23 januari 2020

Sinds de hoofdredactie in november 2019 begon, hebben Natascha en ik regelmatig een hoofdstuk uit het manuscript van De vergeten vloek deel 3, Schamel verbond, doorgenomen. Ronde 1 van de hoofdredactie is klaar. We zijn alweer begonnen aan Ronde 2.

De maand van de creativiteit

Het is januari 2020 en de hele maand januari is volgens de website ‘Days of the Year’ de maand van de creativiteit. Zij schrijven: ‘Onderschat nooit de kracht van creativiteit in je leven. Op gebieden zoals verschillende vormen van media (waaronder ik het schrijven van verhalen schaar) staat creativiteit voorop. Het wordt nogal eens onderschat en dat is jammer.’

Nu weet ik ook dat de hersenhelft die ik voor het redactiewerk moet gebruiken niet dezelfde is als de hersenhelft die ik voor creativiteit het meest gebruik. Daarom heb ik er ook moeite mee om tegelijkertijd met de redactie van ‘Schamel verbond’ door te werken aan deel 1 van ‘Interplanetair’.

Bovendien betrap ik me erop dat ik zit te wachten op de e-mail die de redactrice opstuurt, terwijl ik in die tijd gewoon iets anders zou kunnen doen. Er is dus uitstelgedrag. Ik moet mezelf er nodig weer toe aanzetten om creatief bezig te gaan en om verder te schrijven aan mijn nieuwste manuscript.

Dan is daar nog het probleem van de wezens die in de ruimtestad rondlopen. Wie zijn dat nou precies? Hoe zien ze eruit? Wat doen ze daar en hoe krijgt de hoofdpersoon daarmee te maken? Ik ben eerst maar weer eens plaatjes voor personages gaan zoeken, voor bijfiguren.

Blijkbaar was een pas op de plaats in het midden van het verhaal ook even nodig, want sinds ik gisteren ook nog de sterrenkaart getekend heb waarmee ik de verschillende planeten uit het verhaal een concretere plek gegeven heb, krijg ik weer meer zin om verder te schrijven. Het was een beetje te vaag gebleven, ik moest de situatie duidelijker kunnen visualiseren voor mezelf. Nu komt het wel weer goed.

Kleine veranderingen kunnen een groot verschil maken

Waar ik erg gelukkig mee ben, is de geringe hoeveelheid wijzigingen die de redactrice onder mijn aandacht brengt. In het begin was ik heel verbaasd dat het er maar zo weinig waren. Maar een paar opmerkingen per hoofdstuk in de kantlijn, dat heb ik in het verleden weleens anders meegemaakt. Ik dacht dat het er wel meer zouden worden, want hele pagina’s zonder aanmerkingen, dat kon toch niet? Goed, soms waren er wat onnodige herhalingen waar het een en ander uit geschrapt kon worden en een paar alinea’s konden ook wel wat beter worden opgeschreven, maar over het geheel genomen was het niet zo veel. Een paar woorden die van plaats moesten wisselen in een zin, sommige die niet los maar vast geschreven moesten worden, of juist andersom, wel aanhalingstekens of niet, hoofdletters weghalen of juist neerzetten. Het viel me allemaal erg mee.

Ik begon me te realiseren dat ik sinds ons debuut al veel geleerd heb. Redigeren van de woorden en zinnen tijdens het schrijfproces gaat me steeds natuurlijker af. En dat heb ik te danken aan de redactrices die me bij de vorige boeken en bij deze hebben begeleid. Wat geweldig fijn is dat. Bedankt Cocky, Tamara en Natascha!

Toch zie ik nog steeds dat de redactie van een manuscript niet voor niets gedaan wordt. Kleine veranderingen in een tekst kunnen een groot verschil maken. Wanneer zinnen net iets anders worden neergezet, helpt dat bij begrijpend lezen, met de logica en met hoe natuurlijk de taal op de lezer overkomt. Het ritme loopt lekkerder, het lezen gaat vlotter.

Ik ben dan ook heel benieuwd naar de tweede redactieronde en wat die nog aan het verhaal verbeteren zal. Tijdens het lezen merk ik dat mijn bedoeling werkt. Het verhaal komt er zo te staan zoals ik het me voorgesteld had. De losse eindjes uit deel 1 en 2 komen bij elkaar, de trilogie wordt een mooi afgerond geheel. Het maakt me echt heel trots dat Dinie en ik dit toch maar samen voor elkaar gekregen hebben. Ons vierde boek al!

Vol verwachting kijk ik uit naar het moment waarop ik de trilogie in mijn handen kan houden.

Ik wil u vragen om samen met mij nog drie maanden geduld te hebben, voordat het derde deel van mijn trilogie ‘De vergeten vloek’ te koop zal zijn. Als alles volgens planning lukt, zal Schamel verbond op 25 april op de Elfia in Haarzuilens verschijnen.

Het aftellen begint bij de 3. Nog drie maanden, dan kan ik u het boek overhandigen. Natuurlijk signeer ik het graag. Wat een feest zal dat zijn wanneer de hele trilogie compleet is.

Groeten,

Johanna Lime