11 februari 2022

Druk, druk, druk (met de redactie van mijn volgende boek)

Het is een drukke tijd en ik vind het zalig! Iedere dag heb ik lekker veel te doen, kan ik over mijn verhalen nadenken en ze heerlijk vervolmaken. Zoals bij een ruwe edelsteen die mooi gaat glimmen wanneer hij gepolijst wordt.

Zo gaat dat met de samenwerking tussen Tamara Geraeds en mij met de redactie Ronde 1 van Interplanetair 2 Geestenpoort. Ik lees het verhaal aandachtig en zie het verbeteren. Bij de ene scène moet ik huilen, bij een andere wordt in onnoemelijk blij. Het verhaal gaat leven.

De creativiteit begint weer te stromen, ik krijg zin om door te gaan.

Klaar (met versie 3 van het wedstrijdmanuscript)

Mijn verhaal met werktitel “Het geheim van Shiloh” heb ik nu drie keer helemaal uitgeschreven en bijgewerkt. Ik heb besloten dat het klaar is. Goed genoeg om in te sturen naar de manuscriptenwedstrijd van Zilverspoor.

Voor zover ik dat zelf beoordelen kan is het een mooi rond verhaal geworden en zijn alle personages aan bod gekomen. Op de achtergrond spelen rampzalige gebeurtenissen een rol. Zowel de protagonisten als de antagonist hebben in hun leven traumatische ervaringen beleefd. En dan is er de geschiedenis van de magie en de stroming die daar tegenin gaat.

Met versie 3 heb ik de ruwe steen nog net wat glanzender gepolijst. Ik ben er tot nu toe tevreden mee en heb besloten dat ik alleen nog de benodigde zaken ga verzorgen die samen met dit verhaal meegestuurd moeten worden naar de uitgever. Een tekening had ik al, maar ook die ga ik nog proberen te verbeteren. Ik wil er een tekenproject van maken zodat het meer mijn eigen stijl wordt dan zoals nu met gekochte elementen van Shutterstock.

Het is leuk om te zien hoe dit manuscript sinds oktober 2021 is gegroeid. Als ik eraan twijfel of lezers hier wel op zitten te wachten, probeer ik mezelf moed in te spreken. De enige die dit verhaal op deze manier heeft kunnen schrijven ben ik. Ik ben nu eenmaal anders dan andere schrijvers in mijn genre. Anders is niet meer en ook niet minder, het is wat bij mij hoort.

De dingen die mij anders maken zijn de dingen die mij mij maken.

Dank aan Piglet uit Winnie the Pooh.

En door (met het volgende manuscript)

De drang om Interplanetair 3 Schakelmagie aan te gaan pakken werd steeds sterker, naarmate versie 3 van Het geheim van Shiloh af kwam en de redactie van Interplanetair 2 Geestenpoort vorderde.

Door de redactie neemt het verhaal van boek 2 steeds vastere vormen aan. Ik zie hoe het eindproduct eruit gaat zien, hoe het verhaal gaat lopen. Welke zinnen er worden geschrapt en wat er in het verhaal allemaal aan bod gekomen is.

Dat gaf me een hernieuwde motivatie om er mee door te willen. Ik begon aan versie 2 van Interplanetair 3 Schakelmagie. Ik zit tot over mijn oren in de Interplanetaire Relaties, onzichtbare vijanden die de zaken weer op scherp zetten, in een ruimtejager die op weg naar de planeet van de Boselfen wordt aangevallen. Met een draakman die een speciaal talent bezit. En ga zo maar door. Ik heb een grote glimlach om mijn mond. Ook dit verhaal wordt nu geredigeerd, de rode strepen schieten over het beeldscherm, maar het wordt zo lekker spannend, zo fantastisch en zo’n Johanna Lime verhaal. Dit ben ik als ik geniet. De inspiratie stroomt, de creativiteit bloeit op en met wat inspanning vind ik de juiste zinnen en woorden om mijn verhaal te vertellen.

Dit zijn de verhalen die ik vroeger zelf had willen lezen. Ik geniet.

Mededeling

Het zit niet mee met de HSFCon. Voor 2 en 3 april probeerde ik een hotelkamer te boeken in het Van der Valk Hotel in Sneek, nadat ik de kamer van de keer ervoor (november 2021) had moeten annuleren. Wat bleek? Het hotel zat al vol! O, nee! Wat nu? Gelukkig kon ik een kamer krijgen in een ander hotel in Sneek, anderhalve kilometer verderop. Ik vond het eigenlijk maar niks. Ik zag me al twee dagen sjouwen met al mijn spullen. Ik ga twee lezingen geven. Twee dagen lang met mijn laptop en andere bagage aan de sleep. En dan in het donker weer naar dat andere hotel. Het ging alleen niet door.

Vandaag kreeg ik een e-mail waarin verklaard werd waardoor het hotel zo vol zat. HSFCon werd uitgesteld. Ik heb direct dat andere hotel geannuleerd en een nieuwe kamer geboekt. Nu wel bij Van der Valk, op de plek waar de conferentie plaats zal vinden. Ik heb er weer zin in! In mei zal het weer misschien ook net wat beter zijn, zullen we hopelijk al aardig verlost zijn van die nare zoönose en hebben we vast hele gezellige mensen uit het science fictiongenre om lekker mee te babbelen. Mijn boeken aan te presenteren en te vertellen hoe ik zo aan die verhalen ben gekomen. En de panels worden vast ook erg interessant. Ik krijg er nu een vakantiegevoel bij. Laat maar komen die HSFCon.

Komen jullie ook?

In mei zal Interplanetair boek 2 Geestenpoort er hopelijk al zijn, dan neem ik die ook mee daarnaartoe.

Groeten van Johanna Lime