8 april 2022

Jullie weten dat ik schrijf onder een pseudoniem. Ik ben Johanna Lime.

Ik ben onder deze naam schrijver van fantasy en science fiction.

Dat is de ene pet die ik met veel plezier draag.

Sinds kort heb ik een tweede pet.

De pet die ik op kan zetten als ik in een andere hoedanigheid bezig ben met teksten.

Ik ben nu ook toegetreden tot de jury van de Waterloper Verhalenwedstrijd.

Onder die tweede pet ben ik Marjo Heijkoop, het jurylid.

Lees hier mijn introductie in de wereld van Waterloper Verhalenwedstrijd.

https://www.waterloper.nl/juryleden/marjo-heijkoop/

Een andere pet.

Hallo, deelnemers aan de themaschrijfwedstrijd Waterloper. Een verrassing, zeg je, om mij hier aan de ander kant van de tafel te zien? Nou, dat was het voor mij ook toen ik werd gevraagd als jurylid. Wat een eer! Zoals je bovenaan ziet, heb ik besloten om voor Waterloper mijn eigen naam te gebruiken, naar goed voorbeeld van Roos.

Jullie zullen mij als schrijver vanaf 2011 intussen ook kennen onder een andere pet, die van mijn pseudoniem Johanna Lime. Sinds die tijd schrijf ik fantasyromans, veelal met een wereldbouw uit de toekomst. Eerst samen met mijn nicht Dinie, en na haar overlijden ben ik alleen doorgegaan. Johanna’s boeken Schimmenschuw, trilogie De vergeten vloek en trilogie Interplanetair zijn te vinden bij uitgeverij Zilverbron. Van Interplanetair komt boek 2 in 2022 uit en boek 3 staat gepland voor 2023. Ik heb na het volgen van een cursus De twaalfde Saturnusmaan geschreven, een autobiografische fictie, die uitkwam bij uitgeverij AquaZZ. Verder heb ik plannen voor nog minstens acht nieuwe boeken in de toekomst. Ik hoop dat allemaal nog mee te maken. Als 65-jarige gepensioneerde vrouw voel ik me gezegend met mijn passie voor schrijven. Daardoor heb ik altijd iets te doen. Alleen is het fijn om af en toe ook gelijkgestemden te ontmoeten, bijvoorbeeld bij schrijfwedstrijden als Waterloper.

Vanaf 2012 deed Johanna Lime ook bijna ieder jaar mee aan schrijfwedstrijden voor korte verhalen en daarbij heb ik jullie vast weleens ontmoet. Ik heb hele goede herinneringen aan de Fantastels Verhalenwedstrijd, vanwege de uitgebreide juryrapporten, zoals die nu ook weer bij Waterloper worden verstrekt. Ik nam ze altijd na afloop van de wedstrijd ter hand om mijn verhalen te redigeren en heb mijn korte verhalen als e-books op Smashwords gepubliceerd. Daar staan er intussen vierenveertig en ik vind dat beter dan dat ze op mijn computer achterblijven en nooit een lezer onder ogen kunnen komen. Ik was blij dat Roos besloot om na Fantastels het stokje over te nemen en organisator te worden van Waterloper. Natuurlijk zou het Roos niet zijn als er geen nieuw element bijkwam. Waterloper werd een themawedstrijd. Ik vond dat als schrijver best lastig, het vraagt een goede voorbereiding en een flinke brainstorm, maar de verhalen worden er vaak heel bijzonder door. Ongewoon en origineel, zoals we dat graag zien in de fantastiek.

Waar zal ik op gaan letten als jurylid?

Ik kan me voorstellen dat jullie daar graag iets over willen horen.

Om te beginnen is deze vierde editie van Waterloper natuurlijk mijn eerste keer aan de andere kant van de tafel. Dus zal ik uitleggen waar ik bij verhalen meestal op let.

Waterloper is een wedstrijd in de fantastiek, dus moeten de verhalen elementen bevatten uit de fantasy, sciencefiction en horror. Ik let dus op gebeurtenissen die in het leven van alledag niet voor zullen komen. Die moeten geïntegreerd in het verhaal voorkomen, zodat ik ze geloof of zodat ik in iedere geval zie dat de personages het geloven en ik met hen mee kan gaan.

Daarnaast is dit een themawedstrijd, dus ga ik ervan uit dat het thema letterlijk dan wel figuurlijk in het verhaal is verwerkt. Zelf heb ik al eens een veteranenverhaal ingestuurd dat werd gediskwalificeerd omdat het thema er eerder als een postzegel opgeplakt was. Dat werkt dus niet. Mijn tip is dan ook: schrijf een nieuw verhaal aan de hand van een of meer thema’s die dit jaar zijn opgegeven. Ik presteerde het in 2020 om vijf thema’s te verwerken in Nederland emigreert, dat haalde de vijfde plaats en was mijn beste verhaal bij Waterloper ooit. Toch schrijf ik al zolang ik me kan herinneren. Op mijn negende kreeg ik de derde prijs voor een wedstrijdverhaal van school. Die plaats heb ik tot nu toe nog niet geëvenaard. Ik wil alle deelnemers van tevoren alvast een hart onder riem steken, want meedoen alleen al is geweldig! Het is een hele kunst om geen te hoge verwachtingen te hebben en direct voor de eerste plek te willen gaan. Wanneer je jezelf kunt aanleren om je werk altijd vooral te vergelijken met je eerder geschreven eigen werk, om dan te zien dat je steeds een beetje groeit, zul je een beter gevoel overhouden. En wie weet behaal je toch een geweldige plek. Korte verhalen schrijven is moeilijk. Maar bij en een competitie zoals deze wedstrijd met gelijkgezinden leer je er ieder jaar een beetje bij, daar wil ik je als jury bij helpen.

Ik daag je uit om te experimenteren met personages, perspectieven, tijden, en werelden. Ons genre kan een duwtje naar andersoortige verhalen dan wat al veel gedaan is wel gebruiken. Ga de uitdaging aan en vind inspiratie in de actuele onderwerpen die spelen in de maatschappij, geef er een draai aan en til het naar een hoger plan met de vraag die altijd op onze lippen ligt: ‘Wat als?’

Voor zover ik het nu kan schatten, ga ik letten op personages. Wie zijn het en hoe staan ze in het leven? Waarom doen ze wat ze doen, wat drijft ze, waarom is dat belangrijk en wat willen ze het liefst?

Ik ga letten op wereldbouw. Hoe ziet de wereld er in het verhaal uit? Is het zoals het leven bij ons en wat maakt het dan fantastiek? Is het heel anders dan bij ons en hoe ziet het er daar dan uit? Is het geloofwaardig, proef ik een sfeer, wat zijn de regels die er gelden?

Ik ga letten op verhaalopbouw. Is er een begin, midden en einde in het verhaal, volgen de gebeurtenissen elkaar op of is er een ander verband? Een causaal verband: doordat het ene gebeurt, volgt het andere. Is er een verassende wending te bespeuren? Had ik kunnen weten hoe het afliep of niet?

Het conflict is de motor van een verhaal. Wat is het conflict. Is het episch of juist heel klein en subtiel? Hoe reageren de personages op wat ze meemaken? Waar zit de spanning in?

Ik ga letten op de spelling van de Nederlandse taal. Niets haalt me zo uit het verhaal als fouten in de werkwoordvervoegingen. Ik lees langzaam en secuur en zie geen beelden voor me. Dus moet ik het hebben van logisch nadenken, mijn herinneringen en mijn inlevingsvermogen.

Zelf lees ik ook en schrijf ik van alle boeken die ik lees een recensie. Ik hoop dan ook dat ik na het analyseren van de wedstrijdverhalen punten vind waarmee ik je verder kan helpen om te groeien als schrijver. En misschien vind ik niet veel en ben je al ver gekomen, misschien win je de wedstrijd wel. Toch denk ik dat er altijd wel iets te zeggen valt over een verhaal en dat feedback altijd is te geven. Al was het alleen maar om de positieve punten aan te geven. Dat is waar ik me op zal focussen. En zoals bij iedereen heb ik een geheel eigen smaak en zal een ander jurylid het niet altijd eens zijn met wat ik ervan vind. Maar daar is rekening mee gehouden bij de organisatie van Waterloper en je bent vrij om je eigen zin te doen en mijn commentaar terzijde te schuiven als je er niks aan hebt.

Ik ben benieuwd hoe deze nieuwe pet me gaat bevallen. Ik hoop dat jullie me zullen verrassen met prachtige genreverhalen en dat ik mijn steentje bij kan dragen door jullie van behulpzame feedback te voorzien waarmee je het verhaal verder de wereld in kunt helpen. Want meer goede genreverhalen hebben we als lezers heus wel nodig vandaag de dag.

Veel succes!