Wat fijn dat ik de afgelopen maanden weer met mijn collega-schrijvers van Zilverspoor en Zilverbron op festivals en beurzen kon staan! Het is zo fijn om weer mensen te ontmoeten die belangstelling tonen voor mijn boeken en er graag meer over willen horen. Vooral ook als ze dan besluiten om een boek te kopen en ik het voor hen signeren kan. Dat geeft altijd een bijzonder gevoel. Eerst stonden we op de Elfia in Haarzuilens in het weekend van 23 en 24 april, daarna in de Evenementenhal in Gorinchem, bij Heroes Made in Asia, op 30 april en 1 mei.
Hier een collage van deze evenementen.
Op de Elfia en bij Heroes Made in Asia stond ik er nog met 5 titels. Het is leuk om te zien dat sommige lezers gaan beginnen in De vergeten vloek, anderen beginnen bij Schimmenschuw en weer anderen kiezen voor mijn nieuwste trilogie Interplanetair. Ik word wel erg nieuwsgierig naar wat ze ervan zullen vinden.
Van 13 tot en met 16 mei was ik in Sneek, voor de HSFCon. Ik heb daar al een verslag over op mijn website geplaatst. Het was een nieuwe ervaring om lezingen te geven en in panels mee te doen en dat beviel me best. Ik hoop echt dat dit een jaarlijks terugkerend gebeuren wordt. Ik heb er bovendien ook drie boeken kunnen verkopen, misschien juist ook wel door die lezingen.
Het lijkt er veel op dat mensen na de coronatijd meer behoefte hebben gekregen aan lezen, of zouden ze aan een inhaalslag bezig zijn? Want op de volgende beurs, in de Broodfabriek in Rijswijk, bij Fantasy Fest op 21 en 22 mei verkocht ik ook alweer zo goed.
Mijn collega’s maakten er zelfs een grapje over. Ze noemden me gekscherend een verkoopkanon.
Op zaterdag ging het beter dan op zondag, totdat Evelien langs kwam. Ik was helemaal vergeten dat zij vorige keren ook naar Fantasy Fest kwam en altijd een hele verlanglijst meeneemt van boeken die ze nog niet gelezen heeft. Het was gezellig en bij de laatste twee weekenden was mijn nieuwste boek erbij. Ik heb nu dus al zes Zilverboeken die gesigneerd gekocht kunnen worden bij mij. Daarvoor heb ik ook een lijstje bij me, met de zinnen die ik in de boeken schrijven kan. Steeds iets bijpassends bij het verhaal.
Beste lezers, bedankt dat jullie langskwamen en belangstelling toonden of een boek kochten bij mij. Als je me wilt laten weten (met een recensie of een berichtje) wat je ervan vond, zou ik dat erg aardig vinden. Ik ben er wel nieuwsgierig naar en hopelijk zie ik je nog eens terug.
Het begon op de Benluxcon, in 2019 in Ede, waar Pen Stewart sprak over het proces dat zij doorlopen had voordat haar Wintercode als boek was uitgekomen. Ik zat samen met haar in de manuscriptenwedstrijd van 2012 en had sindsdien ook best wel veel meegemaakt. Dus gaf ik aan dat ik een volgende keer ook wel een lezing wilde geven over hoe het mij vergaan was met het schrijven. Dat waardeerde men, want ik werd uitgenodigd om gast te zijn op de HSFCon. Natuurlijk wilde ik best twee lezingen geven… (ik had zoiets nog nooit eerder gedaan, dus op de Pippi Langkousmanier moest het me gaan lukken).
De aanhouder wint!
Op 14 en 15 november 2020 zou het gaan gebeuren, een echte HSFCon in Nederland. Hè? Was dat echt 2020? Ja, dat was toch echt zo. Het was corona die roet in het eten gooide waardoor die datum niet door kon gaan. Het enige dat lukte was dat er een kort verhaal van mij in het HSF tijdschrift terecht kwam. De humayesse.
20 en 21 november 2021 in het van der Valk hotel in Sneek zou het eindelijk moeten lukken om de HSFCon te organiseren. Ik had een kamer geboekt, maar ook weer geannuleerd. Het ging niet door, en ik heb er zelfs geen plaatje meer van kunnen vinden voor hierboven op de afbeelding.
Op 2 en 3 april 2022 zou het eindelijk kunnen… Het mondkapje had ik al opgestuurd gekregen. Maar toen ik het hotel wilde boeken, een beetje laat voor mijn doen, kon ik er niet terecht. Kwamen er zoveel mensen op af, dat alle kamers al vol zaten? Ik had net het Amicita Hotel in Sneek geboekt, toen ik hoorde dat het in dat weekend niet door kon gaan. Dus dat hotel heb ik ook weer geannuleerd.
De nieuwe datum werd 14 en 15 mei en nu kon het wel in het van der Valk Hotel in Sneek. Ik maakte er een lang weekend van en boekte een kamer bij het water, lekker een poosje ertussenuit. Gelukkig kon het nu echt doorgaan en bovendien hadden we er stralend weer bij.
13 mei 2022
Vanaf 14 uur kon ik in het hotel terecht, dus vertrok ik met dozen vol boeken en mijn voorbereide lezingen richting Sneek. Het was meer dan twee uur rijden, maar het was een mooie route. Onderweg zag ik verfbrem en prachtige natuur naast de rijkswegen, en water. Ik werd opnieuw verliefd op Nederland. En de hotelkamer was een prachtige ruime kamer met een heerlijk bed en een mooie badkamer. Lekker ruim, maar wel aan het einde van een lange gang. Was ik blij dat ik bij de ANWB een opvouwbare bolderkar gekocht had voor mijn boeken! Dat was een goede greep geweest. Ook op de Elfia heb ik hem al gebruikt. Het diner die avond was heerlijk, echt van der Valk. Goede kwaliteit.
14 mei 2022 De HSFCon begon.
Hoewel er heel veel op het programma stond, kon ik niet aan alles meedoen. Ik koos ervoor om afwisselend in zaal 2 en 3 te blijven.
Allereerst bracht ik mijn boeken naar zaal 1 waar de Boekenclub voor de afhandeling zou zorgen als er kopers op mijn boeken af kwamen. Cocky en Barry van Dijk van uitgeverij Zilverbron brachten mijn nieuwste boek Interplanetair Geestenpoort helemaal naar Sneek, omdat de drukker een dag later was en ik vrijdag natuurlijk al naar Friesland was gereden. Zodoende lagen er dus zeven titels van mij op deze HSFCon.
In zaal 3 begonnen we met de opening, door Paul. Hierna gaf Kim ten Tusscher een eregastspeech van 10 tot 11 uur. Ze vertelde over het schrijvers- en uitgeverslandschap in het Nederlandse taalgebied van 15 jaar geleden tot nu. Ze deelde haar hoogte- en dieptepunten en vertelde waarom we trots mogen zijn op hoever we met z’n allen zijn gekomen. Ik ben met haar van mening dat we langzaam aan het groeien zijn en hoop dat we snel nog verder kunnen ontwikkelen. De HSFCon vind ik daarom een fijn initiatief.
Om 11 uur bleef ik in zaal 3 voor een lezing van Saskia Appel. Hoe begin je met schrijven bleek voor mij als schrijver die elke dag wel bezig is een beetje achterhaald te zijn, maar voor beginnende schrijvers was het zeker de moeite waard. Ik leerde Saskia kennen, dat was voor mij een pluspunt.
Tijdens de lunch ging het even mis. Eigenlijk had ik me opgegeven voor een lunchpakket, maar omdat niemand mij verteld had dat ik dat boven bij de bar op moest halen, liep ik met Kim en Heidi mee naar het terras. Daar heb ik een heerlijke boeren omelet gegeten en kon ik een poosje van de zon genieten. Gelukkig kwam alles met het afrekenen later ook weer goed.
Na de lunch zaten o.a. Heidi, Peter en Clara (het zou zo een musical kunnen zijn) in een panel over Muziek en SF. En wat bleek? Heel veel muziek is eigenlijk sciencefiction! Dat was een leuke eyeopener.
Om 14 uur zat ik zelf in een panel met o.a. Kim en Roderick. Lijken SF en Fantasy wel echt zoveel op elkaar? Roderick had een paar definities opgezocht voor SF, maar veel SF is ook gewoon fantasy en sommige definities zijn misschien alweer wat achterhaald. Toch is het wel handig om een scheiding aan te brengen tussen magie en wetenschap, fantasy, sciencefiction en horror of magisch realisme, al zul je waarschijnlijk steeds meer crossovers gaan vinden. HSF combineren wordt door schrijvers vaak gedaan. Je schrijft nu eenmaal waar je zelf het liefste over schrijven wilt. Bij mij zit je dan al snel op een combinatie van fantasy en sciencefiction, vooral bij mijn romans. Met een kortverhaal zal ik misschien eerder bij een van de drie letters blijven.
Tussen 15 en 16 uur ben ik heen en weer gelopen om mijn laptop te halen want om 16.00 uur gaf ik zelf een lezing in zaal 3. Over autobiografisch schrijven. Ik was wat onzeker en heb mijn papieren erbij gehouden. In de zaal zaten vijf belangstellenden. Ze vonden het een goed verhaal, al ging ik misschien wat snel en moest ik nog wel even wennen aan een presentatie op een groot scherm. Helaas deed het geluid van mijn filmpje het niet, maar daar schenen de gasten geen last van te hebben. In ieder geval heeft een van hen zelfs mijn boek later nog gekocht, dus ik denk dat het wel goed zat. Een uitwerking van de lezing staat hier. https://boekenvanjohannalime.com/2022/05/18/lezing-autobiografisch-schrijven-op-hsfcon-2022/
Na mij kwam er een lezing over exoplaneten, dat vond ik echt heel interessant. Toch geeft die wetenschappelijke benadering mij weinig reden om met mijn verhalen de werkelijkheid op te zoeken. Op die manier verhalen te schrijven gaat vast niet lukken, de afstanden zijn te groot, de reizen te lang, de bewoonbare planeten zijn nog steeds niet goed te vinden. Dan wordt het verhaal erg saai. Een gasreus hier en een paar manen daar. Ik stel me dan liever voor dat er al veel planeten zijn waar een grote diversiteit aan wezens leeft en dat we in een paar weken van het ene volk naar het andere kunnen reizen. Maar ja, dat heeft er dan weer mee te maken dat ik graag mijn fantasie de vrije loop laat, natuurlijk.
Het diner ging goed, behalve dat ik dan nog wel een paar plastic muntjes moest gaan kopen bij de receptie. Ik vond het erg gezellig en lekker. Niet zo goed voor mijn fatsecret app, maar in dit weekend wilde ik liever geen calorieën tellen.
Peter Schaap zorgde met zijn gitaar na het diner voor een mooie afsluiting van de dag. Ik wist niet dat die man zulke erotische liedjes op zijn repertoire had staan. Niet zozeer over sciencefiction, meer over liefde of verdriet.
15 mei 2022 de tweede dag van de HSFCon
Bij het ontbijtbuffet, waar ik al vroeg zat omdat ik zenuwachtig was voor mijn lezing van 10 uur, trof ik Peter Schaap. Hij vertelde over de inspiratie die hij overal vandaan haalt voor zijn verhalen. Alles komt zomaar op hem af. Nu weet ik dat hij een organische schrijver is, net zoals Kim ten Tusscher trouwens. Ik ben meer een brainstormer en een planner en plotter, al krijg ik tijdens het schrijven soms ook wel intuïtieve ingevingen die mijn verhaal sturen. Peter had een leuk verhaal over zijn nieuwe boek Zam de Fikser. Ik had op de Elfia en op Made in Asia al heel wat boeken gekocht en heb me ingehouden. Zam koop ik later echt nog weleens. Eerst maar eens een stapeltje weg zien te lezen. Ik ontdekte op deze HSFCon wel weer dat ik echt een lezer ben van puur Nederlandse boeken van de laatste jaren.
Na de opening van de dag, was ik aan de beurt met mijn lezing over de spiegelende werelden van Sluimerend vuur en Smeulend venijn. Er zaten nu negen belangstellenden in de zaal. De lezing ging iets beter, ik nam er wat meer de tijd voor en doordat er steeds een filmpje tussen zat was het ook wat afwisselender dan de eerste. Wat ik verteld heb lees je hier. https://boekenvanjohannalime.com/2022/05/18/lezing-spiegelende-werelden-over-de-vergeten-vloek-op-hsfcon-2022/
Er kwamen goede vragen uit het publiek en Eddie was zo aardig om Ruimtestad te kopen. Ik ben benieuwd wat hij ervan vindt.
Om 11 uur begon de discussie over oude en nieuwe favorieten. Dit ging over favoriete boeken en films en er was een leuke discussie. Ik kijk de laatste tijd veel SF en fantasy series op Netflix, terwijl ik ook nog erg veel Dvd’s in de kast heb staan die ik vroeger samen met Dinie heb gekeken. Tegenwoordig ben ik blij dat ik films kan streamen en ik heb al goede SF series gevolgd op Netflix.
Voor de lunch had ik op zondag een heerlijk lunchpakket, nu ik wist hoe ik daar aan kon komen. Een volle doos met twee belegde broodjes, een krentenbol, drinken, twee repen en een heerlijke appel. Ik heb ervan genoten.
Om 13 uur zat ik in een panel in zaal 2. Dit ging over diversiteit in de verbeeldingsliteratuur. Iets waar we nog wel aan kunnen werken. Het beste is het natuurlijk wanneer de diversiteit zo natuurlijk mogelijk in het verhaal wordt opgenomen. Wat betreft de diversiteit op HSFCon, die kan ook nog wel wat gebruiken. Er waren daar tot onze verbijstering eigenlijk alleen maar blanke mensen, dus wat meer kleur zou niet gek zijn.
Het volgende panel bestond uit twee personen en ging over hoe je jouw verhaal onder de aandacht brengt. Dat is voor iedere schrijver nogal een persoonlijke keuze.
Om 15 uur begon het panel over politieke systemen in SFFH, wat weer erg interessant was.
Om 16 uur was er een lezing/muziekuurtje met Peter Schaap. Mooie muziek en nu zat er zelfs een lied bij over iemand die verliefd werd op een robot. Net wat voor mij. Er was ook een geheim dat door Peter werd gedeeld, over wat er in zijn volgende boek voor originele scènes zullen verschijnen. We kregen zelfs nog een mooi cadeautje mee. Dank je wel, Peter, voor de muziek!
Het was een geslaagd weekend.
Ik wil de organisatie van de HSFCon hartelijk bedanken. Het is voor herhaling vatbaar en natuurlijk kijk ik uit naar de Eurocon in 2024, waar dit allemaal naartoe moet leiden. Hopelijk is ons wereldje dan ook weer wat gegroeid en kunnen er veel meer schrijvers meedoen.
Ik hoop echt dat er volgend jaar weer een HSFCon komt en als jullie me nodig hebben doe ik graag weer mee aan panels of lezingen.
Dan ben ik van plan om ook eens naar andere zalen te gaan, zoals naar Sector 31 met Star Trek of naar de filmzaal, of dan ga ik eens proberen om een origami draak te vouwen, al was dat meer iets waar Dinie erg goed in was.
Ik bleef een nachtje langer slapen en ging op maandag 16 mei weer naar huis terug.
Aan degenen die dit nu hebben gemist. Houd de HSFCon in de gaten. In 2023 komt er vast weer een aan. Het is echt een goed idee voor een weekendje uit.
Er zijn filmpjes van Johanna LIme als auteur, maar ook van al mijn boeken.
Ik ben van plan om er steeds nieuwe filmjes bij te plaatsen, in ieder geval voor elk nieuw verhaal of boek.
Binnenkort komt er ook een feestelijk filmpje met al mijn werken tot nu toe op mijn You Tube kanaal te staan, want op 1 november 2021 bestaat Johanna Lime als schrijfster al 10 jaar! Volg mij dus als u dat leuk vindt.
En dan komt de plot er ineens in een vloeiende beweging uit! Eureka!
Vorig jaar gaf uitgeverij Zilverbron mij drie contracten voor de boeken van mijn volgende trilogie. Een nieuw verhaal na “Schimmenschuw” en trilogie “De vergeten vloek”, in een steeds groter wordende verbeeldingswereld. Ik wist de overkoepelende titel al: Interplanetair. Dat er steeds meer planeten en volkeren bij zouden komen in mijn wereldbouw was de enige zekerheid die ik had. Verder was alles nog vaag, heel vaag. Ik had nog maar een summiere beschrijving van waar het verhaal over zou gaan. Ik kon ook niet beloven dat ik me daar aan houden zou. Tijdens het schrijfproces kan het zomaar gebeuren dat er nog heel veel verandert. Zoals de personages.
Mijn eerste plan was steeds twee andere hoofdpersonages per boek, maar daarvan ben ik afgestapt. Nu spelen Daniël en Irene in alle drie de boeken van de trilogie de hoofdrol. Dat moest het een stuk duidelijker maken voor mezelf maar vooral ook voor de lezers. Het eerste plot is tijdens het schrijven van boek 1 veel sterker geworden dan het vage idee dat ik er in eerste instantie over had. Intussen zijn de verhalen voor boek 2 en 3 in mijn hoofd ook alweer sterk gewijzigd. Zelfs de subtitels lijken niet meer op het eerste concept.
Achteraf gezien realiseer ik me dat mijn uitgever wel erg veel vertrouwen in mij had, toen ze direct met drie contracten aankwam voor mijn nieuwe trilogie. Het eerste boek van de drie contracten, Ruimtestad, is uitgebracht op 5 februari 2021. De meeste recensies zijn erg lovend en daar ben ik erg blij mee.
Op het moment ben ik aan versie 4 bezig van het tweede deel. Hoofdstuk 15 is herschreven, nog 10 hoofdstukken te gaan! Er gebeuren mooie dingen tijdens het herschrijven. Het verhaal wordt zienderogen beter. Ik zie woorden op hun plaats springen en zinnen beter leesbaar worden. Wat is het toch een magisch proces om zo met taal bezig te zijn! Ik voel de liefde voor mijn volgende boekenkind groeien. De puzzelstukken vallen langzamerhand precies op de plek waar ze bedoeld zijn in de verhaalstructuur.
Vorige week kwam tijdens het herschrijven van deel 2 ineens de hele synopsis van anderhalve pagina en ook de flaptekst in mijn gedachten naar boven en kon ik die uittypen. Voor het derde deel was dat nog wat te veel gevraagd. Daar waren de dingen nog wat te vaag.
De afgelopen week voelde ik steeds meer de drang om voor boek 3 toch het hele verhaal maar eens heel goed uit te plotten. Want ja, CampNaNoWriMo in juli.
Wat is het toch zalig om te merken dat mijn onderbewuste het op die kritieke momenten helemaal van me overneemt. Gisterenavond kreeg ik echt een “Eureka!” gevoel. Ik pakte het beginnetje van de synopsis erbij waar ik vorige week was blijven steken. En ineens kwam achter elkaar de flaptekst van het derde boek naar buiten. En daarna volgde zes pagina’s plot!
Vanmorgen heb ik daar een samenvatting van gemaakt, zodat die synopsis ook anderhalve pagina werd. De langere uitwerking van de plot moet nog wel wat gedetailleerder worden uitgewerkt in scènes voor het plotschema en de hoofdstukindeling die ik altijd in Excel maak. Maar ik weet nu het begin, het midden en het eind van het verhaal. Ik weet wie de protagonisten zijn, wie de bijpersonages zijn en ook weet ik wie de antagonisten zijn. Ik heb een idee van hoe te twee planeten eruit moeten gaan zien en welke belangrijke plaatsen en landstreken er te vinden moeten zijn. Ik moet alleen nog brainstormen over technische snufjes en magisch dieren- en plantenleven. Ik moet nog namen verzinnen voor bepaalde mensen, elfen, planten en dieren. Nog beter uitdenken hoe het nieuwe magiesysteem dan werkt en het plausibel maken waarom er op dieren door bossen gereden moet worden. Maar dan ben ik eruit. Het hele overkoepelende verhaal van Interplanetair valt helemaal op zijn plek. Wat een openbaring! Ik krijg er zo’n zin in om gauw door te schrijven, zo’n zin om dit uit te werken.
Hoera! Wat is het leven toch mooi als een plan tot leven komt.
Stel je voor dat ik deze maand nu al het herschrijven van deel 2 afkrijg. Dat zou best een reële optie kunnen zijn want zeg nou zelf. Op 10 juni heb ik 3/5 deel van het hele manuscript al af. Nog 10 dagen van iedere dag een hoofdstuk herschrijven, dan kan het 20 juni klaar zijn. Dus dan heb ik nog 10 dagen om CampNaNoWriMo voor te bereiden.
Wat zal ik dan tijdens CampNaNoWriMo schrijven? Ik had het herschrijven van deel 2 er eigenlijk voor gepland. Zal ik dan toch nog een vijfde versie van dit verhaal maken? Of zal ik alvast aan een volgend manuscript beginnen? Bijvoorbeeld aan het manuscript dat mee kan doen aan de wedstrijd die Zilverspoor heeft uitgeschreven voor 1 mei 2022? Of zal ik alvast aan deel 3 gaan beginnen van de trilogie?
Mensenlief. Wat voel ik me vrij! Ik heb de keuze uit drie mogelijkheden. Is dat niet geweldig?
Melanie Hoogvliet, van Bookstamel, die al mijn boeken recenseerde, heeft vandaag weer iets leuks: Boekenpraat. Het is een soort interview, maar net weer een beetje anders dan de vorige. Dus als jullie mij wat beter willen leren kennen: Lees dan verder.
Hallo, lieve lezers van Bookstamel. Vandaag hebben we een boekenpraat met Marjo Heijkoop. Marjo is misschien nog niet zo bekend op mijn blog. Maar veel van mijn lezers hebben haar hier al regelmatig zien verschijnen onder de naam Johanna Lime. Dat is namelijk de naam waarmee ze haar eigen boeken uitgeeft. Deze naam bedacht ze samen met haar nicht Dinie waarmee ze de eerste boeken heeft geschreven. Helaas is Dinie in 2018 overleden aan kanker maar ze leeft in de gedachten en de boeken van Johanna Lime verder. Wil je Marjo als schrijver beter leren kennen lees dan mijn Interview Met Johanna Lime of een van de vele recensies van haar boeken die je allemaal vindt als je de link volgt.
Kun je jezelf even voorstellen aan de lezers van Bookstamel.
Marjo Heijkoop is geboren op 29 september 1956. Op 1 november 2011 besloot ze van haar passie voor schrijven de grootste prioriteit te maken. Daarnaast maakt ze soms digitale tekeningen voor haar blogs of de kaften van haar e-books. Ze houdt ook een bullet journal bij, speelt games, leest boeken, recenseert en kijkt naar films. Haar lievelingsgenre om te lezen en te schrijven is sciencefiction/fantasy.
Welk boek las je als kind graag?
Ik herinner me dat ik als kind gek was op een boekje over een kuiken dat in een eendennest werd uitgebroed en moest leren zwemmen, hoe de titel was weet ik niet mee. Ook had ik een plaatjesboek met tekst ernaast over een tovenaar en een draak, Arretje Noff. Mijn tante die bij ons in huis woonde heeft me in contact gebracht met sprookjes en nam mij en Dinie en mijn broertjes mee naar de Efteling. Sprookjes vond ik erg leuk. Toen ik zelf begon te lezen waren er boekjes van W.G. van der Hulst. Ze waren nogal moralistisch en kwamen erop neer dat kinderen iets stouts deden en dat hun zonden door God vergeven moesten worden. Het waren ook tranentrekkers, ze speelden erg op je gemoed. De boeken voor meisjes vond ik minder leuk dan bijvoorbeeld ‘Het plekje dat niemand wist.’ Dat was meer een jongensboek, maar dat vond ik leuker, lekker geheimzinnig ook. Ik las boeken over de zwerver Swiebertje, die toen als serie op tv was te zien. Moeilijk geschreven, show don’t tell was nog niet gebruikelijk in die tijd. Met kerst kreeg ik van zondagsschool altijd een meisjesboek, ook weer erg christelijk maar toch ook wel spannend en vaak met best een goed verhaal. Later las ik boeken van Arendsoog. Pas toen ik als tiener in de bibliotheek terecht kwam, begon ik detectives te lezen. Waarschijnlijk naar aanleiding van ook weer series op tv. Maar na verloop van tijd vond ik dat niks. Een kennis nam mij mee naar de film van Sissi en ik las het boek erbij. Een zomerzotheid van Cissy van Marxveld las ik toen ik belangstelling kreeg voor de andere sexe. Ik vind het nog steeds een heel mooi boek, een prachtig jaren ’20 verhaal. Toen kwam ik in de bibliotheek terecht bij het boekenrek met science fiction, daar vond ik schrijvers als Zelazny en Simak. Sindsdien heeft het fantasy en science fiction genre mijn voorkeur. Maar zo mooi als de boeken tegenwoordig geschreven zijn waren ze niet. Het was toen echt een genre voor een zeer beperkt groepje voornamelijk mannen. Gelukkig begint het nu een beetje groter te worden en ik hoop echt dat de jeugd van nu een veel bredere keus heeft dan toen ik jong was.
Wat is je all time favoriete boek en waarom?
Het weerwolfprincipe van Clifford D. Simak, dat vond ik het beste boek uit dat sciencefictionrek van de bibliotheek. Het verhaal vond ik fascinerend en zette me aan het denken. Dit boek en natuurlijk de tv series van The Thunderbirds en Star Trek hebben me een echte fan gemaakt van het genre, maar ook films met sprookjes en fantasyverhalen trokken me aan. Al ben ik pas veel later echt begonnen met fantasyboeken lezen. Ik zat meer in de populair wetenschappelijke non-fictie boeken te neuzen. Na de verplichte literatuurlijsten op school heb ik een tijd bijna geen leesboeken meer opgepakt. Alleen wel Star Wars, Kinderen van morgen van A. E. van Vogt en iets als Harry Potter. Langzaamaan ontdekte ik op festivals de uitgevers van Nederlandstalige fantasy en science fiction en Nederlandse auteurs. Die boeken las ik dus vanaf de tijd dat ik ze ook zelf aan het schrijven was.
Welke Nederlandstalige auteur vind je helemaal geweldig?
Dat zijn er meer. Mark Doornbos, Cocky van Dijk, Kim ten Tusscher, Anaïd Haen en Django Mathijsen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik vind het vooral gaaf als ik merk dat ik een boek haast niet weg kan leggen en als ik er zelf nog van kan leren.
Maak je ook wel eens een uitstapje naar een ander genre?
Romantische boeken, boeken over een Ninja, Astrologische karakterschetsen, Magie, Shogun, Tarot, Astrologie, Sterrenkunde, Mythologie, Psychologie, van alles maar echte boeken om te lezen weinig.
Welke uitgeverij is favoriet bij jou en waarom?
Zilverspoor/Zilverbron. De uitgeverij waar de meeste van mijn boeken ook zijn uitgebracht. Omdat ze heel veel werk verzetten voor Nederlandstalige auteurs en omdat die bij hen een kans krijgen die ze bij grote uitgeverijen nauwelijks hebben. Ik vind het prachtig omdat ze aan de weg timmeren en hart hebben voor schrijvers in ons eigen land en België. Gelukkig komen er meer van deze uitgeverijen bij de laatste jaren. Maar Zilverspoor spant de kroon, ze geven ieder jaar een flinke stapel nieuwe boeken uit. En ik koop er ieder jaar ook aardig wat van om te lezen. Heerlijk!
Lees jij je boeken het liefst digitaal of op papier?
Ik lees ze het liefst op papier omdat ik met het schrijven ook al achter mijn laptop zit. Mijn ogen willen liever eens wat anders dan een scherm bekijken. En het voelt lekkerder en ruikt beter dan een e-reader.
Hoe belangrijk vind jij de cover van een boek?
Heel belangrijk, het is het eerste waar ik naar kijk als ik een boek wil kopen. Als de cover me al niet trekt, pak ik het boek niet eens op om de flaptekst te lezen. De cover hoeft nog niet veel over de inhoud van het verhaal te zeggen, maar meestal past het er wel bij. Althans in mijn lievelingsgenre wel.
Van welke auteur staan de meeste boeken in jouw kast?
Van Kim ten Tusscher, ik heb al haar boeken.
Hoeveel boeken heb je in totaal in je kast of op je e-reader staan?
Nou, ze staan door mijn hele huis heen in boekenrekken en boekenkasten en op mijn computer. Het zijn er denk ik al gauw tussen de vijfhonderd en duizend. Daar zit ook wel aardig wat naslagwerk tussen.
Welk boek vond je heel erg tegenvallen en waarom?
Ik heb eens een boek gelezen over twee stellen die het niet eens waren over hoe een erfenis verdeeld zou worden. Een hoop ruzie en afgunst, echt niet leuk om te lezen. Dat was een grote afgang. Ik had het boek gewonnen en begrijp goed waarom ze het graag kwijt wilden, maar het was geen beste reclame, dat kan ik je wel vertellen. Als ik ellende en ruzie wil, kijk ik wel naar het journaal, dat heb ik niet nodig in een boek.
Heb je een gesigneerd boek zo ja van wie?
Verschillende, van Zilverauteurs. Helaas door corona en geen mogelijkheid voor festivals heb ik er een aantal online gekocht waar nog geen handtekening in staat. Ik hoop die ooit nog te kunnen krijgen, zodra er weer festivals komen en ik mijn collega-auteurs weer kan ontmoeten in de tent van Zilverspoor.
Op welke plek lees je graag?
Ik lees altijd een poosje voor het slapen gaan, op bed, dat gaat het beste.
Wanneer lees je het liefste?
Nou, thuis op bed dus en anders als ik buiten in de tuin wil relaxen of bij de dokter of tandarts in de wachtkamer. Maar meestal heb ik tussendoor geen tijd om te lezen, dan ben ik bezig met schrijven of tekenen of ik kijk naar een film of serie op tv.
Op welke social media kunnen de lezers van bookstamel jou vinden.
Tot slot een aantal dilemma’s welke kies jij en waarom?
Hardcover of paperback?
Paperback is goed genoeg voor mij, dat boeken uit elkaar vallen zoals vroeger, waardoor je liever iets wil hebben dat goed gebonden is, daar merk ik de laatste jaren niets meer van.
Nederlandstalig of Engels?
Nederlandstalig en het liefst van iemand uit ons eigen taalgebied. Ik ben graag solidair met mijn collega’s, want ik weet hoe moeilijk schrijvers het hebben om hun boeken verkocht te krijgen en ik gun hen net zoveel roem en aandacht als bestsellerauteurs uit andere landen.
Serie of Stand alone?
Allebei goed, al is het wel zo dat in mijn lievelingsgenre de verbeeldingswerelden van een serie lekker uit kunnen groeien tot iets groots en dat vind ik nou juist het fijne van de verbeeldingsliteratuur.
Cover of flaptekst?
Eerst de cover goed bekijken, dan de flaptekst lezen, een stukje lezen in het boek om de schrijfstijl te proeven en als het bevalt het boek kopen en lekker gaan lezen.
Lezen in bed of in bad?
Nee, niet in bad, dan kan het nat worden! Ik lees wel in bed, lekker warm in mijn nestje met een lampje erbij.
Koffie of thee?
Koffie natuurlijk! Ook al wordt hij als ik geconcentreerd aan het schrijven ben meestal steenkoud en dan is hij niet zo lekker meer. Maar ’s morgens voordat ik begin, moet ik eerst een mok warme koffie tot me nemen. Het is de motorolie voor mijn schrijfradertjes, zonder koffie lopen die niet zo soepel. En thee? Tegenwoordig ’s avonds bij een serie van Netflix, als de pot koffie van die dag alweer leeg is.
Mijn reactie
Dank je wel dat ik dit in mocht vullen, Melanie. Succes met je leuke boekenblog van Bookstamel, een prachtinitiatief!
Johanna Lime – Schrijver van de maand mei 2021 – 4
In de maand mei 2021 is Johanna Lime de schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Fijn dat ik iets over mijn schrijven mag vertellen, Tazzy.
Dank je wel!
Deze keer over De twaalfde Saturnusmaan.
Dit verhaal is ontstaan naar aanleiding van een cursus autobiografisch schrijven bij de Online Schrijfschool Marjon Sarneel. Het is dus wel wat anders dan de fantasyverhalen die u van Johanna Lime gewend bent.
Toch kon Johanna het niet laten om er weer fantasy en science fiction bij te halen, in de vorm van de aliens. De twaalfde Saturnusmaan is dus een verhaal met autobiografische elementen, gebaseerd op het ware leven, maar gecombineerd met een flink percentage fictie. Daardoor denkt Johanna dat het beter leesbaar is geworden, niet al te zwaar en soms misschien zelfs een beetje humoristisch. Ze hoopt dat het voor sommige lezers ook heel herkenbaar zal zijn en dat het bepaalde problemen uit onze maatschappij naar voren brengt.
Het boek gaat over twee eigenwijze vrouwen die anders zijn dan de meeste andere mensen. Niet beter dan de rest, maar anders. Ze denken op hun eigen wijze. Daardoor ondervinden ze weerstanden in hun leven. Daarbij komt dan ook nog dat precies zij ontdekt worden door aliens die de herinneringen van de vrouwen gaan onderzoeken. De aliens willen daarmee bewijzen vinden over hoe de mensheid zich ontwikkeld heeft sinds de piramides van Egypte.
Het is dus een beetje het omgekeerde van sommige films van Hollywood, waarbij aliens door mensen worden ontleed, al heeft dit verhaal wel wat meer dan alleen dat onderzoek.
Het is een boek voor volwassenen.
Hier de flaptekst:
Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.
Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.
Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.
Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.
Winactie
Van 01 tot 31 mei 2021 kunt u dit boek winnen door mee te doen aan de winactie die op de Facebookpagina van Johanna Lime gedeeld zal worden. De loting is 1 juni 2021.
Aan de winactie zijn de volgende voorwaarden verbonden:
1. Like de pagina van Johanna Lime op Facebook.
2. Laat onder de post van de winactie een opmerking achter waarin u vertelt waarom u dit boek wilt winnen.
3. De winnaar wordt door loting bepaald en benaderd via een chat op Messenger zodat de adresgegevens kunnen worden doorgegeven. Vervolgens komt het boek met de post haar/zijn kant op.
4. Als u wint, verplicht u zich tot het lezen van het boek en schrijft u binnen twee maanden na ontvangst een recensie over De twaalfde Saturnusmaan, die in een chat aan Johanna Lime wordt doorgegeven.
Johanna Lime – Schrijver van de maand mei 2021 – 3
In de maand mei 2021 is Johanna Lime de schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Hier komen ieder jaar wel weer een paar nieuwe verhalen bij.
E-mails ontvangen bij nieuwe publicaties is via Smashwords ook mogelijk.
Sommige van mijn verhalen zijn ook goed door kinderen te lezen.
Voor lezers vanaf 7 jaar
De schouderdraak
Voor lezers vanaf 8 jaar
Paddy en Padda
Een draak met koekjes
Voor lezers vanaf 10 jaar
Het Feifarietalent
De antibuilenbruildrank
Goed opletten!
Muizenissen
Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp. Een verhaal over een land dat geplaagd wordt door zuurspuitende vliegende slakken – Prijs te bepalen door de lezer zelf.
(gratis mag dus ook, maar kan alleen bij Smashwords zelf).
De Avonturensteen (Dit verhaal is in 2021 langer gemaakt, gaat over een jongen die in Brugge gaat logeren en als een detective een avontuur beleeft in deze Belgische stad)
Sommige van mijn verhalen zijn geschikt voor lezers vanaf 15 jaar
Voor lezers vanaf 15 jaar Young Adults (deze verhalen passen bij de trilogie De vergeten vloek omdat er een relatie is met de verbeeldingswereld uit die trilogie)
De Randsteden hebben het woord Rand in de naam en bevinden zich op planeten waar mensen zich willen vestigen of al gevestigd hebben, ze horen bij een commando van de ruimtehaven bij Almere in de Markerwaard.
Randsteden deel 1, Carrière maken
Randsteden deel 2, Onnatuurlijk (deel 1 en 2 vormen samen een langer verhaal in dezelfde stad, ze horen bij elkaar).
Randsteden deel 3, Defragmentatie (Dit verhaal speelt op de Maan)
Randsteden deel 4, Mensplanten van Mars
Randsteden deel 5, Levende fantasie
Randsteden deel 6, Robotrace
Randsteden deel 7, De urn (Is dit het einde van de European Space Agency?)
Nieuw in 2021 (voor lezers vanaf 15 jaar)
De listige schoenmaker (Met de bouw van een kathedraal wil de duivel zich bemoeien)
Idool (Over een man met een zwaan-kleef-aan effect)
Echt, een wereld van ringen (Drie is te veel)
Ruilen met Korrigans (Een stel in een stacaravan krijgt de nachtmerrie van hun leven)
Goudborstels grijpt in (Over het slachten van varkens/vaker vegetarisch eten)
Nieuw in 2012 (voor volwassenen)
Mijn verhalen die in 2019 of 2020 aan wedstrijden meededen:
Die duivelse koeien (Over heksenachtervolging)
De Piet Hein en de pratende hond (Over de gevolgen van de klimaatramp)
Fantoompijn (Over een cyborg die ruimteschepen repareert)
Ook nieuw in 2021 (voor volwassenen)
Mijn verhalen uit de Waterloper verhalenwedstrijd van 2020, waarmee ik op plaats 15, 9 en 5 terecht kwam en twee prijzen won.
De magie van het lorgnet
Dit verhaal heeft in 2020 meegedaan aan de tweede editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd. Het haalde plaats 15 in de rangorde.
Rode zwammen
Dit verhaal heeft in 2020 meegedaan aan de tweede editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd. Het haalde plaats 9 in de rangorde, waardoor het in de derde ronde kwam. Ik won er de Stormvloedkeringprijs mee. Dat is de prijs die de auteur krijgt voor het verhaal met de grootste deviatie (het verschil in mening tussen de juryleden).
Nederland emigreert
Dit verhaal heeft in 2020 meegedaan aan de tweede editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd. Het haalde plaats 5 in de rangorde, waardoor het in de derde ronde kwam. Ik won er de Eb en vloedprijs mee. Dat is de prijs voor de auteur die de grootste stijging in de wedstrijd doormaakte ten opzichte van het jaar daarvoor.
Waar kan ik de korte verhalen van Johanna Lime kopen?
Johanna Lime – Schrijver van de maand mei 2021 – 2
In de maand mei 2021 is Johanna Lime de schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Fijn dat ik iets over mijn schrijven mag vertellen, Tazzy.
Dank je wel!
In welke wereld(en) spelen de boeken van Johanna Lime zich af?
De plaats in de ruimte, waar de verhalen van Johanna Lime zich afspelen, heeft er veel mee te maken dat Dinie en Marjo net voordat ze besloten te gaan samenwonen vele weekenden bij elkaar kwamen om astrologie te bestuderen. Het hele astrologische systeem werd door hen uitgepluisd. Zo kwamen ze erachter dat behalve de elementen ook de dynamiek erg belangrijk was. Hierop is het magiesysteem voor hun boeken later dan ook gestoeld. Voor de berekeningen van de horoscoop gebruikte vooral Dinie het boek ‘Astrotechnica’, een oud boek waar ze op een vreemde manier door aangetrokken werd in een boekenwinkel voor tweedehands boeken. Hierin werd een ware plaats berekening gegeven voor alle hemellichamen. Een hele klus, want voor die berekeningen werd gebruik gemaakt van trigoniometrie. Maar voor Dinie, die ook voor haar werk veel berekeningen deed, was dit een leuke uitdaging. Zij berekende onze horoscopen heel precies.
Marjo hield zich dan weer meer bezig met de psychologische duidingen van de tekens. Als lerares was zij meer geïnteresseerd in hoe mensen in elkaar steken. Karaktertrekken die later wellicht bij de personages zijn gebruikt.
Het was een fijne tijd om zo samen te studeren en we hebben menige nacht doorgewerkt om alles uit te schrijven. Ook werden er vele interessante discussies tussen ons gevoerd. Heerlijk om zo met elkaar te filosoferen. Dit was een gelukkige tijd van vriendschap en gezamenlijke interesse waar Johanna Lime met weemoed op terugkijkt.
Het koninkrijk Laskoro uit Johanna’s fantasy/sciencefiction boeken bij Zilverbron ligt in de buurt van de Plejaden. Het Zevengesternte was een geweldig magische plek voor ons. We bedachten een verhaal over hoe daar mensen van de Aarde konden komen en besloten dat Laskoro uit vijf planeten bestond. Voor een korte verhalenwedstrijd schreven we het scheppingsverhaal van die wereld en zo ontstonden de planeten Laskoro, Chyndyro, Sandyro, Cupiddo en Pseion. In het e-book op Smashwords, met de titel De wording van Chyndyro, is te lezen hoe de planeten van het latere koninkrijk Laskoro door zes draken geschapen zijn.
In ons debuut Schimmenschuw woont Kamilia op de planeet Laskoro, maar als ze door de goden door de tijdpoort meegenomen wordt, komt ze op Chyndyro terecht, in de tijd dat er op die planeet nog zeven belangrijke magische families leefden. Alle zeven in zeven landen op een planeet. Later verandert dat. De planeet Laskoro wordt het middelpunt van het koninkrijk, daar komen dan de magiërs van Morane en Gettferdrey terecht, terwijl Ming op Chyndyro blijft.
Door de vloek worden de vier magische families van de elementenmagie en hun volgelingen verbannen naar een ander koninkrijk, Berinyi. Dit koninkrijk ligt in de Rosettenevel in het sterrenbeeld Monoceros, om er te komen moeten de Laskorianen door Orion reizen.
Dat we dit zo hebben uitgetekend op de kaart, komt doordat we de ruimtekaarten uit een sterrenbeeldenatlas hebben overgenomen. Daardoor is onze wereld dus eerder tweedimensionaal weergegeven dan ruimtelijk. Op een andere manier zouden de sterrenbeelden nergens op slaan, want in werkelijkheid staan de sterren op veel grotere afstand van elkaar en vormen ze niet zulke mooie sterrenbeelden. Die zijn er alleen maar vanuit ons gezichtspunt. Het gezichtspunt dat wij als Aardbewoners hebben op de sterren. Maar ja, het is wel fantasy, hè? Daarbij mag Johanna zich dit veroorloven als schrijver, vindt ze zelf. De planeten in de Rosettenevel heten Berinyi 1, 2, 3, 4 en 5. Berinyi 5 is de planeet waar de families Attholred, Baksy en Toliano gaan wonen. De familie Lyoncourt heeft Berinyi3 als woonplaats uitgekozen.
De vloek van de Avatars, goden die zich in verschillende manifestaties aan de mensen kunnen tonen, zorgt er op Laskoro voor dat de magie bijna vergeten is. Wanneer Jima kroonprins wordt, is hij bijna de enige overgeblevene in zijn familie die nog een beetje geestmagie bezit. En daar komt Kamilia dus te hulp, want zij heeft tijdens haar tijdreis op Chyndyro van alles geleerd, wat ze in de huidige tijd op Laskoro goed gebruiken kan.
De Berinezen zijn altijd hun magie blijven gebruiken, maar zij hebben andere problemen. Omdat ze zijn verbannen naar de wereld die geschapen is door de Zwarte Draak, nadat Zij het gevecht tegen de Gouden Draak van Laskoro had verloren, hebben de Berinezen te maken met vier verschillende mensenrassen in hun koninkrijk. De grote gehoorde mensen denken dat ze worden gediscrimineerd door de koningin.
Het Sluimerende vuur uit De vergeten vloek deel 1 heeft te maken met de magie die op Laskoro langzaam teruggevonden wordt. Het Smeulende venijn uit De vergeten vloek deel 2 gaat over de bloedmagie en over de aankomende oorlog tegen Laskoro waar de kroonprinses van Berinyi mee te maken heeft.
In De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond, komen Laskoro en Berinyi weer bij elkaar. Er heerst een oorlog tussen beide koninkrijken. Laskoro en Berinyi zijn vijanden van elkaar, terwijl ze dat eigenlijk niet moeten zijn. Afijn, u kunt beter zelf de trilogie maar lezen om erachter te komen wat er gebeurt.
Trilogie Interplanetair
Deze nieuwe trilogie speelt zich af bij de volgende generatie. Boek 1, Ruimtestad, kwam in februari 2021 uit bij Zilverbron. Deel 2 wordt in 2022 verwacht en deel 3 in 2023. Na De vergeten vloek, bouwt deze volgende trilogie verder op de verbeeldingswereld in de Plejaden en bij de Rosettenevel. Er komen andere volkeren en planeten bij. In De vergeten vloek is de Galactische Vereniging van Planeten al genoemd, en ook de Galactische Rechtbank. Daar krijgt de volgende generatie magiërs meer mee te maken.
Johanna is nu bezig met het schrijven van boek 2 van deze trilogie, die zich weer meer in de koninkrijken Laskoro en Berinyi afspeelt.
Hier de sterrenkaart die in het boek Ruimtestad is opgenomen. De wereld wordt langzaam groter.
De boeken van Johanna Lime die uitgegeven zijn door Zilverbron, kunt u hier vinden.
Johanna Lime – Schrijver van de maand mei 2021 – 1
In de maand mei 2021 is Johanna Lime de schrijver van de maand bij Tazzy Jenninga, op haar website en Facebookpagina “Ik hou van horror, fantasy en spannende boeken !!!!!!!!”
Fijn dat ik iets over mijn schrijven mag vertellen, Tazzy.
Dank je wel!
Over Johanna Lime en haar uitgegeven boeken
Johanna Limewas sinds 1 november 2011 het pseudoniem waaronder het duo Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein besloot te schrijven.Beide vrouwen deelden alle lief en leed met elkaar en waren behalve nichten langs de familielijn van beide moeders ook de beste vriendinnen en zielsverwanten. Na het volwassen worden woonden ze ieder apart als alleenstaande vrijgezellen in een appartementje, maar elke dag was er contact en ieder weekend zochten ze elkaar op. Op 19 november 1982 kochten ze samen een huis en gingen als twee vrouwen samenwonen. Van de samenlevingsovereenkomst die zij hiervoor bij de notaris afsloten, zei hij later dat het misschien wel de eerste was in Nederland en hij vond hem dus geschikt voor een museum.
Vanaf het begin waren Marjo en Dinie ook als kinderen al zoveel mogelijk samen, haalden ze veel kennis uit allerlei boeken, deelden ze dezelfde interesses, keken graag naar sciencefictionseries op tv en speelden rollenspellen. Eerst buiten in een park, later op de computer. De hele ontwikkeling van hoe de computer een niet meer weg te denken apparaat in huis werd, maakten ze mee.
Nadat ze samen waren gaan wonen, schreven ze hun verhalen op, als dagboeken vanuit het gezichtspunt van verzonnen personages. Ook de verbeeldingswereld van Laskoro en Berinyi, de wereld van de boeken bij Zilverbron, kwam steeds meer tot ontwikkeling. Die dagboeken hielden ze voor iedereen geheim, totdat ze na een reeks treurige voorvallen in de familie hun verhalen met lezers wilden gaan delen. Op 1 november 2011 besloten Dinie en Marjo om hun dagboeken te gebruiken en er fantasyromans over te gaan schrijven, met een vleugje sciencefiction. Ze bedachten het pseudoniem Johanna Lime. Johanna is een naam die in beide families voorkomt, Lime is het Engelse woord voor Kalk, van de familienaam Kalkman van hun moeders. Behalve deze fantasy/sciencefictionromans die bij uitgeverij Zilverbron zijn uitgekomen, schreven zij vanaf 2012 ook korte verhalen voor wedstrijden in het genre. Deze korte verhalen besloten zij na een cursus bij Tais Teng zelf als e-books op Smashwords uit te geven. Veel van deze verhalen kregen in 2018 en 2019 redactie door Tamara Geraeds. Ze worden tegenwoordig behalve direct van de Smashwordswebiste ook via Bol en Kobo door lezers gekocht.
De voorliefde van Johanna Lime was altijd al het fantasy en science fiction genre. Op 19 september 2015 kwam haar eerste boek, Schimmenschuw op de markt. Dit is een verhaal dat als een zelfstandig boek maar ook als voorloper op de trilogie gelezen kan worden. In 2012 had Schimmenschuw meegedaan aan een manuscriptenwedstrijd van Magic Tales. Via die wedstrijd leerden Marjo en Dinie Cocky van Dijk kennen, die de huidige uitgever van Zilverspoor en Zilverbron is en die hun redactrice was voor Schimmenschuw. De toenmalige uitgever, Jos Weijmer, wilde ons verhaal graag uitgeven, maar helaas overleed hij in 2015. Onze contacten liepen vanaf het begin al via Cocky van Dijk en haar man Barry, en gelukkig zijn zij verder gegaan met de uitgeverij. Na Schimmenschuw kregen wij ook contracten voor een trilogie in dezelfde verbeeldingswereld met de koninkrijken Laskoro en Berinyi.
De vergeten vloek deel 1 Sluimerend vuur werd op 28 april 2017 uitgebracht. Het verhaal speelt in het koninkrijk Laskoro dat bij de Plejaden in het sterrenbeeld Taurus ligt. Het hoofdpersonage Kamilia uit Schimmenschuw kreeg in dit deel ook weer een belangrijke rol. De vergeten vloek deel 2, Smeulend venijn, speelt zich grotendeels in het koninkrijk Berinyi af, in de Rosettenevel van het sterrenbeeld Monoceros. Het geeft het gezichtspunt van de antagonist uit de trilogie wat beter weer. Dit boek kwam op 22 september 2018 uit. Terwijl wij samen bezig waren met het schrijven van het laatste deel van de trilogie, konden we echter niet langer samen blijven schrijven. Het verschrikkelijke gebeurde. Dinie Boudestein werd ernstig ziek en het bleek dat de kanker die 10 jaar eerder bestreden was na een borstkankeronderzoek, teruggekomen was. Het was al zover uitgezaaid dat het zich in bijna alle organen had vastgezet en ze kon al een paar weken niet meer eten. Dinie overleed op 23 december 2018, dat was onverwacht snel, nog voordat we ons in het ziekenhuis bij de oncoloog konden melden voor een eventuele behandeling.
Marjo was alleen. Zij moest vanaf dit moment alleen verder schrijven als Johanna Lime. De vergeten vloek, deel 3, Schamel verbond was al wel door ons uitgeplot en voor een derde geschreven. Maar de rest moest Marjo alleen doen, zonder het overkoepelende overzicht en de vaak briljante ideeën van Dinie. Het werd een moeilijke tijd, maar met de hulp van de collega’s die Marjo kon spreken tijdens evenementen waar de uitgever met de boeken stond, op festivals, lukte het toch. Mede dankzij deze collega’s bedacht Marjo de oplossing voor het probleem waar ze in deel 3 tegen aanliep met schrijven. Achteraf gezien, was het de logische oplossing die al die tijd al in het verhaal verwerkt zat. Dinie had dat met haar holistische kijk op de dingen vast al veel eerder aan kunnen geven. Marjo niet, die worstelde te veel met de details.
Toch zijn alle rode draadjes uit het verhaal nu netjes aan elkaar geknoopt. De trilogie De vergeten vloek is een mooi compleet verhaal geworden. Op 22 april 2020 kwam het derde deel ook op de markt en al gauw waren er van al deze boeken ook nog eens, behalve de paperbacks, e-books te koop.
Kim van Gent Photography maakte deze auteursfoto
Behalve met trilogie De vergeten vloek was Marjo sinds 2017 aan het schrijven aan een autobiografisch verhaal. Dit werd uiteindelijk een verhaal over het leven van Dinie en Marjo samen. Marjo volgde hiervoor cursussen bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel, OSMS. Het werkelijke verhaal van alles wat Marjo en Dinie in hun leven hebben meegemaakt was nogal zwaar, daar kon ze de lezers niet mee lastig vallen. Vandaar dat Marjo ervoor koos om toch weer aliens in dit verhaal te betrekken. Het is uiteindelijk voor een bepaald percentage gestoeld op autobiografische belevenissen en voor een ander percentage op fictie. De titel van dit boek dat ook op 20 april 2020 op de markt verscheen, bij uitgeverij aquaZZ, is: De twaalfde Saturnusmaan. De uitgever Angelique Kersten was na de e-mail in december 2019 direct al enthousiast en wilde dit verhaal graag uitgeven. Het is iets anders dan de boeken bij Zilverbron, maar raakt toch ook wel weer aan sciencefiction. Johanna Lime is ook heel blij met deze paperback.
Omdat er over de verbeeldingswereld die Dinie en Marjo samen verzonnen nog veel meer te schrijven is en omdat Johanna Lime ondanks dat het nu alleen gebeuren moest, wel graag verder wilde gaan met schrijven, vroeg zij aan Cocky of Zilverbron belangstelling zou hebben in nog een trilogie. Zilverbron wilde dat graag, dus kwamen er contracten voor drie nieuwe boeken. Trilogie Interplanetair speelt zich af bij de volgende generatie, de boeken gaan over prinses Irene Morane, de dochter van koning Jima Revaldesh-Morane van Laskoro uit De vergeten vloek. Het tweede hoofdpersonage is Daniël Muir-Attholred, de zoon van koningin Sylviana Attholred van Berinyi.
Interplanetair, boek 1, Ruimtestad kwam op 5 februari 2021 uit bij Zilverbron.
Johanna is nu aan het schrijven aan boek 2 en daarna zal zij boek 3 gaan schrijven. Interplanetair, boek 2, Geestenpoort staat voor begin 2022 in de planning en Interplanetair, boek 3, staat in de planning voor begin 2023.
Ondanks dat Marjo nu alleen moet schrijven, heeft ze besloten om door te gaan als Johanna Lime. Na een korte pauze doet ze ook weer jaarlijks mee aan korte wedstrijdverhalen in het genre. Inmiddels zijn er 42 e-books met korte verhalen in het Nederlands en 6 in het Engels verschenen op Smashwords.
Zij heeft ook een website waarop alle informatie over haar boeken bij elkaar staat, met flapteksten en leesfragmenten, wereldbouw en recensies. Dat is deze website: https://boekenvanjohannalime.com
In 2016 was er een website die ‘Schrijfland’ heette. Het was een initiatief van Jack Hage, met de gedachte dat allerlei schrijvers van allerlei genres er verhalen op konden plaatsen. Overige belangstellenden konden hier hun interesses met elkaar delen.
Dinie en ik deden mee, we schreven ook eens een artikel voor deze website. In de categorie hobby’s legde ik uit hoe je een digitale tekening op de computer kon maken. Verder konden we Schrijfland gebruiken voor promotie en was er een link naar de website van Johanna Lime.
Na een poosje kwam er een schrijfwedstrijd, iets met het thema tijd. We schreven een gedicht en maakten er ook nog een kort verhaal van. Beide plaatsten we op Schrijfland.
Later in dat jaar zou er een prijs worden uitgereikt, nadat een jury zich erover had gebogen en had besloten wat de beste inzending was.
Helaas is er van deze wedstrijd nooit meer iets terechtgekomen. De website bestaat inmiddels ook niet meer, maar ik had het verhaal nog wel. Daar heb ik nu een gratis e-book van gemaakt.
In het verhaal spelen twee magiërs een rol. Ze staan op de afbeelding, die gemaakt is van een foto van twee beeldjes die wij in huis hadden staan.
Verder heb ik gebruik gemaakt van een studie die wij eens deden naar het fenomeen tijd.
Het verhaal heeft de titel ‘Tijd om te leven’ gekregen.
Ik hoop dat jullie het een leuk verhaal vinden, het is voor de doelgroep vanaf 15 jaar volgens mij goed te lezen.
Samenvatting:
De koning is dood en zijn zoon wil dat de twee magiërs van zijn land, Sachiël en Farbod, voor hem uitzoeken in welk jaar hij zal sterven. Koning Kael wil plannen maken. Maar hoe de magiërs ook zoeken, ze vinden het antwoord op de vraag niet. Toch komt er een oplossing.
Johanna Lime 