In een ‘Campeerhut’ in een fictief bos

4 april 2018

Camp NaNoWriMo April 2018 is begonnen. Dat betekent dat we de hele maand april weer elke dag 1667 woorden kunnen schrijven om er aan het einde van de maand 50.000 te hebben. Of dat gaat lukken, weten we nog niet, want er komt ook een redactieronde aan voor ‘Angst en Venijn’ die voorrang heeft. Maar wanneer het niet lukt om 50.000 woorden te halen, kunnen we het einddoel voor deze maand gewoon bijstellen. Het is in elk geval een goede stimulans om het elke dag schrijven ook daadwerkelijk te doen.

Het project dat we onder handen nemen deze maand is dat van Saturnus Maan en tot vandaag loopt het lekker. De 1667 woorden per dag zijn tot nu toe in ieder geval al gehaald.

Kamperen heeft zo zijn voordelen, vooral in een gebied waar weinig straatverlichting is. Dan gaat onze blik naar de sterren en zien we zelfs ufo’s voorbij vliegen.

Dit is de samenvatting voor ons project ©:

‘Saturnus Maan is het verhaal over twee eigenzinnige vrouwen die als onderzoeksobjecten worden uitgezocht door twee doldwaze aliens die willen weten hoe de mensheid op aarde ervoor staat, sinds hun laatste bezoek bij de bouw van de grote Egyptische piramides. Zijn de mensen al zo ver geëvolueerd dat ze zich aan kunnen sluiten bij de bevolking en het samenwerkingsverband uit de Spiraal van de Galaxis?

De aliens verbergen zich op de twaalfde maan van de planeet Saturnus, waar ze hun onderzoek beginnen. Maar Saturnus en de Maan spelen als archetypische oerprincipes ook een belangrijke rol in de ontwikkeling van Dalmar en Maud.

Wat zal het onderzoek van Sokaris en Kek uitwijzen?’

 

Het is best lastig om een science fiction verhaal te combineren met waargebeurd, maar er is een drang om bepaalde zaken recht te zetten en daarom is het ook weer heel fijn om hierover te kunnen schrijven. We hebben het soms moeilijk tijdens het schrijfproces, maar af en toe moeten we er ook heel erg om lachen en dan worden we er vrolijk door. Bij de cursus Schrijf Je Verhaal die Marjo volgde bij de Online Schrijfschool van Marjon Sarneel, zijn de voor en nadelen van autobiografisch schrijven besproken en wij denken dat het lukken gaat om van dit verhaal een interessant iets te maken waar universele thema’s in verwerkt worden, zodat de lezers zich in de personages en gebeurtenissen kunnen inleven.

We gaan ons best doen om alle elementen die we erin willen verwerken zo goed mogelijk te verwoorden. En of dat nu in april 2018 al zal lukken of dat we er meer tijd voor nodig hebben, maakt niet uit. Als het verhaal maar geschreven wordt.

Het is wel iets anders dan de trilogie van De vergeten vloek waaraan we ook bezig zijn, maar werken aan meerdere projecten bevalt ons prima.

Groeten van Johanna Lime.