18 februari 2021

Even wat anders

Op 28 januari schreef ik, dat ik bij Versie 3 van Interplanetair, deel 2, Geestenpoort, het eerste stuk van het volgende boek al aardig goed had uitgewerkt, maar dat ik nu weer tegen het middenstuk aanliep. De grote uitdaging was om over dat midden heen te komen. Ik moest het dramatische gedeelte van het middenstuk goed gaan verwoorden. Ik heb er een tijdje over nagedacht, maar het lukte nog steeds niet. De details waren niet goed duidelijk en ik baalde ervan!

Als ik ergens een hekel aan heb dan is het wel om niet te weten hoe ik met mijn verhaal verder moet, ook al staan de grote lijnen al vast. Ik wist wel wat er ging gebeuren, maar niet precies het hoe, wat en waarom en wat eerst en wat daarna en welke gevolgen enzovoorts.

Frustrerend zo’n writersblock, ik kan daar echt niet tegen. Me zomaar wat vervelen is niks voor mij, ik moet altijd ergens mee bezig zijn.

Dus besloot ik om mezelf meer tijd te geven voor Versie 3 en om even wat anders te gaan doen. Op mijn planning voor 2021 stond natuurlijk nog wel meer, wat ik graag wilde doen, zoals:

Twaalf korte verhalen herschrijven en uitbrengen als e-book op Smashwords.

In 2020 ging het niet, maar misschien lukt het in 2021 om naar Brugge te gaan en het detectiveverhaal af te maken. De Knuffelsteen zal dan worden vervangen door De Avonturensteen, op Smashwords.

Een virtuele reis naar Brugge en korte verhalen herschrijven voor nieuwe e-books.

Toen we in 2018 en 2019 onze korte verhalen van Smashwords en nog wat andere verhalen door Tamara Geraeds aan een hoofdredactie onderwierpen, zei deze redacteur, dat zij ‘De Knuffelsteen’ eigenlijk nog niet af vond. Dit verhaal kon nog wel wat langer worden en in plaats van knuffelsteen was avonturensteen een beter woord. Het bleef dus na de redactie een verhaal dat later dan de andere verhalen nog opnieuw moest worden gepubliceerd op Smashwords. ‘De Knuffelsteen’ bleef als gratis te downloaden verhaal op Smashwords staan en was dus eigenlijk maar een half verhaal.

Het oorspronkelijke wedstrijdverhaal verhaal had ooit meegedaan aan de Fantasy Strijd Brugge. Dinie en ik hadden het daarna al eens flink gewijzigd, zodat het niet meer op het originele kortverhaal leek, alleen de treinreis naar Brugge bleef staan.

Om er een langer verhaal van te kunnen maken, wilden we een lang weekend naar Brugge gaan, zodat we er waarheidsgetrouw over konden schrijven. Maar door de mantelzorg voor mijn ouders kwam het er steeds niet van. Doordat Dinie stierf konden we het ook niet meer samen doen en zou ik er alleen heen moeten gaan. Ik had de mantelzorg van mijn vader, die steeds intensiever werd, het kwam er gewoon niet van. Nadat mijn vader in november 2020 overleed, had ik er heen gekund, maar dat ging weer niet door vanwege de covid-19 pandemie. Ik moest een oplossing bedenken om het verhaal toch af te krijgen. Die vond ik door op You Tube naar Brugge te zoeken. Daar vond ik filmpjes van de stad. Er stond er een bij van een wandeling die ruim een uur duurde, hij was van oktober 2020 en de mensen liepen er zelfs met mondkapjes op, dus moest het recente informatie zijn.

Ik besloot aan de hand van wat ik uit het filmpje kon gebruiken het verhaal van ‘De Knuffelsteen’ verder uit te schrijven. Het transformeerde naar ‘De Avonturensteen’ en kwam op 5 februari 2021 op Smashwords uit. (Doelgroep 10 jaar en ouder) Het verhaal is nu af, dus dat gedeelte van mijn planning voor 2021 kan ik afstrepen van mijn takenlijst.

Behalve ‘De Avonturensteen’ herschreef ik ook een wedstrijdverhaal dat in 2015 had meegedaan aan Fantastels Verhalenwedstrijd. ‘De listige schoenmaker’ kwam op 5 februari nieuw uit op Smashwords, ook als e-book met een kortverhaal. (Doelgroep 15 jaar en ouder)

(Informatie over mijn gepubliceerde e-books vindt u in het menu onder Publicaties NL)

Op 5 februari kwam mijn nieuwste boek bij Zilverbron uit. Ik had het razend druk! Behalve dat ik mijn e-books uit wilde geven op Smashwords, moest ik de boeken signeren en alles klaar maken zodat de recensie-exemplaren op de post konden. Dat lukte op 6 februari, net op tijd voordat het zo erg ging sneeuwen dat ik het huis niet meer uit kwam.

Behalve schrijven, teken ik ook graag. Ik heb afleiding gezocht in het op de computer tekenen van kaften voor mijn korte verhalen, voor als mijn planning uit gaat werken en ik die ook als e-books uit kan geven op Smashwords. Ik heb er inmiddels aardig wat gemaakt. Ze staan te wachten tot de tijd dat ik weer een wedstrijdverhaal heb herschreven en opgemaakt voor e-book. Ik wil ze het liefst publiceren, zodat lezers de mogelijkheid hebben om ze te kunnen lezen.

Na de twee korte verhalen van ‘De Avonturensteen’ en ‘De Listige Schoenmaker’ wist ik nog steeds niet hoe ik met mijn boek verder moest. Dus ik zocht nog twee korte verhalen op om te verwerken. Deze keer verhalen die ik in 2014 en 2015 had geschreven en die naast mijn boeken pasten. ‘De Shoiaviony van Berinyi3’ en ‘De Eedenvallei van de Shoikeiyi’ spelen zich allebei in het koninkrijk Berinyi af. Degenen die mijn boeken hebben gelezen kennen deze wereld wel. De Shoiaviony en de Shoikeiyi zijn twee mensenrassen van kleine mensen die speciale kenmerken hebben. Shoiaviony kunnen vliegen, Shoikeiyi hebben echolocatie.

Om deze verhalen te herschrijven, was een flinke klus. Ik merkte dat ik er nog aardig wat redactiewerk aan had. Tegenwoordig schrijf ik anders dat vijf jaar geleden. De verhalen knapten op en ik gaf ze na de opmaak voor Smashwords op 13 februari uit. Ze passen allebei bij Verhalen van Eibor Risoklany, in de serie. Ze zijn pas goedgekeurd en komen in de catalogus van Smashwords, wat betekent dat ze door alle retailers kunnen worden verkocht, dus ook bij Kobo bijvoorbeeld, of bij Bol.

Nu weer door met boek 2 van Interplanetair

Hoofdstuk 13 had ik af, met hoofdstuk 14 was ik bezig. Nadat de korte verhalen op Smashwords waren uitgegeven, kwam de eerste recensie van Ruimtestad al binnen. Meerdere fans van mijn boeken vroegen er telkens om of ik bepaalde personages uit Schimmenschuw terug kon laten keren. Ik was net terug van een reis naar Chyndyro en moest op tijd thuis zijn. Mijn uitstapje naar de korte verhalen had me de tijd gegeven om er, onderbewust, over door te fantaseren. Ik droomde weer van wat er in mijn boek gebeuren kon, schreef het vlug op in mijn schrift, om het niet te vergeten. En nu ben ik dan over het midden heen! Hoofdstuk 15 kwam afgelopen dinsdag af! Nog tien hoofdstukken te gaan. De problemen worden steeds erger, ik kan doorschrijven naar het eind.

Voor hoofdstuk 15 heb ik gebruik gemaakt van Medicijnkaarten, die mij inspireerden om de bepaalde scènes uit te werken. Echt heel fijn om te zien dat een paar zinnen die een totemdier omschrijven zoveel teweegbrengen. Ik heb de hele dag doorgeschreven en was zomaar ruim 5.000 woorden opgeschoten die dag!

Nu heb ik er wel vertrouwen in dat ik Versie 3 van Interplanetair, deel 2, Geestenpoort voor 1 april af kan hebben, want dat wil ik graag. Als dat me lukt, kan ik volgens de planning de hele maand april voor nieuwe wedstrijdverhalen houden, tijdens CampNaNoWriMo. Eventueel heb ik dan in mei ook nog tijd voor korte verhalen. In juni en juli wil ik aan een herschrijfronde van mijn tweede boek, aan een Versie 4, werken. In juli tijdens CampNaNoWriMo. En verder heb ik nog genoeg op de planning staan, want de korte verhalen van vorig jaar en het jaar daarvoor moeten ook nog als e-book uitgegeven worden.

Het schrijfproces voor mijn volgende boek wisselde de laatste tijd dus veel af met tekeningen voor kaften maken en met korte verhalen herschrijven en opmaken als e-book. Eigenlijk best prettig, vind ik, want doordat ik er meer tijd voor nam, kon ik de reacties van fans meenemen in mijn plannen.

Groeten van Johanna Lime