6 september 2019

De maand september

In een vorig bericht (dat ik op 25 augustus 2019 plaatste in het menu Berichten), schreef ik dat er een spannende maand aan kwam. Ik weidde er nog niet zo over uit en dat is maar goed ook, want het spannende was dat de redactie van De vergeten vloek deel 3 zou gaan beginnen op 9 september. Dit gebeurt echter voorlopig nog niet omdat er iets over het hoofd gezien was in de planning, wat voorrang krijgt. Nu begint het redactiewerk op 2 december. Hopelijk ruim op tijd om het redactiewerk goed af te krijgen, zodat deel 3 van de trilogie echt op de Elfia in Haarzuilens in april 2020 uitgebracht zal worden, volgens de planning van Zilverspoor.

Bezig met schrijven

Voorlopig ben ik met ander schrijfwerk bezig. Ik ben achteraf toch weer aan Saturnus Maan begonnen (hoe veranderlijk kan een mens zijn?), ook al zag ik er in eerste instantie tegenop. Het verhaal heeft een hele tijd stil gelegen en toen ik het weer oppakte, dacht ik dat het niet goed genoeg was. Maar nadat ik er toch weer aan begon te werken, viel het achteraf erg mee. Ik hoefde alleen hier en daar de zinnen iets anders te verwoorden.

De twaalf hoofdstukken die ik al eerder had geschreven, zijn inmiddels weer herschreven en ze zijn nu een stuk beter. Nu kan ik verder gaan schrijven aan de tweede helft van dit verhaal. Het ziet ernaar uit dat het een minder dik boek wordt dan de boeken uit De vergeten vloek of Schimmenschuw. Er staan autobiografische gedeelten in, maar het gaat ook over aliens. Noem het autobiografische science fiction, historie en fantasy tegelijk. Ik ben bij het tweede keerpunt aanbeland en vanaf nu wordt het steeds spannender omdat de hoofdpersonages erachter zijn gekomen wat er met hen gebeurd is. Ze gaan nu actief meewerken aan de onderzoeken van de aliens, die op de twaalfde maan van Saturnus een onderzoeksstation hebben neergezet. Meer verklap ik voorlopig niet.

Ik had hier een nieuw project voor de NaNoWriMo van november 2019 van willen maken, maar daar moet ik waarschijnlijk iets anders voor verzinnen. Tegelijk ben ik begonnen aan een kort science fiction verhaal voor de schrijfwedstrijd Zonderlingen (een bekende naam voor een groepje schrijvers dat net als ik meedeed aan Magic Tales in 2012, maar nu toch wat anders). Hopelijk krijg ik twee sciencefictionverhalen voor de deadline af.

 

Ongeduld en jaloezie

Soms ben ik erg ongeduldig. Vooral wanneer er afspraken zijn gemaakt en die worden dan niet op tijd nagekomen. Dan voel ik me weer net zo onzichtbaar als vroeger op school. Ik werd compleet weggepest en eindelijk, na veel geïncasseerd te hebben, ging ik er tegenin. Ik sloeg van me af en achteraf is dat mijn redding geweest, al was het op dat moment minder fraai. Het resultaat was echter wel dat ik vanaf die tijd overal buiten gehouden werd. Niemand zag mij staan, ik had net zo goed helemaal onzichtbaar kunnen zijn.

Er zijn na winacties afspraken gemaakt voor het schrijven van recensies, maar daar is er meer tijd voor nodig en ik moet geduld oefenen. Er was ook een misverstand waardoor iets een maand later kwam dan ik had verwacht. Ik schroom te lang om contact te zoeken met mensen en zit dan in onzekerheid, terwijl het makkelijk opgelost kan worden. Ik denk ook altijd maar dat iedereen zo plant als ik en dat blijkt niet zo te zijn.

Ik moet zeker ook eens afleren om jaloers te zijn op andere schrijvers die om de haverklap op Facebook in de schijnwerpers staan en daar elke week wel met een nieuw boek verschijnen. Ik kan daar moeilijk tegen en voel me steeds weer buitengesloten. Maar ja, dat is het verhaal van mijn leven. Ik moet er maar aan wennen en afleren om mezelf met anderen te vergelijken, want daar word ik alleen maar ongelukkig van.

 

September en oktober worden leuke maanden

Ik richt me nu op de leuke dingen die eraan komen. Eerder had ik contact met Django Mathijsen en binnenkort komt er een YouTube interview dat op Castlefest is opgenomen. Daar verheug ik me op. Bookstamel kwam vandaag met een blog waarbij Johanna Lime geïntroduceerd wordt en dat is reuze leuk! Gelukkig weet ik dat er meer komt in september en ook nog in oktober. Ik heb bewondering voor Melanie, die ondanks de zorgen om haar gezondheid een geweldig leuke blog heeft waar Nederlandstalige auteurs in het zonnetje worden gezet. In september komt er nog een recensie en een interview. Ik kijk daar echt naar uit. Bookstamel is een geweldig initiatief!

 

Hier de link met de introductie van Johanna Lime op BOOKSTAMEL, met het originele bericht. http://bookstamel.com/2019/09/06/van-eigen-bodem-marjo-heijkoop/

 

En hier de tekst, want die neem ik graag over op mijn blog.

Van eigen bodem: Johanna Lime

Geplaatst door BOOKSTAMEL op 6 september 2019

Hallo lieve lezers van Bookstamel,

Vandaag is het alweer tijd om jullie voor te gaan stellen aan een nieuwe auteur voor de blogs van eigen bodem. Een van de leukste dingen aan het begin van de maand is toch wel om deze auteurs bekend te maken aan jullie. Ik weet namelijk zelf al minstens 3 maanden tot een half jaar van te voren welke auteurs er welke maand mee gaan doen. Dit dan nog zoveel maanden geheim moeten houden vind ik echt super lastig. (Want ik ben niet zo goed in het bewaren van geheimpjes). Daarom is het altijd weer een feestje als ik dan eindelijk aan jullie mag verklappen wie er mee gaan doen.

Dit keer ga ik jullie voorstellen aan Johanna Lime ( het pseudoniem van Marjo Heijkoop). Marjo Heijkoop is geboren op 29 september in het jaar 1956. Ze is geboren in Krimpen aan den IJssel en de oudste van een gezin met drie kinderen. Marjo studeerde aan de mavo en de havo, ging naar de pedagogische academie en werkte daarna 25 jaar als groepsleerkracht in het basisonderwijs. Ze werd intern begeleider en volgde een opleiding voor remedial teacher, studeerde daarna voor NLP Practitioner en NLP Master Practitioner. Ze had vijf jaar lang naast haar baan als lerares een eigen praktijk aan huis als NLP Counselor. Door problemen in verband met de fusies in het onderwijs kwam ze in een tweede spoor re-integratie terecht. Marjo is omgeschoold voor werkvoorbereider in de bouw (MBO BOL4 in een jaar gehaald). Na een paar moeilijke jaren kwam ze als intern projectleider bij een schildersbedrijf terecht waar ze alleen verantwoordelijk was voor alle klein onderhoud klussen voor glaszetten en schilderwerk. Maar na zes jaar werd haar functie opgeheven vanwege de economische crisis.

Na weer een lastige periode besloot ze met pensioen te gaan. Marjo Heijkoop was al heel haar leven bezig met schrijven en tekenen en besloot om haar passie te gaan volgen. Ze maakt digitale tekeningen voor haar blogs met o.a. Paint Shop Pro ze houdt een bullet journal bij, speelt games en leest natuurlijk boeken. En ze is natuurlijk boeken gaan schrijven.

Dit schrijven begon in 1966 met het winnen van een opstellenwedstrijd. Fantasy en Science fiction vond Marjo Heijkoop altijd al geweldig. Toen ze op 19 november 1982 ging samenwonen met Dinie Boudestein schreven de twee dames verschillende dagboeken van personages. Deze personages waren het waard om in boeken terecht te komen. De dames begonnen samen te schrijven onder het pseudoniem Johanna Lime. Helaas overleed Dinie op 23 december 2018 aan kanker. Marjo besloot daarna om alleen verder te gaan schrijven onder de naam Johanna Lime, maar natuurlijk is Dinie in gedachten altijd bij haar. Volgende week ga ik uitgebreid in op de boeken van deze dames.

Maar voor nu wens ik jullie een hele fijne dag.

Liefs, Melanie

 

Ik wens jou ook een hele fijne dag, Melanie, en beterschap na je operatie. Hopelijk kun je snel weer met twee handen boeken vasthouden om te lezen.

Groetjes van Johanna Lime