Johanna Lime’s variatie op de schrijfregels van Neil Gaiman

14 februari 2019

Hoofdstuk 15 is af

Vandaag voel ik me supersterk. Ik wil jullie vertellen, dat het me gelukt is om hoofdstuk 15 van ‘Vuur en Zwaard’ (dat is de werktitel voor het manuscript van De vergeten vloek deel 3) weer af te krijgen met het herschrijven na versie 2. De chronologische volgorde van het plot is met deze 3e versie van het manuscript kloppend gemaakt.

Ik ben nu aan het werk aan hoofdstuk 16 en heb 17 t/m 20 klaar staan om die daarna weer onder handen te nemen.

Na hoofdstuk 20 komt er een gedeelte van het verhaal waar het nog allerlei kanten op kan gaan, dat moet nog voor het eerst herschreven worden na versie 1 van 2014. Ik zie ernaar uit om naar dat punt toe te werken en ga er nog flink over denken hoe ik het zo interessant en spannend mogelijk kan maken voor jullie.

Maar dat ik weer over de helft ben, vind ik best een (Valentijns)hartje waard. Of gewoon een symbool voor geweldig, want dat betekent het hartje op Facebook. Het is daar nog beter dan een opgestoken duim.

Schrijven en herschrijven

In de jaren dat ik aan het schrijven ben, heb ik veel moeten leren. Sommige aandachtspunten tijdens het schrijven gaan nu al redelijk automatisch, maar een mens kan altijd beter. Daarom doe ik hier een poging om mijn schrijfregels eens een beetje uit te werken, naar het voorbeeld van een artikel dat ik heb bewaard over de regels die Neil Gaiman hanteert. Maar dan aangepast door de ervaringen met schrijven van Johanna Lime.

 

Schrijfregels van Johanna Lime

  1. Bedenk, plan en plot. Maak een verhaalindeling in grote lijnen en zet het in een schema. Let op de beginsituatie, keerpunten, crisis, climax en slot en hang je verhaal aan die kapstok op. Raadpleeg het schema wanneer je aan het schrijven bent. Veranderen er scènes en kunnen ze verplaats worden naar een betere plek? Stel het schema bij, maar houd de keerpunten op een vaste plaats. Komt er tijdens het schrijven een keerpunt dat beter werkt, neem dat dan en schrap of verplaats het vorige keerpunt. Maak er bijvoorbeeld een gewone scène van.
  2. Schrijf. Laat je door niets of niemand afleiden. Maak tijd vrij in je agenda om te schrijven. Wees creatief, maar denk ook logisch na. Ga zitten en schrijf. En als je aan het herschrijven bent. Lees, denk kritisch na over het taalgebruik en herschrijf als het beter kan. Desnoods verander je een zin net zolang totdat hij eindelijk goed staat.
  3. Zet de woorden achter elkaar, maak zinnen, maak alinea’s. Vind de juiste woorden vanuit het juiste perspectief en vind de juiste volgorde. Schrijf de woorden in de juiste volgorde op. Maak de zinnen zo actief mogelijk, maar blijf trouw aan je eigen stijl.
  4. Maak af waar je mee bezig bent. Wat er ook moet gebeuren om het in orde te krijgen, ga door en maak het verhaal af. Misschien moet je eerst een stuk herschrijven en kun je daarna pas weer verder gaan? Als dat zo is, doe dat dan ook. Maar maak het verhaal af.
  5. Krijgt iemand (dat kan jij ook zelf zijn) het idee dat het op deze manier niet zal werken? Dan is dat vast waar. Verbeter het. Heeft iemand anders dan jijzelf op en aanmerkingen en zegt diegene precies wat er aan mankeert en hoe je dat moet verbeteren? Doe het dan niet. Het is namelijk jouw verhaal en niet dat van die ander
  6. Verbeter je manuscript maar bedenk dat perfectie niet bereikt kan worden, dat ligt nog achter de horizon. Als je maar ziet dat je ten opzichte van wat je eerder eens geschreven hebt vooruit komt, is het prima.
  7. Lach om je eigen grappen. Schrijven doe je voor je plezier. Het moet leuk blijven. Als je er alleen maar chagrijnig of intens verdrietig door wordt, is er iets goed mis. Dat geldt trouwens ook bij kritiek door anderen die zo’n verhaal als jij schrijft niet zouden kunnen schrijven, omdat ze nu eenmaal iemand anders zijn. Leer van positieve feedback, maar respecteer je eigenheid, heb zelfrespect.
  8. Wees zeker van je zaak en vertrouw op jezelf. Schrijf je verhaal zoals het verhaal geschreven wil worden. Wees trouw aan je innerlijke drang en schrijf dat wat eruit wil komen zo goed op als je kunt. Er zijn heel veel regels in ons genre die je beperkingen opleggen, maar als je op een creatieve manier origineel probeert te blijven en je verhaal er na veel schrappen en schaven zo staat dat je er een intens gelukkig gevoel aan overhoudt, is het rijp om de lezer op te zoeken. Dan ben jij rijp voor een volgend, nog beter verhaal.

 

Ik ben dan wel geen Neil Gaiman, die zou het misschien allemaal nog veel beter kunnen uitleggen. Maar ik denk wel dat wat ik hier boven heb geschreven klopt. Voor Johanna Lime dan, voor andere schrijvers geldt het wellicht weer net iets anders. Dat is goed. Iedereen is uniek en dat mag best naar voren komen in een verhaal.

 

Imagicon 2019

Op zaterdag 26 januari 2019 was er voor de vierde keer een Imagicon in Hotel Conferentieoord De Reehorst te Ede. Na de Imagicons van 2015, 2016 en 2017 werd hij deze keer gehouden in de maand januari 2019. De week ervoor had het gesneeuwd en geijzeld. Iets wat je kunt verwachten in een wintermaand. Gelukkig was de sneeuw op zaterdag gesmolten bleef de temperatuur dit weekend boven nul. Dus geen gladheid meer op de wegen.

Het was het eerste evenement zonder Dinie. Daardoor was het wel een beetje wennen. Maar de andere auteurs, Mathijs Hulster, Patrick Bauwens, Robert Bijman en Peter Schaap en natuurlijk Cocky en Barry van Dijk maakten er samen met mij een gezellige dag van in de stand van Zilverspoor.

Helaas was er weinig publiek op de beursvloer en leek deze Imagicon minder goed bezocht dan in de eerdere jaren.

Foto gemaakt door Mathijs Hulster

In elk geval heb ik deze leuke collega’s ontmoet en kan ik het zien als een soort nieuwjaarsbijeenkomst van de uitgeverij.

Met nog een leuke foto van mij met de boeken van Johanna Lime.

Hopelijk zie ik de lezers van fantasy en science fiction boeken nog bij een ander evenement in 2019 en denk er vast maar over na of je deze mooie boeken wilt aanschaffen om te lezen.

Ik ben na afloop in het hotel gebleven en heb er heerlijk gedineerd. Eerst zat ik helemaal alleen aan een tafeltje in het restaurant, maar later mocht ik bij een groep mensen van het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction, waar ik lid van ben, aan tafel komen zitten. Peter Schaap en zijn broer Theo zaten ook aan deze  tafel en ik heb een paar leuke verhalen gehoord over de wereldbouw van Peter en zijn broers. Ze hadden in hun ouderlijk huis elk een plank om iets op te bouwen en sloten met elkaar verdragen af over de levering van bepaalde onderdelen voor elkaars bouwwerkjes. Leuk om te horen hoe dat ging.
Het was erg gezellig. Ik heb heerlijk gegeten en daarna goed geslapen in het hotel. De volgende ochtend was zelfs de spierpijn van het lange staan verdwenen en dat zegt wat. Niet gek dat Beneluxcon op de zondag erna op dezelfde locatie was.
Maar daarover in een ander bericht wat meer.

Terugblik op 2018 en wat zal 2019 brengen

Geplaatst 31 december 2018

Hoogtepunt van 2018

Het hoogtepunt uit 2018 was dat ons derde boek, Smeulend venijn, uitkwam bij Zilverbron. Schimmenschuw was ons debuut van september 2015, van alweer drie jaar geleden. Daarna schreven we aan trilogie De vergeten vloek. Deel 1, Sluimerend vuur, kwam uit in april 2017. Deel 2, Smeulend venijn volgde in september 2018. We hadden een hotelkamer geboekt in het Van der Valk hotel in Venlo en gingen samen naar de Elfia in Arcen. Wij, Dinie Boudestein en Marjo Heijkoop, die samen het schrijversduo Johanna Lime vormden.

In november kwam er een interview van ons in de Hebban sciencefiction en fantasy genreclub en bovendien kwam er een mooie dubbele duorecensie van Sluimerend vuur en Smeulend venijn.

Redactiewerk

Van april tot en met juli van 2018 waren we druk bezig met twee hoofdredactierondes voor Smeulend venijn, samen met onze redactrice Tamara Geraeds. Achter de laptop lazen we het manuscript twee keer nauwkeurig door en brachten we er de verbeteringen in aan die Tamara voorstelde. Het was wel even wennen aan de werkwijze van Tamara want we schoten steeds door het hele manuscript heen, bijvoorbeeld om alle glimlachjes een beetje binnen de perken te houden. Maar het is gelukt! Wat waren we trots op het eindresultaat! En de prachtige omslag die de uitgever verzorgde, maakte het boek helemaal compleet. De zeven magische families uit onze verbeeldingswereld die we in Schimmenschuw al hadden geïntroduceerd, kwamen in deel 1 en 2 van de trilogie weer allemaal aan bod, alleen nu in een modernere tijd. We hadden twee boeken geschreven die naast elkaar in twee verschillende koninkrijken spelen en we konden daarna alle draadjes gaan samenknopen voor deel 3 waar de strijd tussen die rijken los zou barsten.

Dit zijn onze romans. Prachtig toch?

De Fantastels Verhalenwedstrijd en korte verhalen

Voor de Fantastels Verhalenwedstrijd hadden we een nieuw verhaaltje ingestuurd, dat was Breinsoep, dat deels geïnspireerd was op alle belevenissen met een dementerende moeder. Verder hadden we in 2018 eindelijk de kans om een paar veteranenverhalen in te sturen. Nadat we die herschreven hadden, stuurden we Durgandam op (voorheen was de titel nog Gordurand) en De mensplanten van Mars (voorheen De thylakonen van Mars).

Bij de prijsuitreiking kregen we het nieuws te horen dat Fantastels zou stoppen. Maar er zou een themawedstrijd volgen, onder de naam Waterloper. Die nieuwe verhalenwedstrijd komt in mei 2019, dus daar hoopt Marjo wel weer aan mee te doen. Het is er in 2018 niet meer van gekomen om nog aan andere kortverhalenwedstrijden mee te doen.

Saturnus Maan

In 2018 schreven we tijdens CampNaNoWriMo van april wel samen verder aan het project van de cursus Schrijf Je Verhaal die Marjo volgde bij Marjon Sarneel. Saturnus Maan, het autobiografische verhaal over twee eigenwijze vrouwen en twee aliens is al een eindje op weg maar nog niet klaar, daar moet Marjo in 2019 ook weer aan verder schrijven.

Zeven korte verhalen herschreven

Bij de CampNaNoWriMo van juli 2018 herschreven we zeven korte verhalen zodat ze in een serie over Randsteden uitgegeven kunnen worden op Smashwords als e-books.

Redactie van korte verhalen voor Smashwords

Na de redactie van Smeulend venijn hadden we aan Tamara Geraeds gevraagd of ze al onze al uitgegeven korte verhalen ook aan twee redactierondes kon onderwerpen en we zijn dus druk in de weer gegaan met de redactie van onze e-books op Smashwords. Dit gaat in 2019 nog verder.

Deze verhalen hebben nu de ISO-code NL (Nederlandstalig) op de kaft en zijn door de redactie heen:

Paddy en Padda

De nevelkinderen van Hary Rud

Pacifistenbloed

De schouderdraak

Het Feifarietalent (uit de Gentasia Awards bundels)

De antibuilenbruildrank (uit de Gentasia Awards bundels)

Het frisbeeschip dat crashte in Loppersum

Liefde en aandacht doen wonderen

Het D. D. D. syndroom

Idool

De niksmeer en de zeefemin

Echt, een wereld van ringen

De andere verhalen volgen in 2019.

Dinie vertaalde de volgende e-books naar het Engels, zij staan nu ook op onze Smashwords pagina.

Toado and Toada

The Nebula Children of Hary Rud

Pacifist Blood

The Shoulder Dragon

The Anti Bumpbrump Potion

The Fayfairy Talent

Voorlopig worden vertalingen nog even in de wacht gezet, in de hoop dat er nieuwe reviewers gevonden kunnen worden.

Festivals, winacties en De Zilverboekenclub

Met uitgeverij Zilverbron stonden we in 2018 op verschillende beurzen, zoals Keltfest, Castlefest, Elfia Arcen en Fantasy Fest, om onze boeken gesigneerd te verkopen. Bovendien organiseerden we via Facebook allerlei winacties zoals die van Pasen, Mei en November, maar ook bij Qreative Minds en de Adventskalender actie van de Zilverboekenclub.

Marjo gaat in 2019 voor de Zilverboekenclub twee rubrieken verzorgen, over personages uit de boeken van Zilverauteurs en over hun Verbeeldingswerelden. Het is een goed idee om de Zilverboekenclub te volgen op Facebook, wanneer je van het genre houdt.

Marjo hoopt in 2019 met onze boeken weer aan verschillende beurzen en festivals mee te kunnen doen.

De vergeten vloek deel 3

In oktober 2018 en tijdens de NaNoWriMo van november 2018 schreven we versie 2 van Deel 3 van De vergeten vloek, met werktitel Vuur en Zwaard. We hadden op het eind twintig van de dertig hoofdstukken af, maar besloten aan versie 3 te beginnen omdat de chronologie niet helemaal lekker zat. Van versie 3 zijn we tot en met hoofdstuk 5 gekomen.

Marjo gaat hier in 2019 aan verder schrijven.

Het verlies van twee lieve familieleden

2018 was een jaar van verlies. Marjo’s moeder die in juni 2017 naar een verpleeghuis moest vanwege de ziekte Alzheimer, stierf op 3 maart 2018. De mantelzorg voor haar moeder nam de tien maanden ervoor veel tijd in beslag. De mantelzorg voor haar 92 jarige vader gaat onverminderd door. En op 23 december 2018 kwam haar levensgezel Dinie plotseling te overlijden, zodat Marjo er nu alleen voor staat om als Johanna Lime te schrijven. Lees voor meer informatie hierover in het  In Memoriam – Dinie Boudestein

Boeken lezen en recensies schrijven

Voor de Leeschallenge van 2018 las Marjo 22 boeken en ze schreef de recensies van al gelezen boeken in haar blog,  hier

Daar komen er in 2019 nog meer te staan.

Wat zal 2019 gaan brengen?

Geen idee, maar plannen genoeg. Ik hoop dat ik in 2019 meer ruimte krijg om mezelf te zijn. Maar dat er eerst enorm veel geregeld moet worden na 36 jaar samen gewoond te hebben, zal zeker waar zijn. Ik hoop daar voldoende kracht voor te vinden.

Plannen

Johanna Lime (nu werkt Marjo Heijkoop verder onder dit pseudoniem) is van plan om Deel 3 van onze trilogie De vergeten vloek, Vuur en Zwaard (een betere titel moet nog gevonden worden) af te schrijven, waarna er weer een redactie zal volgen in 2019.

Verder gaat zij door met de redactie van de korte verhalen die vervangen zullen worden op Smashwords en dan een NL code op de kaft krijgen.

Daarna komt er een serie van zeven verhalen op Smashwords te staan, wedstrijdverhalen die nog niet gepubliceerd zijn.

Marjo gaat verder schrijven aan Saturnus Maan.

Ze wil ook weer meedoen aan de Leeschallenge van 2019 en het doel is om daarvoor 25 boeken te lezen, waarvan de recensies op Goodreads, Hebban en haar eigen website zullen verschijnen.

Zoals in 2018 ook gedaan is, wil Marjo wekelijks bloggen op deze website van Johanna Lime.

Maar zij wil zeker ook contact houden met boekenfans en af en toe moet ze er even tussenuit voor onderzoek, bijvoorbeeld naar Brugge om het korte verhaal over De Knuffelsteen om te kunnen zetten naar De Avonturensteen.

 

Johanna Lime wenst u een goede jaarwisseling en veel voorspoed in 2019.

 

NaNoWriMo 2018 tot en met dag 25

Geplaatst 25 november 2018

Schrijven aan deel 3 van trilogie De vergeten vloek

Vorige week schreven we dat we in 18 dagen tijd 34.540 woorden hadden gehaald bij de National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, van 2018.

Het is nu 25 november en de afgelopen week schreven we er weer wat woorden bij. Het ging nog steeds niet vlot vanwege af te leggen doktersbezoeken. Dinie is flink ziek, helaas, we hopen dat er iets tegen haar klachten te doen valt.

De stand op dit moment is 44.959 woorden.

In de twee hoofdstukken die we er deze week bij schreven komen magische gevechten voor. Het was best lastig om de juiste woorden daarbij te vinden en het verhaal is een andere richting op gegaan dan oorspronkelijk gepland. We laten ons wat dat betreft meer en meer leiden door de personages. Het lijkt er veel op dat de schrijvers die zeggen dat de personages een flinke stem hebben bij het maken van het verhaal gelijk krijgen.

 

We houden het deze keer kort en gaan gauw verder met de laatste 5.041 woorden voor de NaNoWriMo van november 2018.

Hopelijk halen we de 50.000 woorden nog, voor het einde van de maand.

 

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

NaNoWriMo 2018 tot en met dag 18 en een Duorecensie op Hebban

Geplaatst 18 november 2018

Schrijven aan deel 3 van trilogie De vergeten vloek

Vorige week schreven we dat we in 11 dagen tijd 25.012 woorden hadden gehaald bij de National Novel Writing Month, kortweg NaNoWriMo, van 2018. Het is nu 18 november en de afgelopen week schreven we er weer wat woorden bij. Het ging een beetje stroef deze week, maar de stand op dit moment is 34.540 woorden. Zullen we voor 30 november de 50.000 halen?

 

Het ging de afgelopen week soms niet zo lekker, op een dag kwamen er zelfs maar 154 woorden bij. Dat had alles te maken met problemen van familieleden die naar een dokter moesten, maar ook met de indeling van het verhaal. We weten nu alweer dat als we versie 2 van dit manuscript geschreven hebben, zeker ook een versie 3 en 4 zullen moeten schrijven. Herschrijven zit er nog niet bij tijdens de NaNoWriMo, hoewel we nu ook al af en toe aan het teruglezen en verbeteren zijn (wat eigenlijk niet echt de bedoeling is bij de NaNoWriMo, maar als rebellen nemen we die vrijheid).

Het echte herschrijven begint echter pas als deze versie er helemaal staat, van het begin tot het einde. Daarna kunnen we gaan schuiven in het plot, de hoofdstukken anders indelen zodat de chronologie klopt, de spanningsbogen bekijken en ervoor zorgen dat alle losse draadjes uit de voorgaande boeken aan elkaar geknoopt worden. Dan zullen er ook weer nieuwe stukken bij geschreven moeten worden. Voorlopig staan er van oktober al 26.251 woorden en nu hebben we er weer 34.540 bij gezet tussen 1 en 18 november, dus opgeteld is dit al 60.791 woorden die voor ons volgende boek geschreven zijn. We zitten nu bij hoofdstuk 15, dat is af. We hebben in november nog minstens 15.460 woorden te gaan om winnaar te worden. Als er niet te veel tussen komt, gaat dat vast wel lukken.

Behalve met de NaNoWriMo gaan we ook door met het redactiewerk voor onze korte verhalen in het Nederlands, samen met Tamara Geraeds. Langzamerhand worden de e-books op Smashwords vervangen door nieuwe bestanden, met een ISO-code NL op de kaft (voor Nederlands). Daaraan is te zien of een verhaal al door de redactie is gekomen.

We zijn ook nog bezig met vertalingen naar het Engels. Als die gepubliceerd worden, staat de ISO-code EN op de kaft (voor Engels).

 

Duorecensie op Hebban.

Vorige week stond er een interview van ons op Hebban en deze afgelopen week kwam daar een dubbele duorecensie van de twee delen van De Vergeten Vloek bij. Dus een duorecensie van zowel Sluimerend vuur als Smeulend venijn. De recensenten waren Merel en Janneke van de Scifi & Fantasy Genre Club.

De Hebban Scifi & Fantasy Genre Club houdt een ‘November Nedermaand,’ waar meer boeken van Nederlandstalige auteurs de revue passeren. Misschien leuk om daar eens een kijkje te nemen?

Enkele citaten uit de duorecensie:

De prachtige covers van deze boeken maken direct nieuwsgierig naar het verhaal. Janneke en Merel doken in de wereld van ‘De vergeten vloek’ en lazen beide delen. Daarom dit keer geen gewone duorecensie, maar een dubbele duorecensie!

Laskoro is een moderne wereld, moderner nog dan onze huidige aarde. De mensen maken er gebruik van technieken waar wij vooralsnog van dromen. Neem de automatische auto’s, die zijn in ontwikkeling, maar zoals op Laskoro, waar ze in een soort treintje rijden op hogesnelheidswegen, zo zijn wij er nog niet mee bezig.

Over de gehele wereld zijn er tempels gewijd aan de Avatars waarbij elke regio zijn eigen Avatars aanbidt. Hier zijn het hogepriesters die de scepter zwaaien. Gebonden aan de religie is magie gegeven door de Avatars. Op Laskoro is dit dyamiekmagie.

Naast de dynamiekmagiërs bestaan er ook elementenmagiërs. In het eerste deel komen we daar alleen de vuurmagiërs van tegen, maar in het tweede deel zien we meer van de elementenmagiërs. De magische wereld met daarbij behorende religie en gebruiken zijn erg uitgebreid en maken de wereld ook interessant.

Berinyi is de spiegel van Laskoro.

Het tweede deel speelt zich op een andere wereld af en de tijd loopt gelijktijdig met het eerste boek. Er zijn een aantal parallellen: ook hier volgen we het opgroeien van een koningskind tot aan de kroning, en we hebben weer de vloek, Avatars en magie.

Pas later in het boek, we zijn dan al ruim over de helft, is er sprake van oorlogsdreiging. De aanslagen worden gerichter, er zijn mysterieuze vrouwen die magische krachten blijken te bezitten en Laskoro is nu duidelijk in gevaar. De spanning bouwt op, er is meer actie, de hoofdpersonen werken nu samen tegen de dreiging. Er zit nu daardoor meer lijn in het verhaal en qua plot vind ik het laatste kwart van het boek dan ook veel beter dan de rest van het boek.

Ook in het tweede boek duurt het tot aan het einde van het boek tot de oorlog met Laskoro daadwerkelijk start, maar voor die tijd gebeurt er ook al van alles. Op Berinyi zelf zijn namelijk ook al conflicten (al dan niet openlijk): de moeder van Sylviana lijkt niet zo bereid om haar troon af te staan en de tante van Sylviana, Helena, blijkt haar eigen agenda te hebben. Hierdoor is er binnen deze wereld zelf al voldoende aan conflict en dit levert meer spanning op dan in het eerste deel, waar de dreiging alleen van buitenaf kwam.

Ondanks dat het boek geschreven is door twee auteurs is dat niet te merken aan de schrijfstijl. Ze schrijven vanuit de derde persoon en wisselen per subhoofdstuk van verteller. Het boek is door de kortere zinnen makkelijk te lezen wat het een prettige leeservaring maakt.

Oordeel

Merel: Het verhaal sprak me erg aan en ik heb beide delen met veel plezier gelezen. Het tweede deel heeft uiteindelijk het meeste indruk op me gemaakt, ik vond dit boek namelijk een stuk beter dan het eerste deel. De plot zat naar mijn mening beter in elkaar, het verhaal was wat meer gestroomlijnd en er zat ook meer spanning in dan in het eerste deel. Ik geef Sluimerend vuur daarom 3 sterren en Smeulend venijn krijgt van mij een welverdiende 4 sterren.

Janneke: Zowel Smeulend venijn als Sluimerend vuur zijn officieel ingestoken als boeken voor vijftien jaar en ouder. Toch zal de volwassen fantasylezer deze boeken ook met veel plezier verslinden. Marjo en Dinie zetten een goed verhaal in een boeiende wereld met een interessante geschiedenis neer en hebben over elk puntje goed nagedacht. Een aanrader voor liefhebbers van het fantasygenre. Ik geef beide boeken 4 sterren.

Wanneer u deze link volgt kunt u deze duorecensie op Hebban lezen. Naar de originele duorecensie op Hebban

 

Zo, en nu gaan we snel weer verder met ons manuscript.

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime

Interview, recensie en plaatjes maken voor blogs

Geplaatst 24 oktober 2018

Als je schrijft dan zijn er van die dagen dat je helemaal niet schrijft. Althans, niet verder komt met je manuscript. Je doet dan dingen die wel gerelateerd zijn aan het schrijven en dat is ook heel leuk, maar er komt geen letter bij het verhaal waaraan je werkt.

Interview voor Hebban Sciencefiction en Fantasy

Op maandag kwam Merel bij ons op bezoek voor een interview. Zij is een van de ambassadeurs van Hebban Sciencefiction en Fantasy. Samen met nog een andere ambassadeur leest zij de eerste twee delen van onze trilogie ‘De vergeten vloek’.
Dat zijn dus deel 1 ‘Sluimerend vuur’ en deel 2 ‘Smeulend venijn’, best aardig dikke pillen.

Dat doen ze omdat er in november 2018 een duorecensie van onze boeken zal verschijnen op Hebban. Wij zijn natuurlijk reuze benieuwd naar wat dit duo van onze boeken vindt en we hebben Merel er al een beetje over uitgehoord. In elk geval vonden beide recensenten dat de boeken hoewel ze nogal dik zijn uitgevallen heel vlot lazen. Daar zijn we blij mee, want zelf vinden we niets zo vervelend als een boek waar je als lezer niet doorheen komt. Onze boeken lezen vlot, dat horen we steeds weer en daar zijn we best trots op.

Tijdens het interview werden er natuurlijk verschillende vragen gesteld en die hebben we spontaan kunnen beantwoorden, maar wat er precies is gezegd vertellen we nu niet. Dat zal in november op Hebban te lezen zijn. Wij kijken ernaar uit en vinden het heel spannend wat er in het interview zal komen te staan. Ook de duorecensie is iets waar we vol verwachting naar uitzien.

Leuk om een ambassadeur van Hebban op de thee te krijgen, Merel.

Hier vindt u de Hebban fantasyclub: https://www.hebban.nl/spot/fantasyclub/

 

De eerste recensie van ons nieuwste boek

We hadden ons nieuwste boek ‘Smeulend venijn’ ook opgestuurd naar bloggers die we via Facebook kennen. Hun recensies wachten we eveneens vol spanning af. De boekenbloggers hebben het druk met hun recensies. Ze lezen de boeken veelal op volgorde van binnenkomst, wat betekent dat we even geduld moeten oefenen.

Het was dan ook een leuke verrassing dat Hanneke Tinor-Centi op woensdag haar recensie klaar had. Natuurlijk waren we heel benieuwd naar haar oordeel. Zij heeft veel kennis van zaken en is een literair agent. Dagelijks zien we recensies van allerlei boeken die zij beoordeeld heeft. Sluimerend vuur had bij haar in 2017 een goede recensie gekregen en ze wilde het tweede deel van ‘De vergeten vloek’ ook graag lezen.

Vandaag kwam de recensie dus. Het is alweer een hele fijne en we zijn best een beetje trots dat ze heeft gezien dat onze schrijfstijl steeds beter wordt.

We hebben haar recensie op de website Boeken van Johanna Lime overgenomen, hij staat onder Recensies Smeulend venijn. Maar om ze allebei te bekijken, kunt u ook de onderstaande links gebruiken.

Deel 1 Sluimerend vuur Recensie deel 1 is hier te vinden

Deel 2 Smeulend venijn Recensie deel 2 is hier te vinden

 

Over Hanneke Tinor-Centi

Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent.

http://ht-c-communicatie.nl/

 

Plaatjes maken voor blogs

Tot mijn schrik kwam ik er achter dat ik nog geen plaatjes had gemaakt voor bij de recensies op onze website, voor het geval we die op Goodreads, Hebban, Bol of waar dan ook ontdekken en ze over willen nemen voor onze eigen pagina. Dus vandaag ben ik aan het frutselen gegaan in Corel Paint Shop Pro, waarin ik alle plaatjes en foto’s bewerk die op onze websites komen. Voor de recensies heb ik er nu een heel stel in voorraad, zoals deze:

Ik heb dus wel iets getekend en ook iets geschreven, maar dat was voor blogs.

Het is maar goed dat dit nu gebeurt, want in november met de NaNoWriMo mag ik me niet te veel af laten leiden. Dan moeten er schrijfkilometers worden gemaakt!

Groeten,

Johanna Lime

 

Een andere oktobermaand dan andere jaren

Geplaatst 18 oktober 2018

Verschillende dingen veranderen in de loop der tijd en dit jaar veranderde er veel in verband met de Festivals waar wij gewoonlijk met onze boeken staan.

Elfia Haarzuilens was nog wel vertrouwd, maar voor Keltfest moesten we naar Vijfhuizen. Het werd niet meer gehouden in de Merwelanden dat bij ons in de buurt is. We moesten ver rijden en ver lopen dit jaar om Zilverbron op Keltfest te bereiken. Op een groot terrein stonden we op een plaats nogal achteraan.

Ook het Castlefest in Lisse was anders georganiseerd. We stonden nu met alle uitgeverijen in ene grote tent. Helemaal aan het eind van het terrein, dus ver lopen vanaf de parkeerplaats. Je moest dus wel een echte boekenfan zijn om die tent op te zoeken.

Elfia Arcen was gelukkig net als voorheen vlak bij de ingang.

In oktober in de Broodfabriek van Rijswijk was er geen Gothic en Fantasy Beurs meer zoals eerdere jaren wel het geval was. De Beurs werd een Fantasy Fest en ook daar stonden we min of meer weggestopt, niet meer aan het begin maar aan het uiteinde van een pad waar het publiek nauwelijks langs kwam lopen.

Het lijkt wel of de boeken steeds verder worden weggestopt. Waarom, vragen we ons af. Wat is er mis met boeken lezen? Worden ze een taboe in de wereld van gemakkelijk vermaak, zoals dat van films on demand, netflix en Ipads? We hopen het niet, want een film kijken is echt heel anders dan een boek lezen. Bij een film krijg je een interpretatie van een verhaal voorgeschoteld door de regisseur. Je ondergaat het verhaal vanaf de zijlijn en krijgt de betekenis van voorvallen mee die hij eraan geeft. Je consumeert een film.

Het fijne van zelf lezen is dat je zelf bepaalt wat je voor beelden ziet in je hoofd en welke betekenis je aan de woorden uit het boek geeft. Dat kan voor iedereen verschillen. Je denkt erover na en beleeft het verhaal mee.

Werkt een organisatie met het in een hoek stoppen van alle boekenkramen geen vervlakking in de hand? We hopen het voor onze lezers niet. Blijf alsjeblieft komen, ook al staan we steeds verder weg. Inmiddels hebben we jullie al drie mooie boeken te bieden.

Kijk maar.

Een andere oktober dan andere jaren

Oktober was altijd voor ons de maand van Fantastels. We schreven ieder jaar drie korte verhalen en stuurde ze op. Maar nu is Fantastels er niet meer. Dat was best vreemd.

Niet dat we niks te doen hadden. We zijn gewoon begonnen met het manuscript van deel 3 van De vergeten vloek. En optimistisch als we waren, dachten we dat we van oktober wel een soort NaNoWriMo-maand voor de eigenlijke NaNoWriMo-maand konden maken. Dat we misschien alvast 50.000 woorden konden schrijven aan ons verhaal, voordat de eigenlijke NaNoWriMo zou beginnen. Maar dat pakte helaas toch wat anders uit.

Het derde deel van onze trilogie schrijven blijkt nogal lastig. We moeten overal rekening mee houden. De twee eerdere delen van De vergeten vloek liepen naast elkaar. Nu moet alles samen komen en wel op een degelijke en logische manier. Alles moet weer kloppen.

We hadden het plot wel gemaakt, maar al schrijvende stootten we tegen een gemis aan details aan. We hadden ideeën nodig en die laten zich niet dwingen. Gelukkig kwamen ze wel en ze geven een lekker kleurtje aan het verhaal, ze voegen er iets aan toe. En ze sturen ons weer op een volgend origineel plannetje af, want het ene idee zorgt ervoor dat de opvolgende scènes ook iets veranderen. Er zit namelijk een nieuwe informatiestroom bij. Daardoor houdt het ons ook op. Het duurt langer voordat we volop kunnen verder schrijven.

Dus voor oktober 2018 geldt nu: we zien wel hoe ver we komen. Elk woord dat we voor de NaNoWriMo van november af krijgen, is mooi meegenomen. Dit hebben we nu gedaan: de proloog en 5 hoofdstukken staan.

We hopen natuurlijk wel dat we in november zoveel inspiratie hebben dat we toch voor de NaNoWriMo aan de 50.000 woorden komen. En daarna gaan we rustig verder tot het hele manuscript geschreven zal zijn.

Kon u dit jaar niet komen naar een Festival waar wij met onze boeken stonden? Wilt u de wereld van Eibor Risoklany toch wel graag beleven? Dan is het misschien een idee om contact op te nemen in een reactie, want ze zijn gesigneerd bij ons te koop. We sturen ze na betaling naar u op. De portokosten nemen we dan zelf voor onze rekening.

Groeten,

Johanna Lime

Het wonderlijke van INSPIRATIE

Geplaatst 7 oktober 2018

Het is 7 oktober 2018 en we hebben in drie jaar tijd drie boeken op de markt gebracht.
Na Schimmenschuw kwamen deel 1 (Sluimerend vuur) en deel 2 (Smeulend venijn) van onze trilogie ‘De vergeten vloek uit’, met tussenpozen van anderhalf jaar.
Nu is het dus tijd om deel 3 klaar te stomen voor publicatie.
Het plot staat al in Excel, daar hebben we houvast aan.

Voorbereidingen voor NaNoNovember

Zoals ieder jaar zijn we van plan om de NaNoWriMo in november te gebruiken om alvast heel ver te komen met het schrijven van ons manuscript.
De voorbereidingen zijn getroffen, het project is aangekondigd. Op 1 november beginnen we weer met de routine die een dagelijks woordenaantal van 1.667 woorden op moet leveren. We willen in 2018 ook weer winnaar worden en minstens 50.000 woorden af krijgen van deze versie van ons nieuwe manuscript.

Het is dus een nieuw manuscript, volgens de traditie van NaNoWriMo?

Nou, niet helemaal. Het blijkt dat we in november 2014 ook al aan dit verhaal hebben gewerkt, maar toen had het nog de werktitel ‘Strijd’ en kwam het als deel 2 na ‘Erfenissen.’ Sindsdien is het verhaal van deel 1 gesplitst en heeft het heel wat wijzigingen meegemaakt, die uiteindelijk resulteerden in de boeken van Sluimerend vuur en Smeulend venijn zoals ze nu zijn uitgebracht.

De twaalf hoofdstukken die we tijdens de NaNoWriMo van 2014 al geschreven hadden, zijn op zijn zachts gezegd gedateerd. Het is duidelijk dat we in vier jaar tijd veel beter zijn gaan schrijven, zoals het daar staat kan echt niet meer. We gooien het dan ook hoogstwaarschijnlijk weg en beginnen helemaal opnieuw. Het resultaat van groei.

We beginnen vroeg dit jaar

Beginnen jullie dan precies op 1 november 2018 te schrijven?

Nee, dat doen we dit jaar niet. We zijn op 3 oktober al begonnen en schreven in drie dagen tijd 7.686 woorden. Maar in hoofdstuk 2 stokte het verhaal. Daar zaten we met een impasse, een probleem. Want hoe kunnen gewone burgers zonder wapens het opnemen tegen vijanden met moderne wapens die in de hoofdstad infiltreren? Het was weer eens zo’n puntje waarover we goed moesten nadenken. Ten eerste moet alles passen in het systeem van magie en techniek zoals we dat hebben bedacht voor onze wereld en ten tweede moest het logisch en geloofwaardig zijn.
We staarden een paar dagen naar een wit scherm waar geen letter op tevoorschijn kwam.
Goed, we zijn dan zoals altijd zogenaamde ‘Rebellen’ als het om NaNoWriMo gaat, omdat we er op onze eigenwijze manier zelf een draai aan geven en gewoon een versie schrijven of herschrijven voor onze boeken of korte verhalen, maar als dit gebeurt tijdens de maand november, dan winnen we het niet. Er moest een oplossing voor komen.

Een Rebel zit ook weleens in een impasse, maar zij komt er altijd wel weer uit!

Gelukkig dat er helpers zijn. Het onderbewuste is werkelijk een geweldig fijn en wonderlijk iets. Wanneer je jouw verschillende delen, zoals het creatieve deel, de interne criticus, de wetenschappelijke proefnemer en de humorist aan het werk zet met elkaar, vinden ze altijd wel een oplossing. Nu hielp het natuurlijk ook dat Marjo voor haar verjaardag een cursus cadeau had gekregen en dat ze daarin had gelezen over verschillende zaken die met het fantasygenre te maken hebben. De cursus ‘Fantasy in vogelvlucht: een reis door de genres,’ geschreven door Tais Teng, op de website van fantasy schrijven. Niet dat de magie die daar beschreven werd nu zoveel toevoegde, want rebels als we zijn, past ons magiesysteem blijkbaar ook niet in de gangbare patronen. Wij hebben nu eenmaal een systeem verzonnen dat in twee koninkrijken van vijf planten in bepaalde sterrentekens werkt. Bovendien hebben we natuurlijk de regel, dat magie en techniek niet samengaan, al overtreden. Jeminee, wat een rebellen zijn we toch!
We schrijven fantasy en we gebruiken van alles dat we weten. Hoe durven we?
Nou, jammer dan. Wij zijn anders.
Of Marjo nog wat heeft aan de cursus, zal de toekomst uit moeten wijzen. Ideeën voor korte verhalen komen er vast wel uit. Maar onze boeken volgen heel andere verhaallijnen.

Gelukkig zat er in de lessen die al doorgelezen zijn, toch ook wel iets dat tot inspiratie heeft geleid voor ons derde boek van trilogie De vergeten vloek, met de huidige werktitel ‘Vuur en Zwaard.’ En het is een geweldig idee dat helemaal past in het systeem zoals wij dat hebben. Het voegt iets toe aan het verhaal en het is logisch voor de wereld van Eibor Risoklany. We kunnen weer door.

Schrijven in oktober en november 2018

We gaan verder met hoofdstuk 2 en de rest. Misschien halen we in oktober ook al 1.667 woorden gemiddeld per dag, dat zou geweldig fijn zijn.
En dan beginnen we per 1 november weer opnieuw met tellen!

Twee keer een maand van 50.000 woorden, dat wordt 100.000 voor het manuscript!
Als dat ons lukt, zal deze versie bijna klaar zijn voor het einde van dit jaar. Dan hebben we genoeg tijd om het nog eens na te kijken en te herschrijven. En dan kunnen we in 2019 verder met al onze andere plannen, zoals een ander boek over Saturnus Maan en de verre voorloper van Eibor Risoklany die op de Aarde speelt. We hebben zelfs voor een volgende trilogie die na De vergeten vloek kan komen al een nieuwe titel bedacht. Die kwam ook tevoorschijn uit de golf van inspiratie. Wat is inspiratie toch wonderlijk, we zijn er heel dankbaar voor.

Groeten van Johanna Lime

1 – De teller voor Smeulend venijn staat op één

Geplaatst 25 augustus 2018

Als alles volgens plan verloopt, kunt u over één maand de gelukkige bezitter zijn van deel 2 van onze trilogie ‘De vergeten vloek’, met de titel ‘Smeulend venijn’. We hopen u te zien op de Elfia in Arcen, maar als u daar niet komen kunt, aarzel dan niet om contact met ons op te nemen, bijvoorbeeld door middel van een chat op Facebook Messenger. Wij krijgen namelijk thuis ook een aantal exemplaren die we aan u mogen verkopen. Ze kunnen dan per post verstuurd worden en we signeren ze graag!

Op het moment wordt er nog hard gewerkt aan de woordredactie van Smeulend venijn, het maken van de omslag en andere voorbereidende werkzaamheden. Begin september krijgen wij de zetproef te zien en die gaan we dan heel nauwkeurig doornemen om de laatste puntjes op de i te zetten. Als alles goed is kan daarna het boek gedrukt worden.

Wat een heerlijke tijd is dit weer!

We kijken vol verwachting uit naar het moment wanneer we dit derde boek van ons ook weer in handen kunnen houden. En daarna gaan we weer hard aan het werk om het derde deel te schrijven.

Hieronder vindt u een collage met afbeeldingen die voor ons bij de wereldbouw van Eibor Risoklany horen. Het zijn foto’s van personages, afbeeldingen van symbolen en andere plaatjes die ons geïnspireerd hebben om Sluimerend vuur en Smeulend venijn te schrijven.

We hebben er een soort blauwdruk van gemaakt, want al te gedetailleerd en kleurrijk zal misschien uw ideeën over de wereld in onze boeken kunnen verstoren. Iedere lezer maakt natuurlijk tijdens het lezen zelf al beelden in het hoofd en die kunnen best weleens verschillen van de beelden die wij hebben. Dat maakt ook niets uit. Het gaat erom dat u plezier beleeft van ons werk en eruit haalt wat u op dit moment gebruiken kunt.

Zoals u hebt kunnen lezen in een andere blog, hebben we deel 3 geplot. We zijn dus weer een stapje verder in het proces en gaan weer lekker creatief schrijven in het komende jaar. De trilogie kan dan compleet zijn in april 2020, volgens de planning. Maar daar hoeft u niet op te wachten, deel 1 en deel 2 kunnen heel goed ook afzonderlijk gelezen worden, al horen al onze verhalen wel bij elkaar.

Nog maar een maand!

SMEULEND VENIJN staat gepland voor de Elfia in Arcen, september 2018. Dus dan kunt u het volgende deel van onze trilogie DE VERGETEN VLOEK gaan lezen.

Laat het dus gerust weten wanneer je een van onze boeken via ons wilt kopen, dan zorgen wij ervoor dat het na betaling naar je toe komt. Schimmenschuw kost €19,95 (358 pagina’s), Sluimerend vuur kost €24,95 (492 pagina’s). Smeulend venijn krijgt 471 pagina’s en kost ook €24,95.

Groeten van Johanna Lime.

Plotschema voor deel 3 klaar.

Geplaatst 14 augustus 2018

Wij zijn klaar met het plotten van het verhaal voor deel 3 van trilogie De vergeten vloek, dat voorlopig nog de werktitel Vuur en Zwaard heeft. Het was een flinke klus om alle rode draadjes van deel 1 (Sluimerend vuur) en deel 2 (Smeulend venijn) bij elkaar te krijgen, maar we denken dat we daarin wel geslaagd zijn. Ook deel 3 zal bestaan uit een proloog, 30 hoofdstukken en een epiloog.

We kunnen aan het schrijven. Allereerst gaan we nog even na wat we al hebben staan, want er zijn al een aantal hoofdstukken geschreven tijdens de NaNoWriMo van november 2014. Het project van toen heette Strijd en het is nog de vraag of er bruikbare tekst te vinden is, want vier jaar geleden schreven we anders dan nu. Maar wie weet, valt het mee.

In elk geval staat de verhaallijn nu in een plotschema. Dat wil niet zeggen dat we tijdens het schrijven nooit af zullen wijken van de planning. Maar het is fijn dat we alvast een houvast hebben, een kapstok om het verhaal aan op te kunnen hangen.

Na een lange periode redactiewerk voor boek 2 kijken we uit naar creatief schrijven. Boek 3 van de trilogie staat gepland voor april 2020. Dat kunnen we dus vast wel op tijd halen.

Wij vieren vandaag dat we deze mijlpaal weer hebben gehaald.

 

Groeten van Johanna Lime