Tag: Dinie Boudestein

Wat irriteert me aan de woning waarin ik woon?

On door johannalimeinBloganuary Challenge

20 januari 2023

What irritates you about the home you live in? Dit is de #Bloganuary vraag van 20 januari. Wat irriteert me aan de woning waarin ik woon?

Wat een vreemde vraag. Ik irriteer me niet aan mijn huis. Ik ben er juist erg blij mee dat Dinie en ik dit huis op 19 november 1982 samen hebben kunnen kopen en dat ik er nog steeds kan wonen. Dit huis voelt, door alles wat we er samen in hebben meegemaakt, echt als mijn thuis. Het had toentertijd natuurlijk wel weer wat voeten in de aarde voordat we alles ook echt goed hadden geregeld met het kopen ervan. Twee vrouwen die een samenlevingsovereenkomst bij de notaris afsloten en samen in een huis gingen wonen was wel weer een dingetje. Vooral in een conservatief zwarte-kousenkerk-dorp als Sliedrecht, waar niemand ooit op het idee kwam dat er ook iets anders zou kunnen bestaan dan een traditioneel gezin met een man, een vrouw en een meute kinderen. Maar ondanks de stroeve start met de financiering hebben Dinie en ik altijd met plezier samen in dit huis gewoond. En de heren die aanvankelijk dachten dat we de hypotheek nooit keurig zouden kunnen lossen, omdat we als twee vrouwen samen minder geld binnen zouden krijgen dan één heer-des-huizes met een groot gezin, kregen ongelijk. We gingen met onze tijd mee en hebben behalve dubbel glas en vloerisolatie ook zonnepanelen op het dak laten monteren. Het volgende puntje wordt aansluiten op het warmtenet. Ja, daarin loopt Sliedrecht wonder-boven-wonder zelfs voorop!

Nadat Dinie in 2018 stierf ben ik hier blijven wonen. Het is iets lastiger om alleen voor het onderhoud te zorgen, maar voorlopig is dit huis mijn beste optie. Ik heb nog geen appartement gevonden waar ik beter af zou zijn dan in ons huis en de huidige huizenmarkt werkt daar ook niet aan mee. Wat me soms irriteert is dat ik nog wat rommel in huis heb die ik nodig op moet ruimen, maar dat kan ook gedoseerd gebeuren. Als ik elke week een beetje opruim totdat er minder ballast overblijft, komt dat op de duur ook goed. Nee, ik hoop hier nog wel even te kunnen blijven wonen, al is het stil zonder Dinie in huis. Zij zou morgen 70 zijn geworden als ze nog geleefd had. Ik had die verjaardag graag met haar gevierd. Helaas, dat kan niet langer. Nu houd ik alleen de herinneringen over (en de foto).

Groeten van Johanna Lime

Wat is een schat die verloren is gegaan?

On door johannalimeinBloganuary Challenge

4 januari 2023

What is a treasure that’s been lost? Wat is een schat die verloren is gegaan? De vierde vraag van #bloganuary, een maandlang bloggen over door WordPress opgegeven onderwerpen.

Als ik over die vraag nadenk, kom ik op verschillende antwoorden zoals:

  • Kennis over hoe de piramides en andere bouwwerken uit de oudheid werden gebouwd.
  • Antwoord op de vraag: waarvoor diende Stonehenge en welke rituelen werden daar uitgevoerd?
  • En: Hoe zag het Colosseum in Rome eruit toen het marmer er nog niet afgestolen was voor de vloer van de St. Pieter kathedraal?
  • Ik zou ook wel willen weten hoe de Aboriginals van de Australische Outback vroeger leefden en welke verhalen zij aan elkaar vertelden. Van dat laatste heb ik een boekje gekocht in Diorama Village in Alice Springs, met een paar intrigerende verklaringen van hoe hun wereld is ontstaan en hoe de typische Australische dieren er kwamen.
  • Hoever zou de medische wetenschap op het moment gekomen zijn als de diagnose, die vroeger door vrouwen werd gedaan, niet was overgenomen door mannen?
  • Hoeveel verder zouden vrouwen zijn gekomen als er geen mythe was geweest over de schepping van de vrouw uit de rib van de man en de verleiding van Eva door de slang in het paradijs?
  • Hoe zou onze wereld eruit zien als de wolwa’s van de oude religie in Noorwegen niet waren verdrongen door monniken van het Christendom?

Iedere verandering, of hij ten goede is of niet, betekent vaak een verlies. Een schat aan kennis die verloren gaat.

Als ik op het persoonlijke vlak naar verloren schatten moet zoeken, kom ik bij overleden familieleden terecht, zoals mijn beide ouders, maar vooral bij Dinie. Haar verliezen betekende dat we niet langer meer samen alles konden doen. Niet langer samen rondreizen maken en ook niet langer samen schrijven. Na trilogie De vergeten vloek moest ik alleen verder, zonder haar pientere opmerkingen en ideeën. Ze is nu alweer vier jaar dood en ik heb de volgende trilogie bijna af. Toch blijft het een gemis dat ze er niet meer aan mee kan schrijven, al kijkt ze vanuit het heelal misschien wel mee hoe ik het doe en stuurt ze me daarvandaan soms de goede kant op. Dus Dinie is de grootste schat die ik in mijn leven heb verloren. Ik had al mijn nieuwe boeken ook liever samen met haar geschreven. Nu begin ik me echter af te vragen waarin dan precies de vernieuwing zit… Vermoedelijk komt die duidelijker naar voren in de serie waaraan ik nu begonnen ben: Magische Alliantie. Daniël en Irene, de hoofdpersonages uit Interplanetair, zijn nog steeds personages die wij samen hadden bedacht, maar zo iemand als Astar Natas, het hoofdpersonage uit Woest Water, niet.

Door onze boeken is Dinie als schat nooit helemaal verloren, natuurlijk. Ze leeft in de verhalen die we samen schreven verder. Het is dus maar goed dat wij die verhalen in 2011 zijn gaan verwerken in manuscripten die uitgegeven konden worden onder ons pseudoniem Johanna Lime.

E-book Equilibrium op Mundus

On door johannalimeinPublicaties NL

2 februari 2019

Nieuwe versie van e-book Equilibrium op Mundus.

E-book 2019 – Copyright Johanna Lime

Geschreven door Johanna Lime

Voor Young Adults (15+)

Hoofdredactie Tamara Geraeds

Kaft getekend door Marjo Heijkoop

Illustraties in het verhaal getekend door Marjo Heijkoop

Directe link naar het e-book: https://www.smashwords.com/books/view/601024

Prijs $ 3.99

Samenvatting verhaal:

Equilibrium op Mundus is een verhaal dat zich afspeelt op de door terravorming ontstane planeet Mundus, waar voortdurend aardbevingen zijn. De sjamaan houdt de boeleters goed in de gaten, want als die zenuwachtig worden, is het tijd om te vertrekken. Haar leerling is gevoeliger voor de roedelaars en ze kan gedachten lezen. Op een dag vangt deze jonge sjamaan wel een heel bijzondere boodschap op. Ze gaat op expeditie naar het Noordelijke Plat en vindt de oorzaak van de aardbevingen. Om de planeet van de ondergang te behoeden is een afspraak tussen de wezens van de Platten en de stam die op de Rand leeft nodig. Zal er evenwicht komen voor Mundus zodat de aardbevingen stoppen?

 

Dit verhaal is grotendeels te danken aan de creativiteit van Dinie Boudestein die samen met Marjo Heijkoop dit soort korte fantasy en science fiction verhalen schreef tussen 1 november 2011 en 23 december 2018.

Equilibrium op Mundus kreeg in januari 2019 twee redactierondes van Tamara Geraeds en Marjo Heijkoop, waardoor de tekst verbeterde ten opzichte van eerder geplaatste verhalen onder deze titel. We hebben het zo origineel mogelijk gehouden.

Dinie bedacht dit verhaal. Ze was erg geïnteresseerd in sterren en planeten. Dinie had veel parate kennis en op haar werk werd ze vaak Einstein genoemd in plaats van Boudestein, omdat ze problemen oploste voor haar collega’s. Ze puzzelde graag en breinbrekers waren haar favoriete uitdagingen. Ze was een fan van Steven Hawking en zijn ideeën over het heelal.

De platte planeet Mundus met de Rand en het Noordelijk en Zuidelijk Plat zijn haar idee. Draken waren haar lievelingsdieren. Zij heeft IJsa en Vuura een plaats gegeven in dit verhaal. Ook de nomadenstam met de sjamanen komen voort uit haar fantasie.

Helaas stierf Dinie op 23 december 2018, in de leeftijd van 65 jaar, aan de gevolgen van kanker.

Vanaf 2019 schrijft Marjo Heijkoop alleen verder als Johanna Lime.

Laten we de verhalen die Dinie samen met haar schreef, koesteren als een liefdevolle herinnering aan de vrouw die ondanks het verlies van haar zus Joke en haar broers Arie en Piet die ook jong gestorven zijn altijd positief bleef, humoristisch was en een grote bron aan kennis bezat. Dinie, die de wereld van Mundus heeft bedacht.

 

(NL)

SMASHWORDS EDITIE

Dit e-book is uitsluitend voor uw persoonlijke plezier. Het mag niet worden doorverkocht of doorgegeven aan iemand anders. Als u dit boek wilt delen met iemand anders, koop dan alstublieft een extra exemplaar voor elke ontvanger. Als u dit boek leest en u hebt het niet gekocht, of het was niet gekocht voor uitsluitend uw gebruik, ga dan alstublieft naar Smashwords.com en schaf uw eigen exemplaar aan. Dank u voor het respecteren van het harde werk van deze auteur.

Niets uit deze uitgave mag worden vermenigvuldigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke andere wijze ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Let a.u.b. op het Copyright bij e-books en koop een exemplaar per lezer. Ze mogen niet gekopieerd worden!

 

Onze e-books zijn te koop bij Smashwords, Apple, Kobo, Tolino. Barnes & Noble, Bol.com en meer van dit soort adressen.

Onze Smashwords profiel pagina vindt u hier: https://www.smashwords.com/profile/view/JohannaLime2

 

Een overzicht van de Illustraties:

 

In Memoriam – Dinie Boudestein

On door johannalimeinInformatie6 reacties

29 december 2018

Kennisgeving van het overlijden van Dinie Boudestein.

Op 23 december 2018 is een van de schrijfsters van het duo Johanna Lime (Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein) plotseling overleden, nadat ongeveer een maand geleden door middel van een CT-scan werd vastgesteld dat er een kankergezwel in Dinie’s buik zat waardoor eten niet meer ging.

Dinie werd geboren als jongste telg van een arbeidersgezin in Krimpen aan den IJssel op 21 januari 1953. Ze had twee broers en een zus. Haar moeder was een oudere zus van Marjo’s moeder uit de familie Kalkman, vandaar de naam Lime in ons pseudoniem.

Het was een heel gezellig en sociaal gezin waar Dinie in opgroeide. Ze waren er erg leergierig. Er werd veel met taal gedaan en spelenderwijs groeide de algemene ontwikkeling. Er was belangstelling voor allerlei boeken, muziek, films, puzzels en spellen. Dinie had gegarandeerd altijd een stuk of vijf breinbrekers in haar handtas. Ze was gek op cryptogrammen en sudoku, maar ook op legpuzzels, computerspellen en natuurlijk (semi)wetenschappelijke boeken, maar ook science fiction leesboeken.

Samen met Marjo maakte Dinie vele rondreizen en dan zochten ze naar sporen van oude beschavingen of naar interessante plekken uit de geschiedenis. De mooiste reis was met de Greyhound door de outback van Australië en naar het barrière rif.

In 2008 stierf Dinie’s moeder nadat eerst haar man jong was overleden en ze daarna drie van haar kinderen had moeten begraven. Dinie had zich toen net door de behandelingen heen gevochten voor de borstkanker die bij haar was geconstateerd. Zij wilde pertinent niet dat haar moeder al haar kinderen voor hun beurt zou moeten zien sterven. Maar zelf bleef Dinie daarna alleen achter. Gelukkig woonde ze toen al samen met Marjo en was ze niet helemaal alleen.

Dinie werkte bij de belastingdienst, waar ze berucht was onder de naam Einstein. Door haar puzzeltalent en haar onderzoekende geest vond ze allerlei fouten in het systeem die er bij het computercentrum in Apeldoorn waren ingeslopen. En dat gaf ze aan hen door, waardoor de fouten werden verwijderd. Ze was een vraagbaak voor haar collega’s, een wandelende encyclopedie en een vreemde woordentolk ineen. Ze maakte humoristische taalgrappen, je kon altijd om haar lachen. Maar je moest wel eerlijk tegen haar zijn.

Haar lievelingsmateriaal was glas, omdat het doorzichtig was. Een eerlijk materiaal, vond ze. Haar lievelingsfabeldier was de draak. Haar Chinese sterrenbeeld was ook een draak, het Arabische was Waterman. Ze was een echt kind uit het Aquariustijdperk. Haar lievelingsdier was een dolfijn. Ze hield van aparte dingen en was wel een beetje excentriek. Ze bestudeerde astrologie en verzamelde tarotkaarten. Verder was ze heel gewoon.

Dinie had veel belangstelling voor astronomie. Steven Hawking was haar voorbeeld. Samen met Marjo verzon ze al vanaf haar jeugd een verbeeldingswereld die steeds verder uitgroeide. Ze schreef een aantal van de dagboeken van personages die Johanna Lime gebruikte voor haar romans. De sterke verhalen over de ooms van Nikos in Schimmenschuw die er wat humor in brengen, komen van haar. De obscurijnen uit De vergeten vloek die ruimteschepen onzichtbaar maken, zijn haar idee. De planeet uit Equilibrium op Mundus die eruit ziet als een schijf met een Noordelijk en een Zuidelijk plat en waar je alleen op de Rand kunt leven, is haar idee. De grappige woordspeling in De antibuilenbruildrank, waar verteld wordt over een zwevend orkenlijk, is haar idee.

 

Sinds november 2011 schreef Dinie samen met Marjo deze werken:

Korte verhalen in verzamelbundels

2015 – Het feifarietalent in de bundel Fantasy Gentasia Awards sprookjes en verhalen voor kinderen deel 1 uitgebracht bij uitgeverij Annibo te Gent ISBN 9789082179033

2015 – De antibuilenbruildrank in de bundel Fantasy Gentasia Awards fantastische verhalen voor de jeugd deel 1 uitgebracht bij uitgeverij Annibo te Gent ISBN 9789082179040

2015 – Ruilen met korrigans in de bundel Fantasy Gentasia Awards fantastische verhalen voor volwassenen deel 1 uitgebracht bij uitgeverij Annibo te Gent ISBN 9789082179057

(Annibo bestaat niet meer, we hebben de rechten terug en van de verhalen e-books gemaakt)

Romans bij Zilverbron

2015 – Schimmenschuw – uitgebracht bij uitgeverij Zilverbron ISBN 9789463080200

2017 – De vergeten vloek trilogie – deel 1 – Sluimerend vuur – uitgebracht bij uitgeverij Zilverbron ISBN 9789463080873

2018 – De vergeten vloek trilogie – deel 2 – Smeulend venijn – uitgebracht bij uitgeverij Zilverbron ISBN 9789463081399

We waren nu bezig aan deel 3 die in 2020 uit moet komen.

(Dit is een foto van Dinie uit de zomer van 2018. Ze leest hier uit een van haar favoriete trilogieën)

 

E-books op Smashwords (korte verhalen in het Nederlands)

Deze verhalen hebben eerder meegedaan aan korte verhalenwedstrijden in het fantasygenre, daarna zijn ze herschreven en op Smashwords gepubliceerd. (We waren in 2018 met Tamara Geraeds bezig om ze allemaal twee redactierondes mee te geven en dat zou tot ver in 2019 nog doorgaan)

 (Deze zijn al door de redactie heen)

Paddy en Padda

De nevelkinderen van Hary Rud

Pacifistenbloed

De schouderdraak

Het Feifarietalent (uit de Gentasia Awards bundels)

De antibuilenbruildrank (uit de Gentasia Awards bundels)

Het frisbeeschip dat crashte in Loppersum

Liefde en aandacht doen wonderen

Het D. D. D. syndroom

Idool

De niksmeer en de zeefemin

Echt, een wereld van ringen

De Knuffelsteen (Dit verhaal wordt langer gemaakt en de titel wordt dan De Avonturensteen)

(Deze krijgen nog redactie)

Equilibruim op Mundus

Goed opletten!

Muizenissen

Ruilen met korrigans (Uit de Gentasia Awards bundels)

De wording van Chyndyro

De slangenvrouw

Een draak met koekjes

E-books door Dinie vertaald naar het Engels

Toado and Toada

The Nebula Children of Hary Rud

Pacifist Blood

The Shoulder Dragon

The Anti Bumpbrump Potion

The Fayfairy Talent

Andere verhalen waar Dinie aan mee geschreven heeft zijn:

Carrière maken

Onnatuurlijk

Defragmentatie

Mensplanten van Mars

Levende fantasie

Robotrace

De urn

Saffraanslakkensoep

Mami

De Eedenvallei van de Shoikeiyi

De Shoiaviony

Diversiteit

Openen op eigen risico

De listige schoenmaker

Breinsoep

Hellefee

Goudborstels grijpt in

Tijd om te leven

 

Marjo Heijkoop schrijft vanaf nu alleen verder onder het pseudoniem Johanna Lime.

In haar herinneringen en in de geest is Dinie nog steeds bij haar.

Daar kan geen kankercel tegenop!

 

Nog een paar foto’s om Dinie te blijven herinneren.

 

In je boeken en verhalen blijf je bij ons, Dinie.

 

Halverwege april met CampNaNoWriMo

On door johannalimeinBerichten

15 april 2018

Saturnus Maan is een ambitieus en complex project, hoorde ik van mijn vader toen ik hem het een en ander uitlegde over waar ik mee bezig was met schrijven. We kregen er zelfs weer een verschil van mening over, dat hebben we steeds. Mijn vader en ik, iedere keer botsen we. En dat is nou juist ook een van de drijfveren van mij die achter dit verhaal zitten.

Ik heb vanuit mijn ervaringen kritiek op de maatschappij, ik wil iets duidelijk maken waardoor mensen die na mij leven niet in dezelfde val trappen als waarin ik ben getrapt gedurende mijn leven. Daarom wil ik nu juist autobiografisch schrijven, maar dan wel zonder mensen te kwetsen die dicht bij mij staan. Zij zijn ook een product van hun opvoeding en hebben de voor hen, op dat moment en met de mogelijkheden die voorhanden waren, beste keuzes gemaakt in hun leven, zoals ik dat ook heb gedaan.

Dat mijn vader gelijk heeft, als hij zegt dat ik ambitieus bezig ben met dit verhaal, heb ik echter wel gemerkt. Gezien wat er deze week speelde bij de Harland Awards Boekprijs is ambitieus zijn natuurlijk niet zo gek, al pretendeer ik niet de neiging te hebben literair te willen zijn. (Degenen die de discussie hebben gevolg op Facebook weten waar ik het over heb). Ik wil gewoon mijn verhaal kwijt en dan het liefst op een manier dat ik toch genreschrijver kan zijn. Dus als ik schrijf over waargebeurd in combinatie met science fiction, is het al gauw duidelijk dat dit project erg complex is.

Om in die complexiteit de weg te vinden en alle elementen die daardoor in het verhaal komen op de juiste plaats te krijgen, is me aardig opgebroken. Ik heb mijn doelstelling aan moeten passen. Ik ga geen 50.000 woorden halen deze maand. Als ik 25.000 woorden haal, zal ik al superblij zijn.

Het schrijven van dit technisch lastige verhaal gaat langzaam. Ik moet er veel moeite voor doen om het juist te verwoorden. Op een gegeven moment, tussen 9 en 14 april, lukte het niet meer. Ik wist niet hoe ik verder moest en alle lust om door te gaan was even helemaal verdwenen. De inspiratie was weg.

Gelukkig is er dan Facebook en heb ik daar in de loop van de tijd veel vriendjes gekregen. Zij hebben me door te antwoorden op een vraag om hulp weer op gang geholpen. Daar ben ik heel dankbaar voor. Ik doe dit niet alleen, er zijn anderen die met mij meedenken en laten blijken dat ze nieuwsgierig zijn naar een verhaal over twee vrouwen en twee aliens.

Zelf ben ik net zo nieuwsgierig naar hoe het verder zal gaan met de personages, want bij iedere alinea die geschreven wordt kan het de andere kant opspringen. Is er dan toch een muze die stiekem over mijn schouder meeleest? Of is dat gewoon Dinie die meedenkt en schaaft aan wat er tijdens het proces gebeurt? In elk geval ben ik nu bij hoofdstuk 12 aanbeland, terwijl ik bij hoofdstuk 5 begon op 1 april. (De eerste vier hoofdstukken zijn geschreven voor de cursus Schrijf Je Verhaal, bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel). Er zit voortgang in dit verhaal en hoewel de diverse keerpunten en het eindpunt vaststaan, kan er in de tussenliggende hoofdstukken nog aardig wat gestuurd worden. Dat doet het creatieve proces en daar geniet ik van.

Het wordt een verhaal waarin er van alles bij elkaar komt en weer uit elkaar gaat. Er zit beweging in. Wat dat betreft lijkt het veel op het echte leven. Ik hoop alleen dat als het klaar is, ik er een manier voor vind om het de wereld in te brengen. Maar goed, tot die tijd blijf ik lekker schrijven en spin ik mijn draden zodat de boodschap uit het daarna geweven kleed tevoorschijn komt. Nog een halve maand te gaan. Met een score van 15.130 woorden moet 25.000 woorden ook te halen zijn.

Groeten van Marjo.

Over Johanna Lime (Biografie)

On door johannalimeinInformatie

Johanna Lime zw 302

16 maart 2014

Over Johanna Lime (Biografie)

Johanna Lime werd geboren op 1 november 2011 in Sliedrecht. Zij is het pseudoniem van Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. De naam Lime komt voort uit de gezamenlijke familienaam van moeders zijde: Kalkman. Johanna is de naam van onze oma, van Dinie’s zus Joke en het is de tweede doopnaam van Marjo.

Johanna Lime begon met het schrijven van een eerste deel voor een trilogie, maar toen dat klaar was, ontdekte ze in 2012 de manuscriptwedstrijd. Voor die wedstrijd besloot zij ene heel nieuw manuscript te schrijven: Schimmenschuw. Dit kan als alleenstaand verhaal gelezen worden of worden gezien als voorloper op de trilogie die ze weer opnieuw aan het schrijven is. Ze kwam op het forum van Magic Tales in contact met andere schrijvers. Daar ontdekte ze schrijfwedstrijden voor korte verhalen. Inmiddels neemt ze daar elk jaar aan deel en ze heeft ook enkele schrijfcursussen gevolgd.

Johanna heeft de ambitie om zo goed te worden met het schrijven over haar fantastywerelden dat er veel lezers van haar boeken zullen genieten.

Over Dinie (Biografie)

On door johannalimeinInformatie

Dinie zw 202

16 maart 2014

Over Dinie (Biografie)

Dinie Boudestein is geboren op 21 januari 1953 in Krimpen aan den IJssel. Zij is de jongste telg uit een gezin met vier kinderen. Samen met haar broers en zus speelde ze vaak taalspellen. Ze ontdekte de bibliotheek al snel en raakte gefascineerd door boeken over astrologie, astronomie, populaire wetenschap, science fiction en fantasy.

Dinie studeerde aan de huishoudschool, ging daarna naar de opleiding voor lerares nijverheidsonderwijs en maakte een zijsprong naar de opleiding voor apothekersassistente. Ten slotte ging ze werken bij de rijksoverheid.

Dinie maakte voor school geweldig goede werkstukken die als voorbeeld werden gebruikt voor anderen. Op 19 november 1982 ging ze met Marjo samenwonen in Sliedrecht en schreef ze verschillende dagboeken van personages in de werelden waar de het grootste deel van de verhalen van Johanna Lime over gaan. Haar hobby’s zijn: rollenspellen op de computer, puzzelen, breinbrekers, lezen, films kijken en schrijven.