Geplaatst 16 september 2017
Vandaag schrijf ik over boek dertien (een studieboek over schrijven), over boek vijftien (de roman Maidentrip van Marjon Sarneel) en over boek zestien van mijn Hebban Challenge van 2017 (Een science fiction verhaal). Drie zeer diverse boeken dus.
De eerste drie boeken van mijn leesuitdaging stonden in het blog van januari, nummer vier en vijf kwamen in maart aan de beurt, nummer zes en zeven in april, nummer acht en negen, tien en elf stonden in twee aparte blogs van juli, over nummer twaalf en veertien schreef ik in augustus.
13 – Korte verhalen schrijven – Ton Rozeman – Uitgeverij Augustus – Studieboek over schrijven.
15 – Maidentrip – Marjon Sarneel – Autobiografische fictie – Roman.
16 – Arkhaii – Een science fiction verhaal van Hannes Wielant – Uitgeverij Zilverbron.
13 – Korte verhalen schrijven – Ton Rozeman – Uitgeverij Augustus – Studieboek over schrijven.
4 sterren recensie.
In dit boekje over Korte verhalen schrijven vergelijkt Ton Rozeman het schrijven van korte verhalen met het maken van foto’s. Het boekje is in drie gedeelten onderverdeeld.
Het eerste deel gaat in op 15 technieken. Dit deel gaat over de keuzes die je als verhalenschrijver hebt. Je leert er welke schrijftechnieken onder welke omstandigheden tot welke resultaten leiden. Om iets te suggereren met beperkte hulpmiddelen. Hij heeft het bijvoorbeeld over een kader waarin het verhaal zich afspeelt, over scherpte en vaagheid. Je kunt de suggestie van een grotere ruimte voor je korte verhaal geven door scherp te stellen op het onderwerp binnen het kader en iets door te laten schemeren van wat er daarbuiten gebeurt. Zo zijn er meerdere technieken die je in kunt zetten om met de beperkte ruimte van het verhaal om te gaan, waardoor het voor de lezer meer oproept dan wat er in de tekst is aangegeven.
In het tweede deel van het boek worden vijf sjablonen uitgewerkt die je kunt gebruiken voor korte verhalen of voor een verhalenbundel. Voor korte verhalen kun je de voorgeprogrammeerde standen van een camera die gebruikt worden door fotografen vertalen naar sjablonen die je als schrijver kunt gebruiken voor verhalen. Het gaat hier niet om IJzeren Wetten, maar met deze sjablonen verbreed je je horizon als schrijver.
Het derde deel van het boek geeft ten slotte twee korte verhalen te lezen die door Ton Rozeman zelf geschreven zijn. Ze passen heel goed bij de voorbeelden die hij geeft.
Dit boekje heeft voor mij zeker betekenis gekregen en met behulp van de technieken, sjablonen en voorbeeldverhalen, krijg ik zin om met verschillende elementen te gaan experimenten om te kijken wat ze voor mij als korte verhalenschrijfster kunnen opleveren. Ik zal wel goed moeten bedenken wat ik ermee kan wanneer ik fantasyverhalen wil schrijven omdat er voor dit specifieke genre geen voorbeelden gegeven worden. Wel bekend is het sjabloon van het standaardverhaal dat ik vaak heb gebruikt en waar ik ook met fantasyverhalen goed gebruik van kan maken. Maar wellicht moet ik ook eens gaan proberen om met de andere sjablonen te experimenteren en om de technieken uit deel 1 van dit boek nader te onderzoeken.
Dit boekje beantwoordt aan mijn verwachtingen omdat het mij iets nieuws geleerd heeft over korte verhalen schrijven. Ik raad dit boekje aan andere schrijvers zeker aan.
15 – Maidentrip – Marjon Sarneel – Autobiografische fictie – Roman.
5 sterren recensie.
Maidentrip is het verhaal van een jonge vrouw, Heleen, die bij haar moeder in café Havenzate in Terneuzen werkt. Dat valt niet mee, want haar moeder is niet de gemakkelijkste vrouw. Gelukkig voor Heleen is haar oma er ook nog. Op een winterse avond stapt de Griekse zeeman, Dimitris, het café binnen en Heleen is op slag verliefd. Ze moet Dimitris beter leren kennen, maar dat betekent dat ze Fie in de steek moet laten en kan dat dan zomaar? Wanneer ze de kans krijgt om naar Griekenland te reizen, zegt haar oma dat ze moet gaan.
In Athene wordt ze opgehaald door familie van Dimitris en die nemen haar mee naar huis. Ze leert de Griekse familie kennen, wat niet meevalt, want de gewoonten zijn heel anders en Heleen spreekt geen Grieks.
Eindelijk lukt het haar om op de Minoan Spirit te komen, het vrachtschip waar Dimitris eerste stuurman is. Heleen denkt een paar weken vakantie te kunnen houden op het schip, maar alles loopt anders. Daardoor moet ze veel langer meereizen. Door de gebeurtenissen onderweg en in verschillende havenplaatsen leert ze niet alleen Dimitris beter kennen, maar ook zichzelf. Door de briefwisselingen met Buuropa, Fie, haar broer Hugo en haar oma, komt ze erachter wat er nu precies in het verleden is gebeurd. Het blijkt dat de dingen niet zo zijn gegaan zoals haar altijd voorgespiegeld is. Hoe ver gaat loyaliteit? Wat is er nu precies gebeurd waardoor haar vader weggegaan is en waardoor heeft ze nooit eerder contact met hem gehad? Zijn de verhalen van Buuropa en haar oma wel waar? Is er een verklaring voor het gedrag van haar moeder?
Op het laatst komt Heleen erachter dat ze voor zichzelf op moet komen en maar beter op eigen benen kan staan.
Dit is een boek over een familiegeschiedenis die een grote invloed heeft op het leven van Heleen. Bovendien wordt er een verhaal verteld over het leven op een Grieks vrachtschip en over het verschil tussen de Nederlandse en Griekse cultuur. Ook de politieke situatie van die tijd en hoe de Grieken aan boord daarover denken speelt mee. Maar het belangrijkste is het verhaal van een jonge vrouw die met haar eigen identiteit worstelt en moet leren om grenzen te stellen, zodat ze niet meer door anderen geleefd wordt, maar zichzelf mag zijn.
Dit boek heeft in 2009 de PZC publieksprijs gewonnen en dat is welverdiend. Het is een prachtig verhaal dat je van begin tot eind geboeid houdt. Ik raad het van harte aan.
Omdat de uitgeverij tijdens de crisis failliet ging, is het boek momenteel alleen te koop via de schrijfster, Marjon Sarneel. Zij heeft een Online Schrijfschool waarin zij mensen helpt die een verhaal of roman willen schrijven op basis van waargebeurd.
Dit boek heb ik gelezen omdat ik aan de cursus ‘Schrijf je verhaal’ ga beginnen, om daarmee een verhaal te kunnen schrijven waarin gedeeltes zijn opgenomen op basis van waargebeurd. Dit doe ik bij de Online Schrijfschool Marjon Sarneel (OSMS) waar ik eerder ook al cursussen gevolgd heb over schrijven.
16 – Arkhaii – Een science fiction verhaal van Hannes Wielant – Uitgeverij Zilverbron.
4 sterren recensie
Arkhaii is het science fiction debuut van Hannes Wielant. Vladis is een Arkhaii, een van de eerste mensen van zijn soort die nagenoeg onsterfelijk werd en dus zeer lang leeft. Hij reist op de Kolonisator door het universum, waar de mensheid de ene na de andere planeet koloniseert. Vladis verwenst zijn eeuwige leven, hij heeft alles al gezien en meegemaakt. Zijn leven is zinloos, de Oude Aarde is alleen nog een herinnering, zijn gedachten worden gevuld met de vergeefse zoektocht naar een buitenaardse, intelligente soort. Als hij Celestine redt, lijkt zijn leven even een andere richting uit te gaan.
Zijn broer Kaïn die ook Arkhaii is, heeft een heel andere carriére. Hij vecht tegen een zeer gevaarlijke vijand die gebruikt maakt van een technologie waar Kaïn nog niet eerder mee te maken heeft gekregen. Hij besluit zijn broer op te zoeken en vanuit de Kolonisator verder te opereren.
Raken Vladis en Kaïn verstrikt in het eeuwenoude geschil dat tussen hen bestaat, als broers? Wie is die gevaarlijke vijand die de mensheid uit wil roeien? Kunnen ze hier iets tegen beginnen of is dit het einde van hun onsterfelijke leven? Het einde van de mensheid zelfs?
Het verhaal is intrigerend en zit goed in elkaar, hoewel ik de theorie over de zwarte gaten die de vijandige schepen gebruiken om niet gezien te worden en de vijand te vernietigen wel enigszins in twijfel trek als technisch aspect. Maar als fictie is deze theorie een mooi gegeven. In het boek wordt het prachtig beschreven hoe de strijd in de ruimte wordt gevoerd en ga ik er heel ver in mee als lezer. De verschillen tussen mensen, het verschil van meningen, de verschillen tussen Arkhaii, Enkelingen en mensen, maken het verhaal boeiend en spannend.
Ik had al wel een vermoeden over wie uiteindelijk de tegenstander zou kunnen zijn, maar het boek bleef intrigeren en ik wilde graag verder lezen. Een knap verhaal met een belangrijke boodschap aan de mensheid.
Ik raad dit boek van harte aan, aan lezers die van science fiction houden. Ook aan lezers die van verhalen houden die zich in de toekomst in de ruimte afspelen.
Wat ik nu aan het lezen ben
Ik ben nu bezig met het bestuderen van Schrijven met het oerverhaal – Eisso Post – uitgeverij Augustus. Ook bestudeer ik De 36 dramatische situaties – Jan Veldman – uitgeverij Augustus en ik ben al een eindje op weg met het lezen van De bergbouwers van Metis Bidenk deel 1 – Oliver Sted – uitgeverij Zilverbron.
Johanna Lime