De zesde vraag van #bolganuary van WordPress is: Why do you write?
Waarom schrijf je?
In de eerste plaats schrijf ik, omdat schrijven een goede manier is om mijn gevoelens, ervaringen, gedachten en fantasieën tot uiting te brengen. Mensen die makkelijke praters zijn en grote groepen mensen om zich heen hebben, zullen het schrijven misschien niet zo nodig hebben als ik. Zij kunnen direct communiceren met hun vrienden en verwerken hun dagelijkse ervaringen tijdens de feedback die ze van personen krijgen.
Ik ben meer een binnenvetter, iemand die liever wat op de achtergrond blijft en slechts een paar goede vrienden in vertrouwen neemt. Daarom ben ik erg blij met pen en papier, laptop en een tekstverwerker. Ik ben ook geen sporter, die de stress van alledag kwijt kan in lichaamswerk. Ik zit voornamelijk in mijn hoofd. Daardoor kan mijn gedachtewereld nogal overweldigend worden. Er ontstaan veel associaties tussen mijn gedachten over ervaringen, kennis die ik opdoe door allerlei studies en wat ik zintuiglijk waarneem. Ik ben nieuwsgierig van aard en verwonder me graag over allerlei magische dingen, mijn verbeelding is rijk aan ideeën. Ik ben een geboren schrijfster, die pas laat de kans kreeg om boeken uit te brengen. Nu ik eenmaal die weg ben ingeslagen, wil en kan ik niet meer leven zonder schrijven. Dit is mijn roeping en mijn passie, ik had dit al veel eerder willen doen.
Waar komt je liefde voor het vertellen van verhalen vandaan?
Ik kon altijd al erg genieten van verhalen. Mijn tante Ali woonde bij ons in en zij had een serie 45 toeren singles met sprookjes. Ik heb ze grijsgedraaid. Ik ben nogal nieuwsgierig ingesteld en wilde altijd van alles weten, dus ging ik op onderzoek uit. Omdat ik veel met Dinie samen fantaseerde, en wij eigenlijk niet konden vinden wat we zelf het liefst aan verhalen wilden lezen, bedachten wij ze zelf. We werden geïnspireerd door wat er op tv kwam, zoals The Thunderbirds en Star Trek. Ook bordspellen en computerspellen vonden we leuk. Daar verzonnen we op verder en zo kwamen we uit bij het dagboeken schrijven van personages waar wij zelf graag over wilden lezen. We zijn eigenlijk altijd blijven spelen en maakten er rollespellen van, waarbij we vanuit onze zelfbedachte personages gesprekken voerden. Wat als dit nou eens gebeurde? Dat was iets waar altijd in verhalen mee geëxperimenteerd werd. In onze verbeelding was veel meer mogelijk dan in werkelijkheid, waar alles door regels en verplichtingen veel te strak gehouden werd. In 2011 besloten we boeken te gaan schrijven met het materiaal dat we verzameld hadden. Het moest er gewoon uit, er was een enorme drang om onze verhalen met anderen te kunnen delen. In mijn werkzame leven was ik ook vaak degene die schreef, artikelen voor de schoolkrant, verslagen van reizen, toespraken bij een familiefeest, lange gedichten met Sinterklaas, artikelen in een personeelsblad en ga zo maar door. Maar fantasy en sciencefiction verhalen schrijven doe ik het allerliefst.
What brings you joy in life? Wat brengt vreugde in mijn leven? Dit is de vijfde vraag van #bloganuary.
Ik zal deze vraag beantwoorden door een afbeelding te plaatsen en een lijstje van dingen die mij vreugde brengen:
Opgaan in een goede film of serie met een mooi verhaal, liefst iets met fantasy, sciencefiction, avontuur of mysterie, iets wetenschappelijks, een feelgood of een mooie natuurdocumentaire.
Lieve opmerkingen van lezers die mijn boeken willen kopen of hebben gelezen, mooie recensies waarvan ik urenlang de glimlach niet van mijn gezicht af krijg, uitingen van waardering voor wat ik doe, gemeende belangstelling en ondersteuning. Een like of een hartje op de sociale media.
Verhalen bedenken en schrijven. Daarmee zo geconcentreerd bezig zijn dat mij koffie koud wordt en er uren op de klok verstrijken zonder dat ik er iets van merk. Met personages meegaan naar mijn verbeeldingswereld en hun avonturen verwoorden. Een boek geboren zien worden en er alweer helemaal verliefd op zijn.
Bloemen die opkomen in de tuin, pimpelmezen die een plaatsje vinden in het nestkastje op mijn terras en het vrolijke gepiep aanhoren wanneer er jonkies zijn. De natuur in het algemeen, mooie vergezichten over het water of in het bos eekhoorntjes zien langsschieten over het pad.
Lekker lezen voor het slapengaan en zo gegrepen worden door een verhaal dat de wekker op het plankje boven mijn bed de kleine uurtjes aan gaat geven. Bijna het boek niet meer weg kunnen leggen en met tegenzin gaan slapen.
Tekenen. Vroeger met de ezel en echte verf, maar de laatste jaren doe ik dat het liefst digitaal. Lekker creatief bezig zijn en mijn hoofd leeg maken, zodat er weer ruimte ontstaat voor nieuwe dingen.
Er zijn nog wel meer dingen die vreugde brengen in mijn leven, maar voor nu houd ik het hierbij. Morgen weer een blog.
What is a treasure that’s been lost? Wat is een schat die verloren is gegaan? De vierde vraag van #bloganuary, een maandlang bloggen over door WordPress opgegeven onderwerpen.
Als ik over die vraag nadenk, kom ik op verschillende antwoorden zoals:
Kennis over hoe de piramides en andere bouwwerken uit de oudheid werden gebouwd.
Antwoord op de vraag: waarvoor diende Stonehenge en welke rituelen werden daar uitgevoerd?
En: Hoe zag het Colosseum in Rome eruit toen het marmer er nog niet afgestolen was voor de vloer van de St. Pieter kathedraal?
Ik zou ook wel willen weten hoe de Aboriginals van de Australische Outback vroeger leefden en welke verhalen zij aan elkaar vertelden. Van dat laatste heb ik een boekje gekocht in Diorama Village in Alice Springs, met een paar intrigerende verklaringen van hoe hun wereld is ontstaan en hoe de typische Australische dieren er kwamen.
Hoever zou de medische wetenschap op het moment gekomen zijn als de diagnose, die vroeger door vrouwen werd gedaan, niet was overgenomen door mannen?
Hoeveel verder zouden vrouwen zijn gekomen als er geen mythe was geweest over de schepping van de vrouw uit de rib van de man en de verleiding van Eva door de slang in het paradijs?
Hoe zou onze wereld eruit zien als de wolwa’s van de oude religie in Noorwegen niet waren verdrongen door monniken van het Christendom?
Iedere verandering, of hij ten goede is of niet, betekent vaak een verlies. Een schat aan kennis die verloren gaat.
Als ik op het persoonlijke vlak naar verloren schatten moet zoeken, kom ik bij overleden familieleden terecht, zoals mijn beide ouders, maar vooral bij Dinie. Haar verliezen betekende dat we niet langer meer samen alles konden doen. Niet langer samen rondreizen maken en ook niet langer samen schrijven. Na trilogie De vergeten vloek moest ik alleen verder, zonder haar pientere opmerkingen en ideeën. Ze is nu alweer vier jaar dood en ik heb de volgende trilogie bijna af. Toch blijft het een gemis dat ze er niet meer aan mee kan schrijven, al kijkt ze vanuit het heelal misschien wel mee hoe ik het doe en stuurt ze me daarvandaan soms de goede kant op. Dus Dinie is de grootste schat die ik in mijn leven heb verloren. Ik had al mijn nieuwe boeken ook liever samen met haar geschreven. Nu begin ik me echter af te vragen waarin dan precies de vernieuwing zit… Vermoedelijk komt die duidelijker naar voren in de serie waaraan ik nu begonnen ben: Magische Alliantie. Daniël en Irene, de hoofdpersonages uit Interplanetair, zijn nog steeds personages die wij samen hadden bedacht, maar zo iemand als Astar Natas, het hoofdpersonage uit Woest Water, niet.
Door onze boeken is Dinie als schat nooit helemaal verloren, natuurlijk. Ze leeft in de verhalen die we samen schreven verder. Het is dus maar goed dat wij die verhalen in 2011 zijn gaan verwerken in manuscripten die uitgegeven konden worden onder ons pseudoniem Johanna Lime.
What is the earliest memory you have? Dit is de vraag waarmee #bloganuary vandaag komt. Wat is de vroegste herinnering die je hebt? Alweer een moeilijke vraag voor mij. (Ik hoop niet dat dit de hele maand zo door blijft gaan).
Oké, waarom is deze vraag zo moeilijk voor mij? Waarom kan ik hem niet gewoon beantwoorden met iets als:
Mijn vroegste herinnering is dat ik vijf weken te vroeg was geboren en zo klein was dat mijn moeder me in een la kon leggen omdat ik “Indelaa” krijste, of iets wat daar veel op leek. (Dit weet ik alleen uit de verhalen die mijn familie mij vertelde)
Mijn vroegste herinnering is van een meisje met blonde krulletjes dat naast haar moeder in de woonkamer zit en honderduit vragen stelt over de wonderlijke wereld waarin ze is terechtgekomen en die op allerlei manieren wil verkennen en begrijpen. (Dit heb ik gefantaseerd naar aanleiding van een foto van toen ik twee was).
Mijn vroegste herinnering is van een meisje van twee jaar dat een broertje kreeg en hem een piepende witte knuffelbeer mocht geven. (Die witte beer lag bij ons in huis).
De waarheid is dat ik deze herinneringen niet uit eigen gedachten terug kan halen. Ik kan me van de tijd voor mijn elfde jaar nauwelijks iets herinneren en daarmee is mijn vroegste herinnering dus in de vergetelheid verdwenen. (Misschien een mooi thema om er nog eens een verhaal over te schrijven?)
Mijn brein heeft alle gedachten aan de periode voor mijn opstand voor me afgesloten. Dat ontdekte ik tijdens mijn opleiding voor Master practitioner in Neuro Linguïstisch Programmeren, waarbij er een tijdlijninterventie werd gedaan. Pas toen ik onder hypnose werd gebracht kwam ik erachter dat de geboorte van mijn twee jaar jongere broer een nare ervaring heeft opgeleverd. Ik zag deze herinnering door de hypnose (in tegenstelling tot normaal, wanneer ik geen beelden zie) wel in een kleurrijke film voorbij komen. Het was ongeveer net zoals ik de ideeën voor mijn verhalen soms kan zien als ik droom.
Mijn tante was kraamverpleegster, zij hielp mijn moeder die net was bevallen van mijn broertje. Ze liep in een bruin uniform met een wit schort in de gang bij de slaapkamers rond. Ik wilde bij mijn moeder en de baby gaan kijken, maar zij ging voor de slaapkamer staan en verhinderde mij om er naar binnen te gaan. Ze stuurde me naar beneden.
Natuurlijk had mijn tante daar een goede reden voor. Mijn moeder moest rusten en kon het gekwebbel van een vrolijk pratend kind op dit moment niet aan haar hoofd gebruiken. Maar als klein kind begreep ik niet waarom ik nu ineens niet meer naar mijn moeder mocht. Misschien had mijn tante het wat vriendelijker aan me uit kunnen leggen, maar dat deed ze helaas niet.
Voor veel kinderen die er een broertje of zusje bij krijgen en daarna de aandacht moeten delen, kan de geboorte van een volgend kind een traumatische ervaring zijn. Als het hierbij was gebleven, had ik me er vast overheen gezet. Met mijn broer kon ik het daarna prima vinden en ook in ons gezin voelde ik me thuis. Toch moet dit mijn vroegste ervaring zijn geweest van veel soortgelijke ervaringen die zich hebben opgestapeld, waarbij ik ‘er niet bij mocht.’ Nadat we op mijn zevende midden in een schooljaar verhuisden naar een ander dorp en ik er als vreemde bij kwam in de klas, kwamen er steeds meer ervaringen bij die dezelfde strekking hadden. Het werd erger en erger. Ik deed zo mijn best om ergens bij te horen, maar steeds weer mocht ik er niet bij. Op mijn elfde jaar kwam het tot een uitbarsting. Ik stond op voor mezelf en heb me letterlijk en figuurlijk vrij gevochten uit deze vicieuze cirkel.
Volgens de psycholoog van de NLP opleiding is dat mijn redding geweest. Ik had er aan onderdoor kunnen gaan. Maar ik liet mijn belagers achter me en ging mijn eigen weg.
Om mezelf te beschermen, heeft mijn brein de paden naar mijn herinneringen zo goed als afgesloten. Ik kan er niet meer bij, behalve dan wanneer ik onder hypnose word gebracht.
Het enige dat ik nog heb uit die tijd zijn de oude foto’s die mijn ouders maakten en de verhalen die familieleden aan elkaar vertelden.
Mijn vroegste herinnering begint dus bij een gevecht op het schoolplein, waar ik niet trots op ben. Ik sloeg een paar jongens in elkaar en werd ervoor bestraft door de leraar. Voor mij betekende het een bevrijding van iedereen die mij klein wilde krijgen en een grote sprong naar zelfredzaamheid en authenticiteit.
De weg die ik daarna nam was vaak eenzaam, maar gelukkig had ik Dinie.
Achteraf gezien denk ik dat wij samen al met een been in het Aquariustijdperk stonden. Misschien komt het ook wel daardoor dat we zo van fantasy en sciencefiction gingen houden en onze boeken samen schreven. Wij begrepen elkaar zelfs zonder woorden. We zaten op dezelfde golflengte en gaven vaak op hetzelfde moment dezelfde woorden aan precies dezelfde gedachten. Zo jammer dat ze er niet meer bij kan zijn.
Gelukkig hoef ik niet meer zoals op mijn elfde alleen verder. Er zijn nu lezers die onze boeken lezen en het doet me goed om te zien dat die ons wel begrijpen. Maar ja, jullie zijn dan ook liefhebbers van hetzelfde genre waarbij je door middel van het lezen van boeken kennis maakt met oneindig veel nieuwe werelden en mogelijkheden voor de toekomst.
In de maand januari 2023 doe ik voor het eerst mee met #bloganuary van WordPress. Dit betekent dat ik elke dag een vraag, woord of zin krijg toegestuurd, waarmee ik een idee uit kan werken voor een blog. Het is iets van de wereldwijde WordPress gemeenschap en het lijkt me een leuke uitdaging om hieraan mee te doen. Misschien ook best lastig om hier naast mijn gewone bezigheden elke dag tijd voor vrij te maken en echt iets te schrijven of te tekenen voor mijn blogsite. Of ik dat volhoud tot eind januari? We zullen het zien.
Vandaag kreeg ik deze vraag: What is something you want to achieve this year? (Wat is iets dat je dit jaar wilt bereiken?)
Nu heb ik hier natuurlijk gisteren mijn plannen voor 2023 al op mijn blogsite gezet, onder Informatie. Daar zijn al veel wensen voor 2023 aan bod gekomen, die ik allemaal graag zie uitkomen.
Natuurlijk kan ik voor deze blog iets nemen dat niets met schrijven te maken heeft, zoals dat ik nog veertig kilo af wil vallen en iedere dag minstens twintig minuten een ommetje wil maken met wandelen of fietsen. Maar zoiets lijkt me niet passen, omdat deze blogsite van Johanna Lime is, en dat het pseudoniem van mij als schrijfster is. Dus dan toch maar iets over schrijven.
Als ik groot droom voor 2023, wil ik dit het liefst bereiken:
(Dit wens ik naast de plannen die ik al in een lijstje had gezet en die deze gedeeltelijk overlappen).
Het zou geweldig zijn als ik aan het eind van 2023 negen romans heb uitgebracht als Johanna Lime.
Wanneer er een verhalenbundel bijkomt van mijn Bootcampgroep bij Zilverspoor, zouden er korte verhalen van Johanna Lime in vier verhalenbundels opgenomen kunnen zijn sinds 2015, toen het uitgeven van boeken voor Dinie en mijzelf begon. (De bundels van Annibo zijn niet langer in de markt maar ik tel ze wel mee als bundels waar verhalen van Johanna Lime in terecht kwamen.)
Laat ik de lat nog hoger leggen, door te wensen dat ik in 2023 nog vier nieuwe korte verhalen kan publiceren op Smashwords, zodat ik daar aan een totaal kom van 50 verhalen voor Nederlandstalige fantasy, sciencefiction en horror.
Als dit mij lukt, zal 2023 weer een heel productief jaar worden, waarbij de doelen bovendien nog mooi binnen mijn plannen voor 2023 vallen. Ik hoop het te beleven!
Dus mijn antwoord op de vraag “Wat is iets dat je dit jaar wilt bereiken?” op schrijfgebied staat hierboven uitgewerkt. Natuurlijk gaan de boeken waarvoor ik al contracten heb bij Zilverbron voor en zal ik in ieder geval twee manuscripten voor de serie Magische Alliantie schrijven voor het eerste tweeluik voor de jaren 2024 en 2025. Maar die zijn later dan dit jaar en komen dus bij andere Nieuwjaarswensen in een blog zoals deze te staan.
Wens me veel inspiratie, werklust en geluk en volg mijn blog om te zien of ik het haal in 2023. Succes in januari en alle maanden daarna. Gelukkig Nieuwjaar!
Aan het einde van het jaar, voordat er een nieuw getal op de kalender verschijnt, is het tijd om mijn persoonlijke toekomstplannen uiteen te zetten. Dit zijn de plannen die te maken hebben met mijn schrijverschap. Het zijn er weer veel. Hopelijk kan ik scherp, kritisch en volhardend door blijven gaan met schrijven en tekenen en lukt het me om dicht bij mezelf te blijven, zodat ik ervan kan blijven genieten. Ook in 2023 wil ik weer heerlijk creatief en vol inspiratie en betrokkenheid aan de slag gaan. Ik hoop dat mijn gezondheid het toe blijft laten.
Ik zet mijn plannen hier in een lijst.
De zetproef doornemen van Interplanetair, boek 3, Schakelmagie en alles wat erbij komt kijken om het boek klaar te krijgen voor de drukker.
Het boek komt uit bij Zilverbron.
Promotiematerialen voor mijn boeken vernieuwen, materiaal voor het nieuwste boek.
Recensenten vragen en boeken opsturen.
Trailers maken (kijken of dat lukt) voor YouTube.
Herschrijven/redigeren versie 2 en verder, van het manuscript Magische Alliantie boek 1 Woest Water
Dit manuscript als het helemaal klaar is op tijd opsturen naar Zilverbron
Verder brainstormen voor wereldbouw, personages, soort verhaal, conflict en plot voor de volgende boeken uit deze serie van zes.
Tekenen van personages voor Magische Alliantie en voor eerdere boeken, o.a. de wezens uit de Ruimtestad, in Painter.
De eerste versie schrijven van het tweede deel uit het tweeluik Woest Water en Ruige Rotsen, het manuscript voor Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen.
Brainstormen voor de verhalen van boek 3,4, 5 en 6 uit deze serie.
Alvast nadenken over Terra Negata, hoe pak ik het verhaal voor de crash aan en wat gebeurt erna?
Herschrijven/redigeren versie 5 en verder, van het manuscript Het geheim van Shiloh dat op de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor in 2022 de 14de plaats haalde.
Redactie op Het geheim van Shiloh en het boek uitgeven.
Jureren voor de Waterloper Themawedstrijd van 2023.
Korte verhalen schrijven voor wedstrijden of tijdschriften, of verhalen die in mijn verbeeldingswereld passen schrijven en uitgeven op Smashwords.
Deelnemen aan CampNaNoWriMo en NaNoWriMo in 2023.
Naar festivals en beurzen (voor zover dat fysiek nog lukt).
Naar de HSFCon in Sneek (voor zover dat fysiek nog lukt).
Verhaalredactiecursus van Zilverspoor verder volgen tot aan het eind.
Proeflezen, redactie voor mezelf en andere schrijvers.
Samen met de groep van de Bootcamp een verhalenbundel van onze korte verhalen uitbrengen bij Zilverspoor.
Reading Challenge van Hebban en Goodreads, boeken lezen en recenseren.
Mijn wekelijkse blog op johannalime punt com.
De website van boekenvanjohannalime punt com bijhouden.
Tekenen voor blogs en promotie.
Meedoen aan rubrieken over personages en wereldbouw van de Zilverboekenclub.
Meedoen aan winacties in Facebookgroepen.
Zelf een paar winacties uitschrijven op mijn website, misschien een stuif-in organiseren.
Facebook en Instagram bijhouden.
Bij alles geldt natuurlijk dat ik me er wel gelukkig bij moet blijven voelen. Dus goed in de gaten houden of ik energie genoeg over houd en of ik het leuk blijf vinden om te doen. Ik ben tenslotte onder voorwaarde van verantwoordelijk en wettelijk gelegaliseerd gedrag vrij om mijn eigen gang te gaan in dit land. Ik hoop echt dat het me lukt om deze wensenlijst te kunnen realiseren! Hoe gaaf zou dat zijn?
Wat zijn jullie plannen voor 2023? Ik wens je veel gezondheid en geluk, vrede en welzijn toe voor de toekomst.
Het is een soort traditie om terug te kijken op het jaar dat bijna voorbij is en vooruit te kijken naar de plannen van volgend jaar. Hier volgt wat ik in 2022 heb gerealiseerd of waar ik aan meegedaan heb. In 2022 waren er gelukkig ook weer veel festivals en beurzen.
Interplanetair boek 2 Geestenpoort en zeven nieuwe contracten
Door allerlei strubbelingen en tegenslagen, zoals de coronatijd en de levering van papier aan de drukker, kwam de redactie voor Geestenpoort later dan januari 2022, waarin het boek was gepland. De twee rondes van de hoofdredactie deed ik samen met Tamara Geraeds, die ik al kende van Smeulend venijn en van een aantal van mijn korte verhalen. Het verhaal knapt altijd lekker op als we er samen nog een paar keer doorheen gaan. Echt heel fijn.
Het tweede deel van trilogie Interplanetair, Geestenpoort, kwam 12 mei 2022 uit, net voor de HSF Con in Sneek. Inmiddels had ik op de Zilverdag bij Cocky van Dijk zeven nieuwe contracten getekend voor zeven jaar schrijven na deze trilogie. Hoe geweldig is dat? Ik kan tot 2030 vooruit met ieder jaar een boek voor Zilverbron.
Manuscriptenwedstrijd en Bootcamp
Zilverspoor organiseerde een manuscriptenwedstrijd, waarvoor ik een heel nieuw verhaal schreef. Dit verhaal staat helemaal los van mijn andere boeken en kan als een zelfstandig verhaal gelezen worden. Zo stond het ook in het reglement van de wedstrijd. Het werd een cyberpunkverhaal met verschillende thema’s. Het speelt zich af in 2049 in een wereld die de gevolgen van de klimaatproblemen heeft meegemaakt. De hoofdpersoon raakt tijdens een vliegende storm haar ouders kwijt en komt in een rolstoel terecht. Het enige familielid dat ze dan nog heeft is een honderdzestien jarige magitechnisch ingenieur, haar opa. Hij woont in een wolkenkrabber op Cybereiland en heeft een groot geheim. Voor Het geheim van Shiloh schreef ik 3, bijna 4 versies voordat ik het instuurde. Het haalde de 14de plaats.
Behalve de manuscriptenwedstrijd gaf Zilverspoor een Bootcamp van vier lessen in een groep bij Cocky thuis en een paar online. Gezellig en leerzaam. We bouwden samen een verbeeldingswereld en schreven er korte verhalen voor. In de toekomst worden deze verhalen in een bundel uitgegeven. Als groep deden we redactie op elkaars verhalen en daar leer je ook heel veel van, natuurlijk. Het is fijn om in een groep gelijkgestemden samen te werken aan verhalen.
Uitgegeven boeken en korte verhalen in 2022, schrijven van deel 3
In 2021 had ik aan Waterloper meegedaan en aan de Harland Awards. Mijn verhalen heb ik geredigeerd aan de hand van de jurycommentaren en als e-books uitgegeven op Smashwords.
Behalve dat Interplanetair 2 Geestenpoort op 12 mei uitkwam als paperback, kwam er in juli ook een e-book van op de markt.
Ik was alweer aan het verder schrijven aan boek 3 van de trilogie, Schakelmagie.
CampNaNoWriMo en NaNoWriMo, de routine van elke dag schrijven vasthouden
Met het jaarlijks meedoen aan CampNaNoWriMo in april en juli en NaNoWriMo in november, haal ik mijn dagelijkse routine vaak weer terug als die wat ingezakt begint te raken. Het is fijn om dan meters te maken en aan schrijfprojecten te werken. In 2022 schreef ik versie 3 van Interplanetair boek 3 Schakelmagie, dat na deze versie nog een vierde versie kreeg voordat hij naar de uitgever ging.
In juli van 2022 begon ik met het eerste deel van een serie van zes boeken van Magische Alliantie. Het was lastig om een nieuwe serie te starten en ik had veel tijd nodig voor de wereldbouw, de personages, het magiesysteem, het soort verhaal, het conflict en het plot. Daarom ging ik in november tijdens de NaNoWriMo pas verder schrijven aan dit verhaal.
Ik ben er nu nog steeds aan bezig, maar dan aan versie 2. Na de NaNoWriMo besloot ik dat ik aan het begin een hoofdstuk in moest voegen, dat werkte beter voor het verhaal. Ik hoop dat ik nu het hele verhaal in een keer door kan schrijven zodat het er helemaal zal staan.
Jurylid bij Waterloper themawedstrijd 2022
Tot mijn grote verrassing werd ik gevraagd om in de jury te komen van de Waterloper themawedstrijd, waar ik daarvoor elk jaar drie verhalen instuurde. Ik zette een andere pet op en werd jurylid onder mijn eigen naam, Marjo Heijkoop. De wedstrijd bestaat uit drie rondes. In ronde 1 en 2 kwam er een stapel verhalen die ik voor de eerste keer moest beoordelen. Nu ben ik nogal analytisch ingesteld en wil ik graag schrijvers helpen om verder te komen, dus dat betekende dat ik steeds in plaats van zelf te schrijven een dag uittrok per verhaal. Ik las het en schreef een uitgebreid juryrapport. Gaf er een score aan en ging zo door. Bij ronde 3 kwamen de twaalf beste verhalen naar mij toe. Er zaten er een paar bij die ik nog niet gelezen had, maar de meeste had ik al eens gezien. Ze waren allemaal heel goed en daardoor werd het lastiger om de rangorde te bepalen. Maar het is me gelukt en jureren is iets dat mij wel ligt.
Bij de prijsuitreiking was het leuk om te ontdekken wie er nu precies achter de verhalen zat, aangezien ze anoniem waren ingestuurd, was dat een leuke verrassing en heel anders dan ik had verwacht. Maar goed ook want zo blijft het objectief.
Gast bij de HSFCon in Sneek
In het weekend dat Interplanetair boek 2 Geestenpoort uitkwam, ging ik naar het van der Valk hotel in Sneek voor de HSFCon. Ik was er gast en heb twee lezingen gegeven. Een over de boeken van De vergeten vloek en over hoe deel 1 Sluimerend vuur en deel 2 Smeulend venijn naast elkaar passen, met af en toe een hoofdstuk dat als brug fungeert. De tweede over mijn autobiografische boek De twaalfde Saturnusmaan, dat toch weer sciencefiction werd. Ik zat ook in een paar panels, soms samen met Kim ten Tusscher die er eregast was. Al met al een leuke ervaring.
Festivals en beurzen in 2022
Het kon gelukkig weer na de coronatijd. Ik stond dit jaar met mijn boeken in april op Elfia Haarzuilens, eind april in Gorinchem op Heroes Made in Asia en in mei op Fantasy Fest in Rijswijk. Het was leuk om jullie weer te zien, na de lange pauze van de coronatijd. Ik zou haast zijn vergeten dat er zelfs fantasyfans zijn die met verlanglijstjes naar de stand toe komen.
In de herfst stond ik op Elfia Arcen en voor het eerst ging ik mee naar België en kwam ik in Flanders Expo bij FACTS in Gent. Dat was ook een bijzondere ervaring. Ik ontmoette er iemand met wie ik al jarenlang Elvenar speelde en die ik alleen met haar gamenaam kende. Fijn ook dat er zoveel belangstelling is voor mijn boeken in Vlaanderen. Dank jullie wel.
Hoogtepunten van 2022
Het opsturen van een manuscript is een van de hoogtepunten in een jaar. In 2022 ging Interplanetair 3 Schakelmagie naar de uitgever. Er volgde een hoofdredactie samen met Tamara Geraeds en dat was weer een goede samenwerking. Het verhaal ging dagelijks per e-mail heen en weer, er werd het een en ander uit geschrapt, maar dat is goed, want te veel herhaling willen we natuurlijk niet. Het verhaal knapte er weer mooi van op. En nu is het teruggestuurd naar de uitgever om in 2023 als boek te worden uitgegeven.
Ik ben lekker op weg in versie 2 van Magische Alliantie 1 Woest Water en langzamerhand komt de achtergrondinformatie voor de nieuwe serie van zes boeken steeds concreter tevoorschijn. Ik heb er goede hoop op dat ik nu door kan schrijven tot het eind, zodat heel het verhaal er nog in december 2022 zal zijn, of anders snel daarna in januari 2023.
Het verhaal van de Zilverspoor manuscriptenwedstrijd Het geheim van Shiloh ga ik herschrijven en verbeteren. Het is al naar een proeflezer die het eerste gedeelte kritisch bekijkt. Ik hoop met zijn commentaar het plot iets strakker te kunnen trekken en wil dit in elk geval als een boek of een e-book uit gaan geven. Het is een veel te mooi verhaal om er niets meer mee te doen.
Wat ik ook nog heb gedaan in 2022
Proeflezen voor andere schrijvers
Drie korte verhalen geschreven voor de verhalenbundel van de Bootcamp
Brainstormen en sterrenkaarten tekenen, personages tekenen en uitwerken voor een serie van zes boeken met de titel Magische Alliantie
Plotten voor Magische Alliantie 1 Woest Water
Mogelijke covers op Shutterstock zoeken en er alvast een paar voorbeelden voor maken, met en zonder de personages erop
Bloggen en mijn website van Johanna Lime bijhouden
Mijn website van Boeken van Johanna Lime bijhouden
Bloggers vragen voor recensies en die op mijn website plaatsen
De Reading Challenge van Goodreads en Hebban en recensies schrijven van gelezen boeken op mijn website van Marjo Heijkoop
Brainstormen wereldbouw, protagonisten, antagonisten, mogelijke conflicten en allerlei details voor de wereld van Magische Alliantie
Met terugwerkende kracht wezens uit Interplanetair zelf tekenen, in plaats van de plaatsjes van anderen daarvoor te gebruiken van Pinterest
Tekenen van de afbeeldingen voor mijn blogs
Meedoen aan acties van Smashwords voor kortingen op e-books
Meedoen aan verlotingen in de Zilverboekenclub
Kort verhaal schrijven voor Fantastic Stories (van Zilverspoor en The American Book Store)
Begonnen aan de Verhaalredactiecursus van Zilverspoor
Zo te zien aan de hele lijst, heb ik mezelf goed bezig gehouden het afgelopen jaar.
Dank aan iedereen die mij volgt op mijn WordPress websites en op Facebook en Instagram, de kopers en lezers van mijn boeken en iedereen die ik op de een of andere manier gezien en gesproken heb. Jullie zorgen ervoor dat ik gemotiveerd blijf om door te gaan.
December, de laatste maand van het jaar. Vandaag vier jaar geleden stierf mijn beste maatje, fijne vriendin en lieve nicht Dinie Boudestein. Ik mis haar nog steeds heel erg, vooral ook het samen schrijven met haar. Ondanks dat kan ik terugkijken op een paar productieve jaren, waarin ik alleen ben doorgegaan met schrijven. December is de maand om terug te kijken op het afgelopen jaar en vooruit te kijken naar 2023 dat er binnenkort aankomt.
Naast mijn gebruikelijke lijstjes waarin ik laat zien wat ik in het afgelopen jaar heb gedaan en ik aan kom zetten met mijn verlanglijstje voor 2023, leek het me leuk om te laten zien wat ik als auteur zelf gelezen heb en welke boeken en korte verhalen er zijn uitgegeven van mijn hand. 2020 en 2021 zijn al eerder gepubliceerd in deze rubriek op mijn blogsite. Daarom volgt nu het jaar 2022.
Wat heb ik gelezen in 2022?
De recensies die ik bij deze boeken heb geschreven, zijn te vinden op een andere website van mij: https://marjoheijkoop.wordpress.com Ze staan daar onder Boekrecensies door Marjo.
Geschreven door Johanna Lime, uitgegeven in 2022
2022 was het jaar waarin het tweede boek, Geestenpoort, van trilogie Interplanetair verscheen bij Zilverbron. De trilogie Interplanetair speelt zich af bij de volgende generatie personages, na trilogie De vergeten vloek, en kan als zelfstandige trilogie gelezen worden. De kinderen van Jima en Sylviana, Irene en Daniël, zijn de nieuwe hoofdpersonen. Ze beleven spannende avonturen in de koninkrijken Laskoro en Berinyi, die blijven in deze nieuwe trilogie een rol spelen. In Geestenpoort wordt het mysterie rond de Animalii verder uitgediept en krijg je als lezer te maken met de geesten uit de onderwereld van de godin van de geestmagiërs, Sibylla. De wereld van Interplanetair wordt verder uitgebreid met andere wezens en planeten. Daniël en Irene willen voor hun beide koninkrijken zetels bemachtigen in de Galactische Vereniging van Planeten, die de belangen behartigt voor hun deel van het universum. Dat valt hen nog niet mee, want ze worden in hun streven naar samenwerking steeds door anderen tegengewerkt. Toch blijven ze hopen dat het ooit nog lukken zal.
In 2022 ben ik behalve met de bovenstaande roman ook druk bezig geweest om de verhalen, die aan Waterloper en de Harland Awards hadden meegedaan en die nog niet waren uitgegeven als e-books, op Smashwords uit te brengen.
In de toekomst verwacht ik minder korte verhalen te kunnen schrijven, doordat ik in 2022 zelf jurylid van Waterloper werd. Maar misschien vind ik nog andere weedstrijden en mogelijkheden voor nieuwe korte verhalen. In ieder geval heb ik er wel drie geschreven voor de Bootcamp van Zilverspoor en het ziet er naar uit dat die in een bundel terecht gaan komen in de toekomst.
December, de laatste maand van het jaar. Tijd om terug te kijken op 2022 dat bijna voorbij is en vooruit te kijken naar 2023 dat er binnenkort aankomt.
Naast mijn gebruikelijke lijstjes waarin ik laat zien wat ik in het afgelopen jaar heb gedaan en ik aan kom zetten met mijn verlanglijstje voor 2023, leek het me leuk om te laten zien wat ik als auteur zelf gelezen heb en welke boeken en korte verhalen er zijn uitgegeven van mijn hand. 2020 is al eerder gepubliceerd in deze rubriek op mijn blogsite. Daarom volgt nu het jaar 2021.
Wat heb ik gelezen in 2021?
De recensies die ik bij deze boeken heb geschreven, zijn te vinden op een andere website van mij: https://marjoheijkoop.wordpress.com Ze staan daar onder Boekrecensies door Marjo.
Geschreven door Johanna Lime, uitgegeven in 2021
2021 was het jaar waarin het eerste boek, Ruimtestad, van de nieuwe trilogie Interplanetair verscheen bij Zilverbron. De trilogie Interplanetair speelt zich af bij de volgende generatie personages, na trilogie De vergeten vloek, en kan als zelfstandige trilogie gelezen worden. De kinderen van Jima en Sylviana, Irene en Daniël, zijn de nieuwe hoofdpersonen. Ze beleven spannende avonturen in de ruimtestad Alhenapolys, maar ook de koninkrijken Laskoro en Berinyi blijven in deze nieuwe trilogie een rol spelen. De wereld wordt verder uitgebreid met andere wezens en planeten. Daniël en Irene willen voor hun beide koninkrijken zetels bemachtigen in de Galactische Vereniging van Planeten, die de belangen behartigt voor hun deel van het universum. Dat valt hen nog niet mee, want ze worden in hun streven naar samenwerking steeds door anderen tegengewerkt. Toch blijven ze hopen dat het ooit nog lukken zal.
In 2021 ben ik behalve met de bovenstaande roman ook druk bezig geweest om de verhalen, die aan verschillende wedstrijden in het genre hadden meegedaan en die nog niet waren uitgegeven als e-books, op Smashwords uit te brengen. Ook twee verhalen die naast mijn boeken in dezelfde verbeeldingswereld passen, vonden hun weg naar de e-boeken serie Eibor Risoklany op Smashwords. Bovendien schreef ik twintig blogs over schrijven op deze website en die heb ik in een e-book bij elkaar gebracht en uitgegeven. Het detectiveverhaal met magiërs, dat zich in Brugge afspeelt, kreeg eindelijk het grotere en beter uitgewerkte verhaal dat het verdiende. De eerdere titel De Knuffelsteen veranderde in De Avonturensteen en het verhaal werd vernieuwd uitgebracht op Smashwords.
Het meest trost op mijn korte verhalen van 2021 ben ik op Nederland emigreert, dat bij Waterloper de vijfde plaats won en waarin ik een groot aantal thema’s uit de wedstrijd in dit ene verhaal samenbracht.
Wat is er fijner dan ’s winters als het koud is lekker weg te kruipen in een verhaal?
Lees daarom mijn e-books.
Er is genoeg keuze, voor iedereen die van het fantastische genre houdt.
Op de hier getoonde korte verhalen, die als e-books bij Smashwords te koop zijn, krijgt u van 15 december 2022 tot 1 januari 2023 een korting van 25% op de normale prijs.
Er zijn nog meer verhalen te koop die normaal slechts $0,99 kosten en er zijn er zelfs die helemaal gratis zijn. Maar voor $1,49 ($0,50 goedkoper dan normaal) kunt u de wat langere korte verhalen nu van mij op de kop tikken. Wie wil dat nou niet?
Kies uit deze zes titels, die sprookjesachtige fantasy bevatten.
Of uit deze titels, die wat meer richting sciencefiction gaan.
Of lees deze serie over steden, die op de rand staan van (exo)planeten.
Misschien is dit iets voor je?
Of lees je graag verhalen die bij mijn paperbacks van Zilverbron passen en uit diezelfde verbeeldingswereld komen?
Hier kan ook nog iets tussen zitten wat je leuk vindt om te lezen.
In ieder geval wens ik je veel leesplezier!
Let op, de actie begint dus op 15 december 2022 en stopt op 1 januari 2023. Daarna betaal je voor de bovenstaande verhalen weer $1,99 per stuk. Ook niet zo duur, toch, als je weet hoeveel werk erachter zit.
Maar ik gun je met de kerstdagen die 25% korting graag.
De actie is alléén op Smashwords, waaraan bij The End of Year Sale elk jaar ook andere auteurs deelnemen. Dus misschien vind je er nog wel meer leuks tussen staan.
Johanna Lime 