Trots op wat ik (tot nu toe) heb bereikt

25 mei 2023

Trots op wat ik heb bereikt

Ik kwam vandaag deze quote tegen, na een dag waarop ik weer zoveel nieuwe plannen bedacht. Gisteren was ik bezig met een studieboek: “Schrijven met het oerverhaal”. Ik kreeg daar veel inspiratie uit voor nieuwe verhalen die ik nog graag eens wil gaan schrijven. Dat boek moet ik echt gaan gebruiken voor het brainstormen van nieuwe ideeën, voor korte verhalen maar zeker ook voor mijn romans.

De quote is waar. Af en toe is het goed om even stil te staan bij wat je al hebt bereikt. Kijken hoe de plannen van het verleden uitgekomen zijn. Daarna weer vol goede moed aan nieuwe plannen verder gaan werken.

Vandaag is de verjaardag van mijn oma Heijkoop en ik denk veel aan haar. Haar meisjesnaam was Maria Terlouw. Honderdnegen jaar geleden werd zij geboren in Rhoon. Ze had geen makkelijk leven, werd in 1944 weduwe en was moeder van negen kinderen. Ik vond haar een sterke vrouw voor wie ik veel bewondering had. Ze was dapper en net als ik was ze vaak alleen. Als ze bij ons op visite kwam, wilde ze niet al te lang blijven, anders was de overgang naar de stilte en eenzaamheid van het alleen wonen veel te groot. Ik zie haar steeds meer als mijn grote voorbeeld. Altijd creatief bezig, voor iedereen iets moois borduren. Voor mij is het tekenen en schrijven, maar mijn creativiteit komt behalve van mijn ouders zeker ook bij haar vandaan.

Ik kijk met trots terug op de boeken waarin mijn verhalen staan. De drie verzamelbundels van de Gentasia Awards met in elke bundel een kortverhaal en een tekening van Johanna Lime, de zeven boeken die uitgebracht zijn bij Zilverbron en de manuscripten die ik alweer heb opgestuurd voor nieuwe boeken, het autobiografische verhaal bij AquaZZ, waarmee ik de nare periodes in mijn leven kon verwerken en af kon sluiten.

Het is jammer dat de plannen van Antoine Bomon met de Gentasia Awards en Prozanni moesten eindigen. Dit was in 2014 een prachtig initiatief. Gelukkig kon uitgeverij Zilverspoor wel doorgaan na de dood van Jos Weijmer in 2015. Ik heb veel bewondering voor Cocky en Barry van Dijk, die uitgeverij Zilverspoor/Zilverbron nu alweer een heel aantal jaren in handen hebben. Ze doen geweldig werk voor Nederlandstalige auteurs. Eergisteren heb ik de redactiecursus bij Zilverspoor afgerond. Die was heel leerzaam en ook gezellig, met de leuke cursisten die mee hebben gedaan en met Cocky die les gaf. Bij Angélique Kersten kon ik in 2020 mijn autobiografische verhaal De twaalfde Saturnusmaan kwijt, dat ik na de cursus bij Marjon Cosijn had afgeschreven. Ik ben er achteraf heel dankbaar voor dat alles zo is gelopen en dat ik de beslissing heb genomen om na Dinies dood alleen door te gaan met schrijven. Al acht boeken van mijn hand, de eerste vier samen met Dinie. Zij is er vast ook heel trots op dat Johanna Lime dit heeft bereikt in mei 2023.

Fantasy Fest in Rijswijk

Het afgelopen weekend stond ik in de Broodfabriek, met een hele groep auteurs. Altijd leuk om daar weer te mogen staan. Deze keer met mijn nieuwste boek Schakelmagie erbij. Het was fijn om met collega-schrijvers te spreken en ik heb mijn boekenvoorraad om te lezen ook maar weer aangevuld. Onder andere met boeken van Astrid Coumans en Charlotte de Winter die er stonden met hun debuut. Er kwamen een paar bekenden langs, zoals Marcel, Evelien en John, die boeken kochten van mij. Bovendien had ik fijne gesprekken met nieuwe belangstellenden. Fijn dat het beursseizoen begonnen is.

Hier een paar collages van foto’s die ik daar heb gemaakt.

Schrijven

Ik ben de zaken nog een beetje aan het ordenen. Ook probeer ik een kortverhaal te schrijven dat voor 1 juni af moet zijn. Het valt nog niet mee, maar als ik me even goed nijdig maak het komende weekend, zal het vast gaan lukken om het af te schrijven. Een achtergrondverhaal over een antagonist zou ook moeten werken, toch?

Volgende maand heb ik nog een paar weken om te plotten en voor te bereiden voor de rest van Ruige Rotsen. Op 20 juni stroomt de eerste ronde wedstrijdverhalen van Waterloper bij de organisator en de sluiswachter vandaan. Dan krijg ik het druk met jureren. Ik ben heel nieuwsgierig naar de verhalen en vooral ook naar hoeveel het er zullen zijn dit jaar.

Intussen kreeg ik uit België een paar boeken opgestuurd, had ik zelf nog een te lezen stapeltje en heb ik weer nieuwe boeken gekocht. Dus lezen is ook iets dat ik de komende tijd aan moet pakken. Genoeg te doen dus weer. Ik hoef me niet te vervelen en krijg steeds meer zin in de plannen die ik voor 2023 met betrekking tot schrijven had gemaakt, om die echt dit jaar af te krijgen.

Groeten van Johanna Lime