22 januari 2023

What was your dream job as a child? Wat was als kind jouw droombaan? Dat is wat #bloganuary van vandaag mij vraagt.

Als kind haalde ik veel plezier uit ‘clubblaadjes’ schrijven en illustreren voor een klein vriendinnengroepje, dus ik denk dat een baan bij een tijdschrift of krant wel iets voor mij geweest zou zijn. Ik droomde ook van schilderen en gaan studeren aan de kunstacademie, maar dat werd mij van huis uit afgeraden. Toch zat creativiteit er altijd al in en nadat ik op de pedagogische academie terecht was gekomen, bleven de creatieve vakken naast opvoedkunde mijn favorieten. Handenarbeid, handwerken, tekenen en schilderen, daar leefde ik naartoe. Tekenen werd een van mijn specialisatievakken, de andere was biologie. In de jaren dat ik werkte, gebruikte ik mijn creativiteit vooral in mijn vrije tijd. Ik borduurde, haakte, weefde en breide, deed allerlei doe-het-zelf klussen in huis, tekende en schilderde en schreef bijvoorbeeld een feuilleton voor de schoolkrant. Uiteindelijk is het schrijven van artikelen en werkstukken uitgegroeid tot het schrijven van dagboeken voor verschillende personages in de verbeeldingswereld die ik samen met Dinie bedacht.

En nu ik gepensioneerd ben doe ik eindelijk wat ik altijd al heb gewild, ik schrijf romans en korte verhalen en ik maak tekeningen voor de kaften en de personages, voor de landkaarten en voor mijn blogs. Het kringetje is rond, de zoektocht naar mijn droombaan is voorbij. Ik had nooit schrijfster kunnen worden als ik geen werk als lerares had gekregen of als ik geen werk had gekregen bij het schildersbedrijf waar ik later nog zes jaar heb gewerkt. Dan had ik geen pensioen op kunnen bouwen of kunnen sparen om in mijn levensonderhoud te voorzien. Ik ben dus erg blij dat ik nu de vrijheid heb om datgene te mogen doen dat ik het liefste wilde en waarvan ik als kind al droomde.

Groeten van Johanna Lime