekeningen uit Painter verder kan bewerken, met het nieuwste programma van Corel dat ik steeds gebruik voor beeldverwerking. De nieuwste personages kan ik natuurlijk nog niet laten zien op dit blog, daar moet ik eerst de verhalen voor gaan schrijven. Ik vind ze erg leuk worden en gebruik ze als ik hun kenmerken beschrijf in het verhaal. Maar het invullen van de lijsten voor personages, daar had ik de afgelopen week niet zoveel zin in. Later dan maar.
De grootste vijand van creativiteit is twijfel aan jezelf
Er is een Blogtour van mijn boeken aan de gang. Van de bloggers die ik zelf in mei had gevraagd, hebben de meesten inmiddels een recensie geschreven voor Geestenpoort. Deze week en ook de week ervoor al verschijnen er steeds nieuwe recensies voor Ruimtestad en Geestenpoort. Er wordt commentaar geleverd op mijn werk, want Natascha van Limpt heeft namens Zilverspoor een blogtour voor mijn boeken georganiseerd. Als je de recensies wilt lezen, kijk dan vooral op mijn boekenwebsite, waar ze allemaal te vinden zijn in het uitklapmenu onder de naam van de serie.
Een Blogtour is een prachtig initiatief maar ook ontzettend spannend. In de recensies lees ik over wat een ander van mijn verhalen vindt en van sommige opmerkingen raak ik nogal van slag. De gedachten die ik dan krijg, wil je liever niet horen. Ze zijn erg deprimerend en halen mezelf omlaag. Aan de andere kant word ik vreselijk blij van nieuwe lezers die positieve opmerkingen maken over mijn verhalen, vooral als ze meer van mijn boeken willen lezen. Het gaat dus nogal heftig op en neer met mijn humeur, ik laat me te veel beïnvloeden door anderen en ben het evenwicht kwijt.
Dat geldt ook voor de opmerkingen die gemaakt worden over de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor, waar de jury nu de tweede ronde mee ingaat. Er is een longlist van de beste vijftien verhalen, die moet resulteren in een shortlist van vijf. Er wordt verder niets verteld en ik weet niet of mijn manuscript ertussen zal zitten. Maar mijn interne criticus denkt dat het verhaal intussen wel is afgevallen, dat het niet goed genoeg zal zijn en dat de andere deelnemers veel betere schrijvers zijn. Daarom ben ik gisterennacht pas om half twee naar bed gegaan, omdat ik het begin van het manuscript weer wilde lezen. Ik vond het (de eerste vijftig pagina’s of zo) een mooi verhaal en nu ik het weer teruglas viel het me reuze mee. Bovendien had ik me al voorgenomen, dat wat er ook gebeuren zou, ik dit verhaal uit ga geven. Dus waarom laat ik me zo meeslepen door mijn twijfels? Natuurlijk weet ik dat ik dicht bij mezelf moet blijven en dat meningen van anderen bij die anderen horen. Ik moet ervan uitgaan dat als ik iets zelf goed vind, het ook goed genoeg is.
Waar komt die eeuwige twijfel aan mezelf toch vandaan? Ik moet dat echt eens overwinnen.
Creativiteit komt toch wel naar boven
Als ik er geen druk achter zet, komen de mooiste ideeën vanzelf naar boven drijven. Behalve een kritisch deel heb ik namelijk ook een creatief deel vanbinnen in mijzelf. Het verrast me telkens weer als het voor de leukste ingevingen zorgt.
Ik had naar een YouTube aflevering van Robin Rozendal gekeken die Martijn Lindeboom interviewde over de Harland Awards. (Een aanrader!) Nu is de Harland Awards ook zoiets waar ik sterk over twijfel of ik wel mee moet doen, want als je niet bij de winnaars zit kun je met het juryrapport bijna niks. Dus dan zet je jezelf onder druk om op tijd verhalen in te sturen en had je ze net zo goed voor jezelf kunnen maken, zonder de tijdsdruk van een wedstrijd. Maar dat interview met Martijn was leerzaam en heel leuk. Ik kreeg er weer zin in om toch verhalen te gaan maken. En wat gebeurt? Die dag had ik nog wat oudere bestanden zitten bewerken in mijn tekenprogramma en waren er verschillende leuke beelden voorbij gekomen. Midden in de nacht droom ik over mogelijke verhalen en ik word er wakker van. Nu ligt er op het leesplankje boven mijn hoofd altijd een schrift klaar. Dus ik heb de ideeën gauw opgeschreven, voordat ik verder ging met slapen. Of ik ze echt ga uitschrijven en opsturen zie ik nog wel.
Nadat de wekker was afgelopen de volgende morgen en ik nog wat lag te sluimeren voordat ik op zou staan, kwam ineens de hele flaptekst voor mijn volgende boek in mijn gedachten. Ik heb het opgeschreven in het schrift en daarna in de computer gezet. Nu is een flaptekst bedenken altijd een heel gedoe, dus dit was echt helemaal geweldig.
Hieruit blijkt dat ik onderbewust al heel goed weet waar mijn volgende boek over moet gaan en dat ik op dat diepere niveau allang bezig ben om alles wat ik voor het verhaal nodig heb te bedenken. Het openbaart zich alleen niet op stel en sprong, het heeft nog een beetje rijpingstijd nodig. Maar ik kan erop vertrouwen dat het in orde komt.
Dat vertrouwen moet ik vast zien te houden, dan krijgen de twijfels geen kans.
Intussen verheug ik me op een drukke herfst met allerlei evenementen en prijsuitreikingen en wil ik daar zoveel mogelijk plezier aan beleven. Maar daarover later meer.
Ik ben afgelopen zondag weer begonnen met het schrijven van het manuscript van Magische Alliantie deel 1. De proloog en de hoofdstukken 1, 2 en 3 zijn weer geredigeerd. Morgen ga ik beginnen aan hoofdstuk 4, daar was ik blijven steken bij de CampNaNoWriMo. Naast het schrijven houd ik me bezig met de tekeningen van de personages en af en toe speel in een stukje verder in het RPG spel. Ik kijk soms naar films of series op Netflix en heb nog allerlei bezigheden in en rondom het huis. Dus niks doen is geen optie. Ik ben elke dag druk bezig en dat verhaal komt er wel. Het staat nog niet in Excel maar het zit wel in mijn hoofd. Af en toe zal ik nog wat onderzoek moeten doen en controleren of de dingen die ik bedenk wetenschappelijk te verantwoorden zijn. Een ander magiesysteem begint ook al ergens een beetje te borrelen. Dus als ik het de ruimte en de tijd geef die het nodig heeft, komen de ideeën daarover vast op zijn tijd boven drijven. Ik krijg er weer veel zin in om het verhaal in elk geval zover voorbereid te krijgen dat ik met NaNoWriMo aan de bak kan. Dan wil ik versie 1 helemaal geschreven hebben. En zo gaat het eigenlijk bij ieder boek de laatste jaren, dus waarom zou dit anders lopen?
Zachtjesaan komt de trein weer op het goede spoor terecht. De vakantieperiode is voorbij.
Ooit heb ik me laten verleiden tot de impulsaankoop van een horoscoop, waar ik eigenlijk niks mee heb gedaan, behalve dan dat ik nog steeds elke dag een e-mail ontvang met een goedbedoeld advies uit de macrokosmos. Ik lees het door en klik het daarna meestal gewoon weer weg. Het is vaak zo algemeen en het gaat ook alleen maar uit van de zon in mijn sterrenteken, dat het meestal te vaag blijft om er iets concreets uit te kunnen halen. Op sommige dagen kloppen de gegevens best aardig. Het is maar wat je zien wilt, denk ik dan.
Meestal ga ik gewoon mijn eigen weg en besteed ik geen aandacht meer aan wat Astrology Answers mij uit wil leggen. Horoscopen hebben volgens mij alleen maar zin als ze iets kunnen bijdragen aan het begrijpen van bepaalde psychologische invloeden op je karakter, het beter begrijpen van jezelf. Wat dat betreft vind ik beschrijvingen van hoe bepaalde sterrenbeelden zich gedragen interessant bij het ontwikkelen van personages voor verhalen. Niet dat ik ze daarvoor tot nu toe trouwens ook bewust heb ingezet. Met Dinie samen heb ik vroeger wel onze dagboekpersonages voorzien van sterrentekens en ze op grond daarvan karaktertrekken meegegeven. Vermoedelijk sijpelde dat nog een beetje in onze eerste boeken door.
Het verband tussen de macrokosmos en de microkosmos intrigeert me. ‘Zo boven zo beneden’ – de wet van Hermes Trismegistos – komt zelfs in het Onze Vader voor, in de zin: ‘gelijk in de hemel alzo ook op aarde’. De klemtoon wordt er alleen altijd verkeerd gelegd, waardoor het net lijkt of hemel en aarde niet met elkaar verbonden horen te zijn. Het zijn van die dingen die nooit bespreekbaar waren in mijn familie, maar waar ik met Dinie wel heel goed over kon filosoferen. Het is een van de redenen waarom onze verhalen zich in het heelal afspelen, op andere planeten, denk ik vaak.
Vandaag kreeg ik deze tekst in de e-mail voor ogen en die beviel me wel.
Laat je vandaag leiden door je creativiteit.
De intuïtieve Maan beweegt door je 5e huis van zelfexpressie en artistieke passie, dus als er ooit een dag is geweest om van je passies je beroep te maken, dan zou dat vandaag het geval zijn.
Je hoeft er natuurlijk niet in één keer een heel manuscript uit te pompen of een oeuvre aan schilderijen te maken; concentreer je gewoon op het nastreven van wat je gelukkig maakt en voel je nu vervuld.
Vooral de laatste zin gaf me het gevoel dat ik gewoon moet doen waar ik zin ik heb vandaag. Zoals jullie weten ben ik deze maand aan het schrijven voor CampNaNoWriMo. Op 11 juli had ik mijn woordenaantal voor de hele maand juli 2022, het doel van 20.000 woorden, al gehaald. De proloog en de hoofdstukken 1 en 2 waren geschreven, en ook een kortverhaal.
Daarom heb ik mezelf een nieuw doel gesteld bij CampNaNoWriMo, voor de rest van deze maand. Waarom zou ik niet gewoon doorschrijven aan mijn nieuwe manuscript, dacht ik. Waarom geen 30.000 woorden erbij proberen te halen, zodat ik toch nog aan de gebruikelijke 50.000 woorden per maand kan komen? Daar ben ik op 12 juli dus aan begonnen en in twee dagen tijd schreef ik weer 4.999 woorden. Het houdt wel in dat ik ’s morgens het stuk van de vorige dag nog even redigeer en dan de hele middag bezig ben met schrijven. Het lijkt net werken voor je beroep, al ben ik dan gepensioneerd.
Wanneer ik zo met tekst bezig ben en met het verwoorden van zinnen en alinea’s voor een nieuw verhaal, begint mijn passie voor tekenen ook weer heel erg te kriebelen. Precies vandaag dacht ik: ‘Ik kan best een dag wat minder woorden schrijven en weer eens verder gaan met het tekenen van mijn personages. Dat moet toch ook kunnen?’
En zie: het advies van de sterren past precies bij mijn gevoel.
Dus ik denk dat ik maar gewoon ga doen wat mij gelukkig maakt. Een paar honderd woorden schrijven en dan verder met de tekeningen van de personages. Het manuscript hoeft toch pas over ruim een jaar opgestuurd te worden naar Zilverbron. Ik heb nog geen haast. En zo rigide hoef ik niet te voldoen aan CampNaNoWriMo doelen, want die bepaald ik ook gewoon zelf.
Jullie weten natuurlijk dat ik in de maand juli meedoe aan CampNaNoWriMo, dat had ik in mijn blog van vorige week al geschreven. Ik kon kiezen uit verschillende mogelijkheden.
Het grappige om te merken is dan toch dat de keuze veelal ingegeven wordt door de omstandigheden. Ik ben voor het doel van 20.000 woorden, dat ik deze maand wil halen, best voortvarend van start gegaan. Op dag 1 en 2 had ik de proloog van Magische Alliantie deel 1 al geschreven en op dag 3 schreef ik ongeveer de helft van hoofdstuk 1. Ik was in drie dagen tijd 6.068 woorden op weg in het nieuwe verhaal.
Op de vierde dag reed ik naar mijn broer in Limburg en begon er een gezellige vakantieweek. Mijn laptop en alle spullen die ik nodig had voor het schrijven nam ik mee, want CampNaNoWriMo ging gewoon door. Toch ben ik niet verder gegaan met het schrijven aan de roman. Ik liep na de helft van hoofdstuk 1 behoorlijk vast en concludeerde dat ik toch eerst een goed plotschema nodig had om de rest te kunnen schrijven.
Nu had ik gelukkig vijf dagen voordat CampNaNoWriMo begon al een kort verhaal geschreven voor de Bootcamp en dus kon ik de eerder geschreven woorden opgeven voor mijn score in de logeerweek. Ik weet het, dat maakt mij een Nano Rebel, want die woorden komen niet uit de maand juli. Maar een Rebel ben ik toch meestal al, ik gebruik de CampNaNoWriMo gewoon op de manier die mij het beste uitkomt.
In de tijd dat ik bij mijn broer heb doorgebracht, gezellig een weekje samen, heb ik mooi aan mijn plot kunnen werken. Het goede nieuws is: ik ben tot het middelpunt van het verhaal gekomen en de eerste twaalf hoofdstukken staan nu precies zo ingedeeld dat ik de eerste helft van mijn boek al helemaal verder uit kan gaan schrijven. Ik weet wat er in de eerste twaalf hoofdstukken moet gebeuren, de scènes staan kort opgeschreven in het plotschema.
Het wordt een verhaal met een opbouw die ik nog niet eerder zo gebruikt heb. Hij is geplot naar aanleiding van een YouTube filmpje van Alexa Donne, waarin zij uitlegt hoe ze haar thrillers plot. Nee, mijn volgende boek wordt geen thriller waarin er een moord gepleegd wordt en dan wordt uitgezocht wie de dader is. Maar ik heb dit wel zo gedaan om eens te proberen of ik mijn science fantasy vanaf het begin iets spannender kan krijgen voor de lezer. Het blijkt dat ik tijdens het plotten ook nog steeds in het schema pas van Larry Brooks, het verhaalschema dat ik normaal gesproken gebruik voor de plaatsing van de keerpunten in mijn boeken en voor de spanningsboog. Het nieuwe verhaal past echter ook in de indeling die Alexa Donne heeft uitgelegd in haar filmpje. Bepaalde punten van onderzoek, van rechercheurswerk en botsingen met het gezag zijn dan wel net iets anders dan bij een thriller, ze passen vreemd genoeg precies in de hoofdstukken waar zij ze meestal plaatst. Het gaat in mijn verhaal dan wel niet om een moord die opgelost moet worden, maar wel om het mysterie waar de hoofdpersoon onderzoek naar doet. Zelfs de helpers passen in het schema. Zo goed, dat ik heb besloten om de twee vrienden van het hoofdpersonage ook mee te nemen naar de tweede helft van mijn verhaal. Daar zullen ze het zwaar voor de kiezen krijgen, vermoed ik.
Door dit schema dat ik vond op YouTube eerst in Word uit te werken en daarna pas de scènes in mijn gebruikelijke Excelschema te plaatsen, heb ik een nieuwe manier van plotten gevonden, die ik wellicht ook kan gebruiken voor de boeken die hierna nog geplot moeten worden.
Ik moet natuurlijk nog wel uitzoeken hoe ik de tweede helft van de roman verder plot. Daarvoor zal ik de actie aan het einde vermoedelijk nog wel iets verder uit moeten diepen en de wereldbouw van die vreemde onderwaterfabriek behoeft zeker ook nog heel wat onderzoek. Maar ik ben ervan overtuigt dat me dat gaat lukken. Het wordt een bijzonder verhaal dat op zijn eigen wijze ook weer aansluit bij Interplanetair, maar dan twintig jaar later.
Ook ben ik bezig geweest met de grote lijnen voor de serie van zes. Daarvan weet ik nu wie de hoofdpersonages worden, hoe ze heten, wie het zijn en op welke planeet het grootste deel van het verhaal zich af moet spelen. Ik gebruik voor deze verhalen meerdere perspectieven.
Het mooie is, dat als de logeerpartij voorbij is en ik weer thuis zal zijn, mijn woordenbuffer leeg is en ik weer verder kan met mijn roman.
Op dag 7 van CampNaNoWriMo ben ik 11,718 woorden op weg in de maand juli. Gemiddeld heb ik 1.674 woorden per dag op de teller staan, dat zit boven de 1.667 woorden die nodig zijn voor het normale doel van 50.000 per maand. Dus als het meezit, kan ik wellicht tijdens deze CampNaNoWriMo mijn oorspronkelijke doel van 20.000 woorden (een rustig begin aan mijn roman) bij gaan stellen naar de volle 50.000 woorden. Dan kan ik augustus mooi gebruiken voor korte verhalen die ik ook wilde schrijven en voor dingen rondom personages en wereldbouw die ik nog verder uit wil werken, zoals de kaart van Swanase. Ik heb nu zelfs het plan om zelf de elementen daarvan te gaan tekenen in plaats om ze van een kunstenaar op Shutterstock over te nemen. Afijn, jullie merken het al, ik loop weer over van de plannen.
Wat betreft mijn logeerpartij bij mijn broer, die is echt heel fijn. Ik krijg er veel positieve energie van. We kijken heerlijk elke avond naar SF series (Picard en Obi-Wan Kenobi) en we genieten met volle teugen van het contact met elkaar. Net als ik bij Dinie gewend was, laten we elkaar grotendeels vrij. Mijn broer is overdag heerlijk bezig met zijn modelbouw, hij maakt geweldig mooie diorama’s. En ik ben lekker achter mijn laptop bezig met mijn wereldbouw en plot. Gelukkig hebben we allebei van onze ouders meegekregen dat we ons nooit hoeven te vervelen en altijd wel ergens aan bezig zijn. Zo is het leven echt verrukkelijk.
Een keuze is geen keuze, bij twee keuzes heb je een dilemma, pas wanneer je uit drie of meer mogelijkheden kiezen kunt, heb je echt een vrije keuze.
Morgen begint CampNaNoWriMo, een hele maand elke dag schrijven. Ik heb voor het project dat ik daarvoor heb opgegeven het doel gesteld om 20.000 woorden te schrijven aan het begin van mijn volgende manuscript. In ieder geval wil ik een paar belangrijke scènes af zien te krijgen waarbij ik de sfeer van Swanase (een planeet met veel eilandjes en water) goed uit kan werken. Dat is dus mijn eerste keuze.
Maar ik wil mezelf niet al te vast zetten. Er moet nog veel worden voorbereid aan de serie die na Interplanetair zal komen en die zes boeken zal gaan omvatten. Voorbereidingen zoals het uitwerken van de personages en plot. Die personages moet ik eigenlijk voor alle zes de boeken al uitgewerkt hebben als ik aan boek 1 begin, omdat degenen die bij de Magische Alliantie horen in alle zes de delen voor zullen komen. Het zal bij dit CampNaNoWriMo project dus vermoedelijk echt maar bij een paar beginscènes blijven, omdat ik eerst nog meer moet bedenken en uitwerken voor het grotere geheel van deze nieuwe serie.
Niet getreurd. Ik sta mezelf gewoon toe om vrij te zijn in mijn keuzes. Daarom ben ik alvast begonnen met een kort verhaal, het tweede verhaal van de drie beloofde verhalen die bij de wereldbouw passen die ik samen met anderen heb bedacht op de Bootcamp bij Cocky van Dijk. Die Bootcamp hoorde bij de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor, waar ik ook aan mee heb gedaan. De andere cursisten van de Bootcamp schrijven ook korte verhalen in dezelfde door ons bedachte wereld en wie weet, komt er ooit een verhalenbundel van. IK ben nu bezig aan verhaal 2 en verhaal 3 moet ik nog bedenken. In ieder geval is dit een keuzemogelijkheid die ik ook nog heb, behalve de scènes op Swanase.
De derde mogelijkheid is dat ik twee verhalen van max. 7.500 woorden ga verzinnen en uitschrijven om mee te kunnen doen aan de Harland Awards van 2022 op Hebban. Ik heb werkelijk nog geen idee waar die dan over moeten gaan, maar ik kan natuurlijk altijd een onderwerp zoeken om over te schrijven en dan de belangrijke “Wat als vraag” stellen. Zoals ik er nu over denk, verwacht ik dat het onderwerp richting science fiction zal gaan, of misschien sluit ik aan bij de cyberpunk die ik gebruikt heb voor de manuscriptenwedstrijd. Ik zie het wel, deze derde mogelijkheid is er in elk geval.
Mijn vierde keuze is het tekenen van alle personages die ik nodig heb voor mijn volgende serie (en met terugwerkende kracht misschien ook wel het uitwerken van alle belangrijke personages uit mijn al gepubliceerde paperbacks) in Corel Painter, zodat ik niet afhankelijk ben van Pinterest plaatjes om te bedenken hoe de personages uit mijn boeken eruitzien. Ik heb de afgelopen weken gewerkt aan Torrun Brant, de zwaanvrouw van Swanase die ook in Interplanetair voorkomt. Verder heb ik getekend aan een hybride kruising tussen een zwaanmens en een vismens met de naam Astar Natas en zijn vriend de vismens Ross Krill, personages die ik bedacht heb voor boek 1 van Magische Alliantie. Een stukje van Ross kun je zien op het bovenstaande plaatje. Torrun stond vorige week al in dit blog.
Personages ontwerpen en tekenen is dus mijn vierde keuzemogelijkheid. Ik voel me vrij en ga me weer lekker bezighouden met schrijven en tekenen, twee dingen die ik heel graag doe.
Ik heb een drang, ik wil ergens chocolade van maken.
Natuurlijk is de uitdrukking “ergens geen chocolade van kunnen maken”, dat betekent ergens niets van terecht brengen of ergens geen wijs uit kunnen worden.
Wat als ik dat nu eens omdraai? Dan kan ik er juist wel chocolade van maken, want dat is wat ik wil: een goed product neerzetten.
Voordat ik mijn volgende boek helemaal tot in de puntjes ga plotten, wil ik eerst alle onderdelen van het verhaal voor het grootste deel hebben uitgewerkt.
Afgelopen maandag heb ik alle bestanden voor Interplanetair boek 3 Schakelmagie naar de uitgever opgestuurd. Daar kan ik dus niets meer aan veranderen totdat de redactie begint. Vandaag heb ik de eerste juryronde van Waterloper afgerond. Ik krijg dus weer wat meer tijd voor andere dingen dan korte verhalen analyseren. De volgende serie boeken lonkt mij, hij wil geschreven worden. Speciaal boek 1 van Magische Alliantie roept om aandacht.
De laatste tijd ben ik aan het brainstormen geweest en in grote lijnen weet ik waar mijn eerste verhaal uit de nieuwe serie van zes over moet gaan. Het idee is nu duidelijk genoeg. Maar toch is het nog steeds geen chocolade.
Om het helemaal perfect te krijgen wil ik nu eens niet alleen maar Pinterest plaatjes van mijn personages in mijn karakterschema’s zetten, maar tekeningen maken van hoe ze eruit zien.
Ik ben dus een paar dagen geleden aan het tekenen geslagen.
Het eerste personage dat ik getekend heb, om haar beweegredenen, sterke en zwakke kanten en dergelijke helder te krijgen, is Torrun Brant. Zij is de zwaanvrouw van Swanase, een vriendin van Irene Morane die ook al in trilogie Interplanetair voorkwam. Torrun speelt een belangrijke rol in mijn volgende boek, hoewel ze niet de hoofdpersoon is. Daar is ze dan al te oud voor. Het belangrijkste personage wordt een jonger wezen, weliswaar ook een hybride mens. Een vorm tussen een dier en een mens in.
Omdat ik die niet zo precies kan vinden op Pinterest (ze zijn nu eenmaal ontsproten uit mijn fantasiewereld) moet ik ze dus wel zelf gaan tekenen. Er zit niets anders op. Om een verhaal te kunnen schrijven over personages die iets meemaken, moet ik hen natuurlijk eerst tot in de puntjes leren kennen. Ook hoe ze er fysiek uitzien en welke speciale vaardigheden en eigenschappen dat oplevert. Ik ga dus, behalve dat ik alvast een paar scènes van het verhaal uit ga werken in juli, tijdens CampNaNoWriMo, ook aan de slag met Painter. Digitaal tekenen in plaats van schrijven. Er zit niets anders op.
Als het om chocolade gaat, is verzetten zinloos.
Om jullie een idee te geven van hoe mijn personages eruit gaan zien. Hier heb je een idee hoe de tekening van Torrun Brant is ontstaan.
Voor een serie van zes boeken met zes bestaande personages uit de vorige generatie en minstens zovele uit de generatie waar de serie om draaien zal, ben ik nog wel even bezig.
Niet dat ik het erg vind, het is juist heel leuk om dit te doen. Naast schrijven houd ik ook ontzettend veel van tekenen. Ik kijk er naar uit om me hiermee te vermaken deze zomer.
Gelukkig heb ik er ruim de tijd voor om eerst alle personages wat beter uit te werken, omdat het manuscript voor het volgende boek pas ergens midden in het volgende jaar geschreven moet zijn. Dus het gaat vast goed komen.
Hoe staat het ervoor met de nieuwe schrijfprojecten?
Eerlijk gezegd zit het nog in het beginstadium: de brainstorm.
Eigenlijk was ik vanaf maart 2022 al begonnen met het brainstormen voor nieuwe ideeën voor mijn volgende serie boeken en dan vooral voor het eerste deel, omdat ik dat in 2022 nog wil gaan plotten en schrijven. Ik heb in de maand maart “De twaalf oerkarakters van storytelling” gelezen, een boek over schrijven van Mieke Bouwma. Eens kijken wat ik met de archetypen kan gaan doen. Ik probeer een nieuw concept te bedenken voor de indeling van mijn verhaal. Dat leek me wel een goed plan: een nieuwe serie, een nieuwe indeling.
Die indeling heb ik gevonden door twee verhaallijnen te gaan gebruiken. De verhaallijn van de hoofdpersoon chronologisch en het verhaal van de aan de hoofdpersoon gelinkte magiër uit de Magische Alliantie in a-chronologische volgorde. Ik wil ze bij de keerpunten in het verhaal bij elkaar laten komen. Voor de lezer zal het een soort puzzel moeten worden waarbij er steeds een beetje meer informatie over wat er nu precies gebeurd is in het verleden duidelijk wordt, waardoor de gebeurtenissen in het heden er konden komen.
Ik weet het: ik maak het me hiermee weer eens niet gemakkelijk. Maar als dit me lukt, ben ik weer een niveau verder gekomen als schrijver. Ik moet het gewoon proberen.
Nu gaat het brainstormen niet zo vlot als ik verwachtte. Want een nieuwe serie van zes boeken die allemaal iets met elkaar te maken hebben maar toch als drie tweeluiken gelezen moeten kunnen worden, is een hele opgave om uit te denken.
Het goede nieuws is dat ik in hele grote lijnen nu weet wat ik ongeveer wil per boek.
Het minder goede nieuws is dat ik de brainstorm voor boek 1 uit de serie al een paar keer heb moeten bijstellen omdat het me niet zinde.
Maar op 4 juni kreeg ik ineens veel inspiratie en stond de verhaallijn van de hoofdpersoon zomaar ineens op papier. Vandaag heb ik alles in de computer overgetypt uit het dikke schrift, omdat ik graag ook alles digitaal wil hebben.
Het is nog niet voldoende om er nu al een plot van samen te stellen, maar ik ben allang blij dat deze verhaallijn min of meer duidelijk is geworden. Er schort nog wel wat aan, maar dat bestaat eruit dat ik onderzoek moet gaan doen naar technische zaken, zoals de kern van een planeet, een leven in de diepzee, ecologie en biotopen en bepaalde technische middelen die in het verhaal voor moeten komen. Ook de magie zal ik nog wat gedetailleerder moeten bedenken. Maar dat is allemaal een kwestie van informatie zoeken op het internet en in boeken, misschien een paar natuurfilms bekijken en dingen uittekenen van hoe de personages er nu eigenlijk uit komen te zien. Het worden hybride wezens dus dat moet ik even duidelijk zien te krijgen voordat ik kan beginnen met schrijven.
De a-chronologische verhaallijn van de magiër moet ik nog gedetailleerd opschrijven en ook de antagonist wil ik duidelijker uitwerken. Beweegredenen, eigenschappen en wat ze doen.
Ik ben er nog niet, maar ik ben al blij dat er nu iets komt. Sommige dingen zijn alweer gewijzigd. Het gaat niet perfect en daarom is het maar goed dat er gummetjes zijn. Wat ik eerder had bedacht en niet kan gebruiken, kan ik gewoon aan de kant schuiven en doorgaan met wat wel werkt voor het verhaal.
Na deze brainstormfase en onderzoeksfase ga ik de personages helemaal uitwerken en dan plotten en schrijven. Ik hoop ermee aan de slag te kunnen gaan in juli van 2022, tijdens CampNaNoWriMo. Dus moet ik de komende weken even doorzetten. Dat zal kunnen omdat het manuscript voor Interplanetair boek 3 Schakelmagie nu echt klaar ligt om opgestuurd te worden.
Het enige dat ook tijd gaat vragen is jureren voor Waterloper. Ik heb gezien dat het op 9 juni begint, dus daar moet ik naast mijn schrijven tijd voor vrijmaken. Het gaat lukken! Ik heb al een lijstje samengesteld met punten waar ik op wil gaan letten. En verhalen lezen en analyseren is iets anders dan ze zelf schrijven, dus het zal een welkome afwisseling zijn.
Verder ben ik begonnen met de wereldbouw, die ik weer op ga hangen aan de kaarten die ik teken van de planeten. Een leuk klusje, samen met het uittekenen van de personages en hun karakteristieken. Ik heb er zin in, het wordt een creatieve zomer.
Ik ga deze zomervakantie naar Swanase, de eerste planeet waar de serie Magische Alliantie mee begint. Natuurlijk neem ik ook iets van mijn biologielessen en interesse voor natuurbehoud en milieu mee in mijn verhalen, omdat ik ze schrijf vanuit mijn interesses voor deze onderwerpen. Ik ben benieuwd, het wordt vast weer een mooie reis.
Johanna Lime 