Geplaatst 12 november 2017

Zoals u weet, wanneer u ons volgt op deze website en op Facebook, zijn we weer bezig met NaNoWriMo en hebben we weer een aantal woorden geschreven. 28.749 was de stand op 11 november. We moeten vandaag weer verder met ons verhaal, maar zitten nu op zo’n punt dat we even afstand moeten nemen en eerst weer moeten denken over hoe we dat het beste aan kunnen pakken. En dan toch weer schrijven, want we schrijven tijdens november NaNoWriMo maand natuurlijk elke dag wel iets. Het zou jammer zijn als we het doel door een kleine impasse niet zouden halen.

Misschien is het voor vandaag interessanter om het niet over woordenaantallen te hebben en het schrijfschema te bespreken. Op Facebook plaatsten we al een afbeelding van de indeling voor Angst en Venijn, het verhaal wat nu door ons gebouwd wordt. Aangezien niemand daarop reageerde, zal de bedoeling niet duidelijk geweest zijn, dus daarom maar wat verduidelijking in een blog.

We nemen u mee achter de schermen van ons schrijfproces. Natuurlijk willen we niet alles verklappen zodat u Sluimerend vuur niet meer zou hoeven te lezen. Het is leuker om er tijdens het lezen van ons boek zelf achter te komen waar onze keerpunten zitten of waar de antagonist zich het sterkst laat gelden. In dat geval raden we u aan om hier niet verder te lezen, want dan wordt dit een spoiler. Lees het verhaal dan liever in ons boek (Sluimerend vuur is al sinds april 2017 te koop. Dat kan nog steeds via ons, met of zonder handtekening van Johanna Lime, naar gelang u wenst. Laat het dan even weten in een reactie.)

Ah, u bent toch nieuwsgierig naar ons schrijfproces met plotschema?

Dan hieronder iets over plotschema’s.

Uit het boek “Een bestseller schrijven voor dummies,” dat geschreven is door Bart van Lierde, haalden wij eens het volgende concept.

Bij een boek van 120 pagina’s

Blinde vlek blz. 1 t/m 5; Beginincident blz. 6 t/m 10

1^e keerpunt blz. 27 t/m 30

2^e keerpunt bij blz. 60

3^e keerpunt bij blz. 90

4^e keerpunt aan het eind of na 3^e keerpunt direct de Climactic action – Crisis – Slotscène

Bart schrijft in zijn boek dat hij na het bestuderen van verhalen en films tot deze conclusie kwam. Hij schrijft over zoveel interessante zaken in zijn boek, dat we het nog niet eens helemaal hebben bestudeerd. De rest moet later nog eens doorgenomen worden, maar we wilden het schrijven niet nog langer uitstellen, snapt u?

Wij hebben dit schema van Bart van Lierde als uitgangspunt genomen en zijn er zelf mee aan het werk gegaan. We hebben het naar onze eigen inzichten aangepast voor onze romans. Bovendien vonden we op internet indertijd de sneeuwvlokmethode van Randy Ingermanson ( die wordt hier uitgelegd in een artikel van FantasyWereld https://www.fantasywereld.nl/schrijven/de-sneeuwvlok-methode/ ) en die methode gebruiken we veelal om het verhaal vanuit het niets op te zetten en te bepalen welke keerpunten er nu precies in moeten komen. Natuurlijk ben je er dan nog steeds niet als schrijver, want personages moeten ook nog worden onderzocht en uitgewerkt. Maar afijn, we hebben het nu over een plotschema.

Een ander hulpmiddel is het verhaalschema van Larry Brooks. Dat gaat uit van een opzet of beginsituatie op 0% van het verhaal, een reactie of eerste keerpunt voor de protagonist / een eerste knelpunt betreffende de antagonist op 25% van het verhaal, een aanval of middenkeerpunt voor de protagonist / tweede knelpunt op het gebied van de antagonist op 50% en op 75% de oplossing of het tweede keerpunt voor de protagonist, bij 100% komt het verhaal tot een climax en een einde, de protagonist wint of gaat ten onder. Dit komt aardig bekend voor wanneer je het schema van dummies al kent.

Als schrijvers houden wij de aangereikte modellen in ons achterhoofd, maar we bouwen ons eigen verhaal. Dat is een heel proces. Het staat niet strak in het schema en alles blijft ook niet star op dezelfde plaats. Tijdens het schrijven verspringen er nogal eens scènes of wordt de inhoud van de scènes gewijzigd omdat we weer iets nieuws ontdekt hebben, omdat de ‘sense of wonder’ beter kan, omdat we worstelen met de ‘suspension of disbelief’, omdat we de wereldbouw kleur willen geven, het spannender gemaakt dient te worden voor de lezer (en voor onszelf), er meer actie in moet komen en dergelijke overwegingen. Ons schema houden we bij in een Excel werkblad en heeft pas na de eindredactie van ons boek de definitieve vorm gekregen. Voor dit schema van Sluimerend vuur hebben we ons uitgegeven boek weer helemaal doorgelezen en hebben we het schema voor de laatste keer ingevuld.

We houden een hoofdstukindeling aan, hebben de chronologie van het verhaal in een tijdlijn met jaartallen staan, zetten de keerpunten op bepaalde plaatsen in het verhaal vast, schrijven vanuit de perspectieven van meerdere personages en plotten het verhaal op deze manier. De keerpunten staan na de sneeuwvlokmethode en de verhaalschema’s redelijk vast, maar alle scènes uit de hoofdstukken daartussen staan helemaal op losse schroeven. Ze kunnen veranderen en verplaatsen al naar gelang het verhaal vordert. De donkere hokjes hebben we in dit schema zo aangegeven omdat hier de antagonist het sterkst naar voren komt. En omdat we met een trilogie bezig zijn waarvan boek 1 en boek 2 parallel naast elkaar lopen qua chronologische volgorde, moesten we weten hoe we dit in boek 2 synchroon moesten krijgen. En dat is dus in het schema van Angst en Venijn (deel 2 van De vergeten vloek) te zien.

Dit boek is het uiteindelijke resultaat geworden van het bovenstaande plotschema en een langdurig schrijfproces, dat steeds weer met nieuwe inzichten en een goede redactie zijn uiteindelijke vorm gekregen heeft.

Hier kunt u lezen wat lezers van dit boek vinden: Recensies Sluimerend vuur

Waag ook eens een poging om in de verbeeldingswereld van De vergeten vloek te worden ondergedompeld als lezer. Het zal u vast bevallen.

Zo, en nu gaan we snel weer verder met de NaNoWriMo.

Tot de volgende keer.

Groetjes!

Johanna Lime