12 januari 2023

What chore do you find the most challenging to do? De twaalfde dag van #blogannuary. Welk karwei vind je het meest uitdagend om te doen?

Op het moment is het antwoord hierop: het verder schrijven aan mijn nieuwste manuscript, zodat ik het hele verhaal zal hebben geschreven. Ik ben bezig aan hoofdstuk 20 en heb acht pagina’s geschreven tot nu toe, maar het hoofdstuk is nog niet af. Vanaf hier zit het verhaal volop in de actie en loopt de spanningsboog naar de climax toe. Het is erg lastig voor de schakelmagiërs omdat ze hun volle potentieel niet kunnen gebruiken op de plaats waar ze nu zijn. Als ze dat wel doen, kan de hele boel ontploffen en dat zal desastreuze gevolgen hebben, vooral voor henzelf. Toch moeten ze hun tegenstanders zien te verslaan.

Ik ben dus erg aan het nadenken over welke magie ze nog wel kunnen gebruiken en wat dat dan precies doet. Daar zitten magiesoorten bij die ik nog niet eerder zo ver uitgewerkt had als nu nodig is, dus ik ben gaandeweg aan het bedenken wat ze ermee kunnen doen en hoe dat precies in zijn werk gaat. Bovendien wil ik de vreemde omgeving waarin dit verhaal zich afspeelt duidelijk laten zien en er zoveel mogelijk zintuigen bij halen. Het is een gevaarlijke toestand en de tijd dringt.

Dan zijn er nog een paar tieners bij die door de magiërs beschermd moeten worden. En politieagenten die ze met hun magie ook mis moeten houden. Ze kennen de omgeving niet, dus waar komen ze precies in terecht? En wie zijn hun vijanden? Wat hebben zij om zich te verdedigen en met hoeveel zijn ze nu eigenlijk? Met dit verhaal ontkom ik er ook niet aan om het vanuit meerdere perspectieven te schrijven.

Er is dus veel uit te zoeken en hoewel ik een paar punten in mijn plotschema heb gezet, veranderen de gebeurtenissen in dit hoofdstuk nogal op een organische manier. Ik moet zelf nog ontdekken wat wel kan en wat niet zal werken. Voordeel is dat ik het magiesysteem al doende mee ontdek en dat kan ik vast weer gebruiken voor de vervolgboeken uit de serie. Als schrijvende houd ik aantekeningen bij en verzin ik nieuwe spreuken.

Het is een groot karwei en ik betrap mezelf op uitstelgedrag. De laatste tijd kom ik echt maar met een slakkengangetje vooruit in het verhaal. Maar ik doe dit liever zo dan dat ik eerst het hele magiesysteem zou moeten uitdenken en dan pas weer verder gaan met schrijven. Ik denk dat het tijdens de actiescènes makkelijker zal zijn om erachter te komen wat nu precies nodig is.

Het helpt natuurlijk ook niet echt dat ik #bloganuary plotseling heb opgenomen in mijn planning en elke dag een blog schrijf. De tijd die ik aan deze uitdaging besteed kan ik niet gebruiken voor mijn manuscript. Dus er zal iets moeten veranderen vanaf nu. Natuurlijk weet ik wat helpt om mijn uitstelgedrag aan te pakken. Het enige juiste in zo’n situatie is: doen! Actief bezig gaan met schrijven en niet bang zijn dat het niet goed genoeg zal worden. Minder tijd gebruiken voor #bloganuary of langer doorwerken aan het manuscript. Ik neem me voor om te gaan zitten en te gaan schrijven en pas weer van mijn stoel op te staan wanneer heel hoofdstuk 20 er staat. Wens me succes voor het komende weekend, daarna hoop ik een heel eind verder opgeschoten te zijn. De deadline van eind januari komt steeds dichterbij. Dan wil ik alle hoofdstukken voor deze versie van Magische Alliantie 1 Woest Water geschreven hebben.

Het voor de eerste keer helemaal schrijven van een nieuw verhaal is vaak een nogal uitdagend karwei.

Groeten van Johanna Lime