7 – De teller staat op de zeven

Geplaatst 30 januari 2015

7

We tellen af:

Hier zou moeten staan: Nog 7 maanden geduld, dan wordt Schimmenschuw uitgegeven bij Zilverbron.

Maar we kregen afgelopen week het heuglijke nieuws te horen, dat de publicatie van ons debuut vervroegd is. Het wordt in MEI 2015 door UITGEVERIJ ZILVERBRON uitgebracht

Vandaar dat we sneller gaan aftellen, in plaats van elke maand een bericht te plaatsen, wordt dit vanaf nu elke veertien dagen.

WIJ ZIJN NATUURLIJK HEEL BLIJ MET DE NIEUWE PLANNING!

 

De groep mensen die verbannen werd van de Aarde crashte op EIBOR RISOKLANY (zie 10 – Het aftellen begint).

De Avatars grepen in en redden de kolonisten van een wisse dood door hen te leren hoe ze hun magische krachten onder controle kregen en gebruiken moesten (Zie 9 – De teller staat op de negen).

Er ontstonden machtsblokken van verschillende magie en de mensen begonnen hun macht te misbruiken, zozeer dat de avatars vreesden dat Hun planeet vernietigd zou worden door alle krachten die er op uitgeoefende werden. (Zie 8 – De teller staat op de acht)

 

De avatars van EIBOR RISOKLANY kibbelen heel veel. Ieder heeft wel een mening over wat er moet gebeuren met hun menselijke volgelingen en vaak zijn deze goden en godinnen nogal impulsief. Maar ze kunnen het niet toestaan dat de mensen de magische krachten aanwenden om elkaar en de planeet van avatars en draken te vernietigen. Daarom sturen ze de draken onder leiding van Sesha naar de Plejaden, om bij de ster Atlas een nieuwe planeet te creëren.

In Schimmenschuw woont Kamilia op de grootste van vijf planeten die door de draken gecreëerd is. Dat is de planeet Laskoro. De andere planeten zijn: Cupiddo, Pseion, Sandyro en Chyndyro. Het grootste deel van Schimmenschuw speelt zich af op de planeet Chyndyro. Dit is een kleinere planeet dan Laskoro, een zusterplaneet.

In de tijd van de magische dynastieën op Chyndyro was Laskoro nog onbewoond. Maar in de moderne tijd waarin Kamilia eigenlijk thuishoort, is er een Koninkrijk Laskoro, dat alle vijf de planeten omvat.

Hoe de draken de planeten scheppen, wordt verteld in ons verhaal: “De wording van Chyndyro.” Dit verhaal in pdf bestand, met tekeningen, is gratis te verkrijgen bij inschrijving voor ons boek Schimmenschuw, wanneer dit na uitgave (gesigneerd) gekocht wordt via ons. Daarvoor kunt u een berichtje achterlaten op Facebook of in een reactie op onze WordPress website. Als u dit wilt, vermeldt dan uw e-mail adres, zodat wij kunnen reageren op het bericht.

Op het moment zijn we heel hard bezig aan de metaredactie van Schimmenschuw , die naar verwachting in maart zal worden afgerond. Dan krijgen we de woordredactie in april en zal het boek in mei 2015 bij Zilverbron uitkomen.

Hieronder een klein stukje uit “De wording van Chyndyro.”

© Johanna Lime

Peinzend keek hij naar de door elkaar wervelende elementen. Hoe hadden de Avatars zich dit voorgesteld? Waarvoor wilden ze juist op deze plek in het heelal een nieuwe wereld scheppen? Omdat de naam hen aanstond? Er was weliswaar veel energie en materiaal aanwezig, maar dit had veel bewerking nodig. Hij keek vragend naar zijn vrienden: ‘Weten jullie hoe we dit aan moeten pakken?’

De zwarte draak, die droomwever werd genoemd, antwoordde: ‘Ik wil de uitdaging wel graag aangaan, want zo’n opdracht hebben we nog nooit gekregen. Eindelijk krijgen we hiermee de erkenning van de Avatars die we verdienen. Met deze opdracht laten ze ons zien dat wij aan goden gelijk zijn. Ze laten het aan ons over om hun wereld te creëren. Ik ga hem, denk ik, maar dromen!’

De rode draak, die bij hen als initiatiefnemer bekend stond, vloog snel voorbij en kwam met een sierlijke bocht weer terug: ‘Dit is heerlijk, toch?’riep hij enthousiast uit. ‘Ik heb wel een paar ideeën voor een nieuwe wereld. Ik vind het geweldig dat wij dit mogen doen.’

‘Er blijkt uit dat de Avatars ons vertrouwen,’ zei de groene draak, de bouwer. ‘Als ik zo rondkijk, zie ik bouwstenen genoeg bij deze ster.’

‘Ik zie hier behalve veel sterrenstof ook veel vrije energie,’ zei de blauwe draak, die als ordeschepper al veel voor hen had gedaan. ‘Ik denk dat het wel gaat lukken.’

‘Jullie zijn toch niet vergeten dat er haast bij is?’ vroeg de witte draak, de levengever, nogal gepikeerd. ‘Ik weet wel waarom de Avatars ons gestuurd hebben. Zelf zouden ze het nooit op tijd af hebben gekregen met hun eeuwige gediscussieer.’

‘Stop, Witte!’ riep Sesha haar toe. ‘Geen kritiek op onze Avatars. Dat ze bereid zijn om de zaken van meerdere kanten te bekijken, is juist goed. Anders waren wij niet hierheen gestuurd en dan waren alle mensen allang dood geweest.’

Hij zag dat Zwarte haar wenkbrauwen optrok. Ze lachte luid en schoot met een enorme vaart langs hem heen. ‘Vinden jullie het niet heerlijk dat we vrij door de ruimte kunnen vliegen, zonder dat Zij steeds meekijken?’ riep ze achterom kijkend.

Groeten van Johanna Lime.