3 – De teller staat op de drie

Geplaatst 30 maart 2015

We tellen af:

Onze fantasy debuutroman SCHIMMENSCHUW komt bij UITGEVERIJ ZILVERBRON uit en zal rond 30 mei in de winkels verkrijgbaar zijn. Wij hopen zelf op het Keltfest in Dordrecht aanwezig te zijn om ze gesigneerd te kunnen verkopen.

Deze keer volstaan we met een paar stukjes tekst uit het manuscript van Schimmenschuw en met plaatjes van de avatars die in ons verhaal voorkomen. (Avatars zijn goden en godinnen die zich in verschillende verschijningsvormen kunnen manifesteren)

Fragment uit hoofdstuk 6:

Ze zochten al hun spullen weer bij elkaar en ze maakten zich klaar om zo vlug mogelijk te vertrekken, terug naar Sisiliah.

Robin haalde nog snel wat proviand uit de voorraad van de rovers en nam dat mee.

Toen ze de berg af liepen om bij het pad naar Lis te komen, hoorden ze een geluid. Ze keken achterom en zagen een grote, zwarte khnumerro naast de rovers staan, alsof hij daar de wacht hield. ‘Mage,’ fluisterde Patricia in Kamilia’s oor.

Fragment uit hoofdstuk 10:

‘Het valt me mee dat de tocht door de woestijn me ondanks de hitte wel goed bevalt,’ zei Nikos. ‘Ik had nooit gedacht dat een woestijn zo mooi was.’ Hij wees haar de grote roofvogels, die stonden te bidden in de lucht. ‘Houdt Aquila ons vanuit de lucht in de gaten? Ik kijk graag naar roofvogels die een duikvlucht maken en weer opstijgen met een prooidier in hun klauwen.’

‘Wie is Aquila?’ vroeg ze nieuwsgierig.

‘Dat is de avatar van Morane. Hij verschijnt vaak als een adelaar.’