De Leesuitdaging van Hebban – Februari/Maart 2017

Geplaatst 9 maart 29017

Het is alweer maart 2017. Voor de leesuitdaging van Hebban heb ik nu in totaal vijf boeken gelezen van de 25 te lezen boeken voor dit jaar. Aan boek zes ben ik begonnen.

De eerste drie boeken stonden in het blog van januari.

Nummer vier en vijf komen nu aan de beurt, op 9 maart.

4 – De kronieken van magie – Boek 1 – De Heer van het Woud – Ian Laverman – Uitgeverij Zilverbron – Fantasy.

5 – De kronieken van Ulriach, de Waanzinnige – Deel 1 – Aïn, De dood van de halfling – Atalanta Nehmoura – Uitgeverij Books of Fantasy – Fantasy.

Zoals u ziet allebei boeken uit een serie kronieken.

Boek 4 – De kronieken van magie – Boek 1 – De Heer van het Woud – Ian Laverman

3 sterren recensie.

Dit boek is het eerste deel van een trilogie. In dit boek is de hoofdpersoon Delia, een jonge vrouw die een bijzonder soort magie bezit. Ze is samen met haar vriendin Lilith op weg voor een opdracht in een afgelegen dorp. Lilith kan pijlen oproepen en helpt Delia bij haar opdracht. Er gaan ook paladijnen mee en de verhouding tussen paladijnen en magiërs blijkt te wringen vanwege gebeurtenissen uit de honderd jarige oorlog.

Delia krijgt op de plaats waar ze haar opdracht moet vervullen een visioen. Ze ziet de godenwereld met een bron van magie die is verwoest. De god vraagt aan Delia om de bron te redden. Maar doordat ze zich verdedigen moet tegen een vreselijke vijand wordt haar eerste opdracht een ramp en wordt ze als gevangene van de paladijnen naar haar stad teruggebracht.

Daar besluit de raad van magiërs dat Delia en Lilith onschuldig zijn en onder invloed stonden van de vijandelijke magie. Delia moet op reis om de bron van magie te redden. Ze moet dus naar de godenwereld. Maar daarvoor is een groep krachtige magiërs nodig en ook gaan er toch weer paladijnen mee. Er wordt heel wat gereisd en gevochten in dit boek.

Het aantal magiërs en paladijnen dat meegaat op reis is niet alleen heel veel, waardoor het me af en toe duizelde tijdens het lezen. De magie die gebruikt wordt is zonder meer nogal ongewoon te noemen, wat het allemaal niet echt duidelijk maakt wat er onderweg nu precies gebeurt. Daarvoor zijn de omschrijvingen weer te vaag, ik kon het moeilijk visualiseren. De verhoudingen tussen de magiërs zelf is soms ook verre van vriendschappelijk. Door alle elementen die de schrijver in dit ene boek wilde stoppen leest het minder vlot.

Uiteindelijk vindt de groep de magiër Dillon die hen de weg naar de godenwereld moet wijzen. Maar Dillon kiest een weg die de hele groep in groot gevaar brengt. Delia vraagt zich dan ook terecht af of Dillon hen bij de godenwereld zal kunnen brengen of dat de stad die ze bezoeken met alle gevaren daarvan het einde van hun queeste zal zijn.

Ik vind het jammer dat er weinig ingegaan wordt op de karakters van de personages, het blijft allemaal wat oppervlakkig en afstandelijk. Er wordt meerdere malen verwezen naar de honderdjarige oorlog en naar een generatie magiërs die ongewone macht bezat en daar wilde ik wel meer over te weten komen, want dat maakte mij nu juist heel nieuwsgierig. Ook over de originele soorten magie die gebruikt worden door de groep wil ik graag meer te weten komen. Hoe werkt die precies? Het blijkt wel enigszins uit de gevechten maar toch had ik te weinig informatie. Ik hoop daarom dat dit in deel 2 en 3 van de trilogie duidelijk zal worden en dat ik meer te weten kom over hoe Delia en Lilith zich als personages voelen, wat hun achtergronden nu echt zijn en hoe ze zich gaan ontwikkelen.

Het einde van dit boek is heel spannend en er gebeuren erg aangrijpende dingen. Daar kon ik wel met de personages meeleven. Hopelijk houdt de schrijver dit in de vervolgen vol.

Boek 5 – De kronieken van Ulriach, de Waanzinnige – Deel 1 – Aïn, De dood van de halfling – Atalanta Nehmoura

4 sterren recensie.

Arktran is de kroonprins van Silkon. Op een dag wordt zijn land aangevallen en de koning, zijn vader, wordt vermoord. Arktran vlucht voor de vijand die het op hem voorzien heeft. Hij gaat op weg om de geheimzinnige tovenaar Elassar te vinden die hem kan vertellen hoe hij bij zijn moeder komen moet. Maar voordat de prins bij de tovenaar is, wordt hij aangevallen door wraaklustige elfen. Zij ontdekken dat Arktran niemand minder is dan hun neef, Aïn, de halfling. Zijn moeder is de elfenkoningin uit hun familie. Elassar raadpleegt het geheimzinnige boek van Ulriach de Waanzinnige dat vragen oproept over wie Aïn nu werkelijk is. Aïn moet verder, hij is de halfling uit het gedicht van de Zeven en daarom is zijn toekomst al voorspeld. Aïn krijgt te maken met elfen, tovenaars en vliegt zelfs op een draak om een kristal te zoeken.

Dit boek bevat een episch fantasyverhaal en dit is nog maar het begin, want na dit boek komen er nog meer. Zal het Aïn gaan lukken om de wereld te bevrijden van de duistere tovenaar die hem naar het leven staat?

Kronieken van magie en voorspellingen

Beide bovenstaande boeken gaan over barre tochten die de personages af moeten leggen om iets te leren en te kunnen groeien als persoon.

In de Heer van het Woud moet een groep paladijnen en magiërs naar de godenwereld trekken en daarvoor moeten ze eerst een magiër vinden die de weg erheen weet. De groep personages die met de hoofdpersoon meereist, is min of meer willekeurig samengesteld. Vanwege hun bijzondere magie. Dat betekent dan ook dat ze niet allemaal even goed met elkaar kunnen opschieten. Er wringt het een en ander, wat het verhaal interessant maakt en direct ook de aandacht van de oplettende lezer vraagt. Doordat het wringt tussen de personages, komen ze ook op plaatsen die gevaarlijk zijn en wordt er in dit boek veel gevochten.

In Aïn, de dood van de halfling, is het de prins die moet vluchten voor het kwaad. Hij zoekt hulp in de bossen, bij een vriend van zijn vader. Hij trekt met de zonen van die vriend verder naar het noorden. Onderweg komen ze bandieten tegen en dreigt er weer gevaar. Maar er is hulp van bondgenoten. Aïn trekt alleen nog verder naar het noorden en moet naar de toren waar de magiër Elassar woont. Maar voordat hij daar aankomt, lijkt het erop dat hij de halfling uit de titel van het boek is, die zal sterven. Het verhaal gaat echter verder. Aïn is de neef van de elfen die op wraaktocht zijn. Ze brengen hem bij zijn moeder. Maar wanneer hij de krijgskunst van de elfen leren moet, gaat hij met hen mee en krijgt een opleiding in de elfenmanier van vechten. Niet zonder dat er hindernissen moeten worden overwonnen.

Het boek van Ulriach de Waanzinnige die de toekomst heeft voorspeld, speelt een grote rol. Het is de rode draad in de queeste die Aïn moet gaan.

Beiden boeken vragen van de lezer van fantasyverhalen dat zij zich inleeft in de wereld waarin het verhaal zich afspeelt. Bij Aïn zit er een kaart in het boek van de landen waaruit de verbeeldingswereld bestaat. Soms helpt het om er een blik op te werpen tijdens het lezen.

Ik heb over deze twee boeken voor mijn gevoel langer moeten doen om ze uit te krijgen, omdat ik zo iemand ben die moet begrijpen waar het over gaat.

Atalanta Nehmoura heeft in haar boek gekozen voor de alwetende verteller als perspectief, toch kon ik vaak met Aïn meeliften en zag ik het vanuit zijn beleving. Maar ook alle andere personen om hem heen kregen een stem.

In de Heer van het Woud stond boven elk hoofdstuk vanuit welk gezichtspunt het verhaal geschreven was, dat gaf houvast, maar toch voelde ik er weinig bij. De actie leek belangrijker dan de gevoelens van de personages. Iets van de achtergrond werd wel gegeven, maar als echte begripsdenker zou ik meer willen weten over de wereld van De kronieken van magie. Misschien dat ik dat nog te lezen krijg in de delen 2 en 3 die ik ook heb aangeschaft. Dat hoop ik maar.

De uitdaging aangaan om Nederlandstalige fantastiek te lezen

Het boek dat ik nu aan het lezen ben, Fyrrlannor van Femke Dekker, gaat weer over magie, maar het is heel anders geschreven dan beiden boeken die hierboven staan. Het laat weer een totaal andere insteek van een schrijfster zien en dat is heel interessant.

Ik doe dit nu sinds ik in 2012 begon. Het lezen van Nederlandstalige fantasy, science fiction en horror. Ik vind dat er heel veel mooie verhalen zijn geschreven door onze auteurs. Wat mij betreft doen we echt niet veel onder voor vertaald werk uit het buitenland. We hoeven echt geen minderwaardigheidscomplex te hebben omdat we in een klein kikkerlandje leven dat niks te zeggen zou hebben in de grote wereld, zoals sommigen die graag boeken uit dit genre lezen nog steeds schijnen te denken. Ik vraag me af of zij wel voldoende vergelijkingsmateriaal hebben. Maar goed, ieder zijn smaak. Ik blijf voorlopig nieuwsgierig naar nog veel meer verhalen uit het genre en gelukkig komen er steeds meer van eigen bodem bij.

Ik ben dan ook erg benieuwd naar wat anderen straks over onze trilogie zullen schrijven in recensies, nadat deel 1 daarvan in april uit zal komen. Of ze onze boeken wel willen lezen of dat ze liever toch weer grijpen naar boeken van bekende schrijvers. Spannend.

Johanna Lime