27 juli 2019

Het laatste stuk van CampNaNoWriMo juli 2019

Ik heb Versie 4, het herschrijven van Versie 3 voor deel 3 van De vergeten vloek, met werktitel Schamel verbond, af.

Het manuscript is klaar om naar uitgeverij Zilverbron te worden opgestuurd.

Ik had op 24 juli 127.373 woorden voor het hele manuscript. Vandaag ben ik nog bezig geweest aan het schrijven van een synopsis. Ook een verkorte versie daarvan die wellicht gebruikt kan worden als flaptekst voor het boek. Nu de getekende kaart nog controleren, het manuscript nog eens hardop doorlezen en dan kan het worden opgestuurd. Ik moet nog even goed nadenken over een opdracht (al weet ik al wel dat ik het boek aan Dinie op wil dragen) en een nawoord. Maar dat kan misschien beter als de redactie klaar is.

Behalve dat ik er trots op ben dat de trilogie er in zijn geheel toch komen gaat, ondanks Dinie’s overlijden, voel ik me nu een beetje ontredderd. Tijd om een nieuw project aan te gaan pakken in afwachting van het redactiewerk. Voor NaNoWriMo van november heb ik al een idee, want tenslotte moet ik mijn autobiografische boek over aliens nog verder afmaken, dat verhaal van de cursus Schrijf Je Verhaal.

Toch weet ik nu al dat er in de toekomst dingen gaan veranderen in mijn werkroutine. Behalve dat ik graag verder wil gaan met schrijven en alvast een volgende trilogie aan het bedenken ben, wil ik zeker veel meer gaan doen met computertekenen.

Mijn broer heeft me een prachtig cadeau gegeven, waar ik natuurlijk graag gebruik van ga maken. Dus wie weet wat voor mooie tekeningen ik kan gaan ontwerpen.

Zowel mijn persoonlijke toekomst, als de toekomst voor Laskoro en Berinyi krijgt een nieuwe vorm . Want na De vergeten vloek gebeurt er in dat universum ook weer heel veel dat nieuwe inspiratie oplevert voor verhalen in de wereld van Eibor Risoklany.

Ik heb mijn vakantie van 2019 in dit Camp doorgebracht. Heb er echt geen spijt van.

Groeten van Johanna Lime.