6 januari 2023
De zesde vraag van #bolganuary van WordPress is: Why do you write?

Waarom schrijf je?
In de eerste plaats schrijf ik, omdat schrijven een goede manier is om mijn gevoelens, ervaringen, gedachten en fantasieën tot uiting te brengen. Mensen die makkelijke praters zijn en grote groepen mensen om zich heen hebben, zullen het schrijven misschien niet zo nodig hebben als ik. Zij kunnen direct communiceren met hun vrienden en verwerken hun dagelijkse ervaringen tijdens de feedback die ze van personen krijgen.
Ik ben meer een binnenvetter, iemand die liever wat op de achtergrond blijft en slechts een paar goede vrienden in vertrouwen neemt. Daarom ben ik erg blij met pen en papier, laptop en een tekstverwerker. Ik ben ook geen sporter, die de stress van alledag kwijt kan in lichaamswerk. Ik zit voornamelijk in mijn hoofd. Daardoor kan mijn gedachtewereld nogal overweldigend worden. Er ontstaan veel associaties tussen mijn gedachten over ervaringen, kennis die ik opdoe door allerlei studies en wat ik zintuiglijk waarneem. Ik ben nieuwsgierig van aard en verwonder me graag over allerlei magische dingen, mijn verbeelding is rijk aan ideeën. Ik ben een geboren schrijfster, die pas laat de kans kreeg om boeken uit te brengen. Nu ik eenmaal die weg ben ingeslagen, wil en kan ik niet meer leven zonder schrijven. Dit is mijn roeping en mijn passie, ik had dit al veel eerder willen doen.

Waar komt je liefde voor het vertellen van verhalen vandaan?
Ik kon altijd al erg genieten van verhalen. Mijn tante Ali woonde bij ons in en zij had een serie 45 toeren singles met sprookjes. Ik heb ze grijsgedraaid. Ik ben nogal nieuwsgierig ingesteld en wilde altijd van alles weten, dus ging ik op onderzoek uit. Omdat ik veel met Dinie samen fantaseerde, en wij eigenlijk niet konden vinden wat we zelf het liefst aan verhalen wilden lezen, bedachten wij ze zelf. We werden geïnspireerd door wat er op tv kwam, zoals The Thunderbirds en Star Trek. Ook bordspellen en computerspellen vonden we leuk. Daar verzonnen we op verder en zo kwamen we uit bij het dagboeken schrijven van personages waar wij zelf graag over wilden lezen. We zijn eigenlijk altijd blijven spelen en maakten er rollespellen van, waarbij we vanuit onze zelfbedachte personages gesprekken voerden. Wat als dit nou eens gebeurde? Dat was iets waar altijd in verhalen mee geëxperimenteerd werd. In onze verbeelding was veel meer mogelijk dan in werkelijkheid, waar alles door regels en verplichtingen veel te strak gehouden werd. In 2011 besloten we boeken te gaan schrijven met het materiaal dat we verzameld hadden. Het moest er gewoon uit, er was een enorme drang om onze verhalen met anderen te kunnen delen. In mijn werkzame leven was ik ook vaak degene die schreef, artikelen voor de schoolkrant, verslagen van reizen, toespraken bij een familiefeest, lange gedichten met Sinterklaas, artikelen in een personeelsblad en ga zo maar door. Maar fantasy en sciencefiction verhalen schrijven doe ik het allerliefst.

Groeten van Johanna Lime