Tag: coronavirus

De eerste week van CampNaNoWriMo van april 2021

On door johannalimeinBerichten

8 april 2021

Zal het gaan lukken

Ik ben een week onderweg en het goede nieuws is, dat er één kort verhaal geschreven is.

Maar nu de rest. Zal het gaan lukken om nog twee, drie of vier nieuwe korte verhalen af te krijgen? De twijfels slaan weer toe.

Ik zit met het tweede verhaal alweer in een impasse. Het komende weekend moet ik mijn verhaalschema’s nog eens grondig analyseren, want ik mis iets in het verhaal. Dus of het me gaat lukken om die 50.000 woorden te schrijven deze maand, is op dit moment nog niet zo zeker. De themawedstrijd van Waterloper is door die thema’s echt wel lastig.

Als schrijver loop ik vaker tegen dit soort problemen op. Ik zit in een verhaal en merk dat er iets aan schort, het klopt niet helemaal. De laatste tijd merk ik de ‘fouten’ wel wat eerder op dan voorheen en daardoor kan ik ook eerder ingrijpen. Of dat het schrijfproces leuker maakt, denk ik niet. Het is alleen noodzakelijk voor een betere kwaliteit van het verhaal.

Ik moet dus weer naar de tekentafel terug, om die uitdrukking te gebruiken. Weer brainstormen en de dingen aanpassen, totdat het wel goed werkt.

Ik weet wat me te doen staat en hoop het volgende week te hebben opgelost.

Een update over mijn vaccinatie tegen covind-19 de hoop op een mogelijk festival aan het eind van 2021

In het gewone leven hoor ik tot de gelukkigen die de eerste vaccinatie hebben gekregen voor het covid-19 virus. Ik zat met mijn astma en obesitas in een groep van zestigplussers obesitas die door de huisarts is opgeroepen. Het Astra Zeneca vaccin kreeg ik afgelopen dinsdag in een bovenarm ingespoten. Ik moest een kwartier wachten voordat ik weer kon vertrekken. Samen met leeftijdsgenoten uit mijn woonplaats.

De afgelopen nacht had ik verhoging en voelde ik me grieperig. Gelukkig heeft mijn lichaam in de twaalf uur dat ik rust genomen heb op bed, de inwerking van het vaccin onder de knie gekregen. Ik voel me vandaag weer goed. De huisarts vertelde dat het de eerste drie dagen mogelijk was om griepverschijnselen en koorts te krijgen. Bij ernstigere verschijnselen zou ik direct moeten bellen, maar die bleven gelukkig uit. Met paracetamol en veel water drinken is het gelukt om de rillerigheid en het gevoel van ziek-zijn weer kwijt te raken. Ik hoop dat mijn lichaam voldoende antistoffen aanmaakt.

Over twee weken zou ik dan voor 50% beschermd moeten zijn tegen corona. Over twaalf weken krijg ik de tweede injectie, daarna zou ik voor 80% beschermd moeten zijn. Het belangrijkste is, dat de kans om in het ziekenhuis of op de IC te belanden daarmee afneemt, dat ik dan als ik toch nog covid-19 krijg minder ernstig ziek word.

Het einde komt zo langzamerhand in zicht, misschien is het echt zo dat ik in september 2021 weer aan festivals mee kan doen. Ik zou wel graag naar Elfia Arcen willen om mijn boeken te verkopen. Het persoonlijke contact met lezers heb ik wel gemist. Misschien zie ik jullie dan toch weer eens in levende lijve. Ik hoop het echt.

Groeten van Johanna Lime

Te veel afleiding in de virtuele tent

On door johannalimeinInformatie

17 april 2020

CampNaNoWriMo april 2020, week 3

Ik zit alweer in week 3 van CampNaNoWriMo en het voelt een beetje onwezenlijk aan dat het alweer half april is geweest. Zoals jullie vast wel van mij weten, gebruik ik de maanden voor CampNaNoWriMo (april en juli) en NaNoWriMo (november) graag om kilometers te maken met mijn schrijfwerk. Niet dat ik in de maanden tussendoor niets schrijf, maar in deze maanden heb ik een virtuele stok achter de deur. Ik maak er meestal goed de tijd voor vrij om me te concentreren op het schrijven en stel niet-urgente afspraken veelal uit.

Ik ben er trots op dat ik nu eindelijk het complete overzicht heb, waarop te zien is hoeveel woorden ik al heb geschreven tijdens dit Online Schrijfevenement, waaraan de hele wereld mee kan doen. Bij maar één project heb ik het doel niet gehaald, doordat er andere dingen tussen kwamen zodat ik het niet af kon krijgen. Totaal staan er nu al 801.087 woorden van mij geregistreerd, voor langere en kortere versies van verhalen. Het is niet allemaal in de geest van het traditionele NaNoWriMo, niet alles is een eerste draft. Ik heb de schrijftijd ook als een rebel gebruikt, voor het herschrijven van bepaalde versies van mijn manuscripten. Of voor het herschrijven van korte verhalen, nadat het jurycommentaar binnen was. Toch ben ik echt supertrots dat ik dit al zes jaar volgehouden heb. Ik ben ook gemotiveerd om vast te blijven houden, want voor de toekomst staan er weer nieuwe verhalen op mijn wenslijst, om te schrijven en daarna te publiceren.

Ik heb mijn bezigheden binnenshuis gevonden, om zo maar te spreken. Schrijven houdt mij vanzelf al veel binnen en dat vind ik helemaal niet erg. Het geeft dat ik lekker bezig kan zijn met fantasy en alles daaromheen. Het is het soort werk dat ik mijn hele leven al had willen doen en stond heel lang nummer één op mijn bucketlist, al snel gevolgd door tekenen, schilderen of de tegenwoordige beeldbewerking op de computer. En als u graag mijn verhalen leest, doe ik het ook niet alleen maar voor mezelf. Dat maakt me blij.

Het anderhalve meter afstand jaar 2020

Dit jaar loopt het allemaal wat anders. Ik heb veel moeite om mijn aandacht bij het schrijven te houden en er komt van alles tussendoor. Behalve dat ik me veel laat afleiden door sociale media, is het gewoon een rare tijd. Iedereen is bezig met de gevolgen van het coronavirus. Met het nieuws over al die zieke mensen en al die doden. Met de vraag hoe we de ziekte in kunnen perken en hoe we zelf zo weinig mogelijk risico lopen om het ook te krijgen of anderen met het covid-19 virus te besmetten. Dat speelt steeds door mijn hoofd. Ik kijk veel meer naar het nieuws dan anders, want ik wil op de hoogte zijn.

Door wat er om mij heen gebeurt, had ik bijvoorbeeld geen goede voorbereiding uitgeschreven voor het nieuwe project: Minstens drie korte verhalen schrijven in een maand, onder andere voor de Waterloper Verhalenwedstrijd van mei 2020. Ik begon als een pantser, dat betekent: broek in de stoel en schrijven voor de vuist weg. Vanuit je pants, dus. (Die Amerikanen toch, hoe verzinnen ze zo’n term?)

Verder vertoon ik uitstelgedrag, een soort positieve faalangst waarbij ik de spanning hoog op laat lopen en dan alles er in een keer uit probeer te krijgen. Laat in de avond dus meestal pas.

Al twee keer had ik in april 0 woorden gescoord.

Nu heb ik wel voor ieder nieuw verhaal een kort schema ingevuld voor wat er moet gebeuren, maar als ik dan ga schrijven schiet het lichte plot alle kanten uit. Tijdens het schrijven ontstaan ideeën die beter zijn dan wat ik had bedacht en hups daar gaat ‘hij dan. Ik vraag me nu al af wat de jury hiervan gaat vinden en eerlijk gezegd heb ik met het idee rondgelopen om de korte verhalen maar op te geven. Maar ja, ik ben er toch weer aan begonnen. Want die Waterloper wedstrijd is natuurlijk wel weer een kans voor een schrijver uit mijn genre. En het is heel gezellig om gelijkgestemde mensen te ontmoeten, al vraag ik me nu af of dat tegen die tijd wel mag.

Maar het is niet alleen dat waardoor het dit jaar anders gaat dan gewoonlijk. Het is ook de themawedstrijd, waar ik moeite mee heb. Vorig jaar had ik dat ook al. Maanden heb ik erover gedaan om iets te bedenken dat bij het thema passen zou. Het herschreven verhaal dat ik ervoor had aangepast werd erom gediskwalificeerd, wat wel logisch was want ik had het thema er niet echt goed in verwerkt. Dus zoiets mocht nu niet weer gebeuren. Ik heb dus verhalen verzonnen die bij de thema’s passen. Maar lastig is dat wel.

Goed, dan zit ik nog in een periode dat er twee boeken van mij op de markt verschijnen. Van de twaalfde Saturnusmaan kwam de proefdruk naar mij toe op 10 april. Dat moest ik dus grondig controleren en dat was maar goed ook, want ik heb er nog een paar fouten uit kunnen halen, samen met uitgeverij aquaZZ. De definitieve druk wordt echt grandioos leuk! Alleen, het kostte aandacht en tijd en die kon ik niet in mijn schrijfwerk stoppen, op de camping.

Van Zilverbron kwam er ook nieuws. De cover van het boek verscheen in de sociale media, verder ook een speciale aanbieding voor de hele trilogie van De vergeten vloek. Dus was het tijd om deze website te voorzien van de nieuwe informatie en ook mijn Boekenwebsite moest worden aangepast. Flapteksten en informatie van de nieuwe boeken, leesfragmenten, links naar onlinewinkels en ga zo maar door. Dat kostte dus wel weer twee lange middagen werk.

Gisteren kwamen er drie contracten binnen voor de volgende trilogie bij Zilverbron, Interplanetair. Dat werd dus lezen en scannen en op de post doen na ondertekenen. Filmpje voor Facebook (ik weet eindelijk hoe ik dat moet doen op mijn smartphone) en al gauw was het weer tijd voor het journaal. Nou, dat werd dus alweer pas schrijven na half negen.

Vandaag kwamen al vroeg de boeken binnen van Schamel verbond. Geweldig fijn en echt fantastisch dat ik ze nu fysiek in handen kan houden. De hele trilogie compleet. Wat zou Dinie er blij mee zijn geweest, wat ben ik er trots op dat we dit toch maar mooi afgekregen hebben samen. Ik heb weer een filmpje gemaakt, want ja, nu de smaak te pakken natuurlijk!

Het volgende is dat De twaalfde Saturnusmaan geleverd wordt, volgende week woensdag of in die buurt verwacht ik. En dan de pakketpost regelen, want ik heb fijne recensenten/bloggers bereid gevonden om de boeken te lezen en daarbij een recensie te schrijven.

Ik wil helemaal niet klagen, want dit zijn leuke dingen! Alleen de concentratie lukt dit jaar iets minder goed. Het kamperen in een virtuele tent is in een tijd van binnen blijven ook wel een beetje weird.

Nog even volhouden

Aan de grafiek te zien valt het nog wel mee. Ik had gisteren, 16 april, 16.248 woorden geschreven en de verhalen voor de wedstrijd komen er wel. Gelukkig heb ik mijn doel op 25.000 woorden staan en niet op 50.000, anders had ik dat toch wel tussentijds aan moeten passen. Dat kan bij CampNaNoWriMo ook wel. Maar ik zie er nu de noodzaak nog niet van in. Ik heb nog ruim 12 dagen te gaan voordat het afgelopen is. Het gaat me nog wel lukken.

En dan nog even heel kritisch lezen voordat het naar Waterloper kan. Spannend weer.

 

Trilogie De vergeten vloek

Hij is nu compleet, dus wil je wat te lezen hebben tijdens de lock-down? Koop hem dan! Het kan gesigneerd (via een chat of reactie op dit blog bij mij), of  hier.

Of kijk eerst voor meer informatie op mijn Boeken website, de link staat rechts bovenaan tussen de andere links.

Groeten,

Johanna Lime

Schrijven zonder plan, een doel, een wens

On door johannalimeinInformatie

03 april 2020

CampNaNoWriMo

Het is april 2020 en traditiegetrouw heb ik een project aangemaakt om de hele maand mee te doen aan het schrijven van verhalen, dat over de hele wereld bezig is. Mijn doel heb ik gezet op 25.000 woorden. Dus ongeveer 850 woorden per dag. Het is nu de derde dag van de maand en eerlijk gezegd heb ik vandaag geen enkel woord geschreven.

Een doel zonder plan is nog maar een wens

Ik voel me lusteloos en eenzaam in deze tijd, met het voortdurende slechte nieuws over de pandemie en het covid-19 virus. Bij CampNaNoWriMo hebben ze ook al een “StayHomeWriMo”. Ik word er door het journaal te kijken steeds met mijn neus op gedrukt dat het slecht gaat in Nederland, dat duizenden mensen in het ziekenhuis zijn opgenomen en dat de IC afdelingen meer dan verdubbeld moeten worden, omdat er zoveel ernstig zieken zo lang aan de beademing liggen.

Verder denk ik dat het moeizaam gaat met het schrijven omdat ik geen goed plan gemaakt heb. Met korte verhalen ga ik meestal toch anders van start dan met romans. Van een van de drie verhaalideeën heb ik nu een globaal schema ingevuld en ik ben eraan begonnen. Maar ik kwam er na 1181 woorden achter dat het perspectief niet deugde. Ik ben dus op dag 2 van Camp alweer aan het veranderen geslagen. De woorden van 1 april zijn alweer omgezet en op 2 april konden er maar 604 woorden bij. De teller staat pas op 1.785 woorden, want vandaag had ik helemaal geen lust om ook maar iets te typen.

Vandaag zit ik met mijn gedachten bij mijn vader van 94. Hij zit echt in de grootste risicogroep. Ik hoop maar dat hij niet besmet wordt, dat alle maatregelen helpen.

Ik hoop het komende weekend een stukje verder te komen met het verhaal. Eerlijk gezegd geeft de situatie om ons heen erg veel om over na te denken en heb ik er wel inspiratie uit gehaald. De wens om drie verhalen te schrijven voor de wedstrijd Waterloper 2020 moet worden vervuld. Ik hoop mezelf ertoe te kunnen zetten om de 25.000 nieuwe woorden deze maand toch te halen. En stiekem hoop ik ook nog wat te kunnen schrijven aan mijn nieuwste manuscript, het eerste deel van de volgende trilogie. Gelukkig is de deadline voor Waterloper pas eind mei, dus als het spaak loopt heb ik toch nog wel een beetje ruimte om de schade in te halen.

De uitgeverijen gaan door

Van Zilverbron kreeg ik een e-mail, waaruit bleek dat de woordredactie voor Schamel verbond klaar is. Ik vermoed dat het manuscript binnenkort naar de drukker kan. Op Facebook zie ik dat collega’s hun nieuwste boeken al binnen hebben gekregen. Het is best spannend, ik kijk er erg naar Schamel verbond, daarmee is trilogie De vergeten vloek, die Dinie en ik samen hebben geschreven, compleet.

Hier het volgende puzzelstukje van de sterrenkaart die in het boek zal staan.

Uitgeverij aquaZZ is ook heel hard bezig, maar dan met De twaalfde Saturnusmaan.

Het manuscript heeft een correctieronde ondergaan en wordt opgemaakt om naar de drukker te gaan. Direct wordt de cover ontworpen. Ik verwacht dat ik dit boek binnenkort ook tegemoet kan zien.

Hier een nog niet complete gepuzzelde voorkant van dit boek.

Ziet u al wat het voor moet stellen?

Blijf gezond en veilig

Groeten,

Johanna Lime

Mijn nieuwe boeken komen eraan!

On door johannalimeinInformatie

26 maart 2020

De teller stond op 1

Gisteren zou het nog precies een maand gaan duren voordat mijn nieuwste boek, Schamel verbond, bij Zilverbron zou uitkomen. We hadden ons er samen al op verheugd dat we elkaar op de Elfia van Haarzuilens zouden ontmoeten. U wellicht in een prachtig cosplay kostuum en ik met mijn pen in de aanslag om mijn nieuwste boek te kunnen signeren. Helaas gaat dat festival, zoals veel andere bijeenkomsten waar veel mensen elkaar mogelijk besmetten kunnen met het covid-19 virus, niet door. Dat heeft de organisatie de afgelopen week bekend gemaakt. Ze hopen op een later tijdstip in dit jaar en ik hoop met hen mee.

Hoe moet ik nu aan de leesboeken komen?

Ik hoor het u al denken. Gelukkig werkt PostNL nog wel en kon ik enveloppen kopen om de boeken in te versturen, dus bestellen bij mij kan altijd (door een reactie hier of via een chat op Facebook). Ook de online winkel (artbooksshop.com) van de uitgever werkt, dus daar kunt u ook boeken bestellen. Dus als u bij het verplicht in huis zitten veel behoefte hebt aan lezen. Bestel, zodra het boek er is. Ik laat u weten wanneer mijn nieuwste boeken van de drukker komen.

Over een poosje is trilogie De vergeten vloek compleet.

De zetproef is doorgenomen en de cover is nagekeken, dus het proces van het uitgeven schiet al lekker op.

Misschien hebt u de cover al gezien in de catalogus. Op het plaatje hieronder staat de titel alvast bij de andere twee titels.

En verder zet ik hier nog maar een paar plaatjes in dit blog.

Hier het zesde puzzelstuk van de sterrenkaart. U weet misschien al hoe de kaart eruit komt te zien, maar toch het beloofde stukje van de puzzel.

Over een poosje kunnen er vier boeken van mij, die bij uitgeverij Zilverbron zijn uitgebracht, in uw kast staan

De ruggen zien er dan zo uit. (Mooi, hè?)

En nu we toch al een poosje aan het puzzelen zijn op de sterrenkaart, die heel mooi groot in het boek wordt opgenomen, zet ik hier nog een paar puzzelstukjes.

De eerste is van De twaalfde Saturnusmaan, want tegelijk met uitgeverij Zilverbron is uitgeverij aquaZZ ook druk bezig met de zetversie, maar dan van mijn autobiografische verhaal. Hier een voorproefje met puzzelstukjes van de kaft. Ik denk dat dit boek ook al aardig snel zal worden uitgegeven. Het zal eveneens bij mij of op de website van de uitgever te koop zijn.

Kunt u al raden wat er op de cover komt?

Hier nog een puzzel voor de cover van De vergeten vloek, deel 3, Schamel verbond.

Hij is nog niet compleet te zien, want we moeten nog even geduld hebben. De drukker gaat nog aan het werk.

Maar het schiet al op.

Blijf gezond en ik hoop u later in het jaar toch op de Elfia te kunnen zien, als we het virus hebben overwonnen.

Groeten,

Johanna Lime

Een cadeautje voor troost in quarantainetijd

On door johannalimeinInformatie2 reacties

20 maart 2020

Een minuut voorlezen

Gisteren was er een oproep van Facebookgroep De perfecte buren, waar zij aan auteurs vroegen om een filmpje met hun smartphone op te nemen. Daarin zou ik dan een minuut lang een fragment uit een van mijn boeken voor moeten lezen. Ik heb het geprobeerd en vind het geen gezicht. Trouwens, wat heb je nu aan één minuut voorlezen? Die is zo vervlogen.

Ik heb daarom besloten daar niet aan mee te doen. Niet dat ik het geen leuk initiatief vind, maar ik doe liever iets anders. Iets waar lezers meer aan hebben, volgens mij. Ik heb besloten om het scheppingsverhaal van mijn verbeeldingswereld kosteloos als pdf bestand weg te geven. Het is hier onder de afbeelding door middel van de link gratis te downloaden voor iedereen die nu vanwege het coronavirus in huis moet blijven. Let wel op, het copyright is voor mij. Ik wil dit wel alleen maar door middel van deze actie en via dit bericht verspreiden!

In De wording van Chyndyro kunt u zelf lezen (of hardop voorlezen aan anderen) hoe de vijf planteen uit het koninkrijk Laskoro zijn ontstaan. Dit scheppingsverhaal gaat vooraf aan mijn boeken Schimmenschuw en de trilogie De vergeten vloek.

Mijn boeken zijn hier te koop.

De week van de introverten

Ik hoor dat er veel mensen zijn die vanwege de maatregelen die onze regering heeft genomen met de ziel onder de arm lopen, omdat zij niet naar het café of restaurant kunnen, of kunnen shoppen, of naar het theater kunnen gaan, of zich op andere manieren tussen mensen kunnen begeven. Zij vervelen zich al snel in huis en weten hun tijd nauwelijks door te komen. Ik vermoed dat het extraverten zijn die altijd externe prikkels van anderen nodig hebben om zich gelukkig te kunnen voelen. Mensen die constant vermaakt willen worden, moeten consumeren. Het is misschien een goed idee om daar een beetje vanaf te stappen en iets te gaan doen waarmee je jezelf vermaken kunt.

Mijn advies is: zoek een hobby die je thuis kunt doen. Ik heb ook gemerkt dat mensen in deze tijd meer legpuzzels maken of aan handarbeid/knutselen doen. (Ik zal niet zo flauw zijn om te zeggen met welke soort kartonnetjes dat bijvoorbeeld kan, dat is al zo vaak voorbijgekomen dat het vervelend wordt). Zorg dat je iets met je handen doet, ga tekeningen maken, doe fitnessoefeningen in huis, ga boeken lezen en verdiep je eens in een geschreven verhaal. Het voordeel daarvan is dat je de tijd dat je in quarantaine zit gemakkelijker doorkomt.

Ik ben vaak zo ingespannen bezig met tekenen en schrijven, dat ik alles om me heen vergeet. En de klok tikt door, voor je het weet heb je jezelf urenlang vermaakt. Als je dat kunt, is het voordeel dat je veilig blijft voor het virus, omdat je je distantieert van mensen die misschien besmettelijk zijn. Bovendien leer je jezelf ook nog eens met iets anders dan alleen maar externe prikkels te vermaken. Ik ben het gewend, als introvert. Ik kan mezelf heel goed vermaken en heb daar weinig middelen voor nodig. Ook heb ik er eigenlijk niemand anders voor nodig. Ik zit vaak in een soort isolatie. Natuurlijk wil ik mijn contacten met andere mensen niet kwijtraken. Mensen zijn sociale wezens. Maar als ik iemand wil spreken, pak ik de telefoon of plaats ik iets op social media, dan kan gemakkelijk op afstand. Gek genoeg voel ik me met social media ook verbonden met de wereld.

Ik kwam erop om dit te schrijven omdat het deze week de week van de introverten is.

Op Days Of The Year vond ik dit over introverte mensen.

Citaat: Introverte mensen zijn effectieve leiders van proactieve werknemers. Als je creatief, energiek personeel hebt, zal een introvert die energie beter naar boven halen.

Laurie Helgoe

Voor degenen die introvert zijn, kan het altijd een gedoe zijn om in een samenleving te passen die gericht is op het vermogen om extravert en actief te zijn. Introverte mensen hebben echter een enorme waarde in het bedrijfsleven en kunnen de werkplek enorm ten goede komen.

Introverte mensen kunnen perspectieven bieden die voor anderen niet zo voor de hand liggen. Vaak voelen degenen die introvert zijn zich onder druk gezet om in de extraverte samenleving te passen. De week van de introverten heeft als doel om de stereotypen die over introverte mensen bestaan te veranderen en anderen de voordelen te laten zien die introversie te bieden heeft. Introverte mensen hoven zich niet te schamen voor wie ze zijn, ze kunnen net zo succesvol zijn als extraverten, in zaken en in het leven.

De termen introversie en extraversie zijn populair geworden door de psycholoog Carl Jung, die beroemd was vanwege zijn analytische psychologie, die nog steeds wordt gebruikt. Deze termen worden gebruikt om onderscheid te maken in persoonlijkheidskenmerken met behulp van de bewuste en onbewuste elementen van iemands geest.

Velen gaan er prat op dat extraverte mensen, met hun extraverte, energetische gedrag, in de samenleving worden gewaardeerd omdat zij succesvol zijn, terwijl degenen die als meer introvert worden gezien, te maken krijgen met de meer negatieve gevolgen van hun eigenschappen, waaronder afzondering. De week van de introverten gaat over het veranderen van die perspectieven, waarbij wordt aangegeven dat ambitie niet uitsluitend bij extraverte mensen past. Introverten hoeven zich niet aan hun standaard aan te passen om toch succesvol te zijn.

Hier het vijfde puzzelstuk van de sterrenkaart. Er zijn negen stukjes, dus zo langzamerhand zou u een idee moeten hebben van hoe de hele kaart die in Schamel verbond wordt opgenomen eruit komt te zien.

Slecht nieuws en goed nieuws

Wat wilt u het eerst horen, het goede of het slechte nieuws?

Nou, het slechte nieuws is dat het nog maar de vraag is, in verband met covid-19 of de Elfia in Haarzuilens door kan gaan.

Het goede nieuws is, dat er in 2020 wel twee mooie nieuwe boeken worden uitgebracht van Johanna Lime. De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond bij uitgeverij Zilverbron en De twaalfde Saturnusmaan bij uitgeverij aquaZZ. En het goede nieuws is ook dat die boeken altijd nog via de websites van de uitgeverijen en bij mijzelf te koop zijn.

Dus voor degenen die nu veel willen lezen nu ze thuis zitten: bestellen kan!

Ik laat zo snel mogelijk in dit blog weten wanneer de boeken uitgekomen zijn. Ze worden op dit moment nog voorbereid, zodat ze gedrukt kunnen gaan worden.

Groeten,

Johanna Lime

De lente van 2020, angst en vrolijkheid

On door johannalimeinInformatie

12 maart 2020

De vrolijke kleur geel

De meteorologische lente is begonnen op 1 maart. In mijn voortuin zijn de narcissen uit de grond gekomen. Ze staan vrolijk te bloeien, mooi zonnig geel tussen het groen en bruin uit de rest van de tuin. De kerstroos met zijn paarse bloemen, de plant waar Dinie zo gek op was, staat ook volop in bloei. Ik realiseer me dat het lente is, nog even en het sombere winterweer is voorbij. Achter, op het terras, bloeit de forsythia. Ik houd van het vrolijke geel, mijn lievelingskleur.

Ik verheug me op de lente en vooral ook op het derde deel van mijn trilogie, De vergeten vloek, Schamel verbond, dat in dit voorjaar uitgebracht gaat worden. Nog 44 dagen dan moet het boek er zijn. Dan hebben Dinie en ik een mijlpaal bereikt, want dan zal onze trilogie over Laskoro en Berinyi compleet zijn.

Angst is een slechte raadgever

Toch ligt er een schaduw over mijn vrolijke gevoel. Dat komt doordat ik de laatste tijd constant in de herhaling zit door de berichtgeving rond het coronavirus.

Als er iets is wat je niet mag doen als schrijver, heb ik gemerkt uit de redactie van mijn boeken, dan is het dat je te veel steeds maar weer herhaalt. Ik heb moeite gehad om dat af te leren en soms betrap ik mezelf er nog weleens op. In het onderwijs is herhaling een vorm waarmee je iets kunt leren. Er zijn zelfs hele liedjes op gebaseerd. Kinderen vinden het vaak fijn als er iets herhaald wordt. Maar in een verhaal past het dus mondjesmaat.

Ik ken uit mijn leven ook andere voorbeelden waarbij er constant werd herhaald. De dominee op de kansel, waar ik elke zondag naar moest luisteren, herhaalde iedere zin minstens vier keer, zij het met synoniemen. Hij moest tenslotte een preek houden van vijfenveertig minuten, anders was hij niet vroom genoeg naar de inzichten van de ouderlingen. Ik moet toegeven dat ik dat toen al vreselijk vond, dus begrijp best dat lezers hier ook niet blij mee zullen zijn. Maar wat dacht u van het journaal dat al het slechte nieuws van de wereld in de huiskamer brengt? Het wordt dagelijks met bepaalde intervallen herhaald, keer op keer komt de nieuwslezer precies hetzelfde verhaal vertellen. Als je niet oppast, word je ermee gehersenspoeld. Dan neem je het kritiekloos over en weet je niet beter meer. De negativiteit blijft in je hoofd rondspoken en je komt er niet vanaf.

Toen Dinie nog leefde, keken we niet vaak meer naar het journaal, al hielden we de actualiteiten wel in de gaten. Als je steeds maar weer met de ellende van de hele wereld wordt opgezadeld, maakt dat angstig. Je voelt een constante onmacht omdat jou het idee wordt aangepraat dat je overal schuld aan hebt.

Het nieuws is per definitie negatief, anders noemt men het geen nieuws. Toch zou ik ook weleens een positief journaal willen horen, al was het alleen maar om te bepalen hoe de balans tussen goed en kwaad er nu werkelijk uitziet. Wie altijd maar te horen krijgt dat ‘de mens’ schuldig is aan alles wat er in de wereld mis gaat, durft niet meer te leven. In plaats van verlammende angst is er juist actie nodig om verandering aan te kunnen brengen.

Nu ik alle dagen alleen ben, merk ik dat zo langzamerhand de behoefte is ontstaan om elke avond naar het nieuws te kijken. Ik zet het journaal van zes uur aan, kijk naar de commentaren op het nieuws en volg soms nog een praatprogramma. Wat wordt er veel geleuterd op die tv! Wat een bangmakerij is het vaak. Wat kan ik persoonlijk met die informatie?

Het enige positieve is dat ik verneem wat er in de wereld om mij heen gebeurt. Ik zie en hoor andere mensen en heb het idee dat ik niet helemaal een kluizenaarsbestaan heb.

De laatste weken gaat het nieuws over bijna niets anders dan het coronavirus, dat begon in China en intussen een pandemie geworden is. Over hoe Nederland dit aanpakt komen de verwijten alweer over ons heen, want iemand moet zo nodig iemand anders de schuld ergens van geven. Angst is een slechte raadgever.

Ik volg het nieuws van de RIVM op de voet en doe wat ik eraan kan doen. Dat is niet veel, want wat begin ik tegen een onzichtbaar virus dat een nieuwe ziekte veroorzaakt? Ik mag hopen dat, als ik het krijg, mijn lichaam zich ertegen kan verweren. Dat het antistoffen maakt.

Een xenomorf kan ook xenofoob zijn

Misschien moet ik samen met de sociale onthouding en alle hygiënemaatregelen die ik zelf kan nemen ook een poosje aan nieuwsonthouding doen en weer eens doorgaan met het schrijven dat er de laatste dagen bij inschiet. Ik ben wat lusteloos. Angst werkt verlammend.

Ik vraag me af of deze angst voor het coronavirus zoiets is als xenofobie, angst voor het vreemde, het onbekende. Zou een xenomorf ook xenofobie kennen? Zouden de aliens waarover ik in De twaalfde Saturnusmaan schrijf bang zijn voor de mensen die op de aarde leven?

O, ja, zeker wel!

Gelukkig, ik kan weer lachen. Mijn nieuwe boek bij uitgeverij aquaZZ is, net als Schamel verbond, ook al een heel eind op weg om gepubliceerd te worden. De kaft wordt leuk, het verhaal moet ik nog een keer doornemen en goed controleren voordat het teruggestuurd kan worden voor de proefdruk.

Covid-19 moeten we maar zien te overwinnen. Door daar alle aandacht op te richten, zien we andere gevaren in de wereld misschien wel over het hoofd. Bovendien moet er ook ruimte blijven voor fijnere emoties, als vrolijkheid.

Ik hoop dat 2020 ondanks alles een goed jaar wordt voor mijn boeken en dat veel lezers er plezier aan mogen beleven. Ik hoop dat ik binnenkort weer door kan schrijven aan het volgende hoofdstuk.

 

Hier het vierde puzzelstuk van de sterrenkaart. Daar staat dus duidelijk op waar Schamel verbond zich, onder andere, afspeelt.

En uiteindelijk heb ik hier nog wel iets positiefs te melden. Zilverbron heeft een nieuwe voorjaarscatalogus uitgebracht, waar Schamel verbond al in staat.

Kunt u de kaft vinden? Met Sesha en Chimaera, de Avatars van Laskoro en Berinyi.

Groeten,

Johanna Lime