Geplaatst 6 mei 2018

In de serie over onze visionboards volgt nu het bord van 2014. We kijken hiermee terug op dit schrijfjaar. Zoals eerder aangegeven, maken wij elk jaar een nieuw visionboard voor onze schrijfplannen. Dat van 2018 zit nu in de wissellijst en hangt in de kamer. Zodoende worden we er elke dag aan herinnerd welke doelen we willen bereiken. Dit is een van onze manieren om gemotiveerd te blijven.

Hierboven een (bewerkte) foto van het visionboard zoals we dat in 2014 aan de muur hadden hangen. We hadden net een contract bij Zilverbron gekregen voor Schimmenschuw, dat voor mei 2015 op de planning stond en waarvan de redactie in 2014 zou beginnen. Dat laatste gebeurde ook, maar uiteindelijk werd Schimmenschuw vanwege het overlijden van onze uitgever, Jos Weijmer, in september 2015 uitgebracht, nadat Cocky en Barry van Dijk de uitgeverij overgenomen hadden.

We wilden zoals u kunt zien ook in 2014 weer aan kortverhalenwedstrijden mee doen.

Er waren plannen om na Schimmenschuw nog wel drie trilogieën te schrijven die in de verbeeldingswereld Eibor Risoklany speelden. Dus geen zeven boeken zoals op het visionboard van 2013 te zien was, maar zelfs negen boeken.

Voor de eerste twee boeken uit de reeks hadden we als titels Successie en Strijd bedacht. Inmiddels is Successie opgedeeld in Sluimerend vuur en Angst en Venijn, deel 1 en 2 van De vergeten vloek. Deel 1 kwam in april 2017 op de markt, deel 2 verwachten we in september 2018. We zijn nu bezig aan de eerste redactieronde van deel 2.

Wat we eerder Strijd noemden en in de plannen deel 2 zou worden, heeft inmiddels de werktitel Vuur en Zwaard gekregen en wordt deel 3 van De vergeten vloek. Plannen en visies kunnen nu eenmaal door de tijd heen wijzigen.

Het plan voor een tweede trilogie houdt echter stand, evenals het plan voor de autobiografie Saturnus Maan. In 2014 speelde dit idee een hardnekkiger rol dan in 2013 en ook dit idee is in de loop der jaren enigszins van vorm veranderd. De drang om zaken die verkeerd liepen in ons leven recht te zetten en ons standpunt hierover wereldkundig temaken, blijft om aandacht roepen.

Wat is er in 2014 dan gerealiseerd met betrekking tot schrijven?

Nou, dat is eigenlijk heel veel.

1. We volgden cursussen.

– Spellingcursus Onze Taal

– Schrijven Online (SOL) cursus Personages, conflict en perspectief

– SOL cursus schrijven voor kinderen

-SOL cursus AVI schrijven

– NTI cursus Jeugdverhalen schrijven uit 2004 opnieuw opgepakt en uitgewerkt als zelfstudie

2. We herschreven oude verhalen naar aanleiding van juryrapporten.

– ‘De Lillivallei’ werd ‘De Eedenvallei van de shoikeiyi’.

– ‘De knuffelsteen’ werd herschreven

– ‘De nevelkinderen’ werd ‘De nevelkinderen van Hary Rud’.

– Voor ‘De wording van Chyndyro’ werden tekeningen van de draken gemaakt. Dit verhaal werd gedrukt met de bedoeling het als geschenk voor de eerste honderd kopers cadeau te doen bij Schimmenschuw.

3. Onze debuutroman.

Voor Schimmenschuw startte de redactie, een zeer intensief en zeer leerzaam proces.

4. Korte verhalen.

– ‘Pacifistenbloed’ ging naar de Fantasy Strijd Brugge.

– ‘Idool’ en ‘Echt een wereld van ringen’ gingen naar wedstrijd van de Paul Harland Prijs.

– ‘Defragmentatie,’ ‘De niksmeer en de zeefemin’ en ‘Het D.D.D. syndroom’ gingen naar de Fantastels Verhalenwedstrijd.

– ‘Het feifarietalent,’ ‘De antibuilenbruildrank’ en ‘Ruilen met korrigans,’ gingen naar de Gantasia Awards wedstrijd van 2014 en kregen een plaats in drie verschillende verhalenbundels die in april 2015 op de markt kwamen.

– Met ‘De thylakonen van Mars’ deden we mee aan een themawedstrijd van AZRA magazine.

– We deden voor het eerst mee met NaNoWriMo en schreven 50.000 woorden voor ‘Strijd.’

– Bij 120 woorden deden we mee aan de wedstrijd ‘mosterd.’

– Bij ‘Mira loves books’ zonden we ‘De mooie buurjongen’ in voor ‘En toen… en toen… en toen…’

 

Je kunt dus wel zeggen dat 2014 een jaar was waarin we veel gedaan hebben.

Veel van toen is nu alweer herschreven of zelfs uitgebracht. Bij Zilverbron, bij Annibo en bij JohannaLime2 op Smashwords.

Een visionboard is er niet alleen voor de planning, het herinnert je ook steeds aan wat je wilde bereiken. Respect voor anderen en voor jezelf, ondanks alle kritiek op je werk. Respect voor de weg die je gaat en het steeds een stapje verder komen.

Het aanspreken van je creativiteit.

Onafhankelijkheid was een woord op dit visionboard dat er uiteindelijk toe geleid heeft dat we juryrapporten zijn gaan lezen met het idee dat die ook maar een mening weergeven van een persoon. ‘Kunnen we hier iets mee of niet? Zijn er suggesties om ons verhaal te verbeteren of niet? Zo ja, dan gaan we eraan werken. Zo nee, weg ermee.’

We hebben in 2014 nog geprobeerd om onze korte verhalen in tijdschriften gepubliceerd te krijgen, maar zijn daar mee gestopt.

In 2015 zijn we in plaats daarvan zelf e-books uit gaan geven, voor de liefhebbers.

Noem ons maar eigenwijs. Met iedere stap die we zetten, gaan we onze eigen weg. Die is voor iedereen anders. Gelukkig hebben we de Zilverfamilie gevonden, daar voelen we ons thuis.

Groeten van Johanna Lime.