Dit verhaal heeft in 2021 meegedaan aan de derde editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd, een themawedstrijd in de Nederlandse fantastiek. Het thema dat ik voor dit verhaal gebruikt heb, is: Verkikkerdril.
Dit themawoord van de wedstrijd zette me erg aan het associëren. Al gauw kwam ik bij het sprookje van de kikkerprins terecht, waar ik een andere draai aan wilde geven. Ik wilde er ook iets actueels in verwerken, dat in onze moderne tijd belangrijk is, en kwam uit bij diversiteit. Het sprookjesachtige wilde ik er graag inhouden.
Liefde laat zich niet dwingen gaat over een prinses die erg van kikkers houdt. Ze heeft een stiefmoeder en een stiefzus die wel een beetje van heksen weg hebben. Haar vader wil dat ze met de prins uit hun buurland trouwt, om de vrede ook in de toekomst te bewaren. Adewij wil het wel een kans geven maar vindt dat liefde zich niet laat dwingen. Na allerlei verwikkelingen waarbij alles anders loopt, blijkt dat ook zo te zijn. Toch lukt het haar om gelukkig te worden, zoals dat in een sprookje hoort.
Korte Samenvatting
Liefde laat zich niet dwingen gaat over een prinses die erg van kikkers houdt. Haar vader wil dat ze met de prins uit hun buurland trouwt, om de vrede ook in de toekomst te bewaren. Adewij wil het wel een kans geven maar vindt dat liefde zich niet laat dwingen. Na allerlei verwikkelingen samen met haar stiefzus lukt het toch nog om gelukkig te worden, zoals dat in een sprookje hoort.
Dit verhaal heeft in 2021 meegedaan aan de derde editie van de Waterloper Verhalenwedstrijd, een themawedstrijd in de Nederlandse fantastiek. Het thema dat ik voor dit verhaal gebruikt heb, is: De Neanderthalers van Nerthus.
Het thema van de wedstrijd sprak mij aan, maar het was een lastig thema om te combineren met de actualiteit. Toch heb ik dat geprobeerd te doen. Ik heb het actuele thema van de klimaatcrisis, waar ik me enorme zorgen om maak, proberen te combineren met prehistorische elementen en de kringloop van het leven.
Wanneer Moeder Aarde sterft gaat over Neanderthalers die op een berg leven bij de geboortegrot van de godin Nerthus, die Moeder Aarde wordt genoemd. De klimaatcrisis uit de toekomst werpt lange schaduwen naar het verleden, waardoor er scheuren in de tijd ontstaan en de Neanderthalers te maken krijgen met dinosauriërs uit het verleden. Er dreigt een voedseltekort bij de stam en Nerthus, die met haar magie probeert de dieren terug te halen, kan het niet langer tegenhouden. De aarde sterft.
Korte Samenvatting
Wanneer Moeder Aarde sterft gaat over Neanderthalers die leven bij de geboortegrot van de godin Nerthus, die Moeder Aarde wordt genoemd. De klimaatcrisis uit de toekomst werpt lange schaduwen naar het verleden, waardoor er scheuren in de tijd ontstaan en de Neanderthalers te maken krijgen met dinosauriërs uit het verleden. De aarde sterft.
Wat ik vandaag leer maakt gisteren niet slecht, het maakt morgen beter
Zoals jullie bij het vorige blog misschien al zagen, heb ik een aantal quotes verzameld. Ik ben van plan om die te gaan gebruiken voor mijn wekelijkse blogs. Dit is er een van.
Redactiewerk en herschrijven
Het redactiewerk aan Interplanetair boek 2 Geestenpoort gaat gestaag door. Gisteren zijn Tamara Geraeds en ik begonnen aan hoofdstuk 10 en elke dag komt er een stukje tekst bij om eens grondig door te nemen. Ik ken de routine, redactiewerk is vooral controleren of alles klopt. Soms schud ik daarbij weleens meewarig mijn hoofd en begrijp ik echt niet hoe ik een bepaalde zin met dat bepaalde woordgebruik op heb kunnen schrijven, terwijl Tamara het zo simpel laat schijnen met haar verbetering. Over het algemeen valt het redactieproces me tot nu toe reuze mee en zijn er flinke stukken tekst waar geen enkele fout in zit. Ik was dus blij en liet dat aan Tamara weten. En, ja dat was misschien de goden verzoeken. Precies daarna kwam er juist een stuk tekst waarover we het niet helemaal eens konden worden. Zij wilde vier pagina’s gewoon maar schrappen, terwijl ik dat niet zag zitten. Volgens mij zat er belangrijke informatie in. Ik was bang voor plotgaten waardoor het verhaal verderop niet meer zou kloppen. Afijn, we besloten dit gedeelte, nadat ik het al zover had weggeschrapt dat er nog drie pagina’s over bleven, op te schuiven en nog eens beter te analyseren bij redactieronde 2. Als het echt herhaling blijkt, mag het van mij ook weg, al is het jammer dat de aankomst van Rick en Ray op Berinyi dan uit het verhaal verdwijnt.
Eerlijk gezegd is het na de maanden waarin ik dit verhaal niet meer heb aangekeken, omdat het bij de uitgever lag en ik aan wat anders bezig was, erg leuk om het weer terug te lezen. Ik geniet ervan hoe het na vijf versies schrijven toch aardig is geworden wat ik wilde, al houd ik natuurlijk tijdens de redactie nauwlettend in de gaten of alles echt blijft kloppen. Bij de redactie moet het helemaal perfect worden, zo mooi als ik het me had gedroomd. Met Tamara samen moet dat me wel gaan lukken, zij is een goede redactrice.
Herschrijven
Met het herschrijven van Het geheim van Shiloh, daaraan werk ik nu aan versie 2, zie ik hele gedeelten tekst rood worden. Ik schrijf alles net wat beter op, draai hele zinnen om zodat de alinea’s beter lopen en probeer vanuit de personages te schrijven, gevoelens mee te nemen en de tekst actiever te krijgen door het accent te leggen bij wat er precies gebeurt. Achtergrondinformatie en causale verbanden hebben ook mijn aandacht, alles moet logisch opvolgen en het moet nog duidelijker worden waarom wat waar gebeurt. Heerlijk om te zien hoe het verhaal daarvan opknapt, de tweede versie wordt al een stuk beter nu het verhaal er eenmaal staat. Ik denk dat door het redactiewerk en het herschrijven samen aan te pakken dit proces heel goed werkt omdat ik toch al in de redactiemodus zit. Mijn interne criticus krijgt nu eens de ruimte om zijn waardevolle inbreng te laten horen.
Binnenkort drie nieuwe e-books
Hoe teleurgesteld ik ook was dat ik in 2021 nogal laag scoorde met mijn ingezonden verhalen voor Waterloper, ik heb ervan geleerd en ga mijn best doen om het in de toekomst beter te doen. Achteraf had de jury weer eens volkomen gelijk en merkte ik dat ik te veel in mijn leerstijl was blijven hangen. Iedere mens heeft een eigen programmering en de mijne blijkt soms nogal lastig te passen bij het vak van schrijver. Mijn persoonlijkheid heeft de kenmerken van dissociatie en through-time zijn (volgens NLP). Dat betekent dat ik het liefst wat afstand neem van situaties en dat ik een planner ben. Een van de nadelen daarvan is dat ik het moeilijk vind om in een personage te duiken en alles geassocieerd mee te maken. Ik beschouw mijn personages liever van een afstand dan dat ik hun emoties meebeleef. Ik kan als ik aan het schrijven ben het through-time geplande verhaal wel in-time meemaken en dus in het nu blijven, omdat ik toch vaak van het schrijven geniet en alles om mij heen vergeet. Dan wordt de koffie koud, omdat ik heel diep in mijn verhaal zit.
Een van de dingen waar de jury van Waterloper me opnieuw op gewezen heeft, is een fout die ik wel vaker heb gemaakt. Vermoedelijk was ik in 2021 te veel gefocust op het plotten van het verhaal en de daarbij behorende spanningsboog, dat ik show don’t tell tijdens de uitwerking minder aandacht heb gegeven. Laten zien vind ik de aller moeilijkste regel voor een schrijver. Juist omdat ik het vreselijk lastig vind om bij mijn gevoelens te komen en er dan ook nog de juiste bewoordingen voor te vinden. Vandaar dat verhalen door mij soms te veel tell bevatten. Ik vertel ze vanuit mijzelf, die op een afstand de personages observeert. Ik moet bij het schrijven dingen doen die niet in mijn natuur zitten: in de huid van het personage kruipen en het meebeleven.
Dat heb ik toegepast tijdens het herschrijven van deze drie verhalen. Tegelijkertijd heb ik onnodige informatie geschrapt en verduidelijkende informatie voor de lezer juist toegevoegd.
De redactie voor deze drie verhalen heb ik zelf gedaan en dat gaat me steeds beter af. Ik vind ze nu geschikt voor publicatie en ga ze morgen op Smashwords publiceren. Op 21 januari, wat Dinies verjaardag had moeten zijn als ze nog geleefd had. Dat vond ik een passende datum voor een feestje.
Let dus op mijn pagina op Smashwords, de komende tijd, want daar komen drie nieuwe verhalen op te staan. Ik zal de beschrijving natuurlijk ook bij Publicaties NL neerzetten en het pdf bestand met de informatie waar alle werken van Johanna Lime te vinden zijn (bovenaan de Homepage) binnenkort ook bij gaan weken.
‘Hé, waar ben je gebleven? Zit je ergens ondergedoken?’
Die vraag stelde mijn vader ooit, nadat hij me een tijd niet had gezien. Ik was er nogal verbolgen over. Altijd stond ik voor hem in de startblokken, hij hoefde maar te kikken of ik kwam eraan om hem de helpende hand te bieden. Maar als ik dan eens mijn kansen waarnam en mijn tijd besteedde aan iets waar ik gepassioneerd mee bezig was, reageerde hij op deze manier. Nooit eens vragen wat voor leuks je onder handen had. Hij vond fantasy schrijven maar niks, er was geen droog brood mee te verdienen, het koste alleen maar geld. Ik kon beter in een ander genre gaan schrijven. Thrillers liepen beter, of kinderboeken dan misschien? Er had pas nog een schrijver in de Trouw gestaan. Hij was wel succesvol.
Jammer. Dit was een van die onderwerpen waar we het nooit over eens werden.
‘Waar blijven de wekelijkse blogs?’
Jullie zullen misschien ook wel denken: ‘Waar blijven de wekelijkse blogs? Het is al half januari en de laatste die we hier zagen was van 31 december, dat was vorig jaar.’
Ik weet het. Ik heb het druk gehad en ik moest even iets verzinnen voor wat ik in 2022 wilde gaan doen met mijn blogs. Iedere week weer iets nieuws bedenken valt soms niet mee. Maar ik heb nu weer een hele lijst gemaakt, waaruit ik keuzes maken kan. Daarin staan aanmoedigingen, quotes en dingen over schrijven waar ik bij aan kan haken, zoals deze:
Ik ben verdwenen in mijn werelden, daar komt het in het kort op neer.
Eibor Risoklany
Vanaf 3 januari ben ik elke werkdag samen met Tamara Geraeds druk bezig met de redactie van mijn volgende boek. Interplanetair boek 2 Geestenpoort speelt in dezelfde wereld als Schimmenschuw en trilogie De vergeten vloek, hij volgt direct op boek 1 Ruimtestad en gaat over dezelfde hoofdpersonages. Er komen twee redactierondes, we zijn nu bezig aan ronde 1. Van de 25 hoofdstukken zijn we bij hoofdstuk 7 aangekomen. Het gaat dus nog wel een aantal weken duren voordat het manuscript naar de woordredactie kan en daarna krijg ik de zetproef. Ik verwacht min of meer dat mijn boek in maart of april uit zal kunnen komen bij Zilverbron, maar een datum heb ik nog niet doorgekregen.
Verkikkerdil en nachtdier
Ik had al een verhaal herschreven en geredigeerd van de waterloper themawedstrijd van 2021, dat was Wanneer Moeder Aarde Sterft, dat hoorde bij het thema: De Neanderthalers van Nerthus. Het ligt klaar om uit te geven op Smashwords.
Er waren echter nog twee verhalen die herschreven moeten worden.
Liefde laat zich niet dwingen is nu ook af. Het is een sprookjesachtig verhaal geworden dat toch weer anders is dan de kikkerprins.
Ik ben nu bezig met het herschrijven en omschrijven naar het ik-perspectief tegenwoordige tijd van Nachtwaker op de Maan.
De verhalen die ik ingestuurd had naar waterloper vorig jaar, blijken bij het herschrijven alle drie tamelijk lange korte verhalen te zijn. Ik ben wel even bezig om ze aan de hand van het jurycommentaar te verbeteren. Als ze klaar zijn en de opmaak is ook gelukt, ga ik ze publiceren als e-books op Smashwords en zet ik ze bij mijn andere korte verhalen.
Het Cybereiland
De derde wereldbouw waar ik in verdwijn, is die van het manuscript dat ik schrijf voor de verhalenwedstrijd van Zilverspoor. Het geheim van Shiloh. Ik ben begonnen aan Versie 2 van het manuscript en dit gaat ongeveer gelijk op met de redactie van Geestenpoort. Het verhaal verbetert ook zienderogen tijdens het redigeren van de tekst en ik heb gisteren hoofdstuk 6 van 25 hoofdstukken afgekregen. Volgende week ga ik er weer elke dag aan verder schrijven.
Deze drie projecten gaan dus samen op. Omdat ze nogal veel aandacht nodig hebben en veel tijd vragen, ben ik er erg druk mee. Vandaar ook dat ik niet zo gauw iets wist als onderwerp voor een blog.
Django Mathijsen interviewde mij op Fantasy Fest
Tenslotte nog een filmpje waarop ik iets vertel over mijn boeken en plannen voor de toekomst, het is opgenomen op Fantasy Fest in 2021, de enige keer dat Django en ik elkaar weer tegenkwamen op een festival. Het enige festival in 2021 waar ik mijn boeken kon verkopen. Hopelijk kan ik dit jaar vaker in de tenten van Zilverspoor staan om te signeren.
Aan het einde van het jaar, voordat er een nieuw getal op de kalender verschijnt, is het tijd om mijn toekomstplannen uiteen te zetten. Ik waarschuw jullie maar vast. Het zijn er nogal wat. Hopelijk blijf ik zo gezond van lijf en geest dat al die toekomstige jaren ook bewust meemaak. Hopelijk kan het allemaal, want in de tijd waarin we leven loeren veel gevaren.
Ik zet mijn plannen maar gewoon in een lijst, met plaatjes.
De redactie van Interplanetair, boek 2, Geestenpoort
Het boek komt uit (geen uiy (sorry, typfoutje) bij Zilverbron
Herschrijven, opmaken als e-book en publiceren van de drie verhalen van Waterloper 2021 op Smashwords
Herschrijven/redigeren van het manuscript Het geheim van Shiloh voor de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor
Herschrijven/redigeren van het manuscript Interplanetair boek 3 Schakelmagie
Dit manuscript als het helemaal klaar is op tijd opsturen naar Zilverbron
Plotten van een nieuwe serie boeken over de zes planeten die horen bij de Magische Alliantie die ontstaat na Interplanetair.
Boek 1 van deze serie schrijven. De andere boeken in de jaren na 2022.
Plotten van de nieuwe standalone/voorloper van al mijn Zilverboeken, Terra Negata.
Misschien schrijven van dit manuscript in 2022, anders later.
Elke week bloggen.
Stoppen als moderator in de Zilverboekenclub en me wijden aan de nieuwe mooie taak die in 2022 begint. (die verklap ik nu nog niet).
Meedoen aan schrijfwedstrijden en natuurlijk (Camp) NaNoWriMo.
12 boeken lezen (minstens) voor de Hebban Challenge (en Goodreads)
In 2022 wil ik meer tekenen in Painter. Wezens van de zes planeten, de zes planeten verder uitwerken in Corel PaintShopPro en doorgaan met plaatsjes voor kaften en blogs.
Indien het in 2022 weer mag, weer naar Festivals gaan.
Lezingen geven en meedoen aan panels op HSFCon in Sneek.
Promotie voor mijn boeken, recensenten en bloggers vragen om mijn nieuwe boek te lezen en te recenseren, winacties op mijn website.
Meedoen aan maanden van bloggers en rubrieken van de Zilverboekenclub. (Als auteur, dus niet meer als moderator).
Studieboeken over storytelling en oerkarakters verder uitwerken zodat ik ze kan gebruiken voor wereldbouw, personages ontwerpen en het plotten van mijn nieuwe boeken.
Proeflezen wanneer iemand mij daarom vraagt. (Win/win voor elkaar).
Bij alles geldt natuurlijk dat ik me er wel gelukkig bij moet blijven voelen. Dus goed in de gaten houden of ik energie genoeg over houd en of ik het leuk blijf vinden om te doen. Ik ben tenslotte onder voorwaarde van verantwoordelijk en wettelijk gelegaliseerd gedrag vrij om mijn eigen gang te gaan in dit land. Ik hoop echt dat het me lukt om al die boeken te kunnen realiseren! Hoe gaaf zou dat zijn?
Wat zijn jullie plannen voor 2022? Ik wens je veel gezondheid en geluk in het Nieuwe jaar.
Wat is er fijner dan ’s winters als het koud is lekker in huis te lezen?
Lees daarom mijn e-books met korte verhalen!
Op al mijn korte verhalen, die als e-books bij Smashwords te koop zijn, krijgt u van 17 december 2021 tot 1 januari 2022 een korting van 25% op de normale prijs.
In 2011 besloten Dinie Boudestein en Marjo Heijkoop dat het tijd werd om in de openbaarheid te treden met hun schrijfwerk, waar ze sinds hun tiende jaar samen aan bezig waren. De directe aanleiding tot dat besluit was het overlijden van Marjo’s jongste broer Maarten, op 47-jarige leeftijd. Dinies vader Henk was 69, zus Joke 43, broer Arie 53, broer Piet 56 en moeder Adriana 88 toen zij in de periode van de vijftien jaren daarvoor ook al waren heengegaan. Het leven was maar kort. Voor ons gold de aanname dat mensen steeds maar ouder werden echt niet. De meesten haalden de pensioengerechtigde leeftijd niet eens! Ons kringetje naaste familieleden werd alsmaar kleiner.
Stel dat ons dat zou gebeuren. Dan ging alles wat we bedacht hadden aan verhaal, wereldbouw en personages zo de prullenbak in. Niemand zou van het bestaan ervan afweten. We hadden er nooit met anderen over gesproken, hielden het geheim en voor onszelf.
Dat er nooit iets mee gedaan zou worden, wilden we niet. Daarvoor beleefden we er te veel plezier aan. We moesten het delen met de wereld om ons heen. Dus besloten we om van de dagboeken van personages die we tot dan toe geschreven hadden, echte verhalen te gaan schrijven. Verhalen die uitgegeven konden worden.
We begonnen te schrijven aan “De vergeten vloek”. Maar net toen we na drie maanden zoveel op papier hadden staan dat we eens uit gingen zoeken of we een uitgever konden vinden, zagen we op het internet de manuscriptenwedstrijd van Magic Tales en Luitingh Fantasy. Zij wilden een manuscript voor een op zichzelf staand verhaal. We besloten om daaraan mee te doen. Dus pasten we ons aan en haalden een bijpersoon tevoorschijn uit het tot dan toe geschreven manuscript. Kamilia Arras werd de hoofdpersoon van ons nieuwe manuscript. We bedachten een verhaal over een tijdreis, naar de oorsprong van onze verbeeldingswereld. Dat werd “Schimmenschuw”.
Schimmenschuw kwam als het debuut van Johanna Lime, ons pseudoniem, in 2015 uit bij Zilverbron. Wij waren echte schrijvers geworden. Behalve romans schreven we ook korte verhalen voor schrijfwedstrijden in het fantastische genre. Drie korte verhalen werden in 20215 opgenomen in bundels bij Annibo. We kregen bij Zilverbron contracten voor het verhaal dat onze uitgebreide wereldbouw recht zou doen. Dat werd trilogie “De vergeten vloek.” Van 2012 tot 2018 deden we aan allerlei wedstrijden mee met onze korte verhalen en daar maakten we vanaf november 2015 e-books van voor Smashwords.
We waren lekker bezig met schrijven en ontmoetten onze collega’s en lezers op beurzen en festivals.
We lazen ook de boeken van collega-auteurs en leerden veel over het schrijven van korte verhalen en romans, tijdens cursussen en van de redactie op ons werk, uit juryrapporten en uit verschillende bronnen op het internet. Schrijven was niet meer uit ons leven weg te denken.
In 2018 ging het mis. Bij Dinie was de kanker teruggekomen, waarvoor ze tien jaar eerder was behandeld. En nu was er geen redden meer aan. Op 23 december 2018 overleed ze na een kort ziekbed, nog voor we naar de afspraak met de oncoloog konden gaan.
We hadden het derde deel van Schamel verbond nog niet helemaal geschreven. Het plot stond in een schema en met het schrijven zaten we ongeveer op de helft.
Zou de trilogie nu toch niet uitkomen? Bleef het maar bij twee delen? Dat kon natuurlijk niet.
Het blijft vreselijk dat Marjo haar beste maatje, grootste vriendin, liefste nicht en trouwe geestverwant is kwijtgeraakt aan die rottige K-ziekte. In de jaren die volgden na 2018 stierven ook haar moeder (88) en haar vader (94), voor wie Marjo de mantelzorg gedaan had. Dat was ook een groot gemis, maar zij hadden al een heel eind verder kunnen reizen op de levensweg dan Dinie, die met 65 haar pensioenleeftijd niet gehaald heeft, net als haar broers en zus. Het is erg eenzaam geworden zonder deze mensen, al leven ze door in Marjo’s herinnering.
De boeken waaraan Dinie meegeschreven heeft, zijn het tastbare bewijs van haar bestaan. Haar stem is daarin terug te vinden. Sinds Dinies overlijden besloot Marjo om alleen door te schrijven. Hoe kon ze anders? Het was haar grote passie en dat is het nog steeds. Meer zelfs. Het schrijven neemt een belangrijke plaats in, in haar leven. Het houdt door de dimensies heen de banden met Dinie in stand.
Bovenstaande boeken zijn inmiddels uitgebracht door Johanna lime. En behalve deze romans zijn er de korte verhalen op Smashwords.
Degenen die dit blog volgen, weten dat er meer aan komt. Na tien jaar is Johanna Lime nog lang niet uitgeschreven. Er komen nog korte verhalen aan. Trilogie Interplanetair waaraan hard gewerkt wordt om hem verder af te krijgen. Een nieuwe manuscriptenwedstrijd. Plannen voor nieuwe romans daarna. Meedoen aan korte verhalen schrijven.
Marjo hoopt dat zij haar ouders achterna mag gaan en nog heel lang van haar (pré)pensioen mag genieten. Dat we de klimaatproblemen zo goed aanpakken dat ze geen gevaar meer vormen voor alle leven op aarde. Dat ze nog lang gezond en sterk en slim kan blijven om het schrijven vol te houden. Maar vooral dat er nog veel lezers de weg naar de boeken van Johanna Lime zullen vinden en mee mogen genieten van de verhalen uit de wereldbouw die Dinie en zij verzonnen hebben, al wordt die de laatste jaren ook verder uitgebreid met nieuwe ideeën.
Nog een maand en dan bestaat het pseudoniem Johanna Lime 10 jaar.
Om dat te vieren heb ik op mijn boekenwebsite een winactie voor zes boeken uitgeschreven onder het menukopje Acties. Het is ook gedeeld op Facebook, dus als je mee wilt doen, kijk dan daar.
Vandaag heb ik toch nog twee verhalen opgestuurd naar de Harland Awards. Samen met de drie verhalen voor Waterloper, eerder dit jaar, zijn er nu dus vijf korte verhalen van mij onderweg om beoordeeld te worden door een jury. Spannend. Wat zal ik erover te horen of te lezen krijgen? Afwachten maar weer. Waterloper is pas de derde ronde ingegaan, de Harland Awards beginnen nog maar net.
Morgen ga ik voor de eerste bijeenkomst naar het Bootcamp van de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor, met de bedoeling om een zelfstandig verhaal te schrijven. Ook spannend, want hoewel ik al wel een brainstrom heb gedaan, weet ik nog steeds niet precies waar het verhaal op uit zal komen. Hopelijk helpt de Bootcamp mij zover dat ik daarna kan gaan plotten.
Als ik terugblik op de afgelopen tien jaar ben ik toch wel erg trots.
Dit heb ik maar mooi bereikt als Nederlandstalig fantasy- en sciencefiction auteur.
In de afgelopen weken ben ik druk bezig geweest met het maken van promotiefilmpjes op YouTube. Niet alleen voor mijn boeken bij Zilverbron en aquaZZ (die staan inmiddels ook op mijn YouTube kanaal https://www.youtube.com/channel/UCjm-7pyLCZFsgNRwqpjdBSw), maar ook voor alle korte verhalen die Johanna Lime sinds 2012 heeft geschreven, nadat Dinie en ik de schrijfwedstrijden hadden ontdekt voor Nederlandse fantasy, science fiction en horror.
TIP: Voor 10 jarigen is ‘Hoe een oger uit Geoglurk de aardmannen hielp’ voor de prijs die iemand ervoor wil geven, dat betekent ook dat je $0.00 in mag vullen en dat je hem dus gratis kunt downloaden van mijn Smashwords profielpagina.
De volgende promotiefilm is speciaal voor Young Adults (vanaf 15 jaar ongeveer), maar ouder kan natuurlijk ook. Voor jongere lezers zijn ze misschien nog wat te lastig om te lezen. Vandaar dat ik onderscheid maak naar leeftijd.
Voor Young Adults en ouder heb ik de meeste verhalen geschreven, van de 41 in totaal in de afgelopen tien jaar. Dus dit is een iets langer filmpje geworden. Korte e-book verhalen voor YA van Johanna Lime: https://www.youtube.com/watch?v=WVI3PHT6MnM
Het is misschien nog wel een beetje te merken dat het maken van deze filmpjes me best veel moeite heeft gekost. Ik had er een nieuw computerprogramma voor gekocht, maar dat deed niet precies wat ik wilde en liep helaas ook vast. Uiteindelijk is het me toch gelukt om er nog iets van te maken, met het nodig kunst- en vliegwerk. Wat frustrerend is het werken met een computer toch als iets steeds vastloopt na een update! Ik hoop dat jullie het nog wel leuke promotiefilmpjes vinden. Ik had niet zo’n zin om in te spreken, dus ze zijn alleen met tekst en muziek.
Uiteindelijk heb ik ook nog een filmpje gemaakt waar al mijn e-books in te vinden zijn. Dus die voor kinderverhalen en voor Young Adults. Maar hierin zijn nu ook nog de verhalen voor volwassenen verwerkt.
Pff, wat een werk. Doordat het programma steeds niet wilde wat ik wilde, heeft dit mij een hele dag gekost. Ik moet toch weer op zoek naar een betere manier om filmpjes voor YouTube te maken, want dat ze daar nu staan vind ik wel superleuk!
Het volgende filmpje is dus van al mijn uitgegeven e-books met korte verhalen op Smashwords. (Klik op de links en niet op de afbeeldingen!)
Als laatste is er nog een e-book dat een non-fictie uitgave is. Misschien herinneren jullie je dat ik op deze website voor mijn blogs in 2020 twintig afleveringen heb gemaakt van Limeschrift. Dat waren twintig blogs over schrijven. Die heb ik gebundeld in een e-book en is ook “gratis” (de prijs die je ervoor geven wilt) te dowloaden. Aangezien ik sinds 2011, toen we begonnen met schrijven, heel wat heb geleerd van het schrijversvak en er in dit e-book onderwerpen voorkomen die daarbij geholpen hebben, is dit misschien nog het handigst voor degenen die ook de wens hebben om ooit een boek uit te brengen of aan wedstrijden voor korte verhalen mee te doen. Zie het als een handreiking voor wat hulp bij het schrijven.
Ik hoop dat jullie na het zien van de filmpjes een beter idee hebben van de verhalen die ik uitgegeven heb als e-books. Ze zijn niet alleen op Smashwords te koop maar ook bijvoorbeeld bij Kobo en ze zijn nooit duurder dan een euro of 1, 2.
Dus als je een kort verhaal wilt lezen, denk dan aan deze mogelijkheid.
Johanna Lime 