Geplaatst 01 december

2016, het jaar van het boek, ging ik de uitdaging aan om 35 boeken te lezen. Op de Hebban Reading Challenge had ik in eerste instantie 30 boeken als streefdoel gezet, maar dat werd tussentijds verhoogd naar 35. Gisteren had ik mijn doel bereikt.

Vorig jaar waren het 25 boeken en het jaar daarvoor lag het aantal lager. Het lezen wordt een gewoonte en het gaat steeds beter. Zo’n Challenge werkt stimulerend. Als hij er volgend jaar weer komt, ben ik van de partij!

Over de laatste twee boeken die ik las:

Boek 34: De Eldurea Deceptie van Robert Bijman.

Ik gaf dit boek vier sterren. Hier mijn recensie: De Eldurea Deceptie is de titel van het tweede dikke boek van Robert Bijman. Eerder las ik van hem De Anumoria Initiatie. Dit tweede boek begint met de slechterik uit boek één, Falco. Hij denkt echt het ultieme wapen te hebben gevonden en gebruikt klonen om zijn plannen door te kunnen zetten. Voor Tom en Shantea ziet het er vreselijk uit. Een dierbaar familielid van hen komt te overlijden en hun diepzeestad wordt overheerst door een wrede heerser. Tom en Shantea worden zelfs beschuldigd als moordenaars en kunnen ternauwernood onder dat vonnis uit komen. Op hun zoektochten naar de dingen die hun onschuld zouden bewijzen, volgen er veel spannende en vreselijke gebeurtenissen. Wat ook speelt is dat hun hele voortbestaan en het voortbestaan van de mensheid in gevaar is. De mensen op aarde zijn zichzelf niet meer. Tom en Shantea moeten een manier vinden om te overleven, maar kunnen ze elkaar eigenlijk nog wel vertrouwen? Op hun zoektocht vol gevaar krijgen ze hulp van Tandje, Grimpa, Johan en Han. Jennyfer, een klasgenoot uit hun tijd in Amsterdam komt ook te hulp met een zekere Akuakai, een inktvisman die aan geheugenverlies schijnt te lijden.
In dit boek gebeurt werkelijk van alles. Van een leven onder water tot ruimtereizen met parallelle werelden, gevaarlijke tempelwachters, goedwillende en kwaadwillende klonen, katmensen en van alles meer. Robert Bijman kende ik uit het vorige verhaal al als iemand met enorm veel fantasie en in dit boek lijkt hij zichzelf nog meer te overtreffen. Hij maakt combinaties die zowel vervreemdend als bekend overkomen en verwerkt het allemaal in het spannende, intrigerende verhaal dat De Eldurea Deceptie is. Ook in dit boek zijn de familiebanden heel belangrijk en wat er in gebeurt heeft dan ook alles te maken met de familie van Tom en Shantea. Gaat hun wereld echt verloren? Is dit een grote afknapper, een domper, een flop, een deceptie? Lees het boek zelf maar om daar achter te komen. Het is een aanrader voor science fiction en fantasy liefhebbers.

Boek 35: Een Splinter (kort verhaal) van Quasis: 1897 van Terrence Lauerhohn.

Ik gaf dit boekje drie sterren. Eerder had ik een versie van dit verhaal al eens proefgelezen voor onze bevriende schrijver, waardoor ik het eind al aan zag komen. Daarom is het aan te raden om niet te veel op mijn recensie af te gaan, hoewel ik daar wel achter sta, uiteindelijk.

Hier mijn recensie:
1897 Een jager waart rond in Venetië. Inspecteur Giacomo krijgt het zwaar voor zijn kiezen want in zijn politiedistrict zijn er veel gruwelijke, onopgeloste moorden en hij moet van zijn superieuren de dader vinden. Maar kan hij dat wel? Het gaat allemaal niet zo best. Hij wordt verliefd op een prachtige adellijke dame die zijn hulp inroept. Hij wordt ook nog eens jaloers en komt het misschien daardoor dat hij niet kan vatten wat er nu werkelijk aan de hand is?
Het verhaal is een beetje te tam naar mijn smaak. De spanning had wel wat hoger op mogen lopen, maar misschien komt dat doordat de schrijver wilde aansluiten bij de tijd van 1897. Het doet me denken aan de eerste zwart-wit film van Dracula die ik zag en die in de tegenwoordige tijd ook alweer te tam gevonden zou zijn. Wat dat betreft heeft Terrence Lauerhohn de sfeer wel goed getroffen in deze Splinter, een kort verhaal van Quasis.

 

Tot zover mijn negende en laatste stukje over de Challenge van Hebban in Het jaar van het boek 2016.

Als er weer een Challenge komt op Hebban in 2017, doe ik weer mee. In elk geval doe ik mee op Goodreads, want daar kun je elk jaar opgeven hoeveel boeken je wilt gaan lezen.

 

Johanna Lime