De twaalfde Saturnusmaan

9 april 2020

 

Bij uitgeverij aquaZZ komt eind april/begin mei 2020 mijn autobiografische fictie uit. Dit is een verhaal dat ik schreef na het volgen van de cursus Schrijf Je Verhaal bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel. Omdat ik het niet kon laten om toch weer sciencefiction/fantasy te schrijven, verwerkte ik er behalve de twee eigenwijze vrouwen ook twee aliens in. Zij doen onderzoek naar de ontwikkeling van de mensheid. Lees in dit boek wat ze daarbij ontdekken.

Flaptekst van De twaalfde Saturnusmaan

Johanna Lime

Johanna Lime is het pseudoniem van Marjo Heijkoop. Zij schrijft korte en langere sciencefiction verhalen. In 2015 kwam haar debuut Schimmenschuw uit bij uitgeverij Zilverbron. Hierna volgde trilogie De vergeten vloek en de volgende trilogie staat in de planning. Voor haar autobiografische verhaal over twee eigenwijze vrouwen en twee aliens, kwam ze bij uitgeverij aquaZZ terecht.

Flaptekst

Dalmar en Maud wonen samen in Lunapoort. Ze voelen zich als vreemden in een wereld, waarvan ze de regels vaak niet kunnen doorgronden. Ze zijn anders en lopen daardoor steeds weer tegen weerstanden op.

Als twee aliens landen op de twaalfde Saturnusmaan, kiezen ze Dalmar en Maud uit als studieobjecten. Ze willen nagaan of de mensheid zich al voldoende heeft ontwikkeld, sinds de tijd van de grote piramides in Egypte. Hun vraag is of de aarde zich aan kan sluiten bij de spiraal van de Galaxis, waar zij onderdeel van zijn.

Maud en Dalmar merken dat er tijdens hun slaap iets geks met hen gebeurt. Ze worden erg moe en het lijkt of de tijd niet meer synchroon loopt. Op hun werk komen ze voor vreemde verrassingen te staan. Als ze zichzelf tegenkomen in de supermarkt, besluiten ze om wakker te blijven. Dan ontdekken ze dat ze worden meegenomen naar Saturnus.

Het lijkt erop dat hun levenslot, de astrologische Saturnus, hun vrije keuze wegneemt. Of dat de maan hen te gevoelig maakt om zich op aarde te handhaven. Ze moeten een manier vinden om zelf te beslissen hoe hun leven verdergaat.

Paperback, 256 pagina’s

Uitgegeven eind april / begin mei 2020OSMS

De twaalfde Saturnusmaan

ISBN: 978-94-9302-346-8

Nederlands

Leeftijd: volwassenen.

De prijs van het boek is € 19,00

Uitgeverij aquaZZ webshop, hier kunt u het boek bestellen

Wilt u liever een gesigneerd exemplaar kopen bij Johanna Lime zelf?

Wanneer u een reactie plaats op deze website krijg ik een e-mail waarop ik kan reageren. Graag uw naam en e-mailadres vermelden zodat ik contact op kan nemen. Een chat via Messenger van de openbare pagina Johanna Lime op Facebook kan ook.

Groeten van Johanna Lime

Schrijven zonder plan, een doel, een wens

03 april 2020

CampNaNoWriMo

Het is april 2020 en traditiegetrouw heb ik een project aangemaakt om de hele maand mee te doen aan het schrijven van verhalen, dat over de hele wereld bezig is. Mijn doel heb ik gezet op 25.000 woorden. Dus ongeveer 850 woorden per dag. Het is nu de derde dag van de maand en eerlijk gezegd heb ik vandaag geen enkel woord geschreven.

Een doel zonder plan is nog maar een wens

Ik voel me lusteloos en eenzaam in deze tijd, met het voortdurende slechte nieuws over de pandemie en het covid-19 virus. Bij CampNaNoWriMo hebben ze ook al een “StayHomeWriMo”. Ik word er door het journaal te kijken steeds met mijn neus op gedrukt dat het slecht gaat in Nederland, dat duizenden mensen in het ziekenhuis zijn opgenomen en dat de IC afdelingen meer dan verdubbeld moeten worden, omdat er zoveel ernstig zieken zo lang aan de beademing liggen.

Verder denk ik dat het moeizaam gaat met het schrijven omdat ik geen goed plan gemaakt heb. Met korte verhalen ga ik meestal toch anders van start dan met romans. Van een van de drie verhaalideeën heb ik nu een globaal schema ingevuld en ik ben eraan begonnen. Maar ik kwam er na 1181 woorden achter dat het perspectief niet deugde. Ik ben dus op dag 2 van Camp alweer aan het veranderen geslagen. De woorden van 1 april zijn alweer omgezet en op 2 april konden er maar 604 woorden bij. De teller staat pas op 1.785 woorden, want vandaag had ik helemaal geen lust om ook maar iets te typen.

Vandaag zit ik met mijn gedachten bij mijn vader van 94. Hij zit echt in de grootste risicogroep. Ik hoop maar dat hij niet besmet wordt, dat alle maatregelen helpen.

Ik hoop het komende weekend een stukje verder te komen met het verhaal. Eerlijk gezegd geeft de situatie om ons heen erg veel om over na te denken en heb ik er wel inspiratie uit gehaald. De wens om drie verhalen te schrijven voor de wedstrijd Waterloper 2020 moet worden vervuld. Ik hoop mezelf ertoe te kunnen zetten om de 25.000 nieuwe woorden deze maand toch te halen. En stiekem hoop ik ook nog wat te kunnen schrijven aan mijn nieuwste manuscript, het eerste deel van de volgende trilogie. Gelukkig is de deadline voor Waterloper pas eind mei, dus als het spaak loopt heb ik toch nog wel een beetje ruimte om de schade in te halen.

De uitgeverijen gaan door

Van Zilverbron kreeg ik een e-mail, waaruit bleek dat de woordredactie voor Schamel verbond klaar is. Ik vermoed dat het manuscript binnenkort naar de drukker kan. Op Facebook zie ik dat collega’s hun nieuwste boeken al binnen hebben gekregen. Het is best spannend, ik kijk er erg naar Schamel verbond, daarmee is trilogie De vergeten vloek, die Dinie en ik samen hebben geschreven, compleet.

Hier het volgende puzzelstukje van de sterrenkaart die in het boek zal staan.

Uitgeverij aquaZZ is ook heel hard bezig, maar dan met De twaalfde Saturnusmaan.

Het manuscript heeft een correctieronde ondergaan en wordt opgemaakt om naar de drukker te gaan. Direct wordt de cover ontworpen. Ik verwacht dat ik dit boek binnenkort ook tegemoet kan zien.

Hier een nog niet complete gepuzzelde voorkant van dit boek.

Ziet u al wat het voor moet stellen?

Blijf gezond en veilig

Groeten,

Johanna Lime

Mijn nieuwe boeken komen eraan!

26 maart 2020

De teller stond op 1

Gisteren zou het nog precies een maand gaan duren voordat mijn nieuwste boek, Schamel verbond, bij Zilverbron zou uitkomen. We hadden ons er samen al op verheugd dat we elkaar op de Elfia van Haarzuilens zouden ontmoeten. U wellicht in een prachtig cosplay kostuum en ik met mijn pen in de aanslag om mijn nieuwste boek te kunnen signeren. Helaas gaat dat festival, zoals veel andere bijeenkomsten waar veel mensen elkaar mogelijk besmetten kunnen met het covid-19 virus, niet door. Dat heeft de organisatie de afgelopen week bekend gemaakt. Ze hopen op een later tijdstip in dit jaar en ik hoop met hen mee.

Hoe moet ik nu aan de leesboeken komen?

Ik hoor het u al denken. Gelukkig werkt PostNL nog wel en kon ik enveloppen kopen om de boeken in te versturen, dus bestellen bij mij kan altijd (door een reactie hier of via een chat op Facebook). Ook de online winkel (artbooksshop.com) van de uitgever werkt, dus daar kunt u ook boeken bestellen. Dus als u bij het verplicht in huis zitten veel behoefte hebt aan lezen. Bestel, zodra het boek er is. Ik laat u weten wanneer mijn nieuwste boeken van de drukker komen.

Over een poosje is trilogie De vergeten vloek compleet.

De zetproef is doorgenomen en de cover is nagekeken, dus het proces van het uitgeven schiet al lekker op.

Misschien hebt u de cover al gezien in de catalogus. Op het plaatje hieronder staat de titel alvast bij de andere twee titels.

En verder zet ik hier nog maar een paar plaatjes in dit blog.

Hier het zesde puzzelstuk van de sterrenkaart. U weet misschien al hoe de kaart eruit komt te zien, maar toch het beloofde stukje van de puzzel.

Over een poosje kunnen er vier boeken van mij, die bij uitgeverij Zilverbron zijn uitgebracht, in uw kast staan

De ruggen zien er dan zo uit. (Mooi, hè?)

En nu we toch al een poosje aan het puzzelen zijn op de sterrenkaart, die heel mooi groot in het boek wordt opgenomen, zet ik hier nog een paar puzzelstukjes.

De eerste is van De twaalfde Saturnusmaan, want tegelijk met uitgeverij Zilverbron is uitgeverij aquaZZ ook druk bezig met de zetversie, maar dan van mijn autobiografische verhaal. Hier een voorproefje met puzzelstukjes van de kaft. Ik denk dat dit boek ook al aardig snel zal worden uitgegeven. Het zal eveneens bij mij of op de website van de uitgever te koop zijn.

Kunt u al raden wat er op de cover komt?

Hier nog een puzzel voor de cover van De vergeten vloek, deel 3, Schamel verbond.

Hij is nog niet compleet te zien, want we moeten nog even geduld hebben. De drukker gaat nog aan het werk.

Maar het schiet al op.

Blijf gezond en ik hoop u later in het jaar toch op de Elfia te kunnen zien, als we het virus hebben overwonnen.

Groeten,

Johanna Lime

Een cadeautje voor troost in quarantainetijd

20 maart 2020

Een minuut voorlezen

Gisteren was er een oproep van Facebookgroep De perfecte buren, waar zij aan auteurs vroegen om een filmpje met hun smartphone op te nemen. Daarin zou ik dan een minuut lang een fragment uit een van mijn boeken voor moeten lezen. Ik heb het geprobeerd en vind het geen gezicht. Trouwens, wat heb je nu aan één minuut voorlezen? Die is zo vervlogen.

Ik heb daarom besloten daar niet aan mee te doen. Niet dat ik het geen leuk initiatief vind, maar ik doe liever iets anders. Iets waar lezers meer aan hebben, volgens mij. Ik heb besloten om het scheppingsverhaal van mijn verbeeldingswereld kosteloos als pdf bestand weg te geven. Het is hier onder de afbeelding door middel van de link gratis te downloaden voor iedereen die nu vanwege het coronavirus in huis moet blijven. Let wel op, het copyright is voor mij. Ik wil dit wel alleen maar door middel van deze actie en via dit bericht verspreiden!

In De wording van Chyndyro kunt u zelf lezen (of hardop voorlezen aan anderen) hoe de vijf planteen uit het koninkrijk Laskoro zijn ontstaan. Dit scheppingsverhaal gaat vooraf aan mijn boeken Schimmenschuw en de trilogie De vergeten vloek.

Mijn boeken zijn hier te koop.

De week van de introverten

Ik hoor dat er veel mensen zijn die vanwege de maatregelen die onze regering heeft genomen met de ziel onder de arm lopen, omdat zij niet naar het café of restaurant kunnen, of kunnen shoppen, of naar het theater kunnen gaan, of zich op andere manieren tussen mensen kunnen begeven. Zij vervelen zich al snel in huis en weten hun tijd nauwelijks door te komen. Ik vermoed dat het extraverten zijn die altijd externe prikkels van anderen nodig hebben om zich gelukkig te kunnen voelen. Mensen die constant vermaakt willen worden, moeten consumeren. Het is misschien een goed idee om daar een beetje vanaf te stappen en iets te gaan doen waarmee je jezelf vermaken kunt.

Mijn advies is: zoek een hobby die je thuis kunt doen. Ik heb ook gemerkt dat mensen in deze tijd meer legpuzzels maken of aan handarbeid/knutselen doen. (Ik zal niet zo flauw zijn om te zeggen met welke soort kartonnetjes dat bijvoorbeeld kan, dat is al zo vaak voorbijgekomen dat het vervelend wordt). Zorg dat je iets met je handen doet, ga tekeningen maken, doe fitnessoefeningen in huis, ga boeken lezen en verdiep je eens in een geschreven verhaal. Het voordeel daarvan is dat je de tijd dat je in quarantaine zit gemakkelijker doorkomt.

Ik ben vaak zo ingespannen bezig met tekenen en schrijven, dat ik alles om me heen vergeet. En de klok tikt door, voor je het weet heb je jezelf urenlang vermaakt. Als je dat kunt, is het voordeel dat je veilig blijft voor het virus, omdat je je distantieert van mensen die misschien besmettelijk zijn. Bovendien leer je jezelf ook nog eens met iets anders dan alleen maar externe prikkels te vermaken. Ik ben het gewend, als introvert. Ik kan mezelf heel goed vermaken en heb daar weinig middelen voor nodig. Ook heb ik er eigenlijk niemand anders voor nodig. Ik zit vaak in een soort isolatie. Natuurlijk wil ik mijn contacten met andere mensen niet kwijtraken. Mensen zijn sociale wezens. Maar als ik iemand wil spreken, pak ik de telefoon of plaats ik iets op social media, dan kan gemakkelijk op afstand. Gek genoeg voel ik me met social media ook verbonden met de wereld.

Ik kwam erop om dit te schrijven omdat het deze week de week van de introverten is.

Op Days Of The Year vond ik dit over introverte mensen.

Citaat: Introverte mensen zijn effectieve leiders van proactieve werknemers. Als je creatief, energiek personeel hebt, zal een introvert die energie beter naar boven halen.

Laurie Helgoe

Voor degenen die introvert zijn, kan het altijd een gedoe zijn om in een samenleving te passen die gericht is op het vermogen om extravert en actief te zijn. Introverte mensen hebben echter een enorme waarde in het bedrijfsleven en kunnen de werkplek enorm ten goede komen.

Introverte mensen kunnen perspectieven bieden die voor anderen niet zo voor de hand liggen. Vaak voelen degenen die introvert zijn zich onder druk gezet om in de extraverte samenleving te passen. De week van de introverten heeft als doel om de stereotypen die over introverte mensen bestaan te veranderen en anderen de voordelen te laten zien die introversie te bieden heeft. Introverte mensen hoven zich niet te schamen voor wie ze zijn, ze kunnen net zo succesvol zijn als extraverten, in zaken en in het leven.

De termen introversie en extraversie zijn populair geworden door de psycholoog Carl Jung, die beroemd was vanwege zijn analytische psychologie, die nog steeds wordt gebruikt. Deze termen worden gebruikt om onderscheid te maken in persoonlijkheidskenmerken met behulp van de bewuste en onbewuste elementen van iemands geest.

Velen gaan er prat op dat extraverte mensen, met hun extraverte, energetische gedrag, in de samenleving worden gewaardeerd omdat zij succesvol zijn, terwijl degenen die als meer introvert worden gezien, te maken krijgen met de meer negatieve gevolgen van hun eigenschappen, waaronder afzondering. De week van de introverten gaat over het veranderen van die perspectieven, waarbij wordt aangegeven dat ambitie niet uitsluitend bij extraverte mensen past. Introverten hoeven zich niet aan hun standaard aan te passen om toch succesvol te zijn.

Hier het vijfde puzzelstuk van de sterrenkaart. Er zijn negen stukjes, dus zo langzamerhand zou u een idee moeten hebben van hoe de hele kaart die in Schamel verbond wordt opgenomen eruit komt te zien.

Slecht nieuws en goed nieuws

Wat wilt u het eerst horen, het goede of het slechte nieuws?

Nou, het slechte nieuws is dat het nog maar de vraag is, in verband met covid-19 of de Elfia in Haarzuilens door kan gaan.

Het goede nieuws is, dat er in 2020 wel twee mooie nieuwe boeken worden uitgebracht van Johanna Lime. De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond bij uitgeverij Zilverbron en De twaalfde Saturnusmaan bij uitgeverij aquaZZ. En het goede nieuws is ook dat die boeken altijd nog via de websites van de uitgeverijen en bij mijzelf te koop zijn.

Dus voor degenen die nu veel willen lezen nu ze thuis zitten: bestellen kan!

Ik laat zo snel mogelijk in dit blog weten wanneer de boeken uitgekomen zijn. Ze worden op dit moment nog voorbereid, zodat ze gedrukt kunnen gaan worden.

Groeten,

Johanna Lime

De lente van 2020, angst en vrolijkheid

12 maart 2020

De vrolijke kleur geel

De meteorologische lente is begonnen op 1 maart. In mijn voortuin zijn de narcissen uit de grond gekomen. Ze staan vrolijk te bloeien, mooi zonnig geel tussen het groen en bruin uit de rest van de tuin. De kerstroos met zijn paarse bloemen, de plant waar Dinie zo gek op was, staat ook volop in bloei. Ik realiseer me dat het lente is, nog even en het sombere winterweer is voorbij. Achter, op het terras, bloeit de forsythia. Ik houd van het vrolijke geel, mijn lievelingskleur.

Ik verheug me op de lente en vooral ook op het derde deel van mijn trilogie, De vergeten vloek, Schamel verbond, dat in dit voorjaar uitgebracht gaat worden. Nog 44 dagen dan moet het boek er zijn. Dan hebben Dinie en ik een mijlpaal bereikt, want dan zal onze trilogie over Laskoro en Berinyi compleet zijn.

Angst is een slechte raadgever

Toch ligt er een schaduw over mijn vrolijke gevoel. Dat komt doordat ik de laatste tijd constant in de herhaling zit door de berichtgeving rond het coronavirus.

Als er iets is wat je niet mag doen als schrijver, heb ik gemerkt uit de redactie van mijn boeken, dan is het dat je te veel steeds maar weer herhaalt. Ik heb moeite gehad om dat af te leren en soms betrap ik mezelf er nog weleens op. In het onderwijs is herhaling een vorm waarmee je iets kunt leren. Er zijn zelfs hele liedjes op gebaseerd. Kinderen vinden het vaak fijn als er iets herhaald wordt. Maar in een verhaal past het dus mondjesmaat.

Ik ken uit mijn leven ook andere voorbeelden waarbij er constant werd herhaald. De dominee op de kansel, waar ik elke zondag naar moest luisteren, herhaalde iedere zin minstens vier keer, zij het met synoniemen. Hij moest tenslotte een preek houden van vijfenveertig minuten, anders was hij niet vroom genoeg naar de inzichten van de ouderlingen. Ik moet toegeven dat ik dat toen al vreselijk vond, dus begrijp best dat lezers hier ook niet blij mee zullen zijn. Maar wat dacht u van het journaal dat al het slechte nieuws van de wereld in de huiskamer brengt? Het wordt dagelijks met bepaalde intervallen herhaald, keer op keer komt de nieuwslezer precies hetzelfde verhaal vertellen. Als je niet oppast, word je ermee gehersenspoeld. Dan neem je het kritiekloos over en weet je niet beter meer. De negativiteit blijft in je hoofd rondspoken en je komt er niet vanaf.

Toen Dinie nog leefde, keken we niet vaak meer naar het journaal, al hielden we de actualiteiten wel in de gaten. Als je steeds maar weer met de ellende van de hele wereld wordt opgezadeld, maakt dat angstig. Je voelt een constante onmacht omdat jou het idee wordt aangepraat dat je overal schuld aan hebt.

Het nieuws is per definitie negatief, anders noemt men het geen nieuws. Toch zou ik ook weleens een positief journaal willen horen, al was het alleen maar om te bepalen hoe de balans tussen goed en kwaad er nu werkelijk uitziet. Wie altijd maar te horen krijgt dat ‘de mens’ schuldig is aan alles wat er in de wereld mis gaat, durft niet meer te leven. In plaats van verlammende angst is er juist actie nodig om verandering aan te kunnen brengen.

Nu ik alle dagen alleen ben, merk ik dat zo langzamerhand de behoefte is ontstaan om elke avond naar het nieuws te kijken. Ik zet het journaal van zes uur aan, kijk naar de commentaren op het nieuws en volg soms nog een praatprogramma. Wat wordt er veel geleuterd op die tv! Wat een bangmakerij is het vaak. Wat kan ik persoonlijk met die informatie?

Het enige positieve is dat ik verneem wat er in de wereld om mij heen gebeurt. Ik zie en hoor andere mensen en heb het idee dat ik niet helemaal een kluizenaarsbestaan heb.

De laatste weken gaat het nieuws over bijna niets anders dan het coronavirus, dat begon in China en intussen een pandemie geworden is. Over hoe Nederland dit aanpakt komen de verwijten alweer over ons heen, want iemand moet zo nodig iemand anders de schuld ergens van geven. Angst is een slechte raadgever.

Ik volg het nieuws van de RIVM op de voet en doe wat ik eraan kan doen. Dat is niet veel, want wat begin ik tegen een onzichtbaar virus dat een nieuwe ziekte veroorzaakt? Ik mag hopen dat, als ik het krijg, mijn lichaam zich ertegen kan verweren. Dat het antistoffen maakt.

Een xenomorf kan ook xenofoob zijn

Misschien moet ik samen met de sociale onthouding en alle hygiënemaatregelen die ik zelf kan nemen ook een poosje aan nieuwsonthouding doen en weer eens doorgaan met het schrijven dat er de laatste dagen bij inschiet. Ik ben wat lusteloos. Angst werkt verlammend.

Ik vraag me af of deze angst voor het coronavirus zoiets is als xenofobie, angst voor het vreemde, het onbekende. Zou een xenomorf ook xenofobie kennen? Zouden de aliens waarover ik in De twaalfde Saturnusmaan schrijf bang zijn voor de mensen die op de aarde leven?

O, ja, zeker wel!

Gelukkig, ik kan weer lachen. Mijn nieuwe boek bij uitgeverij aquaZZ is, net als Schamel verbond, ook al een heel eind op weg om gepubliceerd te worden. De kaft wordt leuk, het verhaal moet ik nog een keer doornemen en goed controleren voordat het teruggestuurd kan worden voor de proefdruk.

Covid-19 moeten we maar zien te overwinnen. Door daar alle aandacht op te richten, zien we andere gevaren in de wereld misschien wel over het hoofd. Bovendien moet er ook ruimte blijven voor fijnere emoties, als vrolijkheid.

Ik hoop dat 2020 ondanks alles een goed jaar wordt voor mijn boeken en dat veel lezers er plezier aan mogen beleven. Ik hoop dat ik binnenkort weer door kan schrijven aan het volgende hoofdstuk.

 

Hier het vierde puzzelstuk van de sterrenkaart. Daar staat dus duidelijk op waar Schamel verbond zich, onder andere, afspeelt.

En uiteindelijk heb ik hier nog wel iets positiefs te melden. Zilverbron heeft een nieuwe voorjaarscatalogus uitgebracht, waar Schamel verbond al in staat.

Kunt u de kaft vinden? Met Sesha en Chimaera, de Avatars van Laskoro en Berinyi.

Groeten,

Johanna Lime

Waarom ik een boek schrijf over aliens

5 maart 2020

Schrijf Je Verhaal

Schrijf Je Verhaal was de cursus van de Online Schrijfschool Marjon Sarneel (OSMS), die ik in 2017 en 2018 volgde. Deze cursus betrof het schrijven over gebeurtenissen die je in je eigen leven zelf hebt meegemaakt. Autobiografisch wordt dat genoemd. Maar ook daarin kun je keuzes maken. Een autobiografisch verhaal hoeft niet in zijn geheel over gebeurtenissen te gaan die zich in je eigen leven hebben afgespeeld. Je kunt een verhaal ook compleet verzinnen, dan noem je het fictie. En als je autobiografische gebeurtenissen combineert met verzonnen elementen, schrijf je semi-autobiografisch. Ik heb voor het laatste gekozen. Het percentage waargebeurde situaties ligt veel lager dan bij volledig autobiografisch.

De personages die ik voor ‘De twaalfde Saturnusmaan’ (het boek dat uitgebracht wordt bij aquaZZ) heb bedacht, zijn twee eigenwijze vrouwen en twee aliens. Verder zijn er nog een paar bijpersonages. Kenmerken van bepaalde personages hoeven niet per se bij de personen te zitten die ik als voorbeeld heb genomen uit mijn eigen leven. Dat kan wisselen of gedeeltelijk verzonnen zijn. Ik wil niet dat iemand zich herkent in mijn verhaal, want het gaat er niet om dat ik mijn gelijk krijg. Ik wil gewoon een verhaal vertellen dat vanuit mijn gezichtspunt is geschreven. Ik weet ook wel dat niet iedereen het daar mee eens zal zijn. Als ik op mijn ervaring af ga, zullen maar weinig mensen het met mij eens zijn. Dat maakt ook niet uit, iedereen is vrij om er een eigen mening op na te houden. Ikzelf dus net zo goed. Ik hoop dat lezers er wel iets in herkennen en het zou mooi zijn als hen dat een steuntje in de rug geeft. Maar als lezers zich een poosje met mijn boek kunnen vermaken, vind ik dat ook al veel waard.

Het enige dat ik duidelijk wil maken, staat op dit plaatje:

Een verhaal dat je met je meedraagt moet er ooit eens uit

Ik liep al jarenlang rond met mijn ervaringen, met alles wat mij overkomen is. Het was vaak een grote worsteling om mij staande te houden in de maatschappij. Natuurlijk kwam dat door de interactie tussen de personen om mij heen en mijzelf. Het heeft ook alles te maken met mijn manier van denken en mijn manier van doen. Vaak had ik het gevoel dat ik nergens bij hoorde. Ik werd al vroeg gepest op school en heb veel weerstand ondervonden in mijn leven. Dat ik met een andere vrouw ging samenwonen, was genoeg reden voor discriminatie en vooroordelen. Ik voelde me vaak een buitenstaander, alsof ik een alien was.

Nadat ik voor de derde keer, volgens mij nog steeds volledig onterecht, in de WW terecht kwam, heb ik me serieus afgevraagd of ik soms een psychische aandoening had. Ik werd getest en bleek erg introvert te zijn, iets dat in onze tijd niet echt wordt gewaardeerd. Voor mijn werk zochten ze een extraverte makkelijke prater, niet iemand zoals ik die achter de schermen bergen werk verzette kon. De psycholoog vond uit dat ik volgens zijn test niet autistisch was, maar wat ik meegemaakt heb, had mij wel getekend. Ik las het boek Aspergirls over vrouwen met het aspergersyndroom en zag daar erg veel in waar ik mezelf helemaal in herkende. Daarom besloot ik om dit boek als achtergrondinformatie te gebruiken bij ‘De twaalfde Saturnusmaan.’ Verder heeft het autobiografische schrijven mij veel geleerd over mezelf, want door herinneringen op te halen herbeleef je veel. En je kunt er nu naar kijken als de persoon die je bent geworden, met meer kennis van zaken dan toen je nog jonger was. Het heeft me gesterkt in mijn overtuiging dat ik er net zo goed mag zijn als ieder ander. Mijn mening doet ertoe en ik heb op mijn eigen wijze gelijk. Ik ben ik en jij ben jij, we zullen de reis door dit leven samen, maar toch vaak op eigen kracht moeten maken. Helaas moet ik zonder Dinie verder en dat is redelijk eenzaam. Maar het interesseert me niet langer of een ander mij toestemming geeft om mezelf te mogen zijn. Voortaan kom ik voor mezelf op en zal ik de weerstand breken, of anders loop ik wel van je weg.

Pasgeleden las ik van collega-auteur Kirsten Groot een interessante blog over een systeem dat zij gebruikt om personages voor haar verhalen te bedenken. Het is een bestaand systeem, de Myers-Briggs Type Indicator. Zij gebruikt dit op haar eigen manier als hulpmiddel bij het schrijven. Hoe precies weet ik nog niet, want er komen vier blogs van en de tweede is pas uitgebracht. Ik vond dit heel erg interessant om te volgen.

Mijn collega werkt met dit model, vermoedelijk, ongeveer zoals ik astrologische typeringen gebruik uit het boek Zonneklaar, of van het enneagram, of met een schema waarin karaktertrekken van personages worden uitgewerkt. Ik denk dat elke schrijver wel zoiets heeft. Voordat je een verhaal bedenkt, moet je weten welke personages erin meedoen en hoe ze reageren op elkaar. Om te schrijven heb je personages nodig, een conflict en een bepaald perspectief vanwaar uit je iets vertelt.

Er was een verwijzing naar de MBTI test en zoals altijd bij dit soort tests was ik nieuwsgierig naar hoe ik hier uit naar voren zou komen. Ik deed de test dus en kwam uit bij introvert, intuïtief, plannend en voorzichtig, met net een paar punten meer voor principes dan voor logica. Het type INFJ-T dat advocaat genoemd werd. Het bleek een type te zijn dat zelden voorkomt. Ik heb er een paar filmpjes van gekeken en die verduidelijkten veel. Het klopt wel met wat ik eerder schreef over plotten, dat ik een planner ben. Maar als ik eenmaal aan het schrijven ben geslagen, steun ik toch erg op mijn intuïtie en schrijf ik verder op gevoel. Ik maak ook veel associaties die niet echt logisch kunnen zijn. Toch let ik bij het schrijven goed op of het (voor mijzelf in elk geval) logisch overkomt.

Bovenstaand plaatje heb ik van Shutterstock afbeeldingen samengesteld, die ik daar gekocht heb. (Copyright)

Door het bovenstaande lijkt het misschien of ‘De twaalfde Saturnusmaan’ een zwaar verhaal zal zijn, maar ik heb juist geprobeerd om het een licht en luchtig verhaal te laten zijn, met hier en daar wat humor. Het moet natuurlijk goed leesbaar blijven voor iedereen.

Daarom heb ik dus mijn toevlucht genomen tot fictie en er aliens in verwerkt. Je kent de films zeker wel waarin aliens op de aarde landen en dan op een onderzoekstafel terecht komen waar wetenschappers hen gaan ontleden om erachter te komen hoe ze in elkaar zitten? Nou, bij ‘De twaalfde Saturnusmaan’ worden de rollen omgedraaid. De aliens onderzoeken de mensheid en dat doen ze door middel van twee vrouwen, die ze naar de twaalfde Saturnusmaan halen.

aquaZZ is bezig met het omslagontwerp voor het boek. Ik heb al een kijkje mogen nemen en het ziet er prachtig uit. Nog wat puntjes op de i en dan zal het definitieve ontwerp af zijn. Wanneer ik het te zien krijg, kan ik het hier delen en komt het ook op mijn boekenwebsite te staan.

De redactie is ook bezig, waarna ik het terugkrijg om de laatste hand aan het manuscript te leggen. Ik hou u op de hoogte van het proces. Het boek komt ergens in 2020 op de markt.

 

De puzzelstukjes van de sterrenkaart

U hebt voor de sterrenkaart van Schamel verbond nog een derde puzzelstukje tegoed. Dat is deze. Op Fantasy Fest hebben sommige bezoekers al een mooie boekenlegger van mij ontvangen waar de hele kaart op te zien is. Hebt u die nog niet? Kom dan naar de Elfia in april.

Ik wil u vragen om nog 51 dagen geduld te hebben, voordat het derde deel van mijn (en Dinie’s) trilogie ‘De vergeten vloek’ te koop zal zijn. Als alles volgens planning lukt, zal Schamel verbond op 25 en 26 april op de Elfia in Haarzuilens verschijnen bij uitgeverij Zilverbron.

Dit is een foto uit de IJsbeeldententoonstelling in de IJshallen van Zwolle, met de Egyptische god Thoth, de god van de maan, de magie, de kalender en de schrijfkunst.

U snapt zeker wel waarom hij belangrijk is voor mij, als schrijver?

Groeten,

Johanna Lime

Vooruitblik op het jaar 2020

17 januari 2020

Op 23 december 2019 had ik al een terugblik gegeven op 2019, nu dan maar een paar dingen om alvast naar uit te kijken voor 2020.

Allereerst ben ik erg blij dat ik schrijf. Ik ben iemand die altijd wel iets te doen moet hebben en ik kan mijn creativiteit mooi in het schrijven kwijt. Ideeën bedenken, brainstormen over wezens en planeten ergens in de ruimte, of over allerlei andere onderwerpen waar een verhaal van te maken is. Als ik een verhaalidee met personages en de nodige conflicten heb uitgewerkt, kan ik het gaan plotten en het daarna op gaan schrijven. Dan weer herschrijven, nog eens verbeteren en nog eens, totdat ik er helemaal tevreden over ben. Ik weet al dat de volgende drie manuscripten voor boeken weer een fijn thuis zullen krijgen bij uitgeverij Zilverbron. Met een goede redactie, een mooie omslag en professioneel drukwerk zullen de verhalen hun weg kunnen vinden naar lezers. Leuk, dan hebben we weer iets om naar uit te kijken, ook voor 2021, 2022 en 2023. Hoe geweldig fijn is dat?

De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond

Dit laatste deel van trilogie De vergeten vloek krijgt momenteel redactie. Natascha en ik hebben ronde 1 af en ronde 2 begint. Ik heb een conceptontwerp voor de omslag gezien en het wordt weer prachtig. Echt heel mooi hoe Zilverbron het steeds weer voor elkaar krijgt om de covers zo goed passend bij het verhaal te maken.

Ik ben vandaag voor controle bij de orthopeed geweest en een operatie is voorlopig van de baan. De fysiotherapie helpt, ik doe mijn oefeningen trouw. Bovendien ben ik flink afgevallen met het koolhydraatarme dieet van de diëtiste. Daar ga ik nog wel even mee door en het is helemaal geen straf. Ik voel me er veel fitter bij.

Mijn hoop is dan ook dat ik op de Elfia in Haarzuilens in april het hele weekend erbij kan zijn om Schimmenschuw en de drie boeken van De vergeten vloek te kunnen signeren. Wat een feest wordt dat als de hele trilogie compleet zal zijn!

De twaalfde Saturnusmaan

Voor mijn autobiografische verhaal over twee vrouwen en twee aliens heb ik een contract gekregen bij uitgeverij aquaZZ. Hiervoor volgt ook een redactie en de verwachting is dat het verhaal als paperback wordt uitgegeven in 2020. Dus in plaats van een boek, komen er dit jaar twee boeken van Johanna Lime uit. Ik ben er erg blij mee dat ik aquaZZ hiervoor gevonden heb.

Schrijven aan deel 1 van Interplanetair

Zodra ik de eerste veertien hoofdstukken weer doorgelezen heb en terug in het verhaal zit, ben ik van plan om verder te schrijven aan versie 1 van dit manuscript. Ik was ermee begonnen tijdens de NaNoWriMo van november en moet er nog een paar vreemde wezens bij verzinnen om het wat beter uit de verf te laten komen. Maar dan kan ik weer verder. Hier heb ik lekker wat werk aan in 2020.

Waterloper Verhalenwedstrijd

Ook korte verhalen wil ik nog schrijven in 2020. Aan de wedstrijd Waterloper meedoen, hoewel ik net als vorig jaar weer zit te dubben op verhalen die bij de thema’s passen. Ik krijg de gekste ideeën, maar vind ze niet geschikt voor een verhaal. Vreselijk bizar en vergezocht. Hopelijk vind ik op tijd iets voor CampNaNoWriMo van april, want ik wil er wel weer aan meedoen.

Ook herschrijven van korte verhalen staat op mijn lijst. En er is mij gevraagd een verhaal in te sturen, maar daarvoor heb ik op dit moment ook nog geen goed idee gevonden. Misschien moet ik maar weer een poosje gaan freewriten?

Uitgenodigd voor HSFCon in Nunspeet

Het Nederlands Contactcentrum voor Science Fiction heeft mij uitgenodigd om te komen spreken op de Holland SF Conferentie die op 14 en 15 november in Nunspeet wordt georganiseerd. Daar ga ik dan iets vertellen over de boeken van Johanna Lime. Dus dat wordt ook een voorbereiding waar ik even mee bezig zal zijn. Ik voel me zeer vereerd!

Komen jullie erheen?

Nou je ziet het wel. Samen met het moderator zijn in de Zilverboekenclub op Facebook waar ook altijd wel iets te doen is, heb ik het best druk dit jaar. Allemaal leuke dingen. Ik heb weer genoeg om naar uit te kijken.

Groeten van Johanna Lime

Twee boeken in 2020

10 januari 2020

Het is 10 januari 2020 en de redactie van ‘De vergeten vloek’ deel 3, Schamel verbond, gaat gestaag door. Vandaag is hoofdstuk 28 nagekeken door Natascha van Limpt en mij. Nog twee hoofdstukken en redactieronde 1 is klaar, dan kan redactieronde 2 beginnen.

Het is mooi om alle hoofdstukken nog eens grondig door te nemen en ik zie alle losse eindjes uit het verhaal op zijn plaats vallen. Met het derde boek erbij wordt de trilogie helemaal compleet gemaakt. Ik kijk vol verwachting uit naar april, wanneer Schamel verbond zich bij Sluimerend vuur en Smeulend venijn kan voegen.

Behalve het goede nieuws dat de redactie voor Zilverbron goed verloopt, heb ik ook nog ander goed nieuws te vertellen.

Voor mijn autobiografische verhaal over twee eigenwijze vrouwen en twee aliens, ‘De twaalfde Saturnusmaan’, heb ik namelijk een andere uitgever gevonden die het boek graag uit wil geven. Dat vond ik natuurlijk helemaal geweldig!

Het manuscript is inmiddels ingestuurd naar uitgeverij aquaZZ. Ook voor dit boek komt er een periode aan waarbij er redactiewerk gedaan zal worden, voordat het boek wordt gedrukt.

In 2020 komt er dus niet een, maar komen er twee boeken van Johanna Lime uit.

Hoe spannend is dat?

 

Groetjes van Johanna Lime

Vandaag is een perfecte dag om gelukkig te zijn

10 januari 2020

aquaZZ gaat mijn autobiografische fictie uitgeven

In 2017 en 2018 volgde ik de cursus Schrijf Je Verhaal bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel (OSMS). Ik wilde autobiografisch schrijven, over verschillende gebeurtenissen uit mijn eigen leven. Ik had iets te vertellen over wat Dinie en ik zelf hebben meegemaakt. Maar hoe pakte ik zoiets aan?

Gelukkig zorgde de cursus van OSMS ervoor dat ik de technieken, die bij autobiografisch schrijven horen, kon leren. Het was een moeilijk proces om alles op de juiste manier te verwoorden, want bij schrijven over waargebeurd moest ik met veel verschillende dingen rekening houden. Het verhaal mocht van mij ook geen al te grote klaagzang worden, want wie zou het dan nog willen lezen?

Ik zocht mijn toevlucht toch weer in de verbeelding, in de fictie. Ik schreef over twee vrouwen, maar haalde er twee aliens bij. In 2019 kreeg ik het manuscript af, waarna ik het nog een keer onder handen nam om het te redigeren. Volgens mij kon het daarna naar de redactie.

Dit plaatje maakte ik voor een schrijfproject van (Camp)NaNoWriMo

Het verhaal werd een autobiografie over twee eigenwijze vrouwen die het onderwerp van onderzoek waren van twee doldwaze aliens. Ik wilde het graag als boek uitgeven met de titel: De twaalfde Saturnusmaan.

In december 2019 deed ik onderzoek naar verschillende uitgeverijen en koos ervoor om als eerste uitgeverij aquaZZ te vragen om dit boek uit te geven. Ik wachtte in spanning het antwoord af.

Tot mijn grote vreugde kreeg ik in januari 2020 het antwoord dat aquaZZ belangstelling had om ‘De twaalfde Saturnusmaan’ als boek uit te geven. Vandaag kreeg ik het contract. Wat ben ik hier blij mee! Mijn autobiografische verhaal wordt een boek. De planning komt nog, maar waarschijnlijk zal dit boek in 2020 worden gedrukt.

Johanna Lime

Fibonacci Dag

23 november 2019

Vandaag is het ‘Fibonacci Dag’. Ik ontdekte dit op de website van ‘Days of the Year,’ en het viel me extra op door het plaatje van de binnenkant van een schelp.

Ik vind het belangrijk om deze dag te noemen, omdat Dinie en ik voor haar dood nog over dit verschijnsel hebben gesproken. Uit een wiskundeboek haalden we de getallenreeks van Fibonacci. Die hebben we verwerkt in ons verhaal ‘De twaalfde Saturnusmaan.’

De Fibonacci-reeks is de reeks getallen: 0, 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21, 34, … Het volgende nummer wordt gevonden door de twee nummers ervoor op te tellen.

Er zijn steeds weer reeksen die in de natuur verschijnen, reeksen die de basis van onze realiteit lijken te definiëren en coördineren hoe alles samenkomt. Een van deze reeksen is de Fibonacci-reeks die in 1202 door Leonardo van Pisa ontdekt werd. Tegenwoordig kennen we hem als Fibonacci. De getallenreeks kan op de meest verrassende plaatsen worden gevonden.

De geschiedenis van Fibonacci Dag

Fibonacci was niet de eerste die aan de reeks dacht die bij natuurverschijnselen hoort, maar wel de eerste die het naar Europa bracht. Hij zag het belang ervan bij de bevordering van de wetenschap. De reeks zelf verscheen voor het eerst in de Indiase wiskunde. Het is de reeks die ook verbonden is aan de gulden snede uit de schilderkunst.

Waar kan ik die reeks in de natuur om mij heen dan vinden?

Het zit in de meest fundamentele dingen, in de bloembladen en pitten van de zonnebloem, de complexe en schijnbaar willekeurige vertakking van bomen, de verdeling van de compartimenten binnenin een slakkenhuis of schelp. Kijk je verder, dan zul je hem vinden in de dennenappel en de vorm van een ontrollende varen. Er is ook muziek die werd geïnspireerd door de reeks, zoals die van Doctor Steel, die het nummer eenvoudigweg “Fibonacci-reeks” genoemd heeft.  Hier is er een YouTube filmpje over te zien. Het is absoluut de moeite waard om de tijd te nemen om uit te zoeken waar je dit soort reeksen kunt vinden.

Hoe vier je Fibonacci Dag?

Het vieren van Fibonacci Dag kan het beste worden gedaan door de Fibonacci-reeks te bestuderen en te onderzoeken. Je kunt de natuur in gaan om te ontdekken waar deze reeks bestaat, hij is overal te vinden! Je kunt zelfs in je eigen huis en tuin kijken om plaatsen te vinden waar de Fibonacci-reeks jouw omgeving structureert.

Wij hebben alleen de reeks genoemd in ons verhaal, waar een alien hem gebruikt om de wereld te onderzoeken. Maar er is meer over Fibonacci te ontdekken en over wat de wetenschap met deze reeks gedaan heeft.