Het schrijven komt wel weer … nu even tekenen

1 juni 2023

De afgelopen week heb ik niet veel geschreven. Alleen een kort verhaal voor het tijdschrift HSF. Ik wil natuurlijk verder schrijven aan het manuscript waaraan ik in april begonnen ben, maar voordat ik door kan gaan met hoofdstuk 11 en de rest, wil ik eerst alle personages goed in beeld hebben voor mezelf. Daarom ben ik aan het tekenen.
Voor het verhaal vind ik het erg belangrijk dat ik weet wie mijn personages zijn, wat ze willen en welke ontwikkeling de hoofdpersonages door zullen maken in het verhaal.
Nu heb ik geen recht-toe- recht- aan mensen als personages, ik werk met fantasy rassen. Zwaanmensen, vismensen, krabmensen en nu met draakmensen.
Dus hoe zien die eruit? Wat kunnen ze en welke eigenschappen hebben ze?
Daar ben ik nu aan bezig.
Bovendien heb ik nog iets in te halen van mijn vorige boeken, want daarbij had ik alleen maar plaatjes opgezocht op Pinterest. Ik vind het leuker om mijn personages zelf te tekenen.
Dus schrijven staat op een laag pitje, al kan ik mijn gedachten natuurlijk niet stilzetten en loopt mijn hoofd over van ideeën. Hopelijk kan ik die gebruiken voor korte verhalen die ik dit jaar ook weer meer wil gaan schrijven.

Wie mijn boek Interplanetair boek 1 Ruimtestad gelezen heeft, herkent op het bovenstaande plaatje wellicht een paar wezens die in Alhenapolys rondliepen.
Ik heb deze nu getekend en daarmee probeer ik dus het achterstallige in te halen. Er zijn nog wel een paar andere personages die ik ook nog wil tekenen, maar dat heeft niet veel haast.
Waar ik me nu op concentreer zijn de personages voor Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen, want die horen bij het verhaal dat ik verder wil plotten en schrijven. Ik hoop er juli mee verder te gaan.

Voor het manuscript van Magische Alliantie boek 1 Woest Water, dat ik naar de uitgever heb gestuurd en waarvan de redactie in oktober zal beginnen, had ik alle personages al getekend. Deze drie zijn de water wachters, de personages die de zeeën van de waterplaneet Swanase in de gaten houden. Als daar gif in drijft, volgt er een onderzoek naar waar dat vandaan kan komen. Daarmee ontdekken ze iets zeer gevaarlijks dat aangepakt moet worden.
Voor Ruige Rotsen ben ik de draakmensen van Kilama UZ54 aan het tekenen. Ik moet er nu nog vijf, dan heb ik alle personages in beeld en kan ik verder gaan met karakterlijsten invullen en plotten. Daarna ga ik weer schrijven.

Jureren voor Waterloper

Er komen een aantal dagen aan waarop ik niet zelf kan schrijven, maar het werk van anderen zal beoordelen, als jurylid van Waterloper. De laatste datum dat er ingezonden kon worden was gisteren, dus ik ben heel erg benieuwd of er meer dan 52 verhalen zullen zijn. 52 was het aantal van 2022. Op Facebook zag ik veel berichten van schrijvers die hadden ingestuurd. Ik verwacht dus eigenlijk dat er dit jaar wel meer dan 52 verhalen ingestuurd zullen zijn, en dat het meer werk zal worden om daar rapportages bij te schrijven.

Ronde 1 begint nadat de sluiswachter en de organisator het sein op groen hebben gezet, wanneer de sluiswachter de controle op anonimiteit heeft gedaan.

Vorig jaar deed ik een verhaal per dag, afhankelijk van de lengte van de verhalen soms twee. Een week of twee à drie ben ik daar wel aan bezig, vermoed ik. En dan komen ronde 2 en 3 nog.

Ik ben erg nieuwsgierig naar hoe de themaverhalen dit jaar zijn. Dus ook daarom: even rustiger aan met het schrijfwerk van Johanna Lime. Dat komt later dan wel weer.

Groeten van Johanna Lime

Trots op wat ik (tot nu toe) heb bereikt

25 mei 2023

Trots op wat ik heb bereikt

Ik kwam vandaag deze quote tegen, na een dag waarop ik weer zoveel nieuwe plannen bedacht. Gisteren was ik bezig met een studieboek: “Schrijven met het oerverhaal”. Ik kreeg daar veel inspiratie uit voor nieuwe verhalen die ik nog graag eens wil gaan schrijven. Dat boek moet ik echt gaan gebruiken voor het brainstormen van nieuwe ideeën, voor korte verhalen maar zeker ook voor mijn romans.

De quote is waar. Af en toe is het goed om even stil te staan bij wat je al hebt bereikt. Kijken hoe de plannen van het verleden uitgekomen zijn. Daarna weer vol goede moed aan nieuwe plannen verder gaan werken.

Vandaag is de verjaardag van mijn oma Heijkoop en ik denk veel aan haar. Haar meisjesnaam was Maria Terlouw. Honderdnegen jaar geleden werd zij geboren in Rhoon. Ze had geen makkelijk leven, werd in 1944 weduwe en was moeder van negen kinderen. Ik vond haar een sterke vrouw voor wie ik veel bewondering had. Ze was dapper en net als ik was ze vaak alleen. Als ze bij ons op visite kwam, wilde ze niet al te lang blijven, anders was de overgang naar de stilte en eenzaamheid van het alleen wonen veel te groot. Ik zie haar steeds meer als mijn grote voorbeeld. Altijd creatief bezig, voor iedereen iets moois borduren. Voor mij is het tekenen en schrijven, maar mijn creativiteit komt behalve van mijn ouders zeker ook bij haar vandaan.

Ik kijk met trots terug op de boeken waarin mijn verhalen staan. De drie verzamelbundels van de Gentasia Awards met in elke bundel een kortverhaal en een tekening van Johanna Lime, de zeven boeken die uitgebracht zijn bij Zilverbron en de manuscripten die ik alweer heb opgestuurd voor nieuwe boeken, het autobiografische verhaal bij AquaZZ, waarmee ik de nare periodes in mijn leven kon verwerken en af kon sluiten.

Het is jammer dat de plannen van Antoine Bomon met de Gentasia Awards en Prozanni moesten eindigen. Dit was in 2014 een prachtig initiatief. Gelukkig kon uitgeverij Zilverspoor wel doorgaan na de dood van Jos Weijmer in 2015. Ik heb veel bewondering voor Cocky en Barry van Dijk, die uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron nu alweer een heel aantal jaren in handen hebben. Ze doen geweldig werk voor Nederlandstalige auteurs. Eergisteren heb ik de redactiecursus bij Zilverspoor afgerond. Die was heel leerzaam en ook gezellig, met de leuke cursisten die mee hebben gedaan en met Cocky die les gaf. Bij Angélique Kersten kon ik in 2020 mijn autobiografische verhaal De twaalfde Saturnusmaan kwijt, dat ik na de cursus bij Marjon Cosijn had afgeschreven. Ik ben er achteraf heel dankbaar voor dat alles zo is gelopen en dat ik de beslissing heb genomen om na Dinies dood alleen door te gaan met schrijven. Al acht boeken van mijn hand, de eerste vier samen met Dinie. Zij is er vast ook heel trots op dat Johanna Lime dit heeft bereikt in mei 2023.

Fantasy Fest in Rijswijk

Het afgelopen weekend stond ik in de Broodfabriek, met een hele groep auteurs. Altijd leuk om daar weer te mogen staan. Deze keer met mijn nieuwste boek Schakelmagie erbij. Het was fijn om met collega-schrijvers te spreken en ik heb mijn boekenvoorraad om te lezen ook maar weer aangevuld. Onder andere met boeken van Astrid Coumans en Charlotte de Winter die er stonden met hun debuut. Er kwamen een paar bekenden langs, zoals Marcel, Evelien en John, die boeken kochten van mij. Bovendien had ik fijne gesprekken met nieuwe belangstellenden. Fijn dat het beursseizoen begonnen is.

Hier een paar collages van foto’s die ik daar heb gemaakt.

Schrijven

Ik ben de zaken nog een beetje aan het ordenen. Ook probeer ik een kortverhaal te schrijven dat voor 1 juni af moet zijn. Het valt nog niet mee, maar als ik me even goed nijdig maak het komende weekend, zal het vast gaan lukken om het af te schrijven. Een achtergrondverhaal over een antagonist zou ook moeten werken, toch?

Volgende maand heb ik nog een paar weken om te plotten en voor te bereiden voor de rest van Ruige Rotsen. Op 20 juni stroomt de eerste ronde wedstrijdverhalen van Waterloper bij de organisator en de sluiswachter vandaan. Dan krijg ik het druk met jureren. Ik ben heel nieuwsgierig naar de verhalen en vooral ook naar hoeveel het er zullen zijn dit jaar.

Intussen kreeg ik uit België een paar boeken opgestuurd, had ik zelf nog een te lezen stapeltje en heb ik weer nieuwe boeken gekocht. Dus lezen is ook iets dat ik de komende tijd aan moet pakken. Genoeg te doen dus weer. Ik hoef me niet te vervelen en krijg steeds meer zin in de plannen die ik voor 2023 met betrekking tot schrijven had gemaakt, om die echt dit jaar af te krijgen.

Groeten van Johanna Lime

Synopsissen en plaatjes voor personages

18 mei 2023

Ik moet even goed verzinnen over wat ik kan vertellen over wat ik de afgelopen week gedaan heb aan schrijven. Dat lijkt me niet zo veel. Toch heb ik twee synopsissen geschreven. Eén voor Magische Alliantie boek 1 Woest Water, dat voor 2024 op de planning staat bij Zilverbron. En één voor Het geheim van Shiloh, een op zichzelf staand cyberpunk fantasyverhaal over een hoofdpersonage in een rolstoel en een technische opa. Beide synopsissen zijn samen met de manuscripten en nog wat meer informatie opgestuurd naar de uitgever. Nu is het afwachten of het verhaal van de manuscriptenwedstrijd (Het geheim van Shiloh) ook geschikt is om uitgegeven te worden.

Spannend!

Ik zit een beetje tussen verschillende manuscripten in. Woest Water is nu opgestuurd, aan Ruige Rotsen ben ik al begonnen tijdens de Camp NaNoWriMo afgelopen maand april. Maar om verder te komen met dit verhaal, wil ik eerst meer over mijn personages te weten komen. Daarom ben ik ze aan het tekenen en maak ik er karakterschetsen van. De Ollie die hierboven staat, is nog een personage uit de Ruimtestad, die ik pas nog getekend heb. Ik had die nog niet uitgewerkt, maar nu is hij er dus wel.

Na het personages tekenen, wil ik het plotschema voor Ruige Rotsen verder in gaan vullen en als dat klaar is ga ik door met schrijven vanaf hoofdstuk 11.

Ik probeer ook nog een kort verhaal af te krijgen voor 1 juni, maar of dat lukt weet ik nog niet zeker.

Het komende weekend sta ik in de Broodfabriek in Rijswijk op Fantasy Fest, om mijn boeken te verkopen. Je kunt me vinden in de kraam van Zilverspoor/Zilverbron.

Ik heb deze plaatjes van mijn boeken gemaakt als geheugensteuntje van waar ze over gaan. Misschien ook handig voor u, als lezer?

Graag tot ziens op Fantasy Fest!

Groeten van Johanna Lime

Weet dat jij degene bent die de wereld kan vullen met zonneschijn

11 mei 2023

Heroes Made in Asia

Wat een heerlijk gevoel geeft het, als mensen positief zijn! Dat heb ik weer gemerkt op Heroes Made in Asia. Een geïnteresseerde, die helemaal enthousiast werd van wat ik over mijn boeken vertelde. Even tijd nam om na te denken en terug kwam voor een hele trilogie! Een ander die wist dat een oom van hem mijn boeken had gekocht, en de nieuwe Schakelmagie voor hem meenam. Iemand die me had gemist op de Elfia en de hele trilogie van Interplanetair bij me kocht. En nog een paar lieve mensen, die veel belangstelling toonden. Daar word ik zo blij van, dat ik het weekend straalde.

Fijn dat mijn boeken gelezen worden.

Acht boeken van Johanna Lime

Erg trots dat er in 2023 al acht boeken van Johanna Lime te koop zijn.

De eerste recensie van Interplanetair boek 3 Schakelmagie

Nadat ik de recensie-exemplaren opgestuurd had naar de bloggers die ik daarvoor had gevraagd, kwam de eerste recensie van Schakelmagie wederom van Ferry Visser. Hij zat vermoedelijk achter de voordeur om het boek op te vangen zodra het door de brievenbus kwam en is het direct gaan lezen. Ferry vindt dat ik mijn grenzen aan het verleggen ben en dat ik vernieuwend bezig ben. Dat ben ik met hem eens en ik ben er trots op dat het wordt opgemerkt.

Epische fantasy

In de Science Fiction en Fantasy Boekenclub op Facebook kwam een uitgebreid interview van mij te staan. In de Fantasymaand mei schreef ik over epische fantasy, waar mijn serie natuurlijk wel in past. Er was ook een winactie, waarbij Anneke de Waard de gelukkige was die door het tekenen van een amulet mijn nieuwe trilogie heeft gewonnen. Veel leesplezier!

In de Zilverboekenclub verscheen de afgelopen maand een interview van het personage Elibu Pherel en er werden vier afleveringen over de wereldbouw van Interplanetair boek 3 Schakelmagie geplaatst. Met dank aan Larissa Klein-Bennink.

Schrijven en herschrijven diverse manuscripten

In april tijdens CampNaNoWriMo schreef ik de eerste 40.404 woorden van Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen. Als een pantser, en dat lukte wonderlijk genoeg heel goed.

Magische Alliantie 1 Woest Water heb ik na versie 2 nog twee keer herschreven en heeft nu versie 4 bereikt. Ik ga alles zo langzamerhand klaarmaken voor opsturen naar de uitgever.

De standalone Het geheim van Shiloh, die ik voor de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor schreef, heeft na de prijsuitreiking sinds versie vier nog twee nieuwe versies gekregen. Het verhaal is dankzij de opmerkingen van de jury en van proeflezer Peter Kaptein een heel stuk verbeterd. Versie 6 was gisteren klaar. Ik ga proberen om dit boek ook uitgegeven te krijgen.

Schrijfvoornemens

Ik wil nu eerst verder gaan met invullen van het plotschema en het uitdenken van meer details voor Magische Alliantie 2 Ruige Rotsen, versie 1. Ik moet het verhaal vanaf hoofdstuk 11 nog tot het einde verder schrijven. De personages wil ik ook allemaal eerst nog tekenen. Ik heb het verder schrijven van dit verhaal gepland voor de maand juli, tijdens Camp NaNoWriMo.

Plannen voor korte verhalen

Ik was van plan om korte wedstrijdverhalen te gaan schrijven in augustus en september. Maar pas kreeg ik het verzoek om een verhaal in te sturen voor de HSF. Misschien moet ik dus eerst maar een kort verhaal gaan schrijven om daarheen te sturen? Voor 1 juni. Zou dat nog wel lukken? En waarover dan?

Fantasy Fest

De eerstvolgende beurs is Fantasy Fest in Rijswijk. Daar hoop ik weer van die lieve, enthousiaste bezoekers te spreken die interesse in mijn boeken hebben. Ik hoop dat ik gelijk heb, en dat er echt de laatste tijd steeds meer aandacht komt voor Nederlandstalige fantasy, science fiction en horror. Graag tot ziens!

Groeten van Johanna Lime

De stand van zaken in het kort

13 april 2023

Waar is Johanna Lime de afgelopen week mee bezig geweest?

Met verschillende dingen rondom het schrijven en publiceren.

1.

Allereerst ben ik bezig met versie 1 voor Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen, het tweede deel van het eerste tweeluik van Woest Water en Ruige Rotsen van een serie van zes boeken die gepland staan van 2024 tot en met 2029 bij Zilverbron. Ieder jaar een nieuw boek, is de bedoeling.

Vandaag ga ik beginnen aan hoofdstuk 7. Het verhaal loopt lekker. Soms word ik tijdens het schrijven wel verrast door de wendingen die de personages nemen. Het vereist veel creativiteit om daarna toch weer op de route te komen die ik voor hen uitgestippeld heb. Met een nieuw personage erbij en wat aanpassingen in de volgorde van gebeurtenissen lukt het me nog steeds om zonder gedetailleerd te hebben geplot het verhaal uit te typen.

Dit is tot nu toe hoever ik gekomen ben tijdens Camp NaNoWriMo (23.500 worden).

2.

Ik volg de Redactiecursus van Zilverspoor en afgelopen dinsdag hadden we les 14 van de 20 lessen. Tijdens deze cursus leer ik op dingen te letten die teksten ten goede komen. Behalve dat ik daarmee teksten van anderen kan redigeren, is dit ook goed voor mijn eigen schrijfwerk. Ik merk al dat ik bij het herschrijven van mijn nieuwe verhalen automatisch de besproken zaken uit deze cursus gebruik om mijn verhalen bij het redigeren wat actiever te krijgen. Soms merk ik dat ik alinea’s in een andere volgorde neerzet. Ook let ik op (nieuwe) stopwoordjes en splits ik te lange zinnen in tweeën. Heel handig, die cursus.

3.

Van Cocky van Dijk, van uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron, kreeg ik de definitieve cover toegestuurd met de flaptekst en het ISBN nummer op de achterkant. Hoe de voorkant eruit zou komen te zien wist ik al en die heb ik gebruikt om nieuwe boekeleggers en ander promotiemateriaal te laten maken.

Het boek Interplanetair boek 3 Schakelmagie wordt nu gedrukt en zal naar verwachting op 20 april van de drukker mijn kant op komen. Daarna is het via mij of in de artboooksshop.com van de uitgeverij te koop. Al snel daarna zal het via alle boekhandels en online boekhandels te verkrijgen zijn.

Dus dan heb ik al acht boeken!

Schimmenschuw – de standalone en voorloper op De vergeten vloek (uitgeverij Zilverbron)

Trilogie De vergeten vloek deel 1 Sluimerend vuur, deel 2 Smeulend venijn en deel 3 Schamel verbond. (uitgeverij Zilverbron)

De twaalfde Saturnusmaan (uitgevrij aquaZZ)

Trilogie Interplanetair boek 1 Ruimtestad, boek 2 Geestenpoort en boek 3 Schakelmagie (uitgeverij Zilverbron)

Ik ga vanaf nu mijn websites bijwerken, zodat alle informatie erop te vinden zal zijn, zodra het nieuwe boek te koop is en ik de links kan plaatsen.

Schroom niet om contact op te nemen als je boeken van mij (gesigneerd) wilt kopen.

Groeten van Johanna Lime

Durf buiten de lijntjes te kleuren

6 april 2023

Vandaag even een kort bericht. Ik ben bezig met het schrijven van een heel nieuw manuscript. De eerste versie van Magische Alliantie – 2 – Ruige Rotsen. Normaal zou ik voordat ik ga schrijven alle verhaalideeën gaan brainstormen en uitschrijven, lijsten invullen over welke personages er zijn, hoe ze eruit zien, wat ze willen en waar ze het tegen op moeten nemen in het verhaal. Ik had dan antwoord op alle vragen (wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe) al klaar en veel aantekeningen gemaakt. Dan had ik waarschijnlijk ook de hele kaart al getekend en van alles opgezocht aan informatie die ik nodig zou kunnen hebben. Ik had alle scènes in een plotschema gezet voordat ik zou gaan beginnen met schrijven. Zoals een echte planner, iemand die netjes binnen de lijntjes kleurt.

Dat is nu niet helemaal zo gegaan. Toegegeven, ik heb een brainstorm, ik heb de namen van de personages, ik weet wie de protagonist is en wat zij wil bereiken, ik weet wie de antagonist is en hoe die de boel op scherp zet, ik ken het conflict tussen de personages en ik ken het abstracte conflict van de wereld. Ik heb het een en ander over hoe deze samenleving in elkaar steekt al wat eerder uitgewerkt. Maar ik heb de kaart nog niet helemaal getekend. Ook heb ik de personages nog niet helemaal met vragenlijsten uitgewerkt en mijn plotschema heeft nog geen ingevulde scènes, allen globale opmerkingen van wat er in welk hoofdstuk moet gebeuren. Deze keer ben ik op Camp gegaan zonder volle rugtas. Ik improviseer en hoewel ik een aardig idee heb van waar ik heen wil met dit verhaal, leun ik meer dan anders op mijn intuïtie en creativiteit. Deze keer ben ik de Camp NaNoWriMo uitdaging aangegaan als een plantser, iemand die het midden houdt tussen een planner en een organische schrijver die gewoon begint met schrijven.

Weet je wat het leuke is? Het bevalt me tot nu toe goed! Ik heb me al laten verrassen door een scène die ik niet zag aankomen, maar die veel mogelijkheden biedt verderop in het verhaal. Gisteren dacht ik nog: ‘Hoe moet ik dit hoofdstuk aan gaan pakken, ik weet nog niks van dat betreffende personage?’

En vandaag heb ik dat hoofdstuk helemaal afgekregen! Het liep als een trein, ik zat in een stroomversnelling en de woorden kwamen er heel natuurlijk uit.

Wat leuk om te ontdekken dat ik dit ook kan. Nu vraag ik me wel af waar het schip zal stranden? Ik ben ruim 10.000 woorden op weg en ik heb mijn doel op 50.000 staan. Misschien kom ik nog ergens een barrière tegen waar ik toch echt moet terug gaan lezen om te zien wat ik tot nu toe heb. Het lijkt of ik deze keer achterstevoren werk. Eerst schrijven en als ik 1667 woorden heb pas in gaan vullen in het plotschema welke scènes het waren. Het is wel een leuke ervaring om eens buiten de lijntjes te kleuren. Met korte verhalen deed ik dit wel vaker, maar niet met een hele roman. Leuk om te ontdekken dat als je op je creatieve deel vertrouwt de oplossingen vanzelf wel komen. Ik ben sterker dan ik had verwacht. Wat een heerlijk gevoel!

Zijn jullie ook bezig aan een verhaal? Met Camp NaNoWriMo misschien? Hoe gaat het jullie af?

Groeten van Johanna Lime

Het verhaal van 100.000 woorden begint met het eerste woord

2 april 2023

Schrijven lijkt veel op reizen. Zoals Lao Tzu al zei, begint een reis met de eerste stap. Of, zoals een leraar van mij zei: ‘Als je iets wilt, moet je er wel wat voor doen!’ Bij schrijven moet je beginnen en volhouden. Bij het schrijven van een manuscript van een fantasyroman van pak hem beet zo’n 100.000 woorden, begint het schrijven met het eerste woord.

De laatste paar maanden zie ik verschillende manuscripten voorbij komen die met zo’n eerste woord begonnen zijn. Manuscripten van nog uit te geven boeken die een herschrijfronde krijgen. En nog een herschrijfronde, en nog een. Maar op een gegeven moment leest het voor mij vlot genoeg en zie ik zelf nog maar weinig dingen die volgens mij echt anders zouden moeten. Dan is het manuscript klaar voor de redactie.

Het manuscript van Interplanetair boek 3 Schakelmagie, gaat bijna naar de drukker. Vier versies gingen eraan vooraf, daarna twee redactierondes, daarna kwam de woordredactie die ik nog even moest controleren en gisteren had ik ook de zetproef doorgenomen en van mijn commentaar voorzien. De zetproef is nu weer teruggestuurd naar uitgeverij Zilverbron.

Een link naar een YouTube filmpje: https://www.youtube.com/watch?v=fDUdBKCKIGI

Ik was de afgelopen week op woensdagavond te zien in About Books, als auteur van de week. Daar werd de boekomslag getoond (bij 47:42 uur) en kon ik veel vertellen over mijn boeken. (volg mijn interview vanaf 30:00 tot 1:20:00) De flaptekst van Interplanetair boek 3 Schakelmagie werd voorgelezen door Django Mathijsen. Ik moest tien korte vragen beantwoorden en kwam erachter dat ik niets wist te zeggen op de vraag of ik nog eens in een ander genre wilde schrijven. Het antwoord weet ik eigenlijk wel. Ik schrijf fantasy en ik schrijf science fiction, meestal gecombineerd. Soms een kort verhaal waar horror in zit. Ik heb autobiografisch schrijven geprobeerd maar kwam toch weer met aliens aan. Voorlopig voel ik me dus wel het meest thuis in de SFF, het genre dat ik het allerliefste schrijf. Uitstapjes naar sub genres lijkt me wel leuk om wat meer te gaan doen. Daar is het manuscript ‘Het geheim van Shiloh’, dat ik schreef voor de manuscriptenwedstrijd, een voorbeeld van.

Inmiddels ben ik begonnen aan een nieuw manuscript. Magische Alliantie boek 2 Ruige Rotsen. Daarvoor heb ik een project aangemaakt op CampNaNoWriMo van april. Het eerste woord van de 100.000 is weer geschreven, ik ben op weg. De eerste dag nog maar gewoon 1.667 woorden, maar als ik dat 30 dagen vol kan houden, staan er al 50.000. Wanneer ik dat haal zal ik dus ongeveer halverwege de roman gekomen zijn. Ik probeer de schrijfroutine iedere dag vast te houden, want dit is weer zo’n reis door een fantasywereld die ik niet zou willen missen.

Natuurlijk ben ik er niet na april, het is tenslotte nog maar een eerste versie en ik kom misschien tot de helft van de 100.000 woorden. Daarna zullen er nog andere versies volgen voordat het goed genoeg zal zijn om op te sturen naar de uitgever. Ik heb er echter weer veel plezier in en in grote lijnen weet ik waar ik het verhaal heen wil sturen. Het plot was nog niet eens klaar, dat doe ik gaandeweg de reis, net als het ontdekken van de bijpersonages en de antagonist, die moet ik allemaal nog beter uit gaan werken. Wat ik wel al weet is wat ik per hoofdstuk globaal schrijven wil. Het begin valt mee, mijn intuïtie stuurt me tot nu toe verassend goed de juiste richting uit. Hoe het verder gaat, laat ik een volgende blog weten.

Vanaf gisteren worden alle juryleden van de verhalenwedstrijd Waterloper voorgesteld. Vandaag was ik aan de beurt. Ik zit voor het tweede jaar in de jury en kijk naar jullie verhalen uit. Het jureren zal in juni gaan beginnen. Wil je het volgen kijk dan op Facebook naar de pagina van Waterloper. https://www.facebook.com/waterloper.nl

Groeten van Johanna Lime

Gemotiveerd blijven

17 maart 2023

Gemotiveerd blijven

Hoe blijf je gemotiveerd? Dat was de vraag die afgelopen woensdag werd behandeld in de rubriek ‘Over schrijven’ in het programma van About Books. Drie jaar en achtenveertig weken geleden begon uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron met de streaming van About Books. Een wekelijks programma dat te bekijken is via Facebook en You Tube op woensdagavonden vanaf 19.30 uur. Ik kijk iedere week naar auteurs (niet alleen die van Zilverspoor/Zilverbron maar vaak ook van andere uitgeverijen) die uitgenodigd worden om iets over hun boeken te vertellen, naar het nieuws van uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron en naar onderwerpen over schrijven. Een paar keer heb ik tijdens zo’n uitzending ook zelf iets verteld over een nieuw boek van mij. Het thema van de afgelopen week was gemotiveerd blijven. Daarin kwam naar voren dat schrijver zijn een eenzaam beroep is. Ik denk dan ook dat een van de redenen waarom ik elke week naar dit programma kijk, te maken heeft met dat ik me graag verbonden wil voelen met andere schrijvers, zoals diegenen die worden geïnterviewd. Ik hoop er zelf binnenkort weer eens voor uitgenodigd te worden wanneer het derde deel van trilogie Interplanetair, Schakelmagie, uitkomt. Dat laat nog even op zich wachten.

Schakelmagie

Schakelmagie was voor de kerstvakantie al door de redactie heen en in februari ging hij door de woordredactie, de cover is in de maak en ik wacht nog op de controle van de flaptekst en het doornemen van de zetproef. Het boek zit er dus aan te komen en ik kijk er erg naar uit om het in handen te krijgen nadat het gedrukt zal zijn. Schakelmagie is een derde boek van een trilogie en daarmee ook de afronding van het overkoepelende verhaal over de Galactische Vereniging van Planeten. Drie boeken dus die samen een afgerond geheel zijn.

Het wachten op het lange proces dat een manuscript moet doorlopen om een boek te kunnen worden, werkt voor mij eerlijk gezegd niet echt motiverend. Daarom probeer ik kracht te halen uit positieve Quotes, zoals die bovenaan deze blog staat. Verder ben ik bezig met herschrijfprojecten. Voor Magische Alliantie boek 1 Woest Water heb ik een herschrijfronde af en ik wil er later dit jaar nog een doen. Ik ben nu hard aan het werk aan versie 5 van Het geheim van Shiloh, het manuscript dat heeft meegedaan aan de manuscriptenwedstrijd en de Bootcamp van Zilverspoor. Vandaag is hoofdstuk 20 af gekomen en het verhaal is intussen 33 pagina’s langer geworden. Nog vijf of zes hoofdstukken te gaan. Ik heb veel aan het verhaal geschaafd, maar ben ook tijdens het herschrijven tot de conclusie gekomen dat ik het beter kan blijven zien als mijn verhaal. Dat ik vooral plezier moet blijven houden in verhaalelementen zoals ik die zelf heb bedacht en me niet te zeer moet laten leiden door de kritiek van juryleden, die maar een beperkt gedeelte van het manuscript hebben gelezen.

Het is belangrijk dat een schrijver plezier houdt in wat ze schrijft, dat zal doorwerken in het verhaal en de lezer zal eraan kunnen zien dat het een authentiek verhaalidee is. Sinds ik me dat weer terdege heb gerealiseerd, gaat het met het herschrijven weer een heel stuk beter dan toen ik me meer richtte op het verwerken van de commentaren van anderen. Op een gegeven moment werkt dat gewoon niet voor mij, ik moet vrij zijn om te doen wat ik zelf wil doen. Dan alleen kan ik mezelf motiveren. Als ik een verhaal schrijf moet ik er als schrijfster voor de volle honderd procent achter kunnen staan. Ik begrijp heel goed dat andere schrijvers andere accenten zullen leggen, maar ik ben er na de analyse van het juryrapport ook achter gekomen dat de visie van de juryleden vermoedelijk veel te maken heeft met hoe zij zelf het liefst iets schrijven en waar hun voorkeuren liggen. Bij mij is de Johanna Lime manier de beste manier. Ik volg de roep van mijn eigen dromen.

Het geheim van Shiloh

Zoals bij veel van mijn verhalen bevat Het geheim van Shiloh een heel scala aan onderwerpen die ogenschijnlijk weinig met elkaar te maken hebben, maar die op een bepaalde manier als een mengsel van ingrediënten een nieuw geheel vormen. Een nieuw boek van Johanna Lime. Ik hoop dat dit manuscript weer zo’n boek mag worden.

Behalve het herschrijven van Het geheim van Shiloh ben ik de afgelopen week ook nog bezig geweest met mijn brainstorm voor mijn volgende CampNaNoWriMo project, dat al in april begint. Bovendien kreeg ik na het zien van een You Tube filmpje over schrijven een heel mooi idee voor nog een heel ander manuscript, een leuk experiment dat ik zeker eens wil gaan proberen. Als dat lukt komt er, behalve de verhalen die ik al ga schrijven voor de serie Magische Alliantie en de voorloper Terra Negata, nog een boek van Johanna Lime aan.

Het gaat met ups en downs, maar telkens wanneer ik in een verdrietige eenzame put dreig te raken, trekt de magie van wie ik geboren werd geacht te zijn me er weer uit en zie ik wat ik geacht word te zien. Dat motiveert tot doorgaan.

Groeten van Johanna Lime

Inspiratie tijdens de slaap

10 maart 2023

Bewuste en onbewuste

Wat is het toch een wonder hoe inspiratie werkt. Ik probeer als voorbereiding op CampNaNoWriMo voor april te bedenken hoe het verhaal van Magische Alliantie boek 2 moet worden. Tot nu toe kreeg ik niet echt veel inspiratie, alleen maar vragen over wat er gaat gebeuren met het hoofdpersonage, wie de antagonist moet zijn, wat er gaat gebeuren en dergelijke. Natuurlijk hielp het niet dat ik bewust bezig was met het redigeren van een ander manuscript. Daar moest ik mijn concentratie op richten. Het mocht niet door elkaar gaan lopen.

Nu ben ik de afgelopen week ook bezig geweest met tekenen en zocht ik mijn tekeningen op mijn computer weer eens op, de serie waaraan ik al begonnen was. Ze waren wel opgeslagen in A4 formaat maar nog niet in A5. Dus daar eerst maar even aan bezig gegaan. Ik zag de landkaarten die ik voor boek 2 wil gaan maken en vond ook nog een paar kaarten die ik eerder had getekend. Die waren in een andere stijl. Ik besloot dat ik ze in dezelfde stijl moest proberen te krijgen, zodat ze mooi zouden aansluiten bij de rest. Dus daar was ik even zoet mee. Het tekenen is nog lang niet af, maar ik was wel met wat anders bezig dan met schrijven, wat rust in mijn hoofd gaf.

De afgelopen nacht kwam ineens mijn onderbewuste mij te hulp. Intuïtief trokken er hele scènes in dromen voorbij, personages uit eerdere boeken kregen een uitgebreidere achtergrond die mooi te gebruiken zou zijn in mijn nieuwe verhaal. Nieuwe personages werden erbij bedacht, zelfs hele landschappen en delen van de wereldbouw kwamen in me op.

Ik lag nog te soezen in mijn bed, maar kwam al gauw tot het besef dat ik nu even mijn notitieboek moest pakken en alle ideeën op moest schrijven. Anders bestond de kans, dat ik het wanneer de wekker echt af zou lopen, me het niet meer zou kunnen herinneren. Gelukkig heb ik altijd een notitieboekje en een pen in de buurt liggen.

Het resultaat was acht pagina’s met aantekeningen, als ik die verder uit ga werken, heb ik een redelijk aantal scènes voor mijn nieuwe verhaal.

Wat ben ik dankbaar voor mijn intuïtie, tijdens mijn slaap helpt hij me geweldig goed op weg!

Een leuke verrassing

Vandaag kwam er ook nog een mooie verrassing via de e-mail binnen. Het is nog niet helemaal af, maar de eerste indruk van hoe de cover van Interplanetair boek 3 Schakelmagie wordt, kreeg ik alvast te zien van uitgeverij Zilverbron. Deze is voor het boek dat in 2023 uit zal komen, het derde deel van trilogie Interplanetair. Hij wordt weer prachtig en past geweldig bij Ruimtestad en Geestenpoort.

Ik ben weer helemaal blij!

Hoe was jullie week?

Groeten van Johanna Lime

Grenzen aanvaarden en dan eroverheen

2 maart 2023

Zodra we onze grenzen aanvaarden, gaan we eroverheen.

Telkens stellen we onszelf doelen en geven daarmee de grens aan die we willen bereiken. Zoals het doel dat ik had om zowel het manuscript van Woest Water als van Het geheim van Shiloh te herschrijven. Voor Woest Water is me dat gelukt, ik heb versie 3 intussen klaar. Al heb ik voor mezelf alweer een ander doel voor ogen met dit manuscript. Ik moet hier nog één keer overheen, met een versie 4. Daarmee wil ik dan nog een keer extra goed gaan kijken of de show don’t tell nog iets beter kan. Toch had ik bij versie 3 al een goed gevoel, dus dit manuscript gaat wel lukken. Ik kan het zo plannen dat het op tijd bij de uitgever ligt.

Voor Het geheim van Shiloh heb ik allereerst de aanbevelingen van de jury van de manuscriptenwedstrijd ter harte genomen, voor zover ik me daar in kon vinden. Bovendien heb ik feedback gevraagd aan Peter Kaptein, voor wie ik een kort verhaal had proefgelezen. Hij wilde mij helpen met het begin van dit verhaal. Heel fijn, want na zijn suggesties zag ik direct alweer nieuwe mogelijkheden om dit verhaal te verbeteren. Het is me gelukt om een Versie 5 te beginnen en het te herschrijven tot en met hoofdstuk 11. Daar bleef het echter steken omdat ik tegen een grens aan liep. De scènes uit het plotschema kwamen niet langer overeen met waar het gewijzigde verhaal heen moet gaan. Ze weken er te ver vanaf of ze met een paar aanpassingen bij te werken. Ik besloot de weg van de minste weerstand te kiezen en in de maand februari verder alleen het manuscript voor Woest Water verder aan te pakken. Het is me gelukt om dat op 27 februari helemaal herschreven te hebben.

Nu ben ik echter terug bij versie 5 van Het geheim van Shiloh en ik heb aanvaard dat ik een grens heb bereikt. Gisteren heb ik het probleem eens goed bekeken en kwam ik tot de conclusie dat ik twee dingen kan gaan proberen. Het eerste is dat ik eerst alle scènes opnieuw ga plotten en de volgorde anders in ga delen. De tweede mogelijkheid is dat ik de oude hoofdstukken neem en ga schrappen wat niet langer past en ga schrijven wat voor nieuws me invalt. In feite houdt dit dus in dat ik van mijn normale schrijfmethode afwijk en eens een keer iets nieuws probeer: een manuscript voor een boek intuïtief verder schrijven. De weg van het verhaal staat al in grote lijnen aangegeven, dus ik weet welke richting het uitgaat. Alleen zullen er kruispunten verplaatst worden en zullen de paadjes net wat anders gaan lopen. Daar heb ik meer zin in dan opnieuw te plotten. Het zal meer vergen van mijn onderbewuste oplossingsvermogen en van mijn creatieve deel, maar kan dit geen nieuwe schrijfmogelijkheden openbreken? Wat als ik dit aanvaard en over mijn grenzen heen stap? Hoe zal het verhaal er dan uit komen te zien?

Als het werkt kan ik achteraf altijd de veranderde scènes nog in mijn plotschema aanpassen. Het lijkt mee een leerzaam experiment. Intuïtief schrijven gebruik ik op zich wel vaker, alleen voor wat minder grote stukken tekst dan nu zal moeten. Als het mislukt kan ik altijd nog het hele plotschema opnieuw gaan maken. Dat dit boek er voorlopig nog niet komt, geeft niets. Ik had er nog geen deadline voor, dus ik ben er helemaal vrij in. Ik denk dus dat ik dit maar op deze manier ga proberen, al was het alleen maar om over mijn bestaande grenzen heen te gaan en nieuwe mogelijkheden te ontdekken.

Over grenzen gesproken.

Voor de serie Magische Alliantie heb ik de grenzen van mijn wereldbouw al eerder wat duidelijker uitgebreid, door opnieuw een sterrenkaart samen te stellen van het gebied van het universum, waarin zich mijn verhalen af gaan spelen. Dat werd deze onderstaande kaart.

Op deze kaart staan de planeten die bij de Magische Alliantie horen (nummers 1 tot en met 7). Ook alle overige planeten, van zowel de leden van de Galactische Vereniging van Planeten, als van de vijanden die in de boeken worden genoemd, zijn aangegeven.

Voorbereiden voor CampNaNoWriMo

April 2023 wordt weer de maand voor CampNaNoWriMo, waarbij ik weer wil gaan werken aan een nieuw schrijfproject, met als doel minstens 10.000 en maximaal 50.000 woorden schrijven in een maand. Vandaag kreeg ik alweer een e-mail binnen met de vraag of ik mijn volgende schrijfproject alvast in wil vullen op de website van NaNoWriMo.

Nou, nog eventjes niet, hoor. Ik zou dat wel graag willen doen, want ik wil in april gaan beginnen aan boek 2 van Magische Alliantie, het tweede deel van het eerste tweeluik voor de serie van zes. Ik weet ook al een aantal dingen, zoals dat de titel Ruige Rotsen wordt (dit als tegenstelling voor Woest Water). Ik weet ook al dat het hoofdpersonage Syldra van Yasashi moet zijn en dat ze samen met haar vader, Zavis, in het bergachtige gebied Yasa gaat wonen, op Kilama UZ54. Maar verder heb ik nog niets geplot.

Dus als ik hieraan wil beginnen op 1 april 2023, moet ik eerst eens goed gaan brainstormen, uitzoeken welke personages er zijn en wat ze willen, welk conflict er speelt en welk verhaal er verteld gaat worden. Syldra en Zavis spelen al een rol in Woest Water, waarvoor ik alle personages heb getekend, dus dat scheelt.

Maar voorlopig heb ik dus nog geen project om in te vullen voor Camp NaNoWriMo, eerst nog bedenktijd om alles op de rails te zetten alstublieft.

En als dat staat, wordt Ruige Rotsen mijn volgende project.

Groeten van Johanna Lime