Geplaatst 2 juni 2018

Hoe kan dat? De teller op 4? De vorige keer stond hij ook al op vier!

Dat heeft u goed gezien. Maar toch is er nu iets veranderd aan het plaatje. We hebben namelijk in opdracht van onze redactrice naar een betere titel gezocht, want de werktitel Angst en Venijn dekte net niet de lading van het verhaal. Dat gevoel hadden wij al langer. We gingen dus zoeken naar een titel die het boek echt nodig had. Onze vrienden op Facebook werden zelfs ingeschakeld en kwamen met mooie reacties die ons verder hielpen. Daarvoor onze dank!

De titel die we nu aan deel 2 van DE VERGETEN VLOEK mogen geven, (onze uitgever is het daarmee eens) is: SMEULEND VENIJN. Denk bij het woord smeulend aan een brand die ondergronds doorgaat, terwijl er alleen rookontwikkeling te zien is, zoals bij een veenbrand. Ineens kan hij weer opvlammen als hij op een plek komt waar voldoende zuurstof is. Venijn houden we als woord aan, want venijn is een synoniem van vergif en ook van boosaardigheid en dat past prima bij dit boek.

Verder is het mooi dat SMEULEND VENIJN dezelfde beginletters heeft als SLUIMEREND VUUR en dat is bovenal fijn omdat de verhaallijnen naast elkaar lopen. Op de kaft van het boek zullen deze beginletters ook weer mooi uitkomen. Dit hadden we niet expres zo verzonnen. Het is gewoon zo gelopen. Zonder opzet valt alles precies op zijn plaats. Het heeft zo moeten zijn en dat geeft ons een heerlijk voldaan gevoel.

De vorige keer schreven we dat we op 23 april waren begonnen aan de redactie van dit tweede deel van onze trilogie. Het is een flinke klus, maar het werk schiet lekker op. Nog een paar hoofdstukken en dan is de eerste redactieronde gedaan. Dan gaan we genieten van twee weken vakantie en kunnen we erna verder werken aan ronde 2. In september komt het boek dan uit.

Ook deze keer is er een scène geschrapt. Hij had weinig met het verhaal te maken en kon wel weg. Maar misschien is het voor nieuwsgierige lezers wel interessant om alvast een vooruitblik op onze verbeeldingswereld te krijgen, waar meerdere mensenrassen zijn. Zie deze scène a.u.b. als een schrijfoefening van ons. Het boek wordt veel interessanter!

We zullen het geschrapte gedeelte ter illustratie hieronder plaatsen.

VOOR DE DUIDELIJKHEID: DIT KOMT DUS NIET IN ONS BOEK.

————————————————————————————————-

Fragment uit het manuscript van Smeulend Venijn dat niet in het boek wordt opgenomen.

Tatjana – Jacky’s Bakens

Tatjana stond op het punt om de tuinman en de stratenmaker net als gisteren maar weer naar huis te sturen, maar ze besloot nog even wat langer te wachten. Jacky had haar laten weten dat ze komen zou om instructies te geven voor de bouw van het Baken. Tatjana had er een mooie plek voor uitgezocht in de tuin naast haar tempel, een beetje uit het volle zicht van eventuele wandelaars. ‘Ze is er nog steeds niet. Wat zou er toch aan de hand zijn?’
Gurhan, de tuinman hief zijn klauw boven zijn ogen en tuurde het pad af richting de stad. Hij liep de hele tijd al rusteloos heen en weer tussen de ingang van het park en deze plek. Tatjana werd horendol van het geklos van zijn hoeven. Waarom stuurt Jacky geen bericht?
Xem, de blonde stratenmaker bekeek de op maat gehakte kalkstenen voor de plaat voor de twintigste keer en ging uiteindelijk maar bovenop de zakken roodzand zitten. Hij zuchtte diep.
Tatjana wilde net vragen of de twee mannen mee wilde gaan naar de keuken voor een kopje koffie, toen Gurhan begon te grommen, iets dat taicapry wel vaker deden als ze ergens over na moesten denken.
‘Is ze dat?’ wees Gurhan. ‘Ik zie daar twee priesteressen uit een kabats komen. Misschien heeft de Eerwaarde Toliano iemand anders meegebracht?’
Tatjana haalde opgelucht adem toen ze Jacky en Alicia herkende. ‘Je hebt gelijk, Gurhan. Die jongere vrouw is Alicia Toliano, een nichtje van Jacky.’
Xem kwam van zijn zandzakken af en liep naar haar toe. ‘We kunnen dus blijven vandaag?’
Tatjana knikte. ‘Het is wel iets later dan ik had gezegd, maar het lijkt erop dat het nu doorgaat.’ Ze zag dat Alicia een krat droeg met ananasplantjes, terwijl Jacky een schoudertas en een rond metalen voorwerp bij zich had.
‘Het spijt me dat we zo laat zijn,’ zei Jacky na de gebruikelijke begroeting. ‘We hadden wat problemen met het Baken in Deliyi. Het bleek dat het niet werkte zolang er geen specifieke verbinding bestond tussen de kalkstenen van de plaat en het grondwater. Ik moest zelfs dit speciale dekseltje laten maken bij een smid.’ Ze liet het ronde metalen voorwerp zien. Er zat een punt aan die er best gevaarlijk uit zag.
Alicia lachte toen ze haar gezichtuitdrukking zag. ‘Die punt steekt naar beneden, hij gaat de bodem in. Het is geen speer.’
Tatjana lachte nu ook. ‘Ik dacht al dat het gevaarlijk reizen zou worden met zo’n scherp uitsteeksel.’
‘Kunnen jullie beginnen?’ Jacky haalde de werktekening uit de schoudertas en wees aan waar de nieuwe onderdelen moesten komen.
Gurhan en Xem begonnen direct ijverig met de werkzaamheden. Alicia haalde voorzichtig de ananasplantjes uit de krat en zette ze op het grasveldje naast de plek waar het Baken gepland was.
‘Ik ga koffie halen,’ zei Tatjana. ‘Misschien is er nog van die heerlijke taart over. We hadden gisteren een gezellige bijeenkomst in de tempel en er waren weer een paar taicapryvrouwen die gebak meebrachten.’
‘Nou, dat lust ik wel!’ Alicia likte haar lippen bij voorbaat al af.

————————————————————————————————-

Schrijven is een proces, net als redactie dat is. We zien het verhaal opknappen. Op plaatsen wordt er geschrapt en op andere plaatsen wordt er nog iets bijgeschreven. Zo gaat dat. Onze redactrice, Tamara Geraeds, ziet dingen waar wij blind voor zijn geworden. We schaven en slijpen en als we de tekst hardop lezen, worden we blij. Het verhaal komt precies in de vorm die wij in gedachten hadden. Zo was het bedoeld. We hebben er alle vertrouwen in dat het helemaal goed komt. Wanneer het boek klaar zal zijn, is het ook echt af en dan zult u als lezers kunnen genieten.

Iedere anderhalf jaar komt er een deel van de trilogie uit bij UITGEVERIJ ZILVERBRON. Deel 1 kwam in april 2017 uit, deel 2 wordt verwacht in september 2018 en deel 3 in april 2020.

We hebben een intekenlijst voor iedereen die het voornemen heeft om Smeulend venijn via ons te kopen. We zijn van plan weer een cadeaubon voor een nieuw kort verhaal te geven aan degenen die het boek op de Elfia in Arcen kopen of via de intekenlijst. Dit wordt: ‘De nevelkinderen van Hary Rud’. Het verhaal staat al bijna helemaal klaar, alleen de kaft moet nog getekend worden.

Laat uw naam en e-mailadres achter als reactie op deze blog of laat het weten in een chat op onze Facebook pagina als u op onze intekenlijst wilt komen. Ook als u Schimmenschuw of Sluimerend vuur via ons aan wilt schaffen, kunt u dit hier aangeven. We signeren de boeken graag en hebben nog enige exemplaren over.

Groeten van Johanna Lime.