13 juli 2019
De tweede week van CampNaNoWriMo
In de tweede week van CampNaNoWriMo heb ik hoofdstuk 9 tot en met hoofdstuk 16 herschreven. Ik ben bezig met Versie 4, het herschrijven van Versie 3. Dit doe ik voor deel 3 van De vergeten vloek. De werktitel is Schamel verbond, wat misschien ook de werkelijke titel zal worden. Het is me gelukt om elke dag een hoofdstuk af te krijgen. Ik mag CampNaNoWriMo over 6 dagen pas valideren, maar ik ben al lang voorbij de 50.000 woorden gekomen. Dus CampNaNoWriMo heb ik voor 2019 al gewonnen, dat is wel zeker.
Iedere dag een hoofdstuk, ook de tweede helft van juli nog
Om het hele manuscript voor augustus te hebben herschreven moet ik volhouden. Dat betekent dat ik iedere dag een hoofdstuk aan moet pakken. Er mag dus eigenlijk niets anders tussen komen, want het kost me elke dag drie tot zes uur aan schrijfwerk.
Aanstaande maandag komt mijn broer in Nederland vakantie houden. Hij is bijna het hele jaar in Maleisië. Hij woont en werkt in Kuala Lumpur. Dus ik zie al aankomen dat ik de rest van CampNaNoWriMo niet meer zo intensief door kan werken als ik tot nu toe heb gedaan. Natuurlijk wil ik bijpraten met Eldert en een leuke tijd met hem beleven tijdens de weken dat hij hier logeert.
Ik heb hoofdstuk 16 vandaag af gekregen en ik maak me er zorgen over dat het manuscript weer langer is geworden. Ik dacht dat herschrijven schrappen zou worden, want dat zou de regel moeten zijn volgens de meeste artikelen die ik over schrijven weleens onder ogen krijg. Maar het gaat bij Johanna Lime weer net als altijd. Herschrijven betekent voor mij dat er hier een aantal woorden meer bij komen en dat er ergens anders veel minder woorden worden geschrapt. Per saldo komen er dus steeds meer woorden in het manuscript. Deel 3 van De vergeten vloek wordt alweer een dikke pil.
Dit verhaal is nogal uitgebreid en alle eindjes moeten netjes aan elkaar geknoopt worden. Ik kan me niet veroorloven om rode draadjes los te laten hangen. Waaraan begonnen was moet worden afgerond. Dus het gaat er nog om spannen of ik aan de eisen van het contract ga voldoen.
Wat ik inmiddels wel echt zeker weet is dat de hoofdstukken die ik tot nu toe doorgenomen heb allemaal iets bijdragen aan het verhaal en aan hoe Dinie en ik het bedacht hebben. Ik vind dus dat die hoofdstukken ook echt in het boek moeten komen.
De komende weken wordt het extra opletten of er geen herhalingen in staan, want dat zou betekenen dat ik toch wel iets kan schrappen. Wat ik tijdens dit proces wel weer merk, is dat je als schrijver constant bezig blijft. Stukken tekst die maanden geleden opgeschreven zijn worden met redigeren toch net weer ietsje strakker en beter. Vaagheden worden weggewerkt. De zinsvolgorde verandert net een stukje zodat het vlotter leest. En na de redactie van de korte verhalen met Tamara wordt het net weer iets actiever. Dat is het leuke van het schrijversvak, je bent er nooit mee uitgeleerd.
Ik wil dit boek netjes afronden, zorgen dat de trilogie een mooi rond verhaal is. Nog wat verzinnen voor een opdracht of een nawoord, iets over Dinie. Dat zal best weer lastig te verwoorden zijn, maar ik vind dat er iets in moet komen voor haar.
Een kaart heb ik al getekend en daar ben ik reuze blij mee. Hij is volgens mij heel goed gelukt. Hopelijk mag hij van de uitgever in het boek komen en voldoet hij aan de eisen van de drukker. Maar een sterrenkaart heb ik volgens mij in geen enkel ander boek ooit nog ontdekt. Jullie wel?
Zoekwerk
En dan is er weer het nodige zoekwerk voor de toekomst. Want tijdens het schrijven kom ik dingen tegen die mijn inspiratie voor een nieuwe trilogie aanwakkeren. Ik moet soms zoeken in de aantekeningen die in de computer staan. Hoe was het ook alweer precies? En af en toe ook in de dagboeken van de personages. Want ja, waar ligt Corona Stella nou ook al weer? Moet dat ook nog op de kaart erbij getekend worden, want als dat moet ben ik er nog niet mee klaar. En waar is Swanase? Waar is het koninkrijk Calliope van Philippe Bollophar? In welk sterrenbeeld ligt het? Waar kwamen die zwarte elfen dan vandaan? Als ik de sterrenkaart voor me heb, in welke richting moet ik dan gaan om de Terranen te vinden? En waar komen de Quarandonianen en Fryeterianen vandaan? Daar krijgen de Berinezen natuurlijk weer mee te maken in de volgende trilogie.
De volgende trilogie? Ja, nu dit verhaal wordt afgerond begin ik alweer plannen te maken voor een volgende generatie. Want echt, dit was nog maar het begin. Dinie en ik hadden van de kinderen en kleinkinderen van deze personages ook al iets geschreven. Om daar romans van te maken terwijl er al schrijvende aan ‘De vergeten vloek’ al zoveel veranderd is … Dat wordt een mooie uitdaging! Ik zie weer nieuwe mogelijkheden … Zal ik maar vast gaan plotten?
Ho, stop! Niet te veel tegelijk. Eerst maar eens zorgen dat er elke dag daadwerkelijk een hoofdstuk herschreven wordt voor deze versie van het verhaal. Later zien we wel weer verder.
Marjo houdt u op de hoogte.
Groeten van Johanna Lime.