Geplaatst 21 november 2014

NaNoWriMo 2014

De afkorting NaNoWriMo staat voor de National Novel Writing Month in de USA en over de hele wereld. De uitdaging is om in de maand november 50.000 woorden te schrijven aan een roman.

De derde week van de NaNoWriMo: hoe kom ik aan mijn woordenaantal? Hoe houden we het vol om iedere dag weer iets nieuws erbij te schrijven?

In de derde week van de NaNoWriMo zijn we met twee dingen bezig geweest:

1. De redactie van Schimmenschuw: Proloog, hoofdstuk 1 en hoofdstuk 2, en
2. Verder schrijven aan “Strijd” voor de NaNoWriMo, terwijl we weten dat als we de 50.000 woorden halen, dat nog niet eens de helft in van het hele verhaal.

Dat de derde week van de NaNoWriMo voor ons niet zo lekker is gelopen heeft verschillende redenen.

Allereerst heeft het redactiewerk voor Schimmenschuw voorrang op een tweede deel van de trilogie of zelfs een derde deel van een serie (we denken er op dit moment hard over na of we van het eerste deel Successie niet twee delen moeten maken, en of we dat dan ook met Strijd moeten doen: in dat geval wordt de trilogie een serie van vijf of zes boeken), die erna moet komen. Als ons debuut niet af is, heeft het namelijk weinig zin om met een vervolgverhaal bezig te zijn. De fantasyroman Schimmenschuw moet echt een goed debuut worden. Door de redactrice is aangegeven dat het een prachtboek kan worden en daar willen we natuurlijk ook voor gaan!Daar hebben we dan ook op 14,15 en 16 november samen hard aan gewerkt en ook nog eens op 19 november. De proloog is nu definitie goedgekeurd na metaredactie, hoofdstuk 1 is naar de redactrice terug in afwachting van haar goedkeuring en aan hoofdstuk 2 zal nog iets gesleuteld moeten worden, verwachten wij. Daarna hopen we snel door te kunnen gaan met alle hoofdstukken die nog volgen. De methode van steeds een hoofdstuk doen, bevalt ons prima.

We maken dit voor het eerst mee, dat er redactie op ons manuscript gegeven wordt. En we beleven het met gemengde gevoelens. Aan de ene kant zijn we soms boos of verdrietig dat er hele stukken tekst geschrapt worden en geeft dit aanleiding tot discussies tussen Dinie en Marjo. Komt onze wereld wel goed over? Doen we de personages niet tekort? Hoe hebben we van die stomme foutjes kunnen maken? Daar moeten we voortaan wel op letten. En als dit dan wordt geschrapt, klopt alles dan nog wel? Als een stukje veel te kort door de bocht gaat, hoe zorgen we er dan voor dat het beter uitgewerkt wordt? Welke consequenties hebben de wijzigingen op het hele verhaal? Het is weer een creatief proces en we moeten veel overwegingen mee nemen.

Aan de andere kant zien we dat het, met de aanwijzingen die de redactrice geeft, nog vlotter loopt dan het al deed. Het wordt beter, logischer, de dialogen lopen beter, het wordt echt prachtig. We houden alles bij en leren er ontzettend veel door. En dat gebruiken we niet alleen voor ons debuut, maar ook voor de vervolgen. Successie en Strijd moeten we toch ook weer gaan herschrijven, daar waren we het samen al lang over eens. Die kunnen beter. En dan houden we de aantekeningen van deze redactieronde er natuurlijk naast, en passen het alvast zoveel mogelijk aan voordat het naar de uitgever gestuurd wordt. Het is echt zo dat we de redactieronden kunnen beschouwen als een pittige cursus en daar zijn we erg blij mee.

En dan de NaNoWriMo in week drie: De concentratie en inspiratie waarmee er aan week een en twee van de NaNoWriMo is gewerkt aan Strijd, is een beetje weggevallen. Op 16 november en op 20 november zijn er zelfs 0 woorden geschreven. Op 16 november kwam dat doordat we al onze aandacht op de redactie van hoofdstuk 2 wilden richten, op 20 november sloeg de vermoeidheid toe. Verder speelt nog steeds het probleem door dat in week twee al was begonnen: het schema moet steeds worden aangepast. Nu is Strijd in ieder geval al een deel van ons verhaal waarin veel gebeurd wat we nog niet helemaal duidelijk hadden. Daardoor zou het juist voor een NaNoWriMo wel geschikt moeten zijn, want er wordt heel veel verwacht van creativiteit tijdens het schrijven. We hebben een beginincident achter de rug en een keerpunt in het verhaal en zijn nu aan het verder schrijven naar het tweede keerpunt. Bij Successie merkten we dat tussenliggende hoofdstukken erg moeilijk zijn.

In week 1 zijn er 19.242 woorden geschreven, in week 2 waren dat er al minder: 15.676. Maar nu in week 3 zijn er nog maar 8.460 bij gekomen. Nu is dat niet zo heel erg, want het is nog geen 30 november. Alleen is het zaak om binnenkort een flinke spurt te gaan maken. Er komt een spannend hoofdstuk aan, waarvan alleen de personages bekend zijn en we kort weten wat er moet gebeuren. Nu was het in week twee al zo, dat als je gewoon gaat zitten en schrijft, er toch iets begint te ontstaan waardoor de magie loskomt. Onderbewust weet je vaak wel wat er op papier moet komen, ook dringen de ideeën zich de laatste nachten ’s nachts weer op. Dus zal het waarschijnlijk een kwestie zijn twijfels aan de kant zetten en het gaan doen. Actie overwint de angst.

Schrijven Online (met een artikel van Reinoud Schaatsbergen) kwam voor de derde week weer met een paar tips: vergeet je gezondheid niet, maak de boel schoon, maak een tussensprint, ontspoor je verhaal.

Nu is Marjo aan een dieet bezig waarvoor ze alleen maar gezond mag eten. Het blijkt de laatste tijd niet mee te vallen om dit ook goed vol te houden. Er wordt wel iets gesmokkeld, maar niet veel. Maar goed, dit is een goede tip. Als je schrijft, vergeet je vaak iets te nemen tussendoor en het is belangrijk om regelmatig iets gezonds tussendoor te nemen om de suikerspiegel in balans te houden. Als je te lang wacht, krijg je te grote schommelingen en slaat de snoeplust toe. Een goed advies dus.

Maak de boel schoon. Dat is een overweging die al een tijdje door onze hoofden speelt. Het moet er eens van komen, alleen niet vandaag. Een goed voornemen voor het nieuwe jaar is dit zeker wel en dan moeten we het ook echt doen. Niet weer laten versloffen zoals het afgelopen jaar. (We hebben een hekel aan schoonmaken, ziet u, en we bewaren veel te veel). Op de tafel waarop de laptop staat is nog ruimte en af en toe wordt de laptop echt wel schoongemaakt.

Maak een tussensprint. Dit is waarschijnlijk het advies dat we heel goed kunnen gebruiken. Even niets anders aan je hoofd en het verhaal inkloppen. Geen teruglezen van wat er al staat, niet alvast wat herschrijven. Ervoor gaan en we zien wel wat er van komt. Daar staat de NaNoWriMo in feite ook voor. Herschrijven komt later, het gaat nu om de eerste versie van het verhaal. Goed, deze tip daar gaan we ons aan houden! Dank je, Reinoud.

Ontspoor je verhaal. Daar staat dan bij dat je een plotwending moet forceren, bijvoorbeeld iemand dood laten gaan of een onthulling van een personage die haaks op de hoofdpersoon staat. Nou is er pas al iemand dood gegaan in hoofdstuk 9 en ja, in hoofdstuk 10 gebeurt er heel veel vanuit de antagonist. Het wordt echt een rampzalig hoofdstuk voor een bepaalde familie en er gaan veel personen dood. Het is namelijk een oorlog, weet je, en er gebeuren vreemde dingen in die Strijd. Onverwachte dingen ook, die rampzalig zijn voor de familie van de antagonist, maar ook voor de “goeden.” Voor zover je dan over goed en kwaad kunt spreken. Laten we dus maar gauw weer verder gaan en proberen om nog voor 30 november de race van 50.000 woorden te winnen!

Is het nou echt heel slecht, dat we in tegenstelling tot enkele buddy’s nog niet over de eindstreep zijn gekomen? Welnee, want het is geen kwestie van leven en dood. We wilden zien of we een routine in het elke dag schrijven konden krijgen. Dat is wel aardig gelukt. Gemiddeld 2.168 woorden per dag is meer dan de 2.000 per dag die we wilden halen. Nu de laatste loodjes nog. Hup, aan het werk!

Statistieken:

1 november – 0 woorden

7 november – 19.242 woorden (einde van week 1)

9 november – 25.062 woorden (op de helft van 50.000)

13 november – 34.358 woorden (einde van week 2)

20 november – 43.378 woorden (einde week 3)

Als alles door kan gaan zoals het nu gaat, halen we de 50.000 wel en misschien komen we aan iets meer. Alles wat in de NaNoWriMo geschreven wordt, helpt.