Nieuwe inspiratie opdoen (alleen)

23 december 2021

Een boodschap uit het onderbewuste?

Vandaag is het precies drie jaar geleden dat mijn schrijfmaatje, mijn nicht en beste vriendin, levenspartner en grote zielsverwant Dinie Boudestein stierf. Ik mis haar nog iedere dag en vooral vandaag en in de komende tijd van het kerstfeest en de jaarwisseling is het extra vervelend om alleen te zijn. Toch blijf ik dit jaar het liefst thuis en probeer ik op mijn manier om er het beste van te maken.

Toen we nog samen schreven, kon ik bij Dinie terecht met mijn vragen. Zij wist veel van het heelal en samen bedachten we de werking van de verschillende soorten ruimteschepen voor deel 3 van De vergeten vloek, Schamel verbond. Bijvoorbeeld de ruimteschepen van Laskoro en Berinyi, met hun verschillende kleuren kristalstralers. Ook bedachten we hoe de logge gevaarten van de Quarandonianen, die het van massa en magnetisme moesten hebben, werkten. En natuurlijk de snelle schotelschepen van de Fryeterianen. De Terraanse schepen leken dan weer meer op die van Laskoro en Berinyi, maar hadden geen magische energie. Het was een heerlijke tijd, omdat we onze interesses deelden en diep in onze verbeeldingswereld kropen. Verhalen schrijven deden we samen, zowel hele manuscripten voor onze boeken als korte verhalen voor schrijfwedstrijden.

Nadat Dinie was gestorven ging dat niet langer, ik stond er vanaf dat moment alleen voor. Ik nam me voor om op te letten of ik bepaalde signalen op kon vangen, waaruit zou blijken dat ze mij vanuit het hiernamaals inspiratie gaf. Natuurlijk had ik nog de herinneringen aan alles wat we samen hadden meegemaakt of bestudeerd en heb ik de dagboeken van personages nog allemaal in huis. Daarmee kon ik nog wel verder komen, in ieder geval hielpen ze om De vergeten vloek af te schrijven. Bij trilogie Interplanetair wordt de invloed van de dagboeken steeds minder en volg ik een nieuw pad. Soms krijg ik nieuwe ideeën tijdens mijn dromen en het kan best zo zijn dat Dinie me daarbij inspireert. Echt duidelijk is dat nooit geworden. Tot een paar nachten terug.

Dromen over verlies.

Ik had een erg levendige droom over een verhaal dat we samen geschreven hadden. Tijdens mijn slaap voelde ik verbazing en ik ging alle mogelijkheden na om te achterhalen waar dat verhaal gebleven was. Het was zo lang als een novelle. Ik was het kwijtgeraakt.

Nadat ik wakker was geworden realiseerde ik me dat dit verhaal niet bestond. Het was alleen maar gedroomd. Een teken dat ik Dinies inbreng mis.

De inspiratie voor een volgende boekenserie, zal bijna helemaal uit mijzelf moeten komen. Het verhaal van Eibor Risoklany breidt zich te ver uit, er komen planeten bij waar Dinie geen weet van had. Ik ben van plan om weer een tijdsprong te maken in de tijd en om voor de volgende serie boeken compleet nieuwe personages te verzinnen. De consequentie is dan wel dat ik dan helemaal geen houvast meer zal hebben aan onze dagboeken. Misschien dat Dinie mij in mijn dromen nog een richting uit kan sturen, maar dat zal het enige zijn.

Ik ben aan het studeren op De reis van de Held, van Joseph Campbell. Dat fascineerde me altijd al. Ik heb Storytelling in 12 stappen van Mieke Bouma uitgewerkt in een schema en een uittreksel van het boek gemaakt, zodat ik mijn serie van zes nieuwe boeken kan gaan plotten. Zachtjesaan ben ik materiaal aan het verzamelen uit films en allerlei andere informatiebronnen. Ik ben begonnen met het lezen van een nieuw studieboek over De 12 oerkarakters van storytelling, van Mieke Bouma en krijg andere ideeën over welke personages ik als hoofdpersonages op zou kunnen voeren. Alles is nog heel erg vaag in dit stadium, maar ik heb al een paar dikke schriften in huis gehaald en over een poosje ga ik brainstormen. Ik wil de hele wereldbouw van zes planeten en een ruimtestation eerst goed uitwerken voordat ik begin te schrijven aan de serie.

Misschien ben ik na drie jaar toch een beetje aan het loslaten en zoek ik noodgedwongen mijn eigen weg om nieuwe boeken te kunnen uitbrengen. Stil is het wel zonder de taalgrapjes en guitige opmerkingen of interessante kennisweetjes van Dinie. We konden altijd heerlijk lachen om de gekke dingen van het leven. Die humor en schitterende lichtpuntjes moet ik nu ergens anders zoeken.