Geplaatst 18 november 2016

(inter)National Novel Writing Month

De 25.000 woorden badge is gehaald, we zijn over de helft.

Ons doel: 50.000 woorden schrijven aan deel 2 van onze trilogie: De vergeten vloek.

Zoals in de blog over dag 4 en dag 10 (hieronder te lezen) al aangekondigd, werken wij deze maand aan het begin van de vierde versie van deel 2 van de door ons te schrijven trilogie met de naam: De vergeten vloek. Het tweede deel heeft de werktitel: Erfenissen Het speelt in een ander koninkrijk dan deel 1: Sluimerend vuur.

In de afgelopen week stootten we op problemen, want het verhaal breidt zich uit. De personages krijgen meer ruimte en hun karakters komen beter naar voren. Er zijn er zelfs een paar waar we niet eerder zo uitgebreid over hadden geschreven. Bovendien moest er een groot conflict duidelijker worden verwoord en is de aanloop daarvoor nu logisch in het verhaal gekomen. Het komt dus minder plotseling uit de lucht vallen.

We hadden er zo onze twijfels over of wat we nu aan het schrijven waren wel echt in het verhaal zou passen. Maar wie schets onze verbazing? Nadat het eenmaal was geschreven, sloot het prima aan op de toekomstige, enge, gebeurtenissen in het verhaal. Die scène waarin er een tipje van de sluier wordt opgelicht over de heerseres van deze vijf planeten en het hoofdpersonage dat daarvan schrikt.

Andere schrijvers laten weleens weten dat ze zo verbaasd zijn dat alles altijd op zijn pootjes terechtkomt, dat het verhaal zich als het ware zelf schrijft. Alsof een verhaal een eigen persoonlijkheid bezit of een eigen lotsbeschikking heeft. We waren hierover eerlijk gezegd nogal sceptisch, maar vanaf nu zullen we de magie van een verhaal niet langer onderschatten. Wat een topervaring!

Door gaan, altijd maar door gaan!

Het totale woordenaantal wordt elke dag bijgehouden.

We zijn met een schrijfritme van gemiddeld 2.256 woorden per dag zo zachtjes aan aanbeland bij hoofdstuk 10, dat is ongeveer een derde van ons manuscript. Wat dat betreft werkt de novembermaand ieder jaar goed voor ons, wanneer we meedoen aan de NaNoWriMo. We zijn weliswaar vorig jaar en dit jaar NaNorebellen omdat we geen heel nieuw manuscript beginnen, maar waarom zou je een nieuw manuscript beginnen als het boek dat uitgegeven gaat worden nog een paar versies schrijven en herschrijven nodig heeft? Wij vinden dat we onze tijd daar beter in kunnen stoppen. Een heel nieuw manuscript komt misschien nog wel een keer aan bod, hoewel het wel heel toevallig zou zijn dat we nu precies in november met iets nieuws gaan beginnen.

We schrijven het hele jaar door. Toch geeft NaNoWriMo ons altijd weer een extra duwtje in de rug. Het is die stok achter de deur die ons ertoe aanzet om elke dag kilometers te maken, wat in andere maanden soms versloft.

CampNaNoWriMo wordt bij ons ook gebruikt, maar vaak voor korte verhalen en voor een totaal dat niet per se op 50.000 uit hoeft te komen.

Dag 11 tot en met 17 van NaNoWriMo 2016

Op 10 november waren we gekomen tot 22.657 woorden. De grens van 25.000 was nog niet gehaald.

Op 11 november schreven we 2.453 woorden en kwamen we op een totale score van 25.110. We waren over de helft en kregen de volgende badge.

Tussen 25.000 woorden en 40.000 woorden is er geen badge meer te winnen. Nu kwam het erop neer om de motivatie goed vast te houden en ervoor te gaan zitten. De ene dag ging dat beter dan de andere. Niet dat we merkten dat het de zogenaamde helweek was, daar hebben wij geen last van. Wel werd het moeilijker om het verhaal dat we al hadden staan en erg kort door de bocht was, verder uit te breiden en het bovendien interessant te houden voor de lezers. Er werd een groot beroep gedaan op de creativiteit en op onze samenwerking.

Dag 12 was lastig maar leverde toch nog 1.691 woorden op. Dag 13 was een topdag met 3.497. Dag 14 was flink puzzelen, we wisten het even niet meer en schreven scènes die verspreid lagen over drie hoofdstukken, toch nog 1.935 woorden. Dag 14 ging weer iets beter en hoofdstuk 9 kreeg er 2.188 woorden bij. Dag 15 was weer een lastige dag met 1.892 woorden.

Het lijkt er veel op dat wanneer het een dag van een leien dakje ging, het de volgende dag moeizaam wordt. Maar met doorzetten winnen we toch elke dag aan verhaal. Gisteren, dag 17 dus, schreven we er weer 2.042 woorden bij.

Het totaal ligt nu op 38.355 en we hebben zicht gekregen op die vermaledijde badge van 40.000 woorden die zo ver weg leek te liggen.

Terugkomend op ons uiteindelijke doel: Een manuscript af te krijgen dat volgens ons zo goed is geworden dat het naar de uitgever kan worden opgestuurd. Dat gaat boven verwachting. Aan die 38.355 woorden die we nu hebben, hoeft niet veel meer gewijzigd te worden. De meeste stukken die we af hebben, staan stevig. Natuurlijk, we gaan er nog een kritische blik op werpen, maar verwachten niet dat er nog heel veel aan veranderd moet worden.

We zijn planners en pantsers tegelijk, hebben we ontdekt. Plantsers noemen ze dat bij NaNoWriMo.

De planning kan weleens anders gaan lopen tijdens het schrijfproces. Hoofdstukken waarvan we de namen al gepland hadden, krijgen al schrijvende soms heel andere namen. Creativiteit, inspiratie en logica gaan samen op.

Het leuke van dit alles is, om te ontdekken dan Marjo en Dinie met hun intuïtie en gedachten op hetzelfde vlak zitten. Wij voelen elkaar aan, soms zeggen we op hetzelfde moment hetzelfde woord. En het is nu gebleken dat waar de een heengaat, de ander naadloos aansluit.

Dus lezers die straks gaan zoeken in welk deel van het verhaal de invloed van de ene schrijfster of de andere het sterkst is, zullen daar een flinke kluif aan hebben. Wij zijn Johanna Lime, een entiteit met synergie.

De badges die we tot nu toe hebben behaald. (We houden van badges verzamelen!)

Op dag 11 haalden we de 25.000 woorden badge. Verder bleef het op dit vlak heel rustig.

Wel hebben we veel meer koffie moeten kopen dan in andere weken.

De woordenaantallen zoals ingevoerd voor NaNoWriMo 2016 tot en met 17 november.

NaNoWriMo is vooral een stimulans om ervoor te gaan zitten en schrijfkilometers te maken. Met iedere kilometer komen we dichterbij de afronding van een nieuw manuscript waar een mooi boek van gemaakt kan worden. En daar doen we het voor.

Uiteindelijk willen we natuurlijk dat ons boek gelezen wordt.

Johanna Lime doet in november mee aan NaNoWriMo