Een overzicht van alle vernieuwde e-books op Smashwords

On 30 maart 20199 juni 2019 door johannalimeinBerichten, Publicaties NL

30 maart 2019

Negentien korte verhalen na gedegen hoofdredactie als e-book vernieuwd uitgegeven

Sinds augustus 2018 ben ik bezig geweest om samen met redactrice Tamara Geraeds alle korte verhalen die op Smashwords stonden een hoofdredactie mee te geven. Negentien van de twintig gepubliceerde verhalen zijn nu helemaal vernieuwd. Alleen De knuffelsteen wordt later nog gewijzigd in De Avonturensteen omdat ik het verhaal langer ga maken. Daarvoor moet ik eerst een bezoek brengen aan de stad Brugge, voor onderzoek.

Hieronder het nieuwste overzicht van de korte verhalen uit het genre fantasy, science fiction en horror die door de redactie zijn gekomen. Ze zijn te herkennen aan de NL ISO-code op de kaft en bovendien zijn de verhalen nu ook ingedeeld per leeftijdcategorie.

Planning voor 2019

De knuffelsteen gaat na een bezoek van mij aan Brugge veranderen in een langer detectiveverhaal en zal De Avonturensteen als nieuwe titel krijgen. Tot die tijd is het verhaal van De Knuffelsteen, dat nog niet door de hoofdredactie is, gratis te downloaden.

Vanaf april 2019 krijgen zeven nieuwe verhalen een gedegen hoofdredactie door Tamara Geraeds. Ik ben van plan om ze als een serie van zeven science fiction/fantasy verhalen nieuw te publiceren op Smashwords. Houd deze website dus in de gaten, en dan vooral het menu Publicaties NL, voor nieuws.

Waar zijn de korte verhalen van Johanna Lime te koop?

De e-books zijn hier te vinden: https://www.smashwords.com/profile/view/JohannaLime2

Ze staan ook bij BOL, Kobo en op andere plaatsen. Ik heb natuurlijk het liefst dat u ze via Smashwords download, want daar krijg ik de meeste centen aan royalty’s.

Het overzicht van alle negentien vernieuwde e-books

(6 ervan zijn bovendien vertaald naar het Engels en hebben EN op de kaft staan)

Verhalen voor de jeugd.

Vanaf 7 jaar

De schouderdraak

Vanaf 8 jaar

Paddy en Padda

Een draak met koekjes

Vanaf 10 jaar

Het feifarietalent

De antibuilenbruildrank

Goed opletten!

Muizenissen

Verhalen voor Young Adults (vanaf 15 jaar)

Pacifistenbloed

De niksmeer en de zeefemin

Liefde en aandacht doen wonderen

Het D.D.D. syndroom

Equilibrium op Mundus (geïllustreerd)

Verhalen voor volwassenen

Idool

Echt, een wereld van ringen

Ruilen met korrigans

Verhalen die naast de boeken van Johanna Lime passen

(Passen bij de categorie Young Adults, vanaf 15 jaar)

De wording van Chyndyro (past bij Schimmenschuw en bij De vergeten vloek)

De slangenvrouw (past bij deel 1 van De vergeten vloek, Sluimerend vuur)

De nevelkinderen van Hary Rud (past bij deel 2 van De vergeten vloek, Smeulend venijn)

Het frisbeeschip dat crashte in Loppersum (past vanwege het wezen dat hierin voorkomt bij deel 3 van trilogie De vergeten vloek)

Wil je alle verhalen uit de verbeeldingswereld Eibor Risoklany lezen, dan kun je dat het beste chronologisch doen. De juiste volgorde van mijn verhalen in deze verbeeldingswereld is als volgt:

De wording van Chyndyro (Smashwords e-book)
Schimmenschuw – uitgeverij Zilverbron (paperback uit 2015)
De vergeten vloek deel 1 – uitgeverij Zilverbron (paperback uit 2017)
De slangenvrouw (Smashwords e-book)
De vergeten vloek deel 2 – uitgeverij Zilverbron (paperback uit 2018)
De nevelkinderen van Hary Rud (Smashwords e-book)
De vergeten vloek deel 3 – uitgeverij Zilverbron (paperback uit 2020)
Het frisbeeschip dat crashte in Loppersum (Smashwords e-book)

De paperbacks vindt u hier: https://www.artbooksshop.com/search/?search=Johanna+Lime

Veel leesplezier!

Johanna Lime

Redactieronde 2 klaar, weer een stap verder

On 4 augustus 2018 door johannalimeinInformatie

Geplaatst 4 juli 2018

Redactieronde 2 klaar

Nadat wij een paar weken vakantie hielden, begon op 25 juni de tweede ronde van de hoofdredactie voor het tweede deel van trilogie De vergeten vloek. Gisteren was het werk klaar en is het manuscript teruggestuurd naar de uitgever. Nu krijgt het manuscript nog een woordredactie en eindredactie en dan kunnen we de zetproef door gaan nemen. De publicatie van Smeulend venijn (september) komt steeds dichterbij.

We hebben weer een periode achter de rug waarin we iedere dag hard gewerkt hebben aan het vervolmaken van ons verhaal. En deze tweede ronde zorgde voor nieuwe uitdagingen. We moesten nog wat dingen toevoegen en weghalen. Woorden vervangen door synoniemen, vertellen vervangen door laten zien. En op het laatst controleren of het boek echt synchroon liep met Sluimerend vuur. Het was weer een flinke klus en we hebben er het een en ander van bijgeleerd over schrijven.

Smeulend venijn wordt een geweldig boek. Tijdens het hardop lezen hebben we genoten van ons verhaal. Het staat er nu goed bij, dankzij de samenwerking met Tamara Geraeds.

Wat is het fijn om samen te werken met een redactrice die alle belangrijke dingen goed in de gaten houdt zodat alles perfect klopt. Het was soms even slikken, want de opdrachten waren best intensief. Maar wat zijn we blij met het resultaat. Het verhaal is zo geworden als we het bedoeld hebben. Nog even dan kunnen we gaan plotten en verder schrijven aan het derde deel. De plannen daarvoor komen langzaam boven borrelen.

We geven ons niet de gemakkelijkste taak door twee boeken te schrijven waarvan de verhalen naast elkaar lopen. Volgens Tamara is dat niet eerder gebeurd. We schrijven scènes die in twee koninkrijken spelen, vanuit verschillende gezichtspunten.

In Sluimerend vuur gaat het verhaal over het koninkrijk Laskoro waar een deel van de magische families uit het verleden op Chyndyro, wat beschreven is in Schimmenschuw, leeft. Nu in de moderne tijd, met ruimtevaart en techniek, maar ook met een behoefte aan magie.

Smeulend venijn speelt zich af in het koninkrijk Berinyi, in dezelfde tijdsspanne als Sluimerend vuur. Alleen gaat dit verhaal over de andere magiërs die door de Avatars verbannen werden. Daar tussendoor loopt het verhaal van Helena Attholred, de antagonist met haar venijnige bedoelingen.

Wanneer u Smeulend venijn leest, zult u dit bovenstaande drankje tegenkomen.

Weer een stap verder

We voelen ons feestelijk, want we zijn weer een stap verder met ons verhaal. Nog wat afrondende activiteiten en dan kan ons boek gedrukt worden.

Na boek 2 gaan we verder schrijven aan boek 3. Alle losse eindjes uit Sluimerend vuur en uit Smeulend venijn komen dan bij elkaar en worden verweven in een gezamenlijk verhaal voor Laskoro en Berinyi.

En nu op naar de Elfia in Arcen, waar u voor het eerst de beide boeken met hun parallel aan elkaar lopende verhaallijnen kunt kopen.

Graag ontmoeten wij u daar.

Groeten van Johanna Lime

4 – De teller voor Smeulend venijn staat op de vier

On 2 juni 20182 juni 2018 door johannalimeinInformatie

Geplaatst 2 juni 2018

Hoe kan dat? De teller op 4? De vorige keer stond hij ook al op vier!

Dat heeft u goed gezien. Maar toch is er nu iets veranderd aan het plaatje. We hebben namelijk in opdracht van onze redactrice naar een betere titel gezocht, want de werktitel Angst en Venijn dekte net niet de lading van het verhaal. Dat gevoel hadden wij al langer. We gingen dus zoeken naar een titel die het boek echt nodig had. Onze vrienden op Facebook werden zelfs ingeschakeld en kwamen met mooie reacties die ons verder hielpen. Daarvoor onze dank!

De titel die we nu aan deel 2 van DE VERGETEN VLOEK mogen geven, (onze uitgever is het daarmee eens) is: SMEULEND VENIJN. Denk bij het woord smeulend aan een brand die ondergronds doorgaat, terwijl er alleen rookontwikkeling te zien is, zoals bij een veenbrand. Ineens kan hij weer opvlammen als hij op een plek komt waar voldoende zuurstof is. Venijn houden we als woord aan, want venijn is een synoniem van vergif en ook van boosaardigheid en dat past prima bij dit boek.

Verder is het mooi dat SMEULEND VENIJN dezelfde beginletters heeft als SLUIMEREND VUUR en dat is bovenal fijn omdat de verhaallijnen naast elkaar lopen. Op de kaft van het boek zullen deze beginletters ook weer mooi uitkomen. Dit hadden we niet expres zo verzonnen. Het is gewoon zo gelopen. Zonder opzet valt alles precies op zijn plaats. Het heeft zo moeten zijn en dat geeft ons een heerlijk voldaan gevoel.

De vorige keer schreven we dat we op 23 april waren begonnen aan de redactie van dit tweede deel van onze trilogie. Het is een flinke klus, maar het werk schiet lekker op. Nog een paar hoofdstukken en dan is de eerste redactieronde gedaan. Dan gaan we genieten van twee weken vakantie en kunnen we erna verder werken aan ronde 2. In september komt het boek dan uit.

Ook deze keer is er een scène geschrapt. Hij had weinig met het verhaal te maken en kon wel weg. Maar misschien is het voor nieuwsgierige lezers wel interessant om alvast een vooruitblik op onze verbeeldingswereld te krijgen, waar meerdere mensenrassen zijn. Zie deze scène a.u.b. als een schrijfoefening van ons. Het boek wordt veel interessanter!

We zullen het geschrapte gedeelte ter illustratie hieronder plaatsen.

VOOR DE DUIDELIJKHEID: DIT KOMT DUS NIET IN ONS BOEK.

————————————————————————————————-

Fragment uit het manuscript van Smeulend Venijn dat niet in het boek wordt opgenomen.

Tatjana – Jacky’s Bakens

Tatjana stond op het punt om de tuinman en de stratenmaker net als gisteren maar weer naar huis te sturen, maar ze besloot nog even wat langer te wachten. Jacky had haar laten weten dat ze komen zou om instructies te geven voor de bouw van het Baken. Tatjana had er een mooie plek voor uitgezocht in de tuin naast haar tempel, een beetje uit het volle zicht van eventuele wandelaars. ‘Ze is er nog steeds niet. Wat zou er toch aan de hand zijn?’
Gurhan, de tuinman hief zijn klauw boven zijn ogen en tuurde het pad af richting de stad. Hij liep de hele tijd al rusteloos heen en weer tussen de ingang van het park en deze plek. Tatjana werd horendol van het geklos van zijn hoeven. Waarom stuurt Jacky geen bericht?
Xem, de blonde stratenmaker bekeek de op maat gehakte kalkstenen voor de plaat voor de twintigste keer en ging uiteindelijk maar bovenop de zakken roodzand zitten. Hij zuchtte diep.
Tatjana wilde net vragen of de twee mannen mee wilde gaan naar de keuken voor een kopje koffie, toen Gurhan begon te grommen, iets dat taicapry wel vaker deden als ze ergens over na moesten denken.
‘Is ze dat?’ wees Gurhan. ‘Ik zie daar twee priesteressen uit een kabats komen. Misschien heeft de Eerwaarde Toliano iemand anders meegebracht?’
Tatjana haalde opgelucht adem toen ze Jacky en Alicia herkende. ‘Je hebt gelijk, Gurhan. Die jongere vrouw is Alicia Toliano, een nichtje van Jacky.’
Xem kwam van zijn zandzakken af en liep naar haar toe. ‘We kunnen dus blijven vandaag?’
Tatjana knikte. ‘Het is wel iets later dan ik had gezegd, maar het lijkt erop dat het nu doorgaat.’ Ze zag dat Alicia een krat droeg met ananasplantjes, terwijl Jacky een schoudertas en een rond metalen voorwerp bij zich had.
‘Het spijt me dat we zo laat zijn,’ zei Jacky na de gebruikelijke begroeting. ‘We hadden wat problemen met het Baken in Deliyi. Het bleek dat het niet werkte zolang er geen specifieke verbinding bestond tussen de kalkstenen van de plaat en het grondwater. Ik moest zelfs dit speciale dekseltje laten maken bij een smid.’ Ze liet het ronde metalen voorwerp zien. Er zat een punt aan die er best gevaarlijk uit zag.
Alicia lachte toen ze haar gezichtuitdrukking zag. ‘Die punt steekt naar beneden, hij gaat de bodem in. Het is geen speer.’
Tatjana lachte nu ook. ‘Ik dacht al dat het gevaarlijk reizen zou worden met zo’n scherp uitsteeksel.’
‘Kunnen jullie beginnen?’ Jacky haalde de werktekening uit de schoudertas en wees aan waar de nieuwe onderdelen moesten komen.
Gurhan en Xem begonnen direct ijverig met de werkzaamheden. Alicia haalde voorzichtig de ananasplantjes uit de krat en zette ze op het grasveldje naast de plek waar het Baken gepland was.
‘Ik ga koffie halen,’ zei Tatjana. ‘Misschien is er nog van die heerlijke taart over. We hadden gisteren een gezellige bijeenkomst in de tempel en er waren weer een paar taicapryvrouwen die gebak meebrachten.’
‘Nou, dat lust ik wel!’ Alicia likte haar lippen bij voorbaat al af.

————————————————————————————————-

Schrijven is een proces, net als redactie dat is. We zien het verhaal opknappen. Op plaatsen wordt er geschrapt en op andere plaatsen wordt er nog iets bijgeschreven. Zo gaat dat. Onze redactrice, Tamara Geraeds, ziet dingen waar wij blind voor zijn geworden. We schaven en slijpen en als we de tekst hardop lezen, worden we blij. Het verhaal komt precies in de vorm die wij in gedachten hadden. Zo was het bedoeld. We hebben er alle vertrouwen in dat het helemaal goed komt. Wanneer het boek klaar zal zijn, is het ook echt af en dan zult u als lezers kunnen genieten.

Iedere anderhalf jaar komt er een deel van de trilogie uit bij UITGEVERIJ ZILVERBRON. Deel 1 kwam in april 2017 uit, deel 2 wordt verwacht in september 2018 en deel 3 in april 2020.

We hebben een intekenlijst voor iedereen die het voornemen heeft om Smeulend venijn via ons te kopen. We zijn van plan weer een cadeaubon voor een nieuw kort verhaal te geven aan degenen die het boek op de Elfia in Arcen kopen of via de intekenlijst. Dit wordt: ‘De nevelkinderen van Hary Rud’. Het verhaal staat al bijna helemaal klaar, alleen de kaft moet nog getekend worden.

Laat uw naam en e-mailadres achter als reactie op deze blog of laat het weten in een chat op onze Facebook pagina als u op onze intekenlijst wilt komen. Ook als u Schimmenschuw of Sluimerend vuur via ons aan wilt schaffen, kunt u dit hier aangeven. We signeren de boeken graag en hebben nog enige exemplaren over.

Groeten van Johanna Lime.

4 – De teller voor Angst en venijn staat op de vier

On 13 mei 2018 door johannalimeinInformatie

Geplaatst 13 mei 2018

We tellen verder af:

Nadat ons debuut SCHIMMENSCHUW in september 2015 op de Elfia in Arcen voor het eerst te koop was en deel 1 van de trilogie DE VERGETEN VLOEK met titel SLUIMEREND VUUR in april 2017 op de Elfia in Haarzuilens het daglicht zag, komen we met het goede nieuws dat deel 2 van de trilogie, ANGST EN VENIJN in september 2018 uitgebracht zal worden.

Wij zijn op 23 april begonnen aan de redactie van dit boek. Elke dag nemen we samen met onze redactrice, Tamara Geraeds, een gedeelte van het manuscript onder de loep. Er wordt gekeken of het verhaal goed klopt, of het logisch in elkaar steekt, of de chronologie goed is, of de scènes interessant genoeg zijn en of ze passen in het totale verhaal. We schrappen en herschrijven, zetten zinnen net even iets anders neer en we zien het verhaal beter worden. We zijn nu bezig aan redactieronde 1, dan komt er een korte vakantie, waarna redactieronde 2 volgt. In september komt het boek dan uit.

Wij vinden het fijn dat we nu Tamara Geraeds als redactrice hebben. Zij doet het net iets anders dan Cocky van Dijk en daar kunnen wij weer veel van leren, juist door de net iets andere aanpak.

In de afgelopen week stuitten we op een gedeelte dat weliswaar grappig was, maar niet veel toevoegde aan het totale verhaal. Daarom is het voor het boek geschrapt en vervangen door een andere scène.

We zullen het geschrapte gedeelte ter illustratie hieronder plaatsen.

VOOR DE DUIDELIJKHEID: DIT KOMT DUS NIET IN ONS BOEK.

————————————————————————————————-

Fragment uit het manuscript van Angst en Venijn dat niet in het boek wordt opgenomen.

Sammerah – Het verjaardagsfeest

Sammerah keek door het woonkamerraam naar de tafels en stoelen die ze eerder vandaag in haar tuin had klaargezet voor haar verjaardagsfeest. Haar blik ging onwillekeurig naar de huisjes aan de bomen. De kleine vlindermensjes die ze van Berinyi3 had meegenomen, waren weer tot rust gekomen. Misschien had ze hen niet uit het Pauwenklooster mee moeten nemen. De explosie die de shoiavionybevolking hier had, kon voor een ware plaag gaan zorgen. Ze zette de gedachte snel van zich af. Shoiaviony waren heel populair in Bengalo. De bezoekers aan de tempel vonden hun kleurige vleugeltjes en hun boomhuisjes prachtig om te zien. Ze had pas nog een stelletje aan mensen meegegeven die ook zo’n huisje in hun tuin wilden hangen. Het leek alsof ze vonden dat shoiaviony gelukbrengers waren, net als zangvogels in kooitjes die ze hier ook vaak zag. Ze was er gerust op dat ze voor de nakomelingen van haar shoiaviony wel geschikte families zou vinden die goed voor hen konden zorgen.
Ze liep naar de kinderkamer om te zien of Michelle al wakker was. Zachtjes sloop ze naar de wieg.
Haar dochtertje lag rustig naar haar mobile te kijken.
Sammerah boog zich iets te schielijk over haar heen.
Michelle schrok en barstte in huilen uit.
‘Wat nu? Ik ben je mama!’ Ze rammelde even met de rammelaar.
Michelle was weer stil. Haar oogjes straalden en haar handjes bewogen op en neer.
Ze tilde haar dochtertje op. ‘Wil je buiten spelen, kleine meid?’ Ze nam het speelkleed en wat speelgoed mee en zette Michelle naast een boom in de tuin.
Er vlogen een paar shoiaviony naar de baby toe.
Michelle zette grote ogen op toen de kleine mensjes van de ananas begonnen te eten dat op een schoteltje vlak naast het speelkleed stond. Ze kraaide van plezier en zwaaide met haar handjes.
‘Ja, dat is leuk, hè? Voorzichtig, doe ze geen pijn.’ Sammerah bleef staan kijken totdat de vlindermensjes hadden gegeten en Michelle met haar speelgoed in de weer ging. Ze liep bij de baby vandaan en inspecteerde de opstelling van tafeltjes en stoelen voor de laatste keer. Het was mooi weer op haar verjaardag, ideaal voor een tuinfeest. De schalen met fruit en lekkere hapjes stonden al op een lange tafel, afgeschermd voor de grijpgrage vingertjes van ondeugende shoiaviony. Ze had kopjes en thermoskannen met thee, glazen en een punchfontein klaargezet.
Ze liep de hal in en bekeek zichzelf in de spiegel. Een boerin met een hoofddoekje op keek haar vanuit de spiegel aan. Er priemden twee blonde vlechtjes onder het lapje uit. De grote neptanden met de grasspriet ertussen bleven goed op hun plek zitten. Het blauwwit geblokte schort, dat ze had voorgebonden met de strik aan de voorkant, maakte de vermomming helemaal af. Ze was benieuwd in wat voor uitdossing haar gasten zouden komen.
De eerste gast die even later de tuin in kwam, was Lianne McGuire. Zij was als heraut verkleed. Ze hield een lange hoorn vast, bracht die naar haar mond en blies. ‘Tetterdetet!’ klonk het vals.
Michelle kraaide van plezier.
Lianne fronste. ‘Blijkbaar heb ik te lang geen hoorn geblazen. Het is nog wel het attribuut van mijn familie. Vind je me wel leuk zo?’
‘Natuurlijk. Je moet steeds als je iemand aan ziet komen maar even op die hoorn blazen. Wat vind je van mijn boerinnenkostuum?’
‘Je ziet eruit als een boerentrien. Die belachelijke grasspriet is een vondst.’ Lianne keek waarderend de tuin rond. ‘Je hebt er wat moois van gemaakt.’
De tweede bezoekster kwam eraan. ‘Toet!’ klonk het nu uit Liannes hoorn. ‘Daar hebben we Ylena Richy. Ze komt met de trein uit Sanatana,’ zei de heraut.
‘Gefeliciteerd met je verjaardag!’ Ylena haalde een stuk karton uit haar tas, vouwde het terug en bond het voor haar buik. ‘Ik ben de tarotkaart de Zot,’ zei ze. ‘Ik kan jullie grootse gebeurtenissen aankondigen.’ Ze streelde Michelle over haar wangetje en wilde plaatsnemen op een van de stoelen. Dat lukte niet vanwege het karton. ‘Ver …’ begon ze, maar sloeg haastig haar hand voor haar mond.
Lachend hielp Sammerah haar om de knoop op haar rug weer los te maken. Het bord werd steunend tegen de stoel op de grond gezet. ‘Heb je dit zelf gemaakt? Het is een leuke tekening. Is het een zelfportret?’ Ze hoorde het dreigende commentaar van Ylena maar half, want de volgende gast diende zich aan.
Tatjana Baksy kwam de tuin in en trok haar wenkbrauwen op. ‘Oh, was het de bedoeling dat we verkleed kwamen? Dan heb ik de r-post niet goed gelezen. Sorry! Nou, dan ben ik maar verkleed als Tatjana Baksy.’ Ze feliciteerde Sammerah met haar verjaardag.
‘Ik zal het je maar niet kwalijk nemen,’ zei Sammerah. ‘Kom erbij en haal iets te eten of te drinken van de tafel.’ Ze liep uitnodigend voor haar gasten uit en haalde het plastic weg. ‘Als het niet genoeg is, roepen jullie maar, want in de keuken is nog meer.’
Iedere bezoekster die op haar verjaardagsfeest gekomen was, deed zich tegoed aan de lekkere dingen die ze had uitgestald. Ze nam zelf ook een paar hapjes en hoorde ineens gegrom achter zich. ‘Grrr!. Beginnen jullie nu zonder mij?’
Sammerah draaide zich om. Er stond een bruine beer naast de tafel. ‘Ja,’ zei ze. ‘Als je dat niet had gewild, had je op tijd moeten komen.’
Dreigend liep de beer op haar af en sloeg zijn voorpoten om haar heen. Ze werd tegen het zachte berenlijf aangetrokken. ‘Gefeliciteerd met je zevenentwintigste verjaardag,’ bromde de beer. Hij nam een hap uit haar schouder en gromde weer. ‘Ik wil iets lekkers! Heb je honing?’
‘Op de tafel, bij de thee, staat een flinke pot. Daar kun je best wat van nemen.’
De beer liep naar een thermoskan met thee en zette haar kop af, pakte een kopje en schonk de goudbruine vloeistof in, maar nam geen honing. Met een volle kom liep Sylviana naar een stoel en ging bij de vriendinnen zitten. ‘Ik dacht, laat ik me eens veranderen in de mascotte van Berinyi5,’ zei ze glimlachend.
Jacky Toliano kwam als laatste, met de trein uit Deliyi. Ze was gekleed in een kapiteinsuniform van haar vriend, Victor, die bij de Berinese Ruimte Macht diende. ‘Ik kwam er gisteren pas achter dat ik gekostumeerd moest komen,’ zei ze. ‘Dit uniform is niet helemaal mijn maat. Maar het kan er wel mee door, dacht ik?’
Sammerah lachte. ‘Het staat je goed.’ Ze wees haar waar ze thee en hapjes kon halen.
Jacky kwam bij hen aan de tuintafel zitten. Ze keek spottend naar Tatjana. ‘Zo, mevrouw! U hebt een prachtige vermomming. U zou bijna Tatjana Baksy kunnen zijn.’
Ze moesten allemaal lachen.
————————————————————————————————-

Schrijven is een proces, schrijven is een ambacht, er is heel wat nodig om een boek te schrijven, dat ziet u zeker wel? Maar we hebben er alle vertrouwen in dat het helemaal goed komt. Wanneer het boek klaar zal zijn, is het ook echt de moeite van het lezen waard.

Iedere anderhalf jaar komt er een deel van de trilogie uit bij UITGEVERIJ ZILVERBRON. Deel 1 kwam in april 2017 uit, deel 2 wordt verwacht in september 2018 en deel 3 in april 2020.

We hebben een intekenlijst voor iedereen die het voornemen heeft om Angst en Venijn via ons te kopen. We gaan nog even uitzoeken welk cadeau we eraan toevoegen, maar dit zal weer een van onze korte verhalen worden. Welke precies laten we later nog weten.

Groeten van Johanna Lime.

Voorbereidingen voor NaNoWriMo 2017

On 29 oktober 2017 door johannalimeinBerichten2 reacties

29 oktober 2017

Het is wintertijd, het bioritme komt langzamerhand weer in zijn normale modus terecht en de verhalen dringen zich op. Nog een paar dagen, dan begint de NaNoWriMo maand: november.

Tussen 1 en 30 november gaan we er weer flink tegenaan! Er staan verschillende projecten op het programma. Ja, u leest het goed, wij zijn rebels! We gebruiken deze maand niet voor één boek, maar voor twee. Zolang we de 50.00 woorden in november maar halen, vinden wij dat we winnaars zullen zijn, ook als we ons niet aan de traditie houden van het schrijven aan één roman. Ons doel is namelijk om het schrijfritme voor de komende winter weer te pakken te krijgen door elke dag te schrijven.

Project 1: We zijn over de helft van versie 6 van ons manuscript, voor het tweede deel van trilogie ‘De vergeten vloek’ voor Zilverbron. Tijdens de NaNoWriMo willen we weer een flink aantal hoofdstukken verder komen. Dit tweede deel krijgt de titel ‘Angst en Venijn.’ Het speelt zich grotendeels af in de wereld van Berinyi5, in de Rosettenevel. Dit tweede deel is geschreven vanuit de vijand van Laskoro, vanuit diegenen die in Sluimerend vuur onzichtbaar bleven maar wel de dreiging vormen voor de oorlog.

Project 2: Dit project zal bestaan uit allerlei oefeningen voor de cursus ‘Schrijf Je Verhaal’, waarvoor we een geheel nieuw verhaalschema hebben gemaakt. Het manuscript voor deze nieuwe science fiction roman zal, door de technieken die we met deze cursus leren, stap voor stap groeien. Aan de hand van de feedback die we krijgen, gaan we het manuscript steeds onder handen nemen, totdat het verhaal helemaal naar onze wens is. Het wordt een verhaal waarin aliens voorkomen en zal naar onze mening veel verrassingen bevatten voor lezers. Dit verhaal, waarmee we al jaren rondlopen, krijgt de titel Saturnus Maan.

Al schrijvende blijkt dat we zowel planners zijn als pantsers. Planners maken een schema, pantsers schrijven intuïtief. Of zijn we nu volgens NaNoWriMo begrippen eigenlijk plantsers? Plantsers wisselen schrijven volgens een planning en intuïtief schrijven af. Wij plannen de indeling van het verhaal, zetten de hoofdstukken op en tekenen hokjes in een Excelblad voor alle belangrijke scènes. Maar terwijl we ze schrijven, veranderen die steeds maar weer. Dan wordt de planning daarna aangepast aan wat er is geschreven. Soms komt er intuïtief een deel van het verhaal los en worden er tussendoor nieuwe ideeën uitgewerkt. Dus bij ons staat eigenlijk niets helemaal vast, behalve dan de keerpunten van een verhaal. Alles wat daaromheen gebeurt, is constant in beweging. Vandaar dat we nu alweer aan versie 6 bezig zijn van het tweede deel van ‘De vergeten vloek’. Dat boek moet in september 2018 op de markt komen en dat gaat ons vast lukken.

Over de cursus ‘Schrijf Je verhaal’ van de Online Schrijfschool Van Marjon Sarneel, stond in onze vorige blog ook al iets. Kijk hiervoor even naar de blog van 17 oktober.

Oktober is de maand van de Fantastels Verhalenwedstrijd. We kunnen nu melden dat we daaraan hebben meegedaan, want het aantal inzendingen stijgt op het ogenblik redelijk snel. Dat is te verwachten, want de eindstreep komt in zicht. Het wordt voor de deelnemers, en dus ook weer voor ons, een spannende tijd van wachten op de juryrapporten. Het leuke hiervan is het vooruitzicht op een gezellige avond, wanneer we bij de prijsuitreiking in 2018 aanwezig kunnen zijn.

Als er in november weinig nieuws komt van onze kant, weet u waaraan het ligt. We moeten flink doorschrijven om de 50.000 woorden te halen voor de NaNoWriMo.

Groeten van Johanna Lime

Elfia Arcen 2017

On 27 september 20171 januari 2020 door johannalimeinBerichten

27 september 2017

Op 23 en 24 september waren wij te vinden in de tenten van Zilverspoor/Zilverbron op Elfia in Arcen. Op zaterdag kocht Saphira Keurhorst Sluimerend vuur. We kennen haar van haar Facebookgroep en van de recensies die ze schrijft. We hopen dan ook dat ze ons nieuwste boek met veel plezier zal lezen.

Dat je soms verrast wordt door bezoekers, bleek wel toen Paul ’s avonds na ons promotiepraatje een boek van ons kocht. We hadden niet verwacht om tegen sluitingstijd toch nog een boek te verkopen. Fijn dat onze verbeeldingswereld met de combinatie van science fiction en fantasy hem zo aansprak!

Het was ook zondag heerlijk weer en er kwamen veel prachtig verklede mensen langs. Het land van Elfia is voor ons een beetje thuiskomen. Onze boeken zagen allebei voor het eerst het licht in Elfia. Schimmenschuw kwam in 2015 op Elfia Arcen uit en Sluimerend vuur in 2017 op Elfia Haarzuilens.

Er kwamen natuurlijk nu ook weer verschillende aardige bezoekers langs die waren uitgedost in de meest prachtige kostuums. We hebben deze keer zelfs bijna het hele dorpje van Asterix en Obelix voorbij zien trekken.

Met onze collega-schrijvers hebben we weer lekker bijgepraat. En natuurlijk moesten we zelf ook boeken kopen. Deze keer kochten we Syndroom van J. Sharpe en De Belofte van Jeanine de Ronde. Twee boeken die net weer even wat anders zijn dan wat we gewoonlijk aanschaffen, dus we zijn heel benieuwd of we dit soort verhalen ook mooi zullen vinden. Over De Bergbouwers van Metis Bidenk konden we praten met Olivier Sted, want Marjo is dit boek nog aan het lezen. Het is bijna uit. Met Kevin hebben we gesproken over hoe je klanten trekt en Gaby is voor onze volgende roman begonnen met proeflezen. Dat is fijn en we kunnen later voor haar ook proeflezen. Zo helpen we elkaar.

Enkele collega-schrijvers.

Voor wie dit nog niet begrepen had:

Schimmenschuw is een verhaal over Kamilia die schimmen kan zien en horen. Ze maakt een tijdreis naar een ver verleden en komt op Chyndyro terecht in een tijd dat er nog veel magiërs waren. Zij moet langs alle zeven magische dynastieën en intussen leert ze wat ze zelf met haar gave kan.

Sluimerend vuur speelt zich af in hetzelfde koninkrijk van vijf planeten, voornamelijk op de grootste planeet Laskoro, soms ook op de planeet Chyndyro. In Schimmenschuw gingen we terug in de tijd, in De Vergeten Vloek volgen we de tijdlijn door het heden. Het Koninkrijk Laskoro is qua technische ontwikkeling te vergelijken met onze tijd, hoewel ze verder zijn met ruimtevaart, Hogesnelheidswegen en cybernetica. In die technische wereld is er weinig plaats voor magie, maar toch komt de magie langzaam terug. Er bestaan nog drie magische dynastieën die zijn overgebleven van vroeger. De kroonprins moet als hij koning wordt zijn volk beschermen. Hoe kan dat wanneer de vijanden die het op Laskoro voorzien hebben niet bekend zijn en zelfs onzichtbaar blijven?

We schrijven nu aan deel 2 dat de titel Angst en Venijn krijgt en zich afspeelt bij de vijand.

In deel 3 komt het tot een oorlog tussen twee koninkrijken. Maar willen de Avatars dat?

Om in onze verbeeldingswereld mee te reizen kun je als lezer met Schimmenschuw beginnen of met Sluimerend vuur. Je hoeft Schimmenschuw dus niet gelezen te hebben om aan de trilogie te beginnen, maar je mist natuurlijk wel al Kamilia’s avonturen op het vroegere Chyndyro. Dus ons advies is, lees het allemaal!

Johanna Lime

Kijk ook eens op de website https://boekenvanjohannalime.com De links hiervoor staat rechts bovenaan op deze website van Johanna Lime.

Leesfragmenten en recensies van onze boeken zijn op die website te vinden.

De boeken zijn via ons te koop. Het voordeel daarvan is dat je ze gesigneerd toegestuurd krijgt en er een kort verhaal gratis bij kunt krijgen. Het voordeel voor ons is dat we onze boeken kunnen verkopen en daarom betalen wij de portokosten. We sturen de boeken op met de pakketpost zodra het geld ervoor op onze bankrekening staat. Neem even contact op via Facebook of via een reactie op deze website wanneer je een boek bij ons, als auteurs, wilt kopen.

En wanneer je al een boek van ons hebt, horen we graag wat je ervan vindt. Wij leren van feedback. Als we niks horen, kunnen we onze schrijftechniek ook niet bijstellen.

Vanaf 1 oktober volgen we een schrijfcursus bij de Online schrijfschool van Marjon Sarneel, voor een ander soort manuscript. Bovendien gaan we verder met het manuscript voor Angst en Venijn.

Groeten van Johanna Lime

Hoe gaan we verder?

On 16 september 2017 door johannalimeinInformatie

16 september 2017

Pas op voor (eventuele) spoilers!

We hebben slecht nieuws en goed nieuws.

Het slechte nieuws is dat we alweer opnieuw begonnen zijn aan ons tweede deel van de trilogie De vergeten vloek, nadat we tot hoofdstuk 15 gekomen waren na de laatste CampNaNoWriMo van juli 2017. We kregen een gedeelte van Gaby Raaijmakers terug die voor ons wilde proeflezen. Daarna zijn we het verhaal vanaf het begin weer onderhanden gaan nemen. Ook voordat we er commentaar op kregen van Gaby, hadden we zelf al ontdekt dat er iets verderop hoofdstukken waren die anders moesten.

Het goede nieuws is dat het verhaal gewijzigd is. De veranderingen die we voor ogen hadden voor de eerste helft van het boek maken het verhaal volgens ons logischer en daardoor wordt het geloofwaardiger. Ook het gedeelte dat we doornamen na commentaar van de proeflezer werd er beter van. Alvast bedankt hiervoor, Gaby!

Het volgende slechte nieuws is dat we nog steeds bezig zijn om Versie 3 van het verhaal uit elkaar te trekken. Eerder was er nog geen sprake van om de trilogie in de huidige vorm te krijgen. We hadden de verhalen die zich in twee verschillende koninkrijken (Laskoro en Berinyi) afspelen eigenlijk door elkaar heen geschreven. Bepaalde personages kregen helemaal geen tijd of ruimte, die zijn er na Schimmenschuw weer bijgekomen. Het was allemaal nogal kort door de bocht, vinden we nu. We zijn met het plotten van dit tweede boek dan ook nog maar tot de helft gekomen. De grote lijnen zijn bekend, maar de verdere invulling vraagt om meer brainstorms en misschien ook nog een paar onderzoekjes.

Het goede nieuws is dat we na zeven jaar zonder te hebben moeten doen, nu eindelijk een weekje vakantie hebben geboekt. Hopelijk kan dat doorgaan, hoewel de situatie rond Marjo’s ouders zeer zorgelijk blijft en we bijna niet weg durven gaan. Maar ons wordt steeds verteld dat we ook voor onszelf moeten zorgen. Het wordt een soort werkvakantie omdat we op de Elfia in Arcen boeken willen verkopen bij Zilverbron en daarna hopen we de rest van de tijd te kunnen gebruiken om te plotten en te schrijven.

Het slechte nieuws is, dat we dan wellicht minder kans hebben om ook nog korte verhalen te gaan schrijven voor Fantastels of Trek Sagae, want onze roman heeft voorrang.

De inspiratie van jaren, zoals op het plaatje hier, nemen we in gedachten voortdurend met ons mee. Toch merken we dat al schrijvende de wereldbouw ook mee verandert. En nu komen de spoilers echt! In een kort verhaal over de Lillivallei schreven we over kleine mensjes die lillikeiyi heetten. Een jurylid van de Paul Harland Prijs vond dit discriminerend naar lilliputters toe. Hoewel wij eigenlijk alleen maar een ander woord voor klein gezocht hadden, uit het Noors ( we waren een keer op vakantie in Lillehammer geweest) en we nog steeds niet goed begrijpen waar dat jurylid zich mee bemoeide. Inmiddels heten de kleine mensjes met kattenogen en vleermuisoren geen lillikeiyi maar shoikeiyi. We weten niet meer precies waar we die woorden hebben gevonden, maar ze kunnen weleens uit een woordenboek Japans of Chinees zijn gehaald. De shoikeiyi wonen niet meer in de Lillivallei, maar in de Eedenvallei. We hebben ons voorgenomen om alleen nog maar op zo’n manier op kritiek te reageren wanneer we zelf ook vinden dat het echt een fout is van ons als schrijvers. Wat dat betreft hebben we de laatste jaren al heel wat geleerd, we moeten dichter bij onszelf blijven.

Een andere bevolkingsgroep die op Berinyi voorkomt, zijn de taicapry. Dat is een mensensoort van forse, lange mensen met horens en hoeven. Het zijn geen centaurs. Ze lopen net als wij rechtop, ze leven nog vaak in stamverband en hebben een bruine, groene of blauwe huid. Wanneer ze in een stad gaan wonen, verandert de kleur vanwege mimicry. Mensen heten in onze wereld taikeiyi (grote mensen). En wie Schimmenschuw gelezen hebben, herinneren zich wellicht dat er ook nog shoiaviony zijn. Dat zijn de kleine vliegertjes die door een paar magiërs van Lyoncourt in een laboratorium zijn ontwikkeld. In deel twee van de trilogie leven ze op Berinyi3, een van de vijf planeten van Berinyi. Die vijf planeten zijn te vinden in Monoceros, in de Rosettenevel. Dat is het volk dat Jima niet kon achterhalen toen hij met de Gouden Draak door de ruimte vloog in Sluimerend vuur. We zeiden het toch al? SPOILERS!

Laten we maar afspreken dat taikeiyi, taicapry, shoikeiyi en shoiaviony woorden zijn uit het Klanisch, de taal van de Avatars, uit de verbeeldingswereld van Johanna Lime.

Zo nu gaan we weer snel verder met ons verhaal.

Groeten van Johanna Lime

Qreative Minds Interview met Johanna Lime

On 15 mei 2017 door johannalimeinInformatie

Op 10 mei 2017 plaatste Qreative Minds dit interview van ons op hun website.

Volg deze link Qreative Minds Interview 10 mei 2017

Of lees het interview hieronder.

Introductie

Johanna Lime werd op 1 november 2011 geboren als idee van Marjo Heijkoop en Dinie Boudestein. De drang om haar fantasyverhalen te openbaren werd te groot. Johanna wilde haar personages die lange tijd een geheim leven hadden geleid, de vrijheid gunnen, ongeacht wat anderen van hen zouden denken. Ze wilde door haar boeken blijven voortbestaan. Bovendien had ze de wereld iets te vertellen.

De directe aanleiding om haar verhalen te delen met lezers, was de overdenking van het leven nadat er zich alweer een sterfgeval in de familie had voorgedaan. Van het gezin waarvan Dinie de jongste was, bleef zij alleen over. Haar ouders, twee broers en haar zus Joke waren allemaal overleden. En in 2011 verwisselde ook Marjo’s jongste broer het tijdelijk met het eeuwige.

In het geheim waren Marjo en Dinie vanaf hun tienertijd steeds weer met vlagen in hun fantasiewerelden gevlucht. Zij hielden dagboeken bij van de fictieve personages die in hun universum leefden. Een verbeeldingswereld die begon in een verborgen vallei op aarde, waar een groep rebellen leefden. Die vallei heeft inmiddels plaats gemaakt voor een universum met twee grote koninkrijken van elk vijf planeten ver weg van Aarde.

In september 2015 kwam op Elfia Arcen hun eerste boek uit, Schimmenschuw. Hun nieuwste boek De vergeten vloek: Sluimerend vuur volgende anderhalf jaar later.

Vraag 1

Onlangs kwam Sluimerend vuur, het eerste deel van De vergeten vloek uit. Kun je in je eigen woorden vertellen waar het boek over gaat?

Sluimerend vuur gaat over drie belangrijke families in het koninkrijk Laskoro. Dit rijk bevindt zich in de Plejaden in het sterrenbeeld Taurus. De vijf planeten, Laskoro, Chyndyro, Sandyro, Cupiddo en Pseion, draaien om de ster Atlas. In het koninkrijk lijkt een vloek te zijn uitgesproken waardoor de samenstelling van de bevolking in disharmonie is geraakt. Er zijn drie keer zoveel vrouwen als mannen. En het is heel erg lastig om zonen te krijgen. Iedere poging om daar verandering in te brengen mislukt jammerlijk.

Er bestaat magie in de wereld, maar de goden en godinnen die deze magie aan bepaalde personen hebben geschonken, zijn bijna vergeten. Er zijn nog maar een paar tempels waar magiërpriesters werken. In sommige districten gaan Laskorianen of Chyndorianen nog wel naar de tempel om diensten bij te wonen, maar dit is meer uitzondering dan regel.

In het koninkrijk zijn technische ontwikkelingen geweest, zoals computers en ruimteschepen, Hogesnelheidswegen en cybernetica. De energie komt van ritovysche kristallen. Hier werken alle apparaten op. Er zijn handelsverdragen afgesloten met de bevolking van andere planeten, zoals met die van Swanase.

In de ruimte wordt de handelsvloot aangevallen door vreemde mogendheden.

Als de jongste prins, Jima Revaldesh-Morane thuis komt van school, krijgt hij te horen dat zijn broer geen kroonprins meer wil zijn. Jima is de enige die nu nog koning zou kunnen worden. Maar dat betekent dat hij als koning tevens de beschermheer van het koninkrijk wordt, van alle vijf de planeten. Hij is een dromer. Hoe kan hij dan het volk beschermen? Zijn zoektocht naar de oplossing hiervoor brengt hem in contact met de magische dynastieën die er op Laskoro nog steeds zijn.

Op Chyndyro zijn de heren van Ming een begrip. De Wanzjen (hogepriester van de Avatar Mage) heeft zeven zonen. De jongste is Lucian. Hij leidt de vertalingscommissie die erachter probeert te komen waar de disharmonie in de bevolking vandaan komt. Hebben de Avatars een vloek over hen uitgesproken? Maar wat is er dan gebeurd? Ze bestuderen de Oude Geschriften die in het Klanisch geschreven zijn.

Kamilia kan enig licht op het onderwerp doen schijnen, nadat ze van de Avatar Aquila toestemming krijgt om over haar tijdreis te vertellen. (Die tijdreis is beschreven in Schimmenschuw, waardoor het als voorloper beschouwd kan worden. Instappen in de trilogie is ook mogelijk).

Franck Gettferdrey is de zoon van Norman, het Clanhoofd van Ferry. Zijn vader doet vreemde uitspraken over het koningshuis, dat geen greintje magie meer zou bezitten. Franck maakt zich zorgen over de vrienden van zijn vader die bij een politieke groepering aangesloten zijn en er onwettige ideeën op na houden. Wanneer het mis gaat, vindt Franck dat hij Lucian Ming en kroonprins Jima helpen moet.

Waarom krijgt Jima steeds weer dromen over vier vrouwen en raakt hij daarmee al zijn energie kwijt? Wie is die vijand die steeds maar weet te ontsnappen en zelfs voor de magiërs onzichtbaar blijft?

Vraag 2

Welk karakter uit het verhaal vinden jullie het meest fascinerend?

Dinie vindt Lucian Ming het meest fascinerend. Dat komt doordat zij de dagboeken van dit personage heeft geschreven. Lucian trekt door zijn charisma veel vrouwen aan. Hij weet zich met veel doorzettingsvermogen over het verdriet van het verlies van drie vrouwen en drie zonen heen te zetten. Hij blijft een toonbeeld van behulpzaamheid van iedereen die de steun van zijn Avatar, Mage, nodig heeft. Hoewel hij als zevende zoon van een zevende zoon veel macht naar zich toe zou kunnen trekken, besluit hij om zijn broers de ruimte te geven zodat zij zich kunnen ontwikkelen in hun priesterschap.

Marjo vindt Jima Revaldesh-Morane het meest fascinerend. Zij heeft zijn dagboeken geschreven. Jima ontwikkelt zich door de hulp die hij krijgt van Kamilia in dit boek tot een sterke magiër in geestmagie. Hij krijgt het zwaar als hij wordt aangevallen in zijn dromen en wanneer de vijand steeds maar niet gevonden kan worden. Hoe komt hij te weten welke vier machtsblokken Laskoro aan willen vallen. Wat moet hij hiertegen doen? Jima is besluitvaardig, leergierig en heeft belangstelling voor wat er in het verleden is gebeurd. Hij zoekt oplossingen voor de problemen van zijn volk en wil een goede beschermheer zijn.

Vraag 3

Wat vinden jullie het origineelste aan jullie boek?
De manier waarop we de magie en de techniek met elkaar hebben gecombineerd zodat we het verhaal ook in een moderne setting kunnen brengen, vinden wij het origineelst. Ook de rituelen van Mage met Animalii zijn volgens onze bescheiden mening geniaal (grapje).

We kijken met angst en beven uit naar de recensies en verwachten dat we juist hierover veel kritiek zullen krijgen, maar wat ons betreft valt hier niet aan te tornen. In onze wereld werkt het zo.

Vraag 4

Wat was het grootste obstakel bij het schrijven dit verhaal?
Het grootste obstakel dat we moesten overwinnen was dat sommige scènes veel actiever moesten worden zodat het spannend zou zijn voor de lezer. Ook met het omschrijven van gevoelens hebben we nogal eens problemen. Wij zijn beide denkers en nogal introvert, daardoor worden deze punten lastig. Maar na de redactie is het volgens ons erg veel beter gegaan.

Vraag 5

Jullie schrijven met zijn tweeën een boek. Hoe gaat dat in zijn werk? Wat gebeurt er als de een geweldig idee heeft en de ander het maar niks vindt?

We zitten samen in onze huiskamer naast elkaar te schrijven. We doen bijna alles hardop. Marjo typt, Dinie draagt woorden aan en doet soms onderzoek als iets niet duidelijk is. Direct tijdens het schrijven wordt erover gesproken, veranderen teksten. Als er een deel van een verhaal op het scherm staat, wordt dat hardop voorgelezen, direct geredigeerd. Wanneer er een hoofdstuk af is, leest Dinie het hardop. Het wordt nagekeken en gewijzigd indien nodig. Het is in feite samenwerking. Vaak heeft de één een woord in gedachte, dus het nog niet uitgesproken, en wordt dit door de ander hardop gezegd. We zijn twee zielen een gedachte.

We zijn nichten van elkaar, familie via moeders kant. Zolang we ons kunnen herinneren speelden we samen, studeerden we samen astrologie, astronomie en allerlei andere belangstellingsgebieden, bespraken we alles, gingen we samen op vakantie en sinds 1982 wonen we samen. We zijn zo op elkaar ingesteld, dat we als een geheel beschouwd kunnen worden.

Als de één een idee heeft en de ander het maar niks vindt, blijven we net zolang brainstormen totdat we een idee hebben waar we allebei wel wat aan vinden. Dan gaan we kijken naar personages en maken een raamplan voor de structuur van het verhaal. Onze valkuil is wel dat we soms te veel in een kort verhaal willen zetten omdat we erg veel verschillende elementen leuk vinden met zijn tweeën. In de toekomst moeten we leren om een paar ideeën beter uit te werken en andere te schrappen of opzij te zetten voor later gebruik.

Vraag 6

Tot nu toe hebben jullie alles samen geschreven. Hebben jullie ook verhaalideeën die jullie graag eens alleen zouden willen uitwerken?
Dit klopt niet helemaal. We hebben bij Martijn Lindeboom, de organisator van de Paul Harland Prijs toentertijd, een cursus gevolgd voor fantasy schrijven.

Dinie heeft daarvoor een verhaal geschreven dat Equilibrium op Mundus heet. Dat gaat over een platte planeet waar door terravorming de evenaar bewoonbaar is geworden. Daar leeft een nomadenstam met sjamanen. Zij gaan er iets aan doen om de constante dreiging van bevingen op te lossen.

Marjo schreef Gordurand, een verhaal over een kolonieplaneet van Aarde, waar een stel raddraaiers een bos in gaan en tegen de oorspronkelijke bewoners oplopen.

Dus we schrijven af en toe ook wel zelfstandig verhalen, zoals voor de cursus die we volgden bij Schrijvenonline over personages, conflict en perspectief. Daar kwamen ook twee verschillende korte verhalen uit voort. Dat was het vampierverhaal Pacifistenbloed en een ander verhaal dat we later samen herschreven en uiteindelijk De antibuilenbruildrank werd, dat in een bundel van de Gentasia Awards werd opgenomen.

Omdat het heel lastig is om het ene jaar als twee schrijvers apart in te zenden voor verhalenwedstrijden en het volgende jaar als duo, hebben we besloten om voortaan alles samen te doen.

Uitzonderingen vormen dan wel weer de verhalen die Marjo schreef voor cursussen voor kinderenverhalen en AVI kinderverhalen.

Het blijkt wel, dat wanneer we cursussen volgen, schrijven ook apart kan.

Maar de romans spelen zich in de gezamenlijk bedachte wereld van onze dagboeken af en die doen we dan ook met z’n tweeën.

Vraag 7

Tot slot zijn wij benieuwd of je nog tips hebt voor beginnende schrijvers. Aan welke tip heb jij veel gehad?
Volg een schrijfcursus. Bestudeer boeken over schrijven, want schrijven is een vak. Creativiteit is een talent dat je moet hebben, maar de techniek van het schrijven is te leren. Doe mee aan wedstrijden zoals Fantastels, waarbij je een uitgebreid juryrapport krijgt dat je verder kan helpen. Ga aan de hand daarvan je verhalen nog eens herschrijven. Schrijf vaak en veel. Lees ook boeken en kijk hoe anderen het hebben gedaan. Laat je niet ontmoedigen en geloof in jezelf. Houd vol! Wat ze ook zeggen: Houd vol en blijf dicht bij jezelf! Als jij ziet dat je zelf beter wordt na al je inspanningen, heb je een grote pluim verdiend. Laat je nooit de grond in duwen door de beste stuurlui aan de wal die niet weten waar ze het over hebben.

Sluimerend vuur

On 7 mei 201728 december 2019 door johannalimeinBoeken

Bijgewerkt 28 december 2019

Bij uitgeverij Zilverbron zijn er nu twee boeken uitgegeven van Johanna Lime.

Op 29 en 30 april kwam het eerste deel uit van trilogie De vergeten vloek, met de titel Sluimerend vuur. Dit is ons tweede boek, het eerste was Schimmenschuw.

Hier de flaptekst.

Johanna Lime

Marjo en Dinie schrijven sinds hun kindertijd samen dagboeken van personages. Hun voorliefde voor fantasy en sciencefiction ontwikkelde zich tot het bouwen van een eigen fantasiewereld. In 2011 besloten ze samen romans te gaan schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime. De eerste werd Schimmenschuw, dat een opzichzelfstaand boek is, of als een voorloper van de trilogie ‘De vergeten vloek’ gelezen kan worden.

Sluimerend vuur

Jima Revaldesh-Morane moet kroonprins van Laskoro zijn, maar hij is een dromer. Hoe kan hij dan de beschermheer worden van het grote koninkrijk? En hoe komt hij erachter waardoor de disharmonie in de bevolking is ontstaan?

De Wanzjen van Chyndyro heeft hoge verwachtingen van zijn jongste zoon. Maar Lucian wil zijn oudere broers niet in de weg staan. Hij leidt de vertalingscommissie, waar alleen mannen lid van zijn, totdat Kamilia zich aanmeldt.

Franck Gettferdrey, de oudste zoon van Norman, merkt dat zijn vader er vreemde ideeën op nahoudt. Na een schokkend voorval wordt hij de leider over de Ruiters en besluit bovendien de politiek in te gaan.

De drie dynastieën van Laskoro moeten na eeuwen weer samenkomen, maar kunnen ze met hun magie en met de technieken van het moderne Laskoro de dreigende oorlog voorkomen? Hoe stop je een vijand die zelfs voor magiërs onzichtbaar blijft?

Uitgeverij Zilverbron

Boeken van Johanna Lime zijn o.a. hier te koop

Paperback, 492 pagina’s

Uitgegeven op 28 april 2017

De vergeten vloek, deel 1, Sluimerend vuur

ISBN 9789463080873

Nederlands

Leeftijd: vanaf 13 jaar.

De prijs van het boek is € 24,95

Wilt u liever een gesigneerd exemplaar kopen bij Johanna Lime zelf?

Wanneer u een reactie plaats op deze website krijg ik een e-mail waarop ik kan reageren. Graag uw naam en e-mailadres vermelden zodat ik contact op kan nemen. Een chat via Messenger van de openbare pagina Johanna Lime op Facebook kan ook.

Groeten van Johanna Lime

Elfia Haarzuilens – Sluimerend vuur voor het eerst te koop

On 2 mei 20172 mei 2017 door johannalimeinInformatie

2 mei 2017

Op 29 en 30 april was het zo ver.

Op de Elfia in Haarzuilens stonden wij met twee boeken in de tenten van Zilverspoor.

We hebben een fijn weekend achter de rug met leuke collega’s en geweldige lezers die onze boeken graag wilden kopen.

Het weer werkte goed mee en Elfia stroomde zoals altijd vol met allerlei geweldige mensen in prachtige kostuums.

We maakten kennis met Wilma die allebei onze boeken kocht en zagen Ferry Visser die we alleen nog maar van Facebook kenden nu in het echt.

Ook Ferry Wever kwam langs en Marcel. Kim en Peter.

Iedereen die Schimmenschuw of Sluimerend vuur kocht. Heel erg bedankt!

We hopen dat jullie onze boeken met heel veel plezier zullen lezen.

En laat vooral weten wat je ervan vond, want daar leren wij weer van.