17 april 2020

CampNaNoWriMo april 2020, week 3

Ik zit alweer in week 3 van CampNaNoWriMo en het voelt een beetje onwezenlijk aan dat het alweer half april is geweest. Zoals jullie vast wel van mij weten, gebruik ik de maanden voor CampNaNoWriMo (april en juli) en NaNoWriMo (november) graag om kilometers te maken met mijn schrijfwerk. Niet dat ik in de maanden tussendoor niets schrijf, maar in deze maanden heb ik een virtuele stok achter de deur. Ik maak er meestal goed de tijd voor vrij om me te concentreren op het schrijven en stel niet-urgente afspraken veelal uit.

Ik ben er trots op dat ik nu eindelijk het complete overzicht heb, waarop te zien is hoeveel woorden ik al heb geschreven tijdens dit Online Schrijfevenement, waaraan de hele wereld mee kan doen. Bij maar één project heb ik het doel niet gehaald, doordat er andere dingen tussen kwamen zodat ik het niet af kon krijgen. Totaal staan er nu al 801.087 woorden van mij geregistreerd, voor langere en kortere versies van verhalen. Het is niet allemaal in de geest van het traditionele NaNoWriMo, niet alles is een eerste draft. Ik heb de schrijftijd ook als een rebel gebruikt, voor het herschrijven van bepaalde versies van mijn manuscripten. Of voor het herschrijven van korte verhalen, nadat het jurycommentaar binnen was. Toch ben ik echt supertrots dat ik dit al zes jaar volgehouden heb. Ik ben ook gemotiveerd om vast te blijven houden, want voor de toekomst staan er weer nieuwe verhalen op mijn wenslijst, om te schrijven en daarna te publiceren.

Ik heb mijn bezigheden binnenshuis gevonden, om zo maar te spreken. Schrijven houdt mij vanzelf al veel binnen en dat vind ik helemaal niet erg. Het geeft dat ik lekker bezig kan zijn met fantasy en alles daaromheen. Het is het soort werk dat ik mijn hele leven al had willen doen en stond heel lang nummer één op mijn bucketlist, al snel gevolgd door tekenen, schilderen of de tegenwoordige beeldbewerking op de computer. En als u graag mijn verhalen leest, doe ik het ook niet alleen maar voor mezelf. Dat maakt me blij.

Het anderhalve meter afstand jaar 2020

Dit jaar loopt het allemaal wat anders. Ik heb veel moeite om mijn aandacht bij het schrijven te houden en er komt van alles tussendoor. Behalve dat ik me veel laat afleiden door sociale media, is het gewoon een rare tijd. Iedereen is bezig met de gevolgen van het coronavirus. Met het nieuws over al die zieke mensen en al die doden. Met de vraag hoe we de ziekte in kunnen perken en hoe we zelf zo weinig mogelijk risico lopen om het ook te krijgen of anderen met het covid-19 virus te besmetten. Dat speelt steeds door mijn hoofd. Ik kijk veel meer naar het nieuws dan anders, want ik wil op de hoogte zijn.

Door wat er om mij heen gebeurt, had ik bijvoorbeeld geen goede voorbereiding uitgeschreven voor het nieuwe project: Minstens drie korte verhalen schrijven in een maand, onder andere voor de Waterloper Verhalenwedstrijd van mei 2020. Ik begon als een pantser, dat betekent: broek in de stoel en schrijven voor de vuist weg. Vanuit je pants, dus. (Die Amerikanen toch, hoe verzinnen ze zo’n term?)

Verder vertoon ik uitstelgedrag, een soort positieve faalangst waarbij ik de spanning hoog op laat lopen en dan alles er in een keer uit probeer te krijgen. Laat in de avond dus meestal pas.

Al twee keer had ik in april 0 woorden gescoord.

Nu heb ik wel voor ieder nieuw verhaal een kort schema ingevuld voor wat er moet gebeuren, maar als ik dan ga schrijven schiet het lichte plot alle kanten uit. Tijdens het schrijven ontstaan ideeën die beter zijn dan wat ik had bedacht en hups daar gaat ‘hij dan. Ik vraag me nu al af wat de jury hiervan gaat vinden en eerlijk gezegd heb ik met het idee rondgelopen om de korte verhalen maar op te geven. Maar ja, ik ben er toch weer aan begonnen. Want die Waterloper wedstrijd is natuurlijk wel weer een kans voor een schrijver uit mijn genre. En het is heel gezellig om gelijkgestemde mensen te ontmoeten, al vraag ik me nu af of dat tegen die tijd wel mag.

Maar het is niet alleen dat waardoor het dit jaar anders gaat dan gewoonlijk. Het is ook de themawedstrijd, waar ik moeite mee heb. Vorig jaar had ik dat ook al. Maanden heb ik erover gedaan om iets te bedenken dat bij het thema passen zou. Het herschreven verhaal dat ik ervoor had aangepast werd erom gediskwalificeerd, wat wel logisch was want ik had het thema er niet echt goed in verwerkt. Dus zoiets mocht nu niet weer gebeuren. Ik heb dus verhalen verzonnen die bij de thema’s passen. Maar lastig is dat wel.

Goed, dan zit ik nog in een periode dat er twee boeken van mij op de markt verschijnen. Van de twaalfde Saturnusmaan kwam de proefdruk naar mij toe op 10 april. Dat moest ik dus grondig controleren en dat was maar goed ook, want ik heb er nog een paar fouten uit kunnen halen, samen met uitgeverij aquaZZ. De definitieve druk wordt echt grandioos leuk! Alleen, het kostte aandacht en tijd en die kon ik niet in mijn schrijfwerk stoppen, op de camping.

Van Zilverbron kwam er ook nieuws. De cover van het boek verscheen in de sociale media, verder ook een speciale aanbieding voor de hele trilogie van De vergeten vloek. Dus was het tijd om deze website te voorzien van de nieuwe informatie en ook mijn Boekenwebsite moest worden aangepast. Flapteksten en informatie van de nieuwe boeken, leesfragmenten, links naar onlinewinkels en ga zo maar door. Dat kostte dus wel weer twee lange middagen werk.

Gisteren kwamen er drie contracten binnen voor de volgende trilogie bij Zilverbron, Interplanetair. Dat werd dus lezen en scannen en op de post doen na ondertekenen. Filmpje voor Facebook (ik weet eindelijk hoe ik dat moet doen op mijn smartphone) en al gauw was het weer tijd voor het journaal. Nou, dat werd dus alweer pas schrijven na half negen.

Vandaag kwamen al vroeg de boeken binnen van Schamel verbond. Geweldig fijn en echt fantastisch dat ik ze nu fysiek in handen kan houden. De hele trilogie compleet. Wat zou Dinie er blij mee zijn geweest, wat ben ik er trots op dat we dit toch maar mooi afgekregen hebben samen. Ik heb weer een filmpje gemaakt, want ja, nu de smaak te pakken natuurlijk!

Het volgende is dat De twaalfde Saturnusmaan geleverd wordt, volgende week woensdag of in die buurt verwacht ik. En dan de pakketpost regelen, want ik heb fijne recensenten/bloggers bereid gevonden om de boeken te lezen en daarbij een recensie te schrijven.

Ik wil helemaal niet klagen, want dit zijn leuke dingen! Alleen de concentratie lukt dit jaar iets minder goed. Het kamperen in een virtuele tent is in een tijd van binnen blijven ook wel een beetje weird.

Nog even volhouden

Aan de grafiek te zien valt het nog wel mee. Ik had gisteren, 16 april, 16.248 woorden geschreven en de verhalen voor de wedstrijd komen er wel. Gelukkig heb ik mijn doel op 25.000 woorden staan en niet op 50.000, anders had ik dat toch wel tussentijds aan moeten passen. Dat kan bij CampNaNoWriMo ook wel. Maar ik zie er nu de noodzaak nog niet van in. Ik heb nog ruim 12 dagen te gaan voordat het afgelopen is. Het gaat me nog wel lukken.

En dan nog even heel kritisch lezen voordat het naar Waterloper kan. Spannend weer.

 

Trilogie De vergeten vloek

Hij is nu compleet, dus wil je wat te lezen hebben tijdens de lock-down? Koop hem dan! Het kan gesigneerd (via een chat of reactie op dit blog bij mij), of  hier.

Of kijk eerst voor meer informatie op mijn Boeken website, de link staat rechts bovenaan tussen de andere links.

Groeten,

Johanna Lime